Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-03-16 10:35

Geplaatst door de TopicStarter : 24-03-16 10:35

Hij woonde in een eengezinswoning. Die woning heeft een stijle trap en dat is nu erg gevaarlijk. Maar de woning is de afgelopen jaren ook totaal niet schoongemaakt. De hond heeft in de gang geplast en gepoept, naar dat kon mijn vader slecht zien. De urine is onder de spullen gelopen en de stank is daardoor niet te harden. Ook is er jaren flink gerookt, dus alles is geel en stinkt.
Het huis opruimen en schoonmaken, dat insoest wat we in een paar dagen niet redden.
En daarbij is er daar dus geen controle als er iets gebeurd. Als hij van die trap valt... Dus hij moet naar een gelijkvloerse woning, waarschijnlijk als hij niet snel verbeterd een verzorgingstehuis, en anders zou een aanleunwoning een optie kunnen zijn.
Maar hij kan BV niet koken omdat hij niet zo lang kan staan. En hij kan geen verpakkingen lezen, dus zelfs een magnetronmaaltijd lukt nu niet. Van een pak melk oid kan hij niet zien als het over datum is/gaat. Dus helemaal alleen wonen kan op dit moment ook niet.
Over twee weken beginnen mijn colleges weer, dus zit ik doordeweeks in Utrecht, en mijn zus woont in Duitsland. Dus iets van thuiszorg oid zal moeten komen om hem te helpen. Maar die gaan zijn huidige huis niet ik gok ik.

Ik probeer foto's van de woning toe te voegen voor een impressie van de huidige situatie. Echter dekken die de lading niet helemaal. Als je binnen stapt merk je pas hoeveel werk het gaat zijn om die woning weer schoon en fris te krijgen.

Edit: foto's gaat niet zo lekker via mijn mobiel. Zal dat later nog eens proberen.

Edit2: werkt deze link?
http://myalbum.com/album/RaOhIlNq3CQj

**Geplaatst**: 24-03-16 11:32

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 24-03-16 11:32

De foto's zijn te zien.
Hopelijk gaat je vader mentaal snel vooruit! Zijn er instanties die dadelijk willen helpen met bijvoorbeeld het huis leeghalen en poetsen of komt alles op hem aan (dus op jou:-()?
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 24-03-16 13:42

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 24-03-16 13:42

Nee zelfstandig wonen zonder hulp in dit huis lukt dan niet.
Veel te gevaarlijk.
Gaan aanleunwoningen via dezelfde verhuurder?
Geen idee of dat makkelijker zou zijn hoor.

Zou prettig zijn als alles een beetje op de rit is voor je het weer druk hebt met je studie.

**Geplaatst**: 05-04-16 21:46

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 05-04-16 21:46

Was even benieuwd hoe het nu gaat, is er nog iets concreets uit de onderzoeken gekomen en ben je al wat verder gekomen qua huisvesting voor je vader?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-16 10:14

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-16 10:14

Het gaat eigenlijk niet zo lekker...
We hebben nog steeds geen uitslagen van de onderzoeken. Volgens mijn vader kan dat nog wel twee weken duren. Heb geen arts meer gesproken, ze zouden bellen als er nieuws was, dus ik ga daar maar gewoon van uit.

Mijn vader lag op een prive kamer, maar is gister (ineens) verplaatst naar een kamer met nog 1 persoon, en daar was hij helemaal niet blij mee. Nou is mijn vader wel een zeurkous, maar hij kon er ook niet zo goed mee om gaan dat dat zomaar was gebeurd zonder aankondiging. Hij is nu al zijn spullen kwijt (denkt ie) en het is hem veel te onrustig. Maar goed, het is ook geen hotel... Dus we hebben dat wel even aangegeven bij de verpleging. Ook zei mijn vader, dat als het morgen (vandaag dus) nog zo was, dat hij naar huis zou gaan, dus dat heb ik voor de zekerheid ook even gemeld, dat hij straks niet ineens buiten staat, haha!

