Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
SeaSide

Berichten: 2467
Geregistreerd: 17-11-12
Woonplaats: Groote Keeten

Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-15 18:30

Allereerst sorry als mijn topic verkeert staat.

Na lang twijfelen, besluit ik toch een topic aan te maken omdat ik me gewoon echt niet lekker voel op het moment. Ook besluit ik dit topic te openen zonder een schaduw account, omdat ik niet langer bang wil zijn om dit te verbergen.

…. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen maar ik ben de laatste paar dagen extreem verdrietig, en dat heeft meerdere oorzaken maar de grootste oorzaak is stress..
Om te beginnen mis ik mijn overleden opa’s en oma extreem erg, ze zijn in anderhalf jaar tijd alle 3 overleden. En vooral mijn opa die vorig jaar overleed mis ik het ergste hij was de eigenaar van mijn Fjorden merrie en zorgde ook voor mijn tinker. Nu hij is overleden moet ik alles alleen doen, mijn ouders willen wel het voer halen en soms voeren als ik het echt niet red maar veder sta ik er wel alleen voor. Hij was er ook altijd voor me en woonde samen met mijn oma bij ons in de straat… Ik denk nog super veel aan hem en bij elk verdrietig liedje op de radio lopen de tranen over me wangen…

Ook ben ik 1,5 jaar lang gestalkt door een collega van mijn vader, hier heb ik toen der tijd een schaduw account voor aangemaakt om mijn verhaal toch kwijt te kunnen. speurneusc @ [LZP] minderjarig en een rechtzaak

Inmiddels is de politie er nog steeds mee bezig….. Dit weekend krijgt hij te horen dat er dus aangifte tegen hem is gedaan, ik werd gewaarschuwd door de politie dat hij dan natuurlijk tegengas gaat geven maar ik moest dat gewoon negeren en weer melden…. Wat ik dus ontzettend “eng” vind, aangezien ik hem in de tussen tijd niet meer persoonlijk ben tegen gekomen.

Ook heeft de Fjorden merrie van mijn opa sinds mijn opa zijn dood, een hele boel ziektes en dergelijke gehad.. Ze betekent echt alles voor me, en ik vind het dan ook erg moeilijk om te beslissen wat ik op die momenten moet doen. Ik ben inmiddels van voer verandert waardoor ze gestopt is met afvallen, alleen nu is ze vorige maand 5 weken kreupel geweest waardoor we echt niets konden doen. Toen de dierenarts kwam voor een kreupelheid ’s onderzoek bleek ze gevoelige zolen te hebben en moest ze op ijzers… Dat grapje koste me 120 euro ( wat ik niet had en ben nog steeds bezig met afbetallen van de ijzers), maar we konden wel weer rijden met Martje. Nu kreeg ze afgelopen maandag na het rijden ineens een koliek aanval en heb ik direct de dierenarts gebeld die haar meteen heeft geholpen. Ze bleek zandkoliek te hebben en krijgt nu 6 dagen door haar voer zandweg…. De exacte rekening heb ik nog niet gekregen maar die kan ook op het lijstje met dingen die ik moet terug betalen ( staan veder alleen nog de ijzers op).
Nu wil mijn vader dat ik zo snel mogelijk werk zoek (dat vind ik zelf op zich ook wel erg handig), alleen heb ik het op het moment echt gigantisch druk. Met mijn opleiding, mijn trekke rijbewijs die ik over 2 weken moet halen (hier zie ik erg tegen op want ik hou absoluut niet van stress en examens) en mijn verjaardag die volgende week is. Daarvoor moet ik nog een hoop dingen opruimen, en inkopen.

