Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-09-15 13:03

Geplaatst: 10-09-15 13:03

[LZP] Toekomst: willen we veel te snel, veel te veel?

Hier soortgelijk topic, niet puur alleen kinderen maar algehele toekomstwensen

**Geplaatst**: 10-09-15 13:20

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 13:20

Wij willen ook graag, helemaal als we zijn nichtje van ander half zien.
Maar nu nog even niet, wonen net een jaar samen. Vriend studeert en heeft een eigen bedrijf als stukadoor. Ik werk 40 uur en hebben een huis gekocht, dus eer dat nog maar even gaan verbouwen.

Bij ons is wel 1 ding het verschil. ik ben 21 en hij net 28. Schelen 6,5 jaar.
Laatst was zijn nichtje bij ons en dan roept hij wel vaak, straks hebben we ruimte zat! die kamer moet gevuld worden hoor!

**Geplaatst**: 10-09-15 15:10

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 15:10

Ik heb daar met vlagen ook 'last' van! Vriend en ik wonen nu ruim een jaar samen, hebben genoeg kamers over

maar financieel is het ook best zwaar een kleintje erbij. Willen eerst nog erg graag een lange vakantie naar Amerika maken. Keuzes maken he... Hoop binnen nu en een jaar of 3/4 het ons gegund is om een kleine te krijgen. Maar soms klinkt dan nog zoo ver weg

**Geplaatst**: 10-09-15 16:08

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 16:08

Ik heb hier ook met vlagen last van gehad, maar toch ben ik inmiddels blij dat we nog altijd kinderloos zijn. Het zijn niet alleen maar roze wolken die erbij komen kijken en op dit moment wil ik onze vrijheid en mooie relatief onbezorgde leventje niet opgeven. Bij mij is die wens dus totaal 180 graden omgeslagen

**Geplaatst**: 10-09-15 16:16

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 16:16

Haha ik heb er ook last van, maar ik ben pas 19 en ga eerst nog studeren en ik wil daarna wel een goed inkomen voordat ik aan kinderen ga beginnen. Daarbij, als ik een dag met mijn 3-jarige neefje optrek merk ik hoe druk dat allemaal wel niet is en mag het van mij nog fijn worden uitgesteld.

**Geplaatst**: 10-09-15 16:30

Geplaatst: 10-09-15 16:30

Wat vervelend... ik zou mezelf echt poedersuiker voelen als ik in de zelfde situatie zit als jou! Ik heb ook een kinderwens natuurlijk en vind het op een of andere manier fijn als ik een pas geboren baby mag vast houden, dit geeft mij echt een fijn gevoel... alsof ik hun moeder ben hahaha! Ik vind het ook altijd sneu voor de mensen die een goede moeder zouden zijn en geen kinderen kunnen krijgen door diverse redenen.

Ik ben nu achttien. Zit op een drie jarige opleiding, Directie Secretaresse.
Ik heb al een plannetje gemaakt en dat wou ik graag even delen hihi!

Ik ben 21 als ik mijn opleiding (Als alles meezit natuurlijk) afrond. Ik heb momenteel iets meer dan 3 jaar met mijn vriend dus dat zal betekenen (Als alles weer meezit) dat ik dan 6 jaar met mijn vriend heb en ik zou graag gelijk na mijn opleiding willen werken. Mijn planning is dan op mijn 21 a 22ste samen te gaan wonen (Doe ik nu half, ik slaap soms weken achter elkaar bij hem en dan spreken we af dat hij de huur doet en ik de boodschappen of ieders de helft, en dit gaat goed!). En ik zou dan graag tussen mijn 22ste en 25ste een kindje willen krijgen als alles goed gaat met het huis en tussen ons.

Wat vinden jullie ervan? Ik hoop dat mijn plannetje gaat werken hahaha

**Geplaatst**: 10-09-15 16:45

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 16:45

Tja, lijkt me van heel veel dingen afhankelijk of dat wel of niet gaat werken

Zou je tussendoor helemaal geen tijd 'voor jezelf' willen dan, gewoon nog even jong zijn?