Verder gaat het dus allemaal ontzettend traag, en ik moet zeggen dat ik er eigenlijk helemaal klaar mee ben. Ik ga er elke dag heen, maar ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik daar doe. Ja, wat afleiding voor mijn vader zijn, maar ik krijg er elke dag een beetje minder zin in. Hij wordt elke dag somberder, ik heb niet zoveel meer te zeggen en ik vind het moeilijk om hem zo bezig te zien.
Door het verplaatsten van kamer weet hij niet goed meer waar de WC is, en hij gaat zo'n 4-5 keer naar de WC als ik er 1,5 uur ben, dus dat is best vermoeiend. Hij liep een douchecel in: "oh, dit is om je baby te verschonen" Nee papa, dat is een gootsteen in een douchecel.
WC gevonden, en daar zitten bordjes op met 'vrij' en 'bezet'. Dus ik uitleggen dat als hij naar de WC gaat dat hij dat bordje op 'bezet' moet zetten en de deur niet op slot mag doen. Gewoon naar binnen lopen zonder dat bordje te doen. Na het WC bezoek zet hij het bordje op 'bezet': "ja, dan heb ik toch een eigen WC, en hoef ik niet te wachten omdat er iemand anders op gaat."

De lepel van de lunch. Die moest perse a la minute aan de verpleging gegeven worden. Ik heb hem ervan weten te overtuigen dat hij hem gewoon op een servetje kon leggen omdat die mensen meer te doen hebben dan lepels verzamelen, dus ik geef het servetje. Scheurt hij het doormidden en gaat hij die hele lepel verpakken. Vervolgens met de ingepakte lepel op zoek naar verpleging...
Bed opmaken net zo. Dat kan ik ook wel, dus ik ga dat doen. Gaat ie toch iemand van de verpleging halen...
Hij luistert echt voor geen ene meter, en daar kan ik niet zo goed tegen merk ik. Snap wel dat hij er weinig aan kan doen, maar ik vind het erg frustrerend.

Qua lezen snap ik er ook geen biet van. Eerder kon hij iets alleen lezen als de letters 2-3 cm groot waren. Gister schreef ik wat telefoonnummers op (wel groot geschreven, maar nog geen cm per letter en gewoon met balpen) en dat kon hij lezen. Hij zegt ook niets met zijn mobiel te kunnen, maar ik ging wat updates en berichten doen, en toen zag hij wel dat hij een bericht had van T-mobile... Dus dat kon hij wel lezen, maar een telefoonnummer intoetsen kan hij niet zien... Dus ik heb echt geen flauw idee wat hij nou wel en niet kan zien.

Omdat we dus nog steeds niets weten, kunnen we nog steeds niets. De hond zit in de opvang, voor 20 euro per dag, en kan daar tot 20 april blijven. Maar in dit tempo is er dan nog geen oplossing. Mijn vader wil sowieso niet naar een verpleeghuis zolang de hond leeft, omdat hij haar niet in de steek wil laten. Ik krijg hem er niet van overtuigd dat het juist oneerlijker is om een dier niet de zorg te kunnen geven die het verdiend, dan het dier weg te doen naar een goed baasje... Dus ik kan nog steeds niets. De ridgeback vereniging kan pas wat als mijn vader definitief afstand doet van de hond, maar dat wil hij dus (nog) niet.... Als iemand daar nog geniale ideeen over heeft, hoor ik het graag!

Ook is er nog papierwerk, wat allemaal voor geen meter opschiet. Moeten een uitkering aanvragen (overbrugging voor AOW) maar de benodigde gegevens kunnen we werkelijk nergens krijgen. Bellen daar al twee weken achteraan, maar ook daar komen we geen steek verder.

Komend en volgend weekend gaan mijn zus en ik met het huis bezig (ook zo ontzettend veel zin in zeg(!)). Container regelen, maar die zijn vooral voor grof huishoudelijk afval en niet voor prullaria. Dus daar bel ik zo nog even achteraan.

