Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-13 14:31

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-13 14:31

Ergens hoop ik dat dan vooral zijn vrouw mij niet meer kan ontkennen, en dat dan zijn houding veranderd, omdat ik toch het vermoeden (hoop?) heb, dat dat de nummer 1 reden is van het geen contact willen...
Dat schoolbankprofiel wat ik eerder noemde; hij had daar opgezet dat hij weduwnaar was. Ik heb hem toen gebeld, maar zij nam de telefoon op en dus heb ik opgehangen. Daarna werd de informatie daar veranderd. (Vraag me niet waarom hij erop zet dat hij weduwnaar is, als dat helemaal niet zo is) Mocht dat niet gebeuren, tja, dan heb ik denk ik in elk geval alles geprobeerd denk ik... Maar dat deze manier ook totaal averechts kan werken, besef ik me ook... Zoals ik ook al eerder noemde, ik kan verder niemand bereiken, want ik ken verder niemand, heb ook geen namen. Ik hoopte ook dat daar na zo'n gerechtelijke procedure een oplossing voor zou komen. (het zij er komt zelf iemand contact met mij zoeken, het zij dat de rechtbank daar manieren voor heeft) Of ik denk: Drijf dan de boel maar op de spits en laat de bom maar barsten en zie wat ervan komt, iets te verliezen heb ik toch niet.

**Geplaatst**: 06-12-13 14:35

Geplaatst: 06-12-13 14:35

Cerera,

nu kom je op mij anders over (je voorlaastse antwoord dan). En dat wilde ik ook aangeven. Je kwam op mij hebberig en "drammerig" over. En vergeet niet, als je vaders familie niet van jouw bestaan afweet en ik zou zo'n broer of zus zijn, dan is dit wel het eerste teken dat ik van jou krijg. je krijgt maar 1 mogelijkheid voor een eerste indruk en lijkt me niet handig als je die om welke reden dan ook verpest.

Dat jij geen leuke jeugd hebt gehad is natuurlijk heel erg. Dat jij het beter wilt doen voor je zoontje, dat is belangrijk.

Ik blijf bij mijn allereerste antwoord naar jou. Benader hem rechtstreeks. Je weet nog steeds niet of hij echt geen contact met je wil of dat hem dit door wie dan ook is opgedrongen. Wie weet wil hij geen contact, wie weet heeft je moeder het hem verboden (jij niet voor mij kiezen, dan krijg je ook je dochter niet te zien), wie weet zijn vrouw, misschien we zijn ouders. Zolang er tussen jou en hem geen contact is, weet je zijn beweegredenen niet. Ook de dreigende huidige vrouw zou (!!) een verzinsel kunnen zijn van je moeder. Om iemand een zwarte piet te kunnen toespelen. Misschien is zijn huidige vrouw wel een vervelend mens. Misschien ook wel alleen op zijn geld uit. Maar daarnaast is ze nog steeds samen met haar man, ondanks dat ie is vreemdgegaan, ondanks dat haar kinderen niet van hem zijn. Er moet iets zijn dat hen bindt, dat sterker was dan de band tussen jouw moeder en hem.

Je vader, zijn familie, je moeder, wij hier kunnen jouw jeugd niet meer veranderen. Daar zul je helaas mee moeten leren leven en hoe moeilijk ook gelukkig prijzen dat je grootouders zo lief waren dat ze je opgenomen hebben. Hooguit kun je (al dan niet met (psychische) hulp) dit proberen af te sluiten, het een plekkie geven. Mensen maken fouten, je moeder, je vader, ik, jij. We doen allemaal dingen die soms niet handig zijn, we kwetsen anderen (soms zelfs onbewust en ongewild, maar het gebeurt wel).

Nogmaals, benader hem rechtstreeks, geef aan dat je contact gezocht hebt, maar niet weet of hij die aanwijzingen wel gehad heeft. Dat je het moeilijk vindt hem te benaderen, omdat je je hiermee heel kwetsbaar opstelt en bang bent weer verstoten te worden. Dat je van je moeder gehoord hebt dat hij jouw vader is, maar je dat niet zeker weet. Vraag of hij openstaat voor contact of dat zijn familie openstaat voor contact. Pas als je daar antwoord op hebt, kun je weer verder.