Ik dacht laatst hardop "Goh, als ik nou ongepland zwanger zou zijn, dan weet ik niet of ik het wel zou kunnen om het niet te houden, zeker omdat we nu op zich al in een situatie zitten waarin we het in feite zouden kunnen houden" en m'n vriend kreeg volgens mij een halve hartverzakking en dacht dat ik probeerde te zeggen dat ik zwanger was :')

Dit was naar aanleiding van een vriendin van mij die zwanger bleek te zijn (ze heeft het niet gehouden, zou daar absoluut niet toe in staat zijn geweest), dus het was niet zomaar uit het niets.
Nee, ik wil nog minstens 6 jaar wachten, m'n beroepsopleiding afronden, trouwen en een koophuis hebben

Heb wat dat betreft niet echt haast, ik vind enige vastigheid hebben belangrijker.

**Geplaatst**: 10-09-15 16:54

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 16:54

Ik herken me in jouw verhaal, heel sterk. Heb altijd gezegd jong moeder te willen worden (rond m'n 18e al).
Toen ik 22 was werd ik onverwacht zwanger en ondanks dat mijn zoontje het mooiste is wat er is had ik mezelf absoluut niet kunnen voorbereiden op hoe loodzwaar het kan zijn. Dat vertellen de rammelende eierstokken er vaak niet bij. Je hele leven veranderd en jij zelf ook.

**Geplaatst**: 10-09-15 17:05

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 17:05

Ik herken dit ook heel erg. Zei vroeger altijd dat ik voor mijn 25e wilde trouwen en voor mijn 30e een eerste kindje wilde. Toen ik op mijn 25e toch echt niet getrouwd en vrijgezel was heb ik mij altijd voorgenomen om, als ik op mijn 30e nog alleen was, ik de opties zou bekijken welke er zijn om alleen een kindje te krijgen.
uiteindelijk ontmoette ik mijn vriend op mijn 28e. Na een paar maanden had ik pproblemen met de pil en werd mij aangeraden om tijdelijk te stoppen. Omdat we beide zzo'n sterke kinderwens hadden hebben we geen moeite gedaan om.niet zwanger te worden. Nu bijna drie jaar later heb ik een prachtige dochter van ruim aanderhalf en ben ik 36 weken zwanger van de tweede.
Kortom ik ken de wens en de frustratie als de wens niet in vervulling kan gaan. Maar ssoms is het dan toch snel werkelijkheid

**Geplaatst**: 10-09-15 18:23

Geplaatst: 10-09-15 18:23

Ik heb dit ook altijd gehad.. maar! Het kan soms ook zo ineens heel anders zijn. Ik heb pas een korte relatie van een half jaar, maar ben zwanger geraakt en nu 16 weken onderweg. Vriend en ik zijn beiden in de wolken (hoewel zwangerschap me fysiek tot nu toe nogal zwaar valt). Misschien niet helemaal ideaal maar de situatie is verder wel ideaal te noemen (qua wonen en inkomen). Als je me vorig jaar had gezegd dat ik nu zwanger zou zijn dan had ik je uitgelachen, want hoe? Maar toch is het zo. Probeer het niet te somber in te zien, soms neemt het leven ineens een hele andere wending dan je voor ogen had.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-15 19:03

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-15 19:03

Ik vind jullie verhalen wel heel mooi om te lezen en ben blij te lezen dat ik niet de enige ben. Ook goed om te lezen dat sommige het juist nog uitstellen terwijl zij wel al dat gevoel hebben, verstandig!
Ik moet eerst nog maar een vriend vinden haha.

**Geplaatst**: 10-09-15 21:42

Geplaatst: 10-09-15 21:42

Het leven is altijd een beetje een verrassing :-)

. Nu ja, in de tijd van mijn grootouders dachten ze dat er iets met je scheelde als je 25 was en ongetrouwd