Ben gewoon een beetje somber erover. Volgende week begin ik weer op de studie, maar er moet nog zoveel gebeuren. Het is zo jammer dat alles heeft stilgestaan in de weken dat ik vrij was. Afgelopen weekend was ik weg, en heb een hoop lol gehad. Als je dan terugkomt, midden in de ellende, dan is de klap gewoon wat groter denk ik. Dus het zal weer wat tijd nodig hebben om te wennen.
Eerlijk gezegd kan ik niet wachten tot de studie weer begint, dan ga ik namelijk naar mijn kamer en kan ik me ook weer meer richten op dingen voor mezelf. (heb een hopeloze achterstand die hier niet zozeer wat mee te maken heeft, maar waar ik wel achteraan moet. Kom er zelf niet helemaal meer uit).
Ben het gewoon een beetje beu nu... Heb een beetje het idee dat ik er het grootste deel van de tijd alleen voor sta, en mijn moeder en ene zus (die geen contact heeft met mijn vader), daar heb ik eerlijk gezegd niet zoveel aan. Niet persoonlijk of vervelend bedoeld hoor. Maar zus heeft een burn out dus die is erg lastig te peilen en de meeste tijd ontzettend chagrijnig, en moeder wil de tuin opgeknapt en nog meer van dat soort dingen. Ja serieus, begin daar alsjeblieft niet over nu, dat er ook nog een tuin gespit moet worden, een printer gekocht, lampen en vogelhuisjes opgehangen...

Maar goed, zal allemaal wel loslopen... Zo eerst maar even een mail naar school voor een gesprek over mijn achterstand, dan nog een paar instanties bellen, iets zoeken voor de hond voor langere termijn (maar niet permanent) en dan zien we wel weer...

**Geplaatst**: 06-04-16 10:34

Geplaatst: 06-04-16 10:34

TS

Ik snap je frustraties.
En om de dag naar je vader? Want als je daar komt en het is steeds net niet helpt dat ook niet. Er lopen daar mensen genoeg rond, jij hoeft niet alles voor hem op te lossen daar

Sterkte in ieder geval! Heel veel respect voor wat je allemaal doet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-16 10:38

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-16 10:38

Ik vind het lastig om niet elke dag even langs te gaan, omdat er al niemand komt. Zijn moeder is niet mobiel, dus die kan ook niet zo vaak. Maar volgende week ga ik de stad weer uit voor mijn studie, dus dan zijn het alleen de weekenden dat ik kan. Ik heb wel wat middagen vrij, maar ik ga dan niet op en neer reizen. Moet voor mezelf en mijn studie nog een hoop doen, dus dan wil ik daar tijd aan besteden. Had gehoopt dat er iets bekend zou zijn voordat ik weer verder moest met de studie, maar helaas. Naja, is ook niet anders.

**Geplaatst**: 06-04-16 10:51

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 06-04-16 10:51

TS ik ben een stille meelezer, en wil toch nu even melden wat top dat je dat allemaal doet.
Snap ook zeker dat het heel veel is om mee te dealen en dat het je boven je hoofd groeit.

Even over zijn huis.
Is het mss een idee om een groepje te verzamelen (ook met mensen van Bokt) om met elkaar het huis op te ruimen en schoon te maken?
Ook al kan hij niet terug naar zijn huis, dan zal het toch schoon moeten worden opgeleverd.

**Geplaatst**: 06-04-16 11:06

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 06-04-16 11:06

Ts wat rot dat het allemaal niet loopt.
Ik heb zo het idee dat jij de enige ben die voortgang wil boeken.
En dat is enorm zwaar.

Heel sneu voor je vader, maar je moet ook tijd voor jezelf inplannen en nemen.
Als jij er aan ondergaat heeft hij niks aan je.
Dan maar minder frequent op bezoek. Denk aan jezelf.

