Veel mensen die over euthanasie (of zelfmoord) denken laten daar nooit iets van merken. Voel je zeker niet schuldig omdat je nooit iets gemerkt hebt.
Wees wel dankbaar voor de gesprekken die je gehad hebt. Koester ze, en leer er van als dat kan.
Veel sterkte komende tijd. Dit verwerken gaat veel tijd en veel moeite kosten. En er komen zeker momenten van boosheid, onbegrip, verdriet en zelfs herkenning... voordat acceptatie en begrip komen.
Om het voor jou misschien een heel klein beetje beter te plaatsen... Denk jij dat ze nu gelukkig is? Ze heeft er zelf voor gekozen.