. Toen ging je naar de kerk en het plaatselijke bal en trouwde iedereen er op jonge leeftijd met een jongen uit het dorp of het dorp er naast.
Maar nu zijn die tijden voorbij, en vrijgezelle 30ers daar kijkt niemand meer van op. Nu kan alles opeens veranderen. Kan goed zijn dat je volgende maand de liefde van je leven tegen komt, en over 2 jaar een topic opent over je eerste kind. Mijn zus was 27, vrijgezel, compleet zelfstandig en "geen relatiemateriaal". Nu 30, getrouwd met kind. Of ik had ook ooit een college van toen 28 die riep "als ik voor mijn 30ste geen vriend heb wordt ik bom!'. Een maand na ze dit tegen me zei, kwam ze haar vriend tegen. Op haar 30ste was ze zwanger en ondertussen is nummer 2 onderweg.
En soms heb je het allemaal voor elkaar, heb je al van je 16de een vriend, heb je net een huis gekocht op je 27ste, en plots krijgt de andere een gekke kronkel en gaat hij er vandoor met een ander. Moet je opeens ook helemaal opnieuw beginnen met je kinderwens. Je weet helaas nooit hoe het gaat gaan

.

**Geplaatst**: 10-09-15 22:20

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 22:20

Bij mij juist omgekeerd! Hoe ouder ik word Hoe minder ik kinder kriebels krijg.
Wou altijd jong moeder worden, helaas pas 2 jaar geleden de ware gevonden. Alle exen gelukkig nog mee gewacht met Kids krijgen.
Ben nu 30 en dan zouden juist de eierstokken moeten 'rammelen' maar het neemt alleen maar af!
Hoe vaker ik kennissen/vriendinnen/collega's zwanger zie worden hoe meer ik geniet van het (nog) geen Kids hebben.
Op jou leeftijd had ik precies hetzelfde,de drang was heel groot en was er (dacht) ik helemaal klaar voor.
Maar onbewust toch niet klaar genoeg anders was het wel gebeurd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-15 22:31

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-15 22:31

lightmorebh schreef:
Bij mij juist omgekeerd! Hoe ouder ik word Hoe minder ik kinder kriebels krijg.
Wou altijd jong moeder worden, helaas pas 2 jaar geleden de ware gevonden. Alle exen gelukkig nog mee gewacht met Kids krijgen.
Ben nu 30 en dan zouden juist de eierstokken moeten 'rammelen' maar het neemt alleen maar af!
Hoe vaker ik kennissen/vriendinnen/collega's zwanger zie worden hoe meer ik geniet van het (nog) geen Kids hebben.
Op jou leeftijd had ik precies hetzelfde,de drang was heel groot en was er (dacht) ik helemaal klaar voor.
Maar onbewust toch niet klaar genoeg anders was het wel gebeurd.

Nouja nee ik zeg zeker niet dat ik er helemaal klaar voor ben want dat ben ik absoluut niet. Het liefst wil ik ook eerst een goede, leuke baan hebben en een eigen plekje hebben voordat ik hieraan begin. En uiteraard klaar zijn met mijn studie (moet als het goed is nog 1 1/2 jaar). Maar dit gevoel heb ik nu wel al maar kan er nu niks mee doen.

**Geplaatst**: 10-09-15 23:05

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 23:05

Ik denk dat bijna iedereen wel eens dit gevoel krijgt. De een sterker dan de ander. Je denkt er een tijdje over na maar langzaamaan gaat het leven door en gebeuren er dingen waardoor je gevoel een beetje naar de achteren word geschoven.
Alles valt vanzelf op het goede plekje in je leven. Geniet van je leven Hoe het nu is. Wees er niet verdrietig om , zonde van je tijd. Maar erover 'dromen' is zeker niet verkeerd! Maar probeer er niet in te blijven hangen, maak je het jezelf alleen maar moeilijk.

**Geplaatst**: 10-09-15 23:10

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 10-09-15 23:10

Ik herken het ook. Heb het een poosje heel erg gehad, sterke kinderwens. Daarna was die een tijd helemaal verdwenen.
Uiteindelijk ben ik 'pas' op mijn 32e moeder geworden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-15 23:24

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-15 23:24

lightmorebh schreef:
Ik denk dat bijna iedereen wel eens dit gevoel krijgt. De een sterker dan de ander. Je denkt er een tijdje over na maar langzaamaan gaat het leven door en gebeuren er dingen waardoor je gevoel een beetje naar de achteren word geschoven.
Alles valt vanzelf op het goede plekje in je leven. Geniet van je leven Hoe het nu is. Wees er niet verdrietig om , zonde van je tijd. Maar erover 'dromen' is zeker niet verkeerd! Maar probeer er niet in te blijven hangen, maak je het jezelf alleen maar moeilijk.