Duie 29 jaar en die ellendige jeugd kan en hoeft hij niet goed te maken. Maar wellicht kunnen jullie samen nog wel een leuke toekomst creeren. Mijn advies, wacht met die gerechtlijke vaststelling vaderschap. het komt aggressief over en je hebt niets aan bewijs als je famiie je al dan niet met bewijs toch niet wil leren kennen. Maar zonder het bewijs, dus met eerst contact met je vader, kom je opener over em lijkt me de kans op contact groter. Pas later kun je dan misschien nog kijken of het belangrijk is om dat bewijs vast te krijgen.

Edit: volgens mij heb je wel wat te verliezen: een toekomst waarin je de mogelijkheid hebt om je vader te leren kennen. En dat lukt mijns inziens alleen als jij je kwetsbaar durftr op te stellen.

**Geplaatst**: 06-12-13 14:41

Geplaatst: 06-12-13 14:41

ukkiepuk schreef:
naomi_g1998 schreef:
Die man laat toch duidelijk merken dat hij geen contact wilt? Dan moet die helemaal niks want hij heeft ook recht om zelf te beslissen met wie hij contact heeft

Hij mag idd zelf beslissen met wie hij contact heeft, maar zij heeft recht op erkenning, een naam op haar geboorte akte...

En daar gaat het om! En ik vind ook dat hij geen recht heeft zich te verstoppen,dat is de weg van de minste weerstand kiezen,maar geuss what "dan had ie het bij zijn eigen vrouw moeten doen" .Wel vreemdgaan,maar daarna doen of er niks gebeurd is.
Wanneer gaan die mensen nu eens door de ogen van het kind kijken!
Ieder kind wil weten waar ze vandaan komen en waarom het is zoals het is in het geval dat het anders gelopen is dan "normaal".
Als dan niet eens de naam van de biologische ouders op een alte staat is heel kwalijk.
TS heeft recht op erkenning op zijn minst! Als vader verder geen contact wil..tja, so be it.
Maar ik begrijp haar wel..zet door hoor!
Zo'n "vader" die ijskoud loopt te verkondigen dat ie geen vader is. Gatver..Dan heb je echt geen geweten..
Succes en ga door :-)

**Geplaatst**: 06-12-13 14:44

Geplaatst: 06-12-13 14:44

dammie1 schreef:
Het gaat niet om boeten, het gaat om de consequenties nemen van je daden. De tijd is gelukkig voorbij dat een man maar aan kon rotzooien zonder dat hij de gevolgen van zijn daden hoefde te accepteren. Zolang de moeder van TS hem niet verkracht heeft, is hij gewoon verantwoordelijk. De kosten en de zorg van de opvoeding zijn op TS´s moeder neergekomen, en meneer kon gewoon doorgaan met leven. Vruchtbaarheid is een verantwoordelijkheid van beide partijen, daarnaast is de pil niet 100% betrouwbaar.

Als TS erkent wordt, en dus ook deel neemt aan de erfenis, dan is dat alleen maar rechtvaardig. Haar vader komt er dan nog goed vanaf, want de erfenis wordt verdeeld na zijn dood, dus daar merkt hij niets van.
Of ze door erkenning familie erbij krijgt, betwijfel ik. Maar als ik het zo lees, gaat dat op een andere manier ook niet gebeuren. De familie, met de vader voorop, heeft daar geen zin in.

Is dat zo? Volgens mij hoef je als vader je kind niet te erkennen. Dan heb je geen rechten naar je kind toe, maar ook geen plichten. Ook erft het bewuste kind niet van je.

