Hier zit ik dan, 19 jaar jong en gezond, eenzaam in bed me af te vragen hoe lang ik dit nog vol ga houden. Dit weekend is me pijnlijk duidelijk geworden hoe erg ik het mis om vriendinnen te hebben.. Mijn vriend is een weekendje weg en naast 5 uurtjes werk zit ik dus de afgelopen 2 middagen/avonden alleen thuis, desperate..
Nooit had ik weinig vriendinnen, altijd was er wel iemand waar ik veel mee optrok. En ook bijna al deze meiden hebben me laten vallen of bleven hangen in een levensfase.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 13 was. Hierdoor ben ik in zekere zin veranderd en naar mijn idee vroeg volwassen geworden. Hierdoor verloor ik mijn eerste vriendin. Een tweede vriendin was een verhaal apart, zij ontspoorde dmv blowen, seks en rebels gedrag waardoor ik langzamerhand ook die vriendschap verloor..
Vriendin 3 en ik zijn langzaam maar zeker uit elkaar gegroeid en spreken elkaar nu ook nooit meer. Zo gaat dat helaas soms.
Dan is er nog de vriendschap tussen E, A en mij. E was vanaf klas 1 mijn vriendin. We deden regelmatig dingen samen en spraken ook in het weekend en na school af. Toen zij vwo ging doen en ik met een omweg havo ontmoette zij A. A werd al gauw haar beste vriendin en ik wat meer op de achtergrond. Op zich geen probleem want ik had ook andere klasgenoten. E, A en ik trokken ook steeds vaker met z'n drieën op dus eigenlijk was het wel gezellig. Tot E ging studeren, toen raakten A en ik haar uit het oog. A en ik zijn dus nog 'over' maar voor mijn idee groeien we ook uit elkaar.. Ook heb ik het idee dat zij mij een beetje gebruikt en alleen appt als ze me nodig heeft, maar daar ga ik niet te veel in detail op in.
Als puntje bij paaltje komt ben ik alleen nog echt bevriend met haar omdat ze de enige is wie ik nog heb, en dat gaat steeds meer pijn doen..
Ik woon sinds kort samen met mijn vriend, we hebben al bijna 4 jaar een relatie. Hij heeft een stel jongens waar die goed mee overweg kan en daar ben ik ook vaak bij (al grappend wel eens one of the guys genoemd) en zij vinden dat ook geen probleem. Echter, het blijven natuurlijk zijn vrienden dus heb ik vis hem contact mee.
Zelf ben ik vorig jaar op voetbal gegaan om in contact te komen met een stel meiden. Op zich lukt dat, maar zij hebben allemaal hun eigen vrienden(groep).. 1 meisje van mn vorige werk voetbalt ook en daar heb ik steeds nog wel wat contact mee, maar verder heeft het me niks opgeleverd.
Op mn werk heb ik wel collega's maar die spreek ik nauwelijks, we werken vrijwel altijd 'langs elkaar heen' en ook zij hebben al vriendengroepen..
Klasgenoten heb ik niet want ik ben in februari gestopt met mn opleiding en die klasgenoten hebben me ook laten vallen omdat ik 'in een ander dorp woon dus dat is niet handig'...
Ik ben wel een beetje klaar met al dat kinderachtige gedoe en zou doodgraag 1 of 2 vriendinnen hebben die ik kan appen als ik eens zin heb om uit te gaan, of gewoon weer eens ouderwets een avondje bank te hangen en een filmpje te kijken.. Maar waar vind ik die? Hoe kom ik in contact met leuke mensen? Hoe kom ik aan een leuke en goede vriendschap?

Sorry voor het vreselijk lange verhaal maar ik zit er echt even flink doorheen..