Oh nee ben er zeker niet verdrietig om hoor en het bepaald mijn leven niet of zo maar de gedachte komt gewoon regelmatig omhoog.
En er zijn ook zeker wel vrouwen/meiden die al zeker weten geen kinderen te willen, mijn zusje bijvoorbeeld. Die zegt echt geen kinderen te willen en die heeft deze gevoelens dan ook echt niet hoor, al heb ik het er nooit met haar over ofzo, mijn zusje en over gevoelens praten gaat niet samen haha.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-09-15 13:39

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst door de TopicStarter : 12-09-15 13:39

Oh dr zit weer een zwangere vrouw hier bij mij in het restaurant, ik moet er ook gewoon de hele tijd naar kijken haha.

**Geplaatst**: 14-09-15 23:16

Geplaatst: 14-09-15 23:16

Herkenbaar, bij ons begint het ook echt te kriebelen. Baby in de vriendengroep, Baby bij schoonzus, en 2 stalgenootjes zijn nog niet zo lang geleden bevallen. Je ziet het steeds meer om je heen, en dan ga ik er ook meer naar verlangen. Mijn vriend nog meer dan ik, hij heeft echt zoiets, als jij wil, stop dan met de anticonceptie.

Ik ben daarintegen echt zon eeuwige twijfelaar. Die alle voors en tegens, tegen elkaar op gaat lopen wegen.

We hebben een eigen huis, maar: niet heel groot, waar moet ik alles toch laten?!
Ja mijn vriend heeft een goede baan, maar: ik niet, ik zou in Juli een vast contract krijgen, maar door plotselinge financiële omstandigheden van het bedrijf ging dat niet door. Ik werk nu als uitzendkracht. Heel wat anders dan het werk in de dierenzaak en het honden trimmen dat ik deed. Echt vet balen! Heb nu wel de mogelijkheid om bij huis honden te gaan knippen, maar moet dit wel opbouwen.

Financieel zitten we wel goed, mijn vriend verdient in principe genoeg om alles te kunnen betalen, en onze spaarrekening is ook wel gespekt, we wonen nu ook al 5 jaar samen. Maar ik wil zelf ook een vaste baan hebben, of een eigen vast inkomen. Hij wil juist liever dat ik 2 jaar ofzo lekker bij huis blijf, zodat de kleine niet steeds naar de opvang zal moeten

Verder staat ook al een jaar ons huis te koop, omdat we naar wat ruimers willen. Maar wie weet hoelang het nog duurt!

En juist het huis houd mij heel erg tegen, luidruchtige (wietrokende)buren, drukke straat, boven maar 2 slaapkamers, beneden badkamerTJE. En zul je net zien dat tegen de tijd dat ik zwanger ben, of de kleine er net zou zijn we in een verhuizing terecht komen..
Dan baal je dat je niet gewacht heb, maar straks wachten we 3 jaar en verkopen we het huis nog lang niet, en dan baal je dus ook.. 8)7

Ben eigenlijk wel benieuwd, wat jullie persoonlijk vinden na het lezen van mijn verhaal, zou jij in mijn situatie wachten? Of juist niet?

**Geplaatst**: 14-09-15 23:21

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 14-09-15 23:21

Ik herken jouw post zo erg TS! Ik ben alleen wel net 18, ben nog volop aan het studeren, dus ik heb nog een héle lange weg te gaan. Er komt ooit hopelijk een tijd waarop ik zelf ook kinderen krijg

**Geplaatst**: 15-09-15 00:21

Geplaatst: 15-09-15 00:21

Ik wilde al heel lang moeder worden, voor mijn 20e. Helaas ook nog geen vaste relatie en ben er ook achter gekomen dat ik vrouwen eigenlijk leuker vind dan mannen.
Nu verloopt mijn leven toch een beetje anders, maar ik moet eerst wel studeren jammergenoeg. Als ik zwanger raak is het zeker welkom, mijn moeder vraagt al zovaak wanneer ik nou eens aan kinderen ga beginnen. Ik woon op mijzelf nu, maar als ik misschien zwanger raak binnen 4 jaar nu dan zou ik liever teruggaan naar mijn ouders zodat ik toch door kan gaan met studeren. Dat lijkt mij ideaal.