**Geplaatst**: 06-04-16 11:50

Geplaatst: 06-04-16 11:50

papaprobleem schreef:
Qua lezen snap ik er ook geen biet van. Eerder kon hij iets alleen lezen als de letters 2-3 cm groot waren. Gister schreef ik wat telefoonnummers op (wel groot geschreven, maar nog geen cm per letter en gewoon met balpen) en dat kon hij lezen. Hij zegt ook niets met zijn mobiel te kunnen, maar ik ging wat updates en berichten doen, en toen zag hij wel dat hij een bericht had van T-mobile... Dus dat kon hij wel lezen, maar een telefoonnummer intoetsen kan hij niet zien... Dus ik heb echt geen flauw idee wat hij nou wel en niet kan zien.

Ook is er nog papierwerk, wat allemaal voor geen meter opschiet. Moeten een uitkering aanvragen (overbrugging voor AOW) maar de benodigde gegevens kunnen we werkelijk nergens krijgen. Bellen daar al twee weken achteraan, maar ook daar komen we geen steek verder.

Ben het gewoon een beetje beu nu... Heb een beetje het idee dat ik er het grootste deel van de tijd alleen voor sta, en mijn moeder en ene zus (die geen contact heeft met mijn vader), daar heb ik eerlijk gezegd niet zoveel aan.

Over MD is nog veel onderzoek gaande. Mijn moeder heeft de MD dat ze alles vertekent ziet (dus geen zwarte vlek in het midden)soms heel erg en kan ze niets onderscheiden. Soms zo acceptabel weinig, dat je denkt dat ze zich op andere momenten aanstelt. Als ze op vakantie bij mijn zus in Portugal is, kan ze vrij veel zien. Als ze gespannen is, gaat het juist heel slecht. Ze heeft veel hulpmiddelen. Voorlees apparaat, vergrootscherm voor post (een paar letters kan ze dan nog lezen, bij teveel krijgt ze hoofdpijn van de inspanning)een thermostaat voor de verwarming die tevens een geluid afgeeft en ga zo maar door.
http://www.blindofslechtziend.nl/cms/ko ... el-zwolle/ Aangezien MD niet te genezen is, lijkt het mij verstandig dat je eens informeert naar de mogelijkheden en hoe je het aan moet pakken (volgens mij moest mijn moeder aangemeld worden bij Visio en later bij het verkrijgen van hulpmiddelen via WMO moest die aanmelding weer getoond worden. Maar elke gemeente heeft zijn eigen beleid.

Het onder curatele stellen is ook iets wat je kan overwegen. Die aanvraag gaat via de rechtbank. De financiële zaken kan je door een instantie laten doen. Dat scheelt echt een hoop zorg . Vaak krijgen deze instanties meer voor elkaar , dan iemand privé.
http://www.mee.nl/ Aangezien je het idee hebt dat je er alleen voor staat, denk ik dat iemand van MEE je het best verder kan helpen. Probeer meer uit handen te geven . Goed bedoelt advies, waar je niets mee kan, leg dat naast je neer. Dat je zo met je vader meeleeft bewonder ik. Maar probeer te zorgen dat dit geen mee lijden wordt.

**Geplaatst**: 06-04-16 12:12

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 06-04-16 12:12

Wat een update ik had gehoopt op wat vooruitgang

Mijn aanbod blijft Staan om te komen helpen uiteraard ik ben volgende week vrij dus trek zeker aan de bel als je me nodig hebt

**Geplaatst**: 06-04-16 12:17

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 06-04-16 12:17

Wat een update zeg $:\$

Van dementie weet ik weinig vanaf, maar 20 euro per dag voor de hond lijkt me echt een gigantisch bedrag. Dat moet toch wel goedkoper kunnen? $:\$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-16 12:30

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-16 12:30

@ Ersina: Er lopen nu wel lijntjes met Lowvision en Bartimeus die hulpmiddelen kunnen regelen, waarvan vaak een deel ook vergoed wordt. Als het goed is bellen ze me deze week ergens om een afspraak te maken om langs te gaan bij mijn vader. Maar zonder indicatie vanuit het ziekenhuis blijft het lastig om dingen aan te meten omdat we dus nog niet weten of er verbetering mogelijk is qua zicht in de loop van de tijd.