Ik ben in het dagelijks leven en op school een super happy en opgewekt persoon, alleen de laatste 2 dagen heb ik onderweg naar school of naar huis constant huil buien en tijdens die huil buien denk ik voornamelijk aan mijn opa en alle dingen die ik nog moet doen. En als klap op de vuurpijl gingen we vanmorgen mennen op school tijdens de praktijk lessen. Ik ben dol op mennen maar moest mennen met Ivo, een jonge en best wel sterke Fries. Het ging de voorgaande keren wel goed met hem en daarom durfde ik ook gewoon de leidsels te pakken en weg te rijden. Onderweg kreeg ik echter super veel last van mijn polsen, ik gaf dit aan bij de leraar maar wilde wel graag door rijden omdat ik niet durfde op te geven waar mijn klas genoten bij zijn. Alleen deze leraar is nogal grof en loopt constant te roepen “Nu Links!!!!, Ruime bocht!!!, hou hem in!!!! In Draf!! Schiet is op!! Doe dit doe dat!!” en ik voel me dan echt super beroerd als hij zo doet. Ik word er extreem onzeker van, en dat terwijl ik de enige ben in de klas die al eerder heb gemend…. Hierdoor heb ik ook het idee dat ik me juist moet bewijzen, en dat maakt me nerveus en zenuwachtig. Ik kon hem op een moment niet houden en heb hem aan mijn klasgenootje gegeven omdat de pijn in mijn polsen echt ondragelijk was…. Ik had die pijn met mennen nog nooit meegemaakt, maar denk dat een combinatie van kou en stress mijn pols blessure waar ik al een aantal jaar mee loop hebben aangewakkerd tijdens het mennen vanmorgen. Ik heb van mijn blessure nog nooit last gehad tijdens het mennen en zat daarom in tranen vanmorgen op de menkar, waardoor ik me weer schaamde tegenover mijn klasgenoten.

Voordat die man mij begon te stalken en toen al mijn opa’s en oma’s nog leefden was ik helemaal niet zo, ik was juist een opgewekt en ontzettend stoer meisje. Ik durfde ook veel meer dan nu, ik ben zo bang dat mensen weer naar tegen mij gaan doen…

Ik heb laatst wel te horen gekregen van iemand dat ik waarschijnlijk heel erg hoog sensitief ben.. Ik heb inderdaad ook bijna alle kenmerken van hoog sensitiviteit en het verklaard wel een hoop wat mijn emoties betreft ik vind het heel erg moeilijk om die in de hand te houden.

De rede dat ik dit topic aanmaak omdat ik echt eventjes met mezelf in de knoop zit en ik door het nu op te schrijven een beter beeld heb van wat er allemaal voor dingen door mijn hoofd zoeven. Ik hoop ook dat mensen misschien tips hebben hoe ik wat zekerder van mezelf kan zijn, en hoe me het beste niets van mensen aan kan trekken… Ook ben ik bang dat er iets gebeurt op mijn verjaardag ( wat ik normaal de leukste en gezelligste dag van het jaar vind omdat dan al mijn vrienden er zijn) en ik in tranen uit barst omdat het de eerste keer is zonder mijn opa (en terwijl ik die zin typ staan de tranen al in mijn ogen). Zijn er tips om je emoties te beheersen???

cherrypower
Berichten: 296
Geregistreerd: 30-04-14
Woonplaats: meteren

Re: Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-03-15 18:35

ik kan je alleen maar veel sterkte wensen TS!! :(:)

Anoniem

Re: Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-03-15 18:39

Ik denk dat je eventjes jouw emoties niet meer moet beheersen maar ze moet laten gaan. Huil eens lekker lang uit, roep, tier of gooi desnoods wat glazen kapot. Laat even al dat opgekropte verdriet gaan. Als je het probeert te beheersen komt het er vroeg of laat toch uit :(

SpeechLess

Berichten: 2325
Geregistreerd: 09-06-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-03-15 19:09

Inderdaad wat DeMolenhoek zegt!
En wat zou het als je in huilen uitbarst tijdens je verjaardag, waarom zou je je daarvoor schamen? Dan leg je toch gewoon uit dat je je opa mist, ik weet zeker dat iedereen dat wel snapt hoor :j

