
Ik ben niet op zoek naar tips voor sloopbedrijven etcetera, maar wil gewoon graag even mijn hart luchten en misschien wel horen dat ik helemaal niet zo gek ben als ik denk dat ik ben..
Deze Renault hebben we inmiddels 8 jaar: we zijn ermee op vakantie geweest naar Spanje meerdere malen, hebben er leuke tripjes mee gemaakt, noem maar op. Van mijn 12e tot mijn 18e heb ik eigenlijk altijd achterin gezeten als passagier, en 'the kit' bracht ons altijd overal heen.
Sinds december heb ik zelf mijn rijbewijs en heeft deze auto me altijd gebracht waar ik heen wilde. Een missend benzineklepje, wat flinke deuken, een sticker onder het nummerbord met 'lach even naar me als je geen ondergoed draagt' het deed helemaal niks. Dat hij stuurde als een vrachtwagen interesseerde me niet, want hij zat lekker hoog en deed alles wat ik vroeg. Sindsdien is het dus een beetje 'mijn autootje' geworden, en tsja .... daar raak je aan gehecht!
Tot er kosten aan de auto kwamen en bleek dat er binnen een jaar ook nieuwe koppelingsplaten in zouden moeten. Zal wel loslopen dacht ik, tot ik vanavond naar stal wilde. Net vertrokken van huis en welgeteld een kilometer later stond ik stil: kapotte koppeling

Anderhalf uur later was de wegenwacht er kon de auto naar huis gesleept worden.
Maar wat nu? De auto zou verkocht worden voor €500, meer is hij niet meer waard en dit gaat nu natuurlijk niet meer door. Nieuwe koppelingsplaten kosten zo rond hetzelfde bedrag, en nu willen ze hem door de sloop laten ophalen..
Ik ga hem echt missen, en het gaat me best wel aan mijn hart dat mijn lelijke grote vrachtwagen met deuken naar de stort moet.. Naar de sloop, door de shedder .... Om te huilen! Mijn lelijke eendje is nog zo goed, maar de kosten wegen haast niet op tegen wat we er nog aan hebben

Zo, sorry voor het warrige verhaal maar ik moest het even kwijt, je raakt toch gehecht aan een auto


Dag lieve vroem, 12 jaar oud en 233.000 kilometer verder zit er geen leven meer in!
Een pluspunt, van de week staat er wel al een nieuwe dinkytoy voor de deur met de naam Peugeot 107

P.S: Wat een verschrikking trouwens om als jonge meid daar te staan naast de auto met een telefoon in je hand, volgens mij dacht de helft van de bestuurders dat ik daar gewoon aan het chillen was (inclusief gevarenlichten die aanstonden).
P.P.S: Van de 27497 bestuurders die er voorbij gereden zijn, stopte er welgeteld EEN om te vragen of ze kon helpen, dit vond ik ook behoorlijk bedroevend eigenlijk, maar dat zal wel aan mij liggen.