@ Gentlegiant: Onwijs bedankt voor het aanbod, ik zal het even met mijn zus overleggen wat het handigst is. We hebben gekeken naar containers voor de deur, maar die dingen zijn erg duur en we krijgen de aanvraag niet op tijd rond voor dit weekend. Ik denk dat ik vanavond contact met haar heb om het een en ander te bespreken.
Ik denk dat komend weekend een inventarisatieweekend zal worden. Spullen die zeker bewaard moeten blijven (enkele meubelen en andere grote dingen) gaan naar mijn Oma, naar de garage. En daarna moeten we echt gaan schiften, wat er blijft, wat er weg moet, en wat nog waarde heeft voor verkoop (al denk ik dat die laatste categorie niet zoveel zal zijn...).
We moeten daar echt even goed over nadenken. In principe willen we alles met emotionele waarde bewaren, maar ik vrees dat dat meer zal zijn dan realistisch en haalbaar is. Zus wil het huis in twee weekenden helemaal leeg hebben zodat er een professioneel schoonmaakteam aan de slag kan en we de huur op kunnen zeggen. Maar het is dus een beetje de vraag wat er nou echt uit de beerput gaat komen.

@ Cayenne: Er zijn zeker wel goedkopere opties voor de hond, maar we moesten toen een noodsprong maken. Omdat het diertje niet geeent is (en nog steeds niet, moeten we ook nog doen) ben je wel beperkter. Waar ze nu zit is een vakantieopvang/uitlaatservice, waar ze bij die mensen in huis zit. Omdat de hond al jaren in het huis van mijn vader zat, met alleen mijn vader, wisten we niet goed hoe ze zich zou houden met een verplaatsing. Echter gaat dat heel goed, dus dat is wel fijn. 20 euro per dag is wel veel, maar ze zit daar wel heel goed. T is jammer dat het zo duur is en dat ze maar kan blijven tot 20 april, anders had ik het lekker zo gelaten. Diertje heeft het daar ontzettend naar haar zin.
Wat we eigenlijk zoeken is iemand die haar evt een paar maanden erbij kan hebben, maar dat is best lastig. Via de Ridgeback club kunnen ze ons eigenlijk alleen helpen aan een permanent huis, maar daarvoor moet mijn vader afstand doen van de hond en dat wil hij niet. Dus dat gesprek moeten we ook nog aangaan. Alleen omdat hij nu al zo sip is en het zat is, durf ik dat niet zo goed uit 'angst' dat hij zijn kont helemaal tegen de krib gooit.
Zal het daar vanavond ook over hebben met mijn zus.

**Geplaatst**: 06-04-16 12:33

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 06-04-16 12:33

hmm.. ik ken iemand in dodewaard die ook weleens (tijdelijke) opvang doet, ik stuur je een pb

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-16 12:38

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-16 12:38

Indien het allemaal echt niet gaat lukken met de hond, dan is het gewoon jammer. Dan wordt hij maar boos, maar dan gaat de hond wel weg. Ik ga niet eindeloos bezig blijven en met de hond slepen. Dat diertje is 9, en verdiend beter dan alle onrust.
Daarom zit ze nu ook al de hele tijd in dat gezin. Kost wat, maar het is voor haar in elk geval een stabiele situatie.

Vrees wel dat het hek van de dam is als ik dat doe, dus dat is echt de allerlaatste noodsprong.

**Geplaatst**: 06-04-16 12:41

Geplaatst: 06-04-16 12:41

Hey is alsof je het over mijn moeder hebt..

Zij drinkt ook en geeft zelf aan totaal geen probleem te hebben.. Zij heeft een ongeluk veroorzaakt toen ze beschonken achter het stuur zat.. Mijn zusje zat toen achterin, gelukkig had zij niks.. Huis is ook vaak een puinhoop.. Ze rookt daarnaast ook als een ketter en heeft ook geen werk.. Als ze gedronken heeft, wordt ze ook erg naar en krijg ik de schuld van alles wat haar ooit overkomen is..