**Geplaatst**: 16-09-15 08:53

Geplaatst: 16-09-15 08:53

Mandy_89 schreef:
We hebben een eigen huis, maar: niet heel groot, waar moet ik alles toch laten?!
Ja mijn vriend heeft een goede baan, maar: ik niet, ik zou in Juli een vast contract krijgen, maar door plotselinge financiële omstandigheden van het bedrijf ging dat niet door. Ik werk nu als uitzendkracht. Heel wat anders dan het werk in de dierenzaak en het honden trimmen dat ik deed. Echt vet balen! Heb nu wel de mogelijkheid om bij huis honden te gaan knippen, maar moet dit wel opbouwen.

Financieel zitten we wel goed, mijn vriend verdient in principe genoeg om alles te kunnen betalen, en onze spaarrekening is ook wel gespekt, we wonen nu ook al 5 jaar samen. Maar ik wil zelf ook een vaste baan hebben, of een eigen vast inkomen. Hij wil juist liever dat ik 2 jaar ofzo lekker bij huis blijf, zodat de kleine niet steeds naar de opvang zal moeten

Verder staat ook al een jaar ons huis te koop, omdat we naar wat ruimers willen. Maar wie weet hoelang het nog duurt!

En juist het huis houd mij heel erg tegen, luidruchtige (wietrokende)buren, drukke straat, boven maar 2 slaapkamers, beneden badkamerTJE. En zul je net zien dat tegen de tijd dat ik zwanger ben, of de kleine er net zou zijn we in een verhuizing terecht komen..
Dan baal je dat je niet gewacht heb, maar straks wachten we 3 jaar en verkopen we het huis nog lang niet, en dan baal je dus ook..

Ben eigenlijk wel benieuwd, wat jullie persoonlijk vinden na het lezen van mijn verhaal, zou jij in mijn situatie wachten? Of juist niet?

Als je heel eerlijk bent naar jezelf, is dit dan ècht wat je tegenhoudt? Of zit er toch meer achter?

**Geplaatst**: 16-09-15 09:05

Re: Kinderwens - maar het is nog lang niet zover

Geplaatst: 16-09-15 09:05

Ik ben nog niet zo ver dat de zwangerschap an sich me trekt, maar sinds een tijdje lijkt het me wel leuk, zo'n klein mensje. Maar eerst moet ik mijn rechtenstudie afmaken en een goede baan vinden. Ik wil dat kleine mensje namelijk echt alles kunnen geven wat zijn of haar hartje begeert. Daar heb ik nu al voorpret van. Alleen toen ik aan mijn vriend vertelde wat dat kind dan volgens mij allemaal nodig zou kunnen hebben, heeft 'ie 't ter plekke kakker gedoopt. :')

**Geplaatst**: 16-09-15 10:36

Geplaatst: 16-09-15 10:36

GreaseMonkey schreef:
Mandy_89 schreef:
We hebben een eigen huis, maar: niet heel groot, waar moet ik alles toch laten?!
Ja mijn vriend heeft een goede baan, maar: ik niet, ik zou in Juli een vast contract krijgen, maar door plotselinge financiële omstandigheden van het bedrijf ging dat niet door. Ik werk nu als uitzendkracht. Heel wat anders dan het werk in de dierenzaak en het honden trimmen dat ik deed. Echt vet balen! Heb nu wel de mogelijkheid om bij huis honden te gaan knippen, maar moet dit wel opbouwen.

Financieel zitten we wel goed, mijn vriend verdient in principe genoeg om alles te kunnen betalen, en onze spaarrekening is ook wel gespekt, we wonen nu ook al 5 jaar samen. Maar ik wil zelf ook een vaste baan hebben, of een eigen vast inkomen. Hij wil juist liever dat ik 2 jaar ofzo lekker bij huis blijf, zodat de kleine niet steeds naar de opvang zal moeten

Verder staat ook al een jaar ons huis te koop, omdat we naar wat ruimers willen. Maar wie weet hoelang het nog duurt!