Maar TS, jij was dus niet het eerste kind wat deze man bij je moeder verwekte? Maar het eerste kindje heeft je moeder weg laten halen? Was dat omdat je vader getrouwd was of omdat je vader het kindje niet wilde? Waarom heeft je moeder de eerste 5 jaar geen erkenning aangevraagd?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-13 14:56

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-13 14:56

Mijn moeder heeft het eerste kindje weg laten halen omdat ze cysten op haar eierstokken had, die verwijderd moesten worden omdat anders haar eigen leven gevaar liep. Dan kon de vrucht niet blijven zitten. Mijn moeder heeft nooit iets van hem gevraagd, geen erkenning, geen financiele bijdrage, omdat hij haar had laten zitten en zij hem daarom ook niet meer in ons leven wilde. Ze redde zichzelf wel. Overigens vind mijn moeder hierin ook dat ik het beter niet kan doen, maar ze vind het mijn eigen keus en staat wel achter me.

**Geplaatst**: 06-12-13 15:01

Geplaatst: 06-12-13 15:01

Cerera schreef:
Mijn moeder heeft het eerste kindje weg laten halen omdat ze cysten op haar eierstokken had, die verwijderd moesten worden omdat anders haar eigen leven gevaar liep. Dan kon de vrucht niet blijven zitten. Mijn moeder heeft nooit iets van hem gevraagd, geen erkenning, geen financiele bijdrage, omdat hij haar had laten zitten en zij hem daarom ook niet meer in ons leven wilde. Ze redde zichzelf wel. Overigens vind mijn moeder hierin ook dat ik het beter niet kan doen, maar ze vind het mijn eigen keus en staat wel achter me.

Ik vraag me dat af, want als je vader er toen al onwelwillend tegenover stond, ze daarna nog zwanger is geworden van jou. Dus was de zwangerschap uberhaupt gepland?

**Geplaatst**: 06-12-13 15:02

Geplaatst: 06-12-13 15:02

Cerera schreef:
Mijn moeder heeft het eerste kindje weg laten halen omdat ze cysten op haar eierstokken had, die verwijderd moesten worden omdat anders haar eigen leven gevaar liep. Dan kon de vrucht niet blijven zitten. Mijn moeder heeft nooit iets van hem gevraagd, geen erkenning, geen financiele bijdrage, omdat hij haar had laten zitten en zij hem daarom ook niet meer in ons leven wilde. Ze redde zichzelf wel. Overigens vind mijn moeder hierin ook dat ik het beter niet kan doen, maar ze vind het mijn eigen keus en staat wel achter me.

Ik weet niet hoe dat 30 jaar terug was, maar je schreef eerder dat je vader gedurende jouw eerste halfjaar nog gewoon bij jullie was/kwam en dat daarna zijn vrouw erachter kwam en hij toen voor zijn vrouw gekozen heeft. Dit had je moeder / hadden je ouders dan toch al voor je geboorte moeten (kunnen) regelen? Toen waren ze nog gewoon bij elkaar en was er geen sprake van dat zij hem niet in haar (jullie) leven wilde.

TS, ben je erop voorbereid / houd je het in je achterhoofd dat alles wat je moeder je ooit over hem heeft verteld nog wel eens heel anders kan zijn? Dat je erachter kunt komen dat het misschien nog wel eens anders was dan dat zij je voorgehouden heeft?

**Geplaatst**: 06-12-13 15:03

Geplaatst: 06-12-13 15:03

Ik wil eigenlijk niet reageren, maar mijn vingers jeuken er een beetje van.

Wat ik hier uit haal (correct me if i'm wrong) is dat je belangrijk gevonden wil worden door je vader. Waarom zoek je die erkenning? Waarom leg je je er niet gewoon bij neer dat hij geen vader voor je wil/kan zijn?
Zoals jouw moeder de keus had om jou te houden, zo heeft jouw vader de keus om jou niet te erkennen. JA, daar is het kind (jij in dit geval) de pineut van. Dat jij zo'n nare jeugd hebt gehad, daar kan jouw vader nu ook niks meer aan veranderen.
En die jaloezie van je is echt verschrikkelijk. Jouw vader moet met jouw zoontje gaan fietsen omdat jij dat zo graag wil? Omdat het jou pijn doet dat hij nooit aandacht voor je heeft gehad en wel voor zijn stiefkinderen? Die kinderen die WEL bij hem in huis wonen? Daar waar hij heel bewust voor heeft gekozen en ook een leven mee heeft opgebouwd....
Begrijp me niet verkeerd, hoor...ik snap heus wel dat je het moeilijk vindt om te zien, maar waarom moet iedereen (die vrouw, die kinderen, je vader, zijn familie) ineens rekening houden met jou omdat jij jaloers bent?