Ik ben het contact na jarenlang tolereren en knipperlichtcontact met haar, helemaal verbroken.. Het zuigt zo ontieglijk veel energie uit je..

Het is heel moeilijk, maar als je vader geen hulp wil, dan kun je hem het vest links laten liggen.. Je gaat er zelf aan onderdoor.. Je probeert en blijft proberen, maar je zult altijd tegen "een muur" blijven knallen..

Succes iig.. Als je ff wil ventileren mag je altijd pb sturen..

**Geplaatst**: 06-04-16 12:58

Geplaatst: 06-04-16 12:58

Ik herken dit wel. Mijn zwager had hetzelfde probleem, alleen is hij gevonden toen het eigenlijk al te laat was.
Hij was in een delirium gekomen en kon niet meer om hulp vragen. Hij is in het ziekenhuis gekomen en uiteindelijk in een verpleeghuis. Hij had Korsakov en vertoonde hetzelfde gedrag als jouw vader.
Zijn huis was een grote puinhoop. Daar is toen een container voor gehuurd en alle grote dingen zijn toen weg gegooid.
Helaas is mijn zwager overleden, het ging gewoon te slecht met hem.
Maar ik herken je verhaal dus heel erg, ook de problemen die je tegen komt. Ik wens je veel sterkte en als er iets is, mijn pb box staat open.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-16 11:10

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-16 11:10

Eindelijk, na drie weken, hebben we dan gister het familiegesprek gehad met de neuroloog. Helaas Was de uitslag zoals ik verwachte, maar uiteraard niet hoopte. Mijn vader heeft dus dementie (en dat in combinatie met de eerder vastgestelde maculadegeneratie). Echter hebben ze de oorzaak nog niet gevonden. Liquor (hersenvocht) punctie wees uit dat het geen ontsteking was. MRI wees uit dat er geen tumor oid zat, maar er was daar wel over het geheel atrofie van de hersenschors te zien.
Komende 5 dagen gaan ze hem corticosteroiden geven, en er is een heeeel klein kansje dat dat nog iets verbetering geeft. Indien het om een autoimmuun aandoening gaat kan er dan dus nog een beetje verbetering optreden, maar de kans dat dat het is, is heel klein.
Als de cortico's niet aanslaan (en waarschijnlijk ook wel met iets verbetering) dan moet mijn vader naar een verzorgingstehuis. Hij kan niet meer zelfstandig wonen.

Dus dat was vooral voor mijn vader een grote klap. Door de MD kan hij al slecht zien en omdat de dementie best wel al in een verder stadium is... Hij kan al zo weinig en nu is er ook geen kans meer dat hij het ooit nog zal gaan kunnen. Dus dat is wel heel zielig.
Gister na het nieuws was hij dan ook behoorlijk van slag, en hij wilde naar buiten om een sigaret te roken. In overleg met de verpleging hebben we dat maar gedaan. Ik wist ook niet wat ik ermee aan moest. Maar heb ze ook gezegd dat ze hem goed in de gaten moeten houden, omdat hij best in de war is en het nu helemaal niet meer ziet zitten.

Gister zijn er ook mensen van Bartimeus (hulpmiddelen voor het zicht) langgeweest, maar het was eigenlijk allemaal teveel omdat direct daarna dus dat familiegesprek was. Hij heeft wel wat hulpmiddelen (loupejes en een ding om de krant voor te lezen) te leen, maar ik denk dat hij dat niet gaat gebruiken. Hij kan ze slecht gebruiken omdat hij de uitleg gewoon niet helemaal mee krijgt.
Dus dat is ook weer jammer, dan kan hij zichzelf ook zo slecht vermaken.

Ik zit deze week de hele week in Utrecht voor mijn studie, dus hij zal nog meer alleen zijn. Zal hem wel bellen, maar veel meer kan ik op het moment ook niet doen.