Edit: Is het overigens niet een idee om iemand je te laten helpen met je paardjes, een verzorgster oid? Wellicht kun je daar ook geld voor vragen, dan heb je er dubbel profijt van :)

Angelaa2
Berichten: 4309
Geregistreerd: 20-02-06
Woonplaats: Noord-Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-03-15 00:38

Wat heb jij een boel meegemaakt :(:)

Iemand verliezen is nooit leuk, maar zoals al aangegeven was; laat je emoties eens de vrije loop. Gewoon op je kamer jank-nummers aanzetten en alles eruit gooien. Huilen is niet erg, het kan soms heel erg opluchten :)

Daarnaast kun je ook ontspanningsoefeningen doen om rustig te worden in je hoofd en lijf.

Wat betreft je paarden, kun je inderdaad geen (betalende) verzorger nemen? Kan je misschien een leuke vriendschap opleveren en het scheelt misschien een hoop werk en stress..

Biancaa

Berichten: 4176
Geregistreerd: 03-11-05
Woonplaats: den haag ypenburg

Re: Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-03-15 00:55

Eerst maar eens lekker uithuilen TS, dat is niet meer dan logisch met wat er allemaal in je leventje gebeurd.

Daarna zou ik kijken of je een lijstje kan maken met dingen die je moet doen. Zo krijg je een beetje een overzicht van de dingen en kan je dus dingen gaan afstrepen. Klinkt misschien heel kinderachtig, maar werkt echt heel goed. Het geeft namelijk meestal een goed van "iets afgehandeld" te hebben. Zo wordt elke keer je lijstje korter. Soms komt er dan ook wel weer een puntje bij, maar ook die kan je dan wegwerken.

Stress is voornamelijk omdat iets onoverzichtelijk is, dus hopelijk werkt dit.

Ik zie dat je ook wel graag je verhaal opschrijft. Koop een mooi schrift en ga brieven/gedichten schrijven naar je opa's en oma, ik heb gemerkt dat mij dit enorm heeht geholpen na het overlijden van mijn tweeling. Je kan dan je gevoelens opshrijven en uiten, dat werkt echt heel fijn.

Over je Fjord, dat is een moeilijke situatie. Misschien dat je eerlijk moet kijken of je het nog wel aan kunt. Paarden kosten nou eenmaal veel geld, zeker als ze ziek zijn. Misschien anders iemand erbij zoeken die je kan helpen met alles? Dus niet alleen je ouders, maar een verzorger erbij? Dan kan je het werk verdelen, misschien dat het even een verademing geeft.

Na alle examens en toestanden, kan je ook werk zoeken. Dit kan je aan je vader voorleggen, dat je het nu even niet redt, maar wel van plan bent. Zo weet hij dat je er in ieder geval mee bezig bent en dus niet zomaar afschuift.

Over je verjaardag, waarom zou je niet mogen huilen? Het is een bijzondere gebeurtenis en als je daarbij iemand heel erg mist, is het niet meer dan logisch dat je erom huilt. Het is alleen wel de bedoeling om dan wel "door" te gaan. Je zou bijvoorbeeld een kaarsje kunnen branden bij hun foto's op je verjaardag. Zo zijn ze er toch een beetje bij.

En onthoudt, je opa's en oma zitten voor altijd in je hart en ziel. Ze hebben je mede gevormd tot wie je bent. Een sterk persoon, die ook emoties mag hebben. Ze zullen altijd bij je in de buurt zijn, niet lijfelijk maar wel in je hart.

Dikke knuf

JoyCiej007

Berichten: 17472
Geregistreerd: 27-02-06
Woonplaats: omg. Deventer

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-03-15 01:14

allereerst een flinke knuffel voor jou :(:) en als de emoties komen, laat ze dan lekker gaan. I know, is makkelijker gezegd dan gedaan, ik ben ook een 'opkropper'.

Ik denk wel dat het voor jou verstandig is om hulp te zoeken bij je huisarts, die kan je eventueel doorverwijzen naar ander personen of instanties die je verder kunnen helpen. Die stap mag misschien heel groot lijken, en dat is het ook, maar uiteindelijk zal je merken dat je er alleen maar baat van zal hebben.