Waarom zou je een hele familie op z'n kop willen zetten? Alleen maar omdat jij belangrijk gevonden wil worden? Wat als ze boos op je worden? Wat als ze je evengoed negeren? Wat heb je dan bereikt? Nog meer negatieve aandacht...nog minder erkenning. Wat schiet je daarmee op?

Het lijkt mij een slecht idee om zijn familie ineens te gaan benaderen. En die erkenning...wat wil je daarmee bereiken? Dat je niet langer een "onbekende vader" hebt? Dat je ineens in het testament staat? Dat je met een papiertje aan zijn familie kunt laten zien dat hij jouw vader is en zij jou maar moeten accepteren?

Meid...ik zou dit echt niet gaan doen.

**Geplaatst**: 06-12-13 15:24

Geplaatst: 06-12-13 15:24

Dieselpaard schreef:
Ik wil eigenlijk niet reageren, maar mijn vingers jeuken er een beetje van.

Wat ik hier uit haal (correct me if i'm wrong) is dat je belangrijk gevonden wil worden door je vader. Waarom zoek je die erkenning? Waarom leg je je er niet gewoon bij neer dat hij geen vader voor je wil/kan zijn?
Zoals jouw moeder de keus had om jou te houden, zo heeft jouw vader de keus om jou niet te erkennen. JA, daar is het kind (jij in dit geval) de pineut van. Dat jij zo'n nare jeugd hebt gehad, daar kan jouw vader nu ook niks meer aan veranderen.
En die jaloezie van je is echt verschrikkelijk. Jouw vader moet met jouw zoontje gaan fietsen omdat jij dat zo graag wil? Omdat het jou pijn doet dat hij nooit aandacht voor je heeft gehad en wel voor zijn stiefkinderen? Die kinderen die WEL bij hem in huis wonen? Daar waar hij heel bewust voor heeft gekozen en ook een leven mee heeft opgebouwd....
Begrijp me niet verkeerd, hoor...ik snap heus wel dat je het moeilijk vindt om te zien, maar waarom moet iedereen (die vrouw, die kinderen, je vader, zijn familie) ineens rekening houden met jou omdat jij jaloers bent?

Waarom zou je een hele familie op z'n kop willen zetten? Alleen maar omdat jij belangrijk gevonden wil worden? Wat als ze boos op je worden? Wat als ze je evengoed negeren? Wat heb je dan bereikt? Nog meer negatieve aandacht...nog minder erkenning. Wat schiet je daarmee op?

Het lijkt mij een slecht idee om zijn familie ineens te gaan benaderen. En die erkenning...wat wil je daarmee bereiken? Dat je niet langer een "onbekende vader" hebt? Dat je ineens in het testament staat? Dat je met een papiertje aan zijn familie kunt laten zien dat hij jouw vader is en zij jou maar moeten accepteren?

Meid...ik zou dit echt niet gaan doen.

Hier wil ik graag even op reageren; Ik vraag me af of wij hetzelfde idee hebben van 'jaloers'. Waarom vind jij TS jaloers? Omdat zij ervan baalt dat haar vader geen contact met haar heeft gehouden? Zij geen biologische vader heeft die een vaderrol heeft vervuld?
Ik vind haar daardoor niet jaloers..
Mij heeft het ook wel eens pijn gedaan dat ik niet net als andere mensen om mij heen uit een normaal gezin kom, mét een vader die aandacht aan zijn kind besteed.
Ik haal het ook uit niet één bericht van TS dat zij vind dat de stiefkinderen van haar vader rekening met haar moeten houden.
Volgens mij wil zij gewoon de rest van haar biologische familie leren kennen. En daar lijkt mij niets mis mee. Wat daarvoor de handigste manier is, kun je over twisten. Grote kans dat dat niet de erkenning afdwingen is. Dat zou niet mijn eerste stap zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-13 16:16