Afgelopen weekend zijn we bezig geweest om het huis deels leeg te halen. Meer dan 2000 kilo aan troep weggegooid (papier en electronica nog niet eens meegerekend) en enkele belangrijke en persoonlijke dingen opgeslagen bij mijn oma. Komende zaterdag gaan we verder en hopen we het af te ronden qua leeghalen. Dan kan een schoonmaakbedrijf aan de gang.

Komende zondag halen we de hond uit de opvang in Ruinen en gaat waarschijnlijk naar een vergelijkbare opvang in Zwolle. Ze moest immers weg bij die eerste opvang voor 20 april. Dus dan komt ze een weekje naar Zwolle. Vanuit daar kunnen we dan zaterdag 23 april makkelijk naar onze afspraak met een mogelijk opvanggezin uit Enschede. Als het klikt met hun hond, kunnen zij de hond van mijn vader ook voor langere tijd en evt permanent houden. En dat laatste is wat we nodig hebben. Zonder uitzicht op verbetering is er ook geen kans dat mijn vader de hond weer kan hebben.

Van de week ga ik ook maar eens contact opnemen met de huisarts. Mijn huisarts is de zelfde als van mijn vader (maar dan dus weer iemand anders dan die toen is langsgeweest, omdat onze vaste huisarts op dat moment op vakantie was). Maar ik weet niet zo goed hoe ik hier zelf mee om moet gaan en wat ik kan verwachten. Ik ken niemand met dementie, behalve mijn opa, en die was 93. Het enige wat ik daaraan merkte is dat hij soms een boodschap voor mijn oma vergat door te geven, maar dit is wel even wat anders natuurlijk. Misschien wel verstandig om er eens met iemand over te praten.

Maar helaas dus niet echt goed nieuws. Wel fijn dat we een soort van weten waar we aan toe zijn, maar het is wel naar dat het dus nooit meer beter zal worden, maar alleen maar slechter

Gelukkig lijkt de rest verder te lopen, met de hond, en het huis. Maar het ergste zal nog komen. Mijn vader belt nu steeds vaker als er iets is. Eergister was hij zijn portemonnee kwijt, gister maakte hij zich druk over de afspraken van vandaag... Helaas voor mijn zus belt hij haar eigenlijk altijd, maar dat is wel lastig. Ze kan immers niet altijd opnemen, maar als je dat niet doet, dan raakt mijn vader weer verder in de war.

Maar we wachten komende week af, en als ze de cortico's geprobeerd hebben, dan volgt er nog een evaluatiegesprek waarin we nog meer zullen bespreken en waarin ze hopelijk meer kunnen zeggen over de toekomst en het verloop van mijn vaders vorm van dementie.

**Geplaatst**: 12-04-16 11:18

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 12-04-16 11:18

Pff wat een uitslag. Was hier al wel bang voor maar dit is wel het laatste wat je horen wilt natuurlijk.

Wel prettig dat ondanks de nare berichten je nu wel duidelijkheid hebt. Je kan dus voor de hond wat regelen, voor het huis wat regelen enz. Zonder je daarbij in je achterhoofd steeds af te moeten vragen; wat als hij nog weer naar huis kan. Die deur is definitief dicht.

Mbt tot de dementie, misschien kan je via de huisarts met mensen in contact komen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik heb in mijn opleiding (verpleegkunde) op de 'zwaarste' afdeling gezeten qua dementie. Mensen die echt aan het einde van hun leven zaten.
Dat is heel erg heftig voor de familie. Als je eigen ouders je niet meer herkennen, als ze niet meer weten waar ze zijn, wie ze zijn enz. Wel merkte ik dat hoe dementer de mensen werden hoe rustiger ze vaak ook werden, op een gegeven moment was het besef dat ze dingen vergaten ook weg en daardoor de soms paniek en onrust.
Het blijft per persoon zo verschillend hoe hard het gaat, hoe erg iemand wel of niet veranderd qua doen en laten en karakter enz.

Wil je heel veel sterkte wensen. Hoop dat je een fijne plek kan vinden voor je vader.
En dat hij daar voorzichtig toch zijn draai kan vinden en rust.