Paisano

Berichten: 12586
Geregistreerd: 28-07-08

Re: Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-03-15 10:22

LZP -> MWS

puppy1128

Berichten: 5074
Geregistreerd: 20-11-12
Woonplaats: Den Helder

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-03-15 10:40

Heh pris, wat naar! :(:)

Ik snap dat je ze erg mist. En ik denk dat iedereen het heel goed gaan snappen dat je ze mist. Weet iedereen er ook van? Misschien lucht het dan ook wat op, omdat ze weten van hoe en wat. :)

love_mandy

Berichten: 3281
Geregistreerd: 01-03-15
Woonplaats: Noord Holland

Re: Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-03-15 10:46

Eerst, heel veel sterkte pris.
Wat de rest al zei probeer mensen eens te vertellen hoe je je voelt. Iedereen zal wel begrijpen dat een eerste verjaardag zonder je opa heel erg zwaar voor je is. Niemand zal gek op gaan kijken als je Moet huilen hoor ;)

Dingen uittypen/schrijven kan ook heek erg veel helpen.als im heel veel dingen moet doen maak ik altijd een lijstje en als ik dan iets af heb voelt het zo fijn. Dan kan je het "achter" je laten. Dus ik denk dat dat iets is om te proberen.

En mocht je hulp nodig hebben met je paardjes, weet dat ik bijna om de hoek woon en wil bijspringen waar nodig

Vero

Berichten: 9778
Geregistreerd: 11-03-14

Re: Ik kan niet meer tegen de chaos in mijn hoofd….

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-03-15 09:29

Sterkte :(:) :(:)

SeaSide

Berichten: 2467
Geregistreerd: 17-11-12
Woonplaats: Groote Keeten

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-15 10:22

Allereerst bedankt iedereen voor de fijne reactie's ik was best nerveus met het aanmaken van dit topic over de reactie's.

Ik zit al heel erg lang aan een verzorgster te denken, maar ik heb in het verleden daar niet echt leuke ervaringen mee gehad (de moeder van de verzorgster ging de baas over mij spelen toen Martje nog van mijn opa was). Mijn vriend rijd mijn Fjordje vaak bij en helpt ook met heel erg veel dingen rondom de paarden, alleen heeft hij nu een tussenjaar waardoor hij alleen op zaterdag soms kan helpen (hij zit nu helemaal in Driebergen). Ik ga inderdaad wel echt eventjes goed na denken over een betaalde verzorgster...

@Angelaa2 ik ga zeker eventjes google op ontspanningsoefeningen.

@Biancaa Ik had het er gisteren ook even met mijn vriend over en hij had het over een ap, waarin je inderdaad lijstjes kunt maken met dingen die je moet doen. Ik ga daar vandaag zeker even naar kijken. Ik zelf uit mijn gevoelens vaak in het maken van video's op muziek, ben ik blij maak ik een blij filmpje verdriet, emotioneel enz. Maar alsnog bedankt voor de tip, misschien dat opschrijven inderdaad ook helpt.
dat ik na het ezamen pas wil gaan werken heb ik ondertussen aan mijn vader verteld en dat snapte hij en vond hij goed :) gelukkig.

@JoyCiej007 Ik ben al naar de huisarts geweest ivm. met de stalking, en ben toen door verwezen naar een maatschappelijke hulp bij mij op school... Alleen de mvr waarmee ik nu dus praat, is een beetje ongeïnteresseerd.. waardoor ik er eigenlijk ook niet graag zit.

@puppy1128 De mensen die ik echt vertrouw weten er van, de rest niet omdat ik er aan de ene kant tijdens mijn verjaardag zo min mogelijk aan wil denken.

@love_mandy Das lief Mandy dat je wilt helpen, maar het gaat voornamelijk om de dingen tijdens school waar ik hulp bij nodig heb ( tussen de middag hooi geven enz) ;)