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-13 16:16

Mindim schreef:
Cerera schreef:
Mijn moeder heeft het eerste kindje weg laten halen omdat ze cysten op haar eierstokken had, die verwijderd moesten worden omdat anders haar eigen leven gevaar liep. Dan kon de vrucht niet blijven zitten. Mijn moeder heeft nooit iets van hem gevraagd, geen erkenning, geen financiele bijdrage, omdat hij haar had laten zitten en zij hem daarom ook niet meer in ons leven wilde. Ze redde zichzelf wel. Overigens vind mijn moeder hierin ook dat ik het beter niet kan doen, maar ze vind het mijn eigen keus en staat wel achter me.

Ik vraag me dat af, want als je vader er toen al onwelwillend tegenover stond, ze daarna nog zwanger is geworden van jou. Dus was de zwangerschap uberhaupt gepland?

Voor haar wel, zij wilde zwanger worden en mij hebben, hoe dat met mijn vader zit weet ik niet.

Rocamor: Ik heb geen idee, alhoewel hij toen gewoon getrouwd was al, maar wel zei dat hij bij zijn vrouw weg zou gaan. (Goh, hoe vaak hoor je die? Dat zeggen ze allemaal) Ik ben me ervan bewust dat zijn versie of de echte versie heel anders kan zijn dan die van mijn moeder, ja

Dieselpaard: Op je eerste vragen heb ik al meerdere keren antwoord gegeven in het topic, en naast dat alles, hij is mijn vader, ik denk niet dat het iets abnormaals is als je daar erkenning van wilt?

Wat betreft mijn jaloezie. Jij zit in mijn situatie en ziet hem fietsen en gezellig doen met zijn kleinkinderen, dan denk jij: Goh, wat fijn voor hem dat hij zo gelukkig is met zijn stiefkinderen! Dan heb je niet extra het gevoel dat je weggestopt wordt, omdat je het daglicht niet kunt verdragen? Hij hoeft overigens helemaal niet met mijn zoontje te gaan fietsen omdat ik dat wil, maar het zou fijn zijn als hij het zou doen omdat hij het wil.

Citaat:
Omdat het jou pijn doet dat hij nooit aandacht voor je heeft gehad en wel voor zijn stiefkinderen? Die kinderen die WEL bij hem in huis wonen? Daar waar hij heel bewust voor heeft gekozen en ook een leven mee heeft opgebouwd....

Die kinderen zijn ouder dan ik ben, de oudste bijna 50, die wonen niet meer bij hen in huis hoop ik

Niemand hoeft ook rekening met mij te houden omdat ik er ben, maar het zou wel fijn zijn dat ze op de hoogte zijn, zodat ze ook daadwerkelijk die keus kunnen maken. En als ze boos op me worden of alsnog geen contact willen, heb ik net zoveel als ik nu heb; mijn moeder, mijn zoontje en mijn vriend + de bevestiging dat ze dat inderdaad niet willen, maar dan wel met de kennis dat ze in elk geval een keus gehad hebben.

**Geplaatst**: 06-12-13 16:30

Geplaatst: 06-12-13 16:30

TS; ik denk dat je het het slimst zou zijn om wat milder zijn ten opzichte van de vrouw van je vader. Natuurlijk heb je helemaal gelijk dat ze wellicht bang is dat jij weer in zijn leven verschijnt en dat jij persoonlijk niets met haar hebt.

Alleen is zíj de vrouw van je vader, als je haar tegen jezelf in het harnas jaagt maak je geen schijn van kans meer. Zij is degene die van je vaders vreemdgaan wist en het geaccepteerd heeft. Ook is zij degene voor wie hij bewust heeft gekozen, ondanks het feit dat een andere vrouw zwanger van hem was. Daar heeft hij zekert weten een reden toe gehad.

Er is een kans dat hij tegen haar gezegd heeft dat je moeder hem erin heeft geluisd, met als doel hem aan haar te binden. En als ze dat zegt kan dat in principe ook nog eens best de waarheid zijn, vooral aangezien je moeder er voor gekozen heeft een tweede keer zwanger te raken van hem.

Voor vrouwen staan kinderen vaak op nummer één, voor mannen is dat echter vaak de partner. Je zult dus bij haar in een goed blaadje komen omdat je er van uit kunt gaan dat hij veel banger zal zijn om haar te verliezen dan om een kind te verliezen dat hij toch niet kent. Vooral omdat al eerder is gebleken dat hij voor haar koos en niet voor je moeder, ondanks het feit dat ze jou heeft.

Die vrouw heeft verder niets met jou, maar als je contact met haar legt in plaats van ophangt en uitlegt dat je geen geld wilt maar alleen meer wilt weten over waar je vandaan komt kan het zijn dat ze over haar hart strijkt en je een kans gunt.

Het kan overigens zijn dat het hele verhaal je tegen valt als je het perspectief van je vaders kant hoort. Het kan zijn dat je hele perspectief gaat veranderen of dat je boosheid gaat voelen ten opzichte van je moeder (want het is niet alleen zíjn schuld dat jij zonder vader bent opgegroeid hé? Zij heeft dat risico ook genomen terwijl ze wist dat hij de man van een ander was). Het kan meer negatiefs dan positiefs brengen... is het dat waard?

**Geplaatst**: 06-12-13 16:59

Geplaatst: 06-12-13 16:59

Je zegt dat je niets te verliezen hebt... Maar hoe voelt het als die hele familie, in het slechtste geval, jou afwijst? Heb je daar rekening mee gehouden? Ik vind je probleem echt lastig en het houdt me de hele middag al bezig..

**Geplaatst**: 10-12-13 05:27

Geplaatst: 10-12-13 05:27

lieveli schreef:
Je zegt dat je niets te verliezen hebt... Maar hoe voelt het als die hele familie, in het slechtste geval, jou afwijst? Heb je daar rekening mee gehouden? Ik vind je probleem echt lastig en het houdt me de hele middag al bezig..

Kun je nagaan hoe TS zich voelt!

Ik ben denk ik volgens heel veel mensen hier waarschijnlijk een jaloerse bitch.
Maar oh.... ik zorgde er echt voor dat er een bom ging vallen in die familie.

Ik zou er geen probleem van maken dat mijn vader geen contact wil.
Dat is zijn keuze.
Maar ik zou wel vinden dat eventuele half broers/zussen ooms en tantes zelf de keuze moeten hebben.

Mocht ik ooit er achter komen dat ik een half zus of broer or whatever heb dan zou ik dat ook graag willem weten.
Ook al wil mijn vader dit niet.
Ik wil zelf de keuze hebben.
En andersom vind ik dat eventuele tantes, oom, opa en oma enz ook die keuze zouden moeten hebben.

Als ze van mijn bestaan af weten en dan geen contact willen zou ik mij daar bij neer kunnen leggen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-13 09:28

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-13 09:28

Ik denk dat ik dat idd ook wel zou kunnen daantjuhhh, het dan naast me neerleggen.

Voor nu, ik heb besloten om contact te zoeken met die broer van mijn vader van dat schoonmaakbedrijf. (Dat is immers de enige die ik kan bereiken) maar wat nu verder? Bellen, mailen, brief schrijven? Wat moet ik er in godsnaam inzetten?

**Geplaatst**: 10-12-13 09:30

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst: 10-12-13 09:30

Maar waarom niet eerst je vader rechtstreeks benaderen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-13 09:35

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-13 09:35

Omdat de enige manier om dat te doen is, door voor zijn huis te gaan staan denk ik, en dat zie ik niet zitten. Ik heb daar al zoveel energie ingestoken, en geen enkele reactie gehad. Als hij die brieven/kaartjes niet gekregen heeft omdat zijn vrouw ze gevonden heeft, ga ik niet bellen. Dikke kans dat zij opneemt, en met haar wil ik niet als eerste praten. Heeft hij de kaartjes enzo wel gehad, heeft hij er gewoon geen interesse in.

**Geplaatst**: 