**Geplaatst**: 12-04-16 11:24

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 12-04-16 11:24

Jeetje, dat zal wel dubbel voelen.. Fijn om te weten wat het is, maar ontzettend bagger dat het waarschijnlijk niet voor verbetering vatbaar is...
Zorg ook goed voor jezelf. Dementie kan bij nabestaanden ook echt tot een rouwproces leiden. Ik weet niet in hoeverre jouw vader zich nog dingen uit bijvoorbeeld jouw jeugd kan herinneren, maar het lijkt me verschrikkelijk om straks te merken dat je vader dat soort dingen vergeet.

Sterkte.

**Geplaatst**: 12-04-16 11:29

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 12-04-16 11:29

Ik lees je topic vanaf het begin al in stilte mee. Dementie is zeker geen goed nieuws maar vergeet niet dat dit wel de deuren open zet naar hulp.

een eventuele BOPZ afname en opname in een verpleegtehuis.
Ik werk zelf met dementerende dus ik man me goed voorstellen dat het niet mee valt. Mocht je ooit vragen hebben m.b.t. daarop zal ik ze graag voor je beantwoorden!

Fijn dat het een en ander voor de hond ook geregeld is!

**Geplaatst**: 12-04-16 11:47

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 12-04-16 11:47

Jeetje meid, ik heb diep respect voor je!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-16 11:52

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-16 11:52

Op het moment is mijn vader nog behoorlijk helder wat herinneringen betreft. Hij weet bv precies wat hij waar in zijn huis had staan (helaas, want we hebben vrijwel alles weggegooid en nu wil hij ineens spullen hebben, oliebol!), en ook vakanties etc, die weet hij nog.
Maar het is meer korte termijn, omgaan met veranderingen, omgaan met opdrachten en deze uitvoeren etc. En dan de spraakproblemen, verstoorde locomotie, balans, zicht, motoriek... Eigenlijk is elke functie aangedaan, behalve zijn gehoor.
En dat vind ik het ergste. Vergeten dat je iets niet meer weet... Ja, wat je niet weet, daar heb je ook geen last van denk ik? Maar mijn vader weet dat hij vergeet, hij weet dat het steeds erger zal worden. Hij weet wat hij vroeger kon, dat hij dat nu niet meer kan, en dat hij het nooit meer zal kunnen. En dat is voor hem heel frustrerend natuurlijk.

Maar volgens mij is de begeleiding vanuit het ziekenhuis best wel goed. Heb het iig aangeven dat hij behoorlijk over zijn toeren was na het nieuws. Ookal leek hij bij het gesprek zelf heel erg rustig.

**Geplaatst**: 12-04-16 12:06

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 12-04-16 12:06

Zo ken ik een zwaar dement iemand die op 30 jaar geleden haar zoon heeft verloren. Zij zit in een verplegingstehuis en vergeet dus vaak dat haar zoon overleden is. Dan zit ze uren te wachten tot hij langs komt en moet het personeel haar vertellen dat hij niet komt omdat hij overleden is. Iedere keer raakte ze overstuur, dus ze vertellen het haar nu maar gewoon niet meer. Zo triest!

Fijn dat de begeleiding goed is!!

**Geplaatst**: 12-04-16 12:43

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 12-04-16 12:43

Ook ik heb je verhaal gevolgd, dacht zelf ook al aan dementie helaas. Weten ze welke vorm hij heeft? Ik heb via mijn werk ontzettend veel al gezien kwa dementie bij ons is het een afdeling met bewoners met verschillende fases. Bij vragen of antwoorden vanuit jou wil ik je altijd per pb voor zien van antwoord als je dat fijn vind. Dit kost voor fam ook heel veel moeite en je kunt dit ook zien als een rouw periode.

Hopelijk komt er snel duidelijkheid en rust voor jullie. Vind je in je berichten heel sterk overkomen, weet bijna wel zeker dat je vader heel trots op je is in de dingen die je al geregeld hebt voor hem.