En juist het huis houd mij heel erg tegen, luidruchtige (wietrokende)buren, drukke straat, boven maar 2 slaapkamers, beneden badkamerTJE. En zul je net zien dat tegen de tijd dat ik zwanger ben, of de kleine er net zou zijn we in een verhuizing terecht komen..
Dan baal je dat je niet gewacht heb, maar straks wachten we 3 jaar en verkopen we het huis nog lang niet, en dan baal je dus ook..

Ben eigenlijk wel benieuwd, wat jullie persoonlijk vinden na het lezen van mijn verhaal, zou jij in mijn situatie wachten? Of juist niet?

Als je heel eerlijk bent naar jezelf, is dit dan ècht wat je tegenhoudt? Of zit er toch meer achter?

Dit is wel echt wat mij tegenhoud, een jaar geleden was het de planning om eerst ons huis te verkopen, en als we dan ons 'vaste' huis hadden gekocht, wouden we aan kinderen gaan beginnen. Maar niet verwacht dat het zo lang ging duren voordat ons huis verkocht ging worden. 3 oktober is er weer open huizen dag. Hopelijk komen er dan eindelijk kopers! Duurt allemaal veel te lang zo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-15 19:51

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-15 19:51

Mandy_89 schreef:
Herkenbaar, bij ons begint het ook echt te kriebelen. Baby in de vriendengroep, Baby bij schoonzus, en 2 stalgenootjes zijn nog niet zo lang geleden bevallen. Je ziet het steeds meer om je heen, en dan ga ik er ook meer naar verlangen. Mijn vriend nog meer dan ik, hij heeft echt zoiets, als jij wil, stop dan met de anticonceptie.

Ik ben daarintegen echt zon eeuwige twijfelaar. Die alle voors en tegens, tegen elkaar op gaat lopen wegen.

We hebben een eigen huis, maar: niet heel groot, waar moet ik alles toch laten?!
Ja mijn vriend heeft een goede baan, maar: ik niet, ik zou in Juli een vast contract krijgen, maar door plotselinge financiële omstandigheden van het bedrijf ging dat niet door. Ik werk nu als uitzendkracht. Heel wat anders dan het werk in de dierenzaak en het honden trimmen dat ik deed. Echt vet balen! Heb nu wel de mogelijkheid om bij huis honden te gaan knippen, maar moet dit wel opbouwen.

Financieel zitten we wel goed, mijn vriend verdient in principe genoeg om alles te kunnen betalen, en onze spaarrekening is ook wel gespekt, we wonen nu ook al 5 jaar samen. Maar ik wil zelf ook een vaste baan hebben, of een eigen vast inkomen. Hij wil juist liever dat ik 2 jaar ofzo lekker bij huis blijf, zodat de kleine niet steeds naar de opvang zal moeten

Verder staat ook al een jaar ons huis te koop, omdat we naar wat ruimers willen. Maar wie weet hoelang het nog duurt!

En juist het huis houd mij heel erg tegen, luidruchtige (wietrokende)buren, drukke straat, boven maar 2 slaapkamers, beneden badkamerTJE. En zul je net zien dat tegen de tijd dat ik zwanger ben, of de kleine er net zou zijn we in een verhuizing terecht komen..
Dan baal je dat je niet gewacht heb, maar straks wachten we 3 jaar en verkopen we het huis nog lang niet, en dan baal je dus ook..

Ben eigenlijk wel benieuwd, wat jullie persoonlijk vinden na het lezen van mijn verhaal, zou jij in mijn situatie wachten? Of juist niet?

Ik vind het alleen maar heel verstandig wat je doet! Je moet je kind toch wel alles kunnen geven wat in je macht ligt! En ik zeg altijd: bij twijfel niet doen. Je twijfelt niet voor niks, op het moment dat je die twijfel niet meer hebt ben je er pas echt klaar voor en komt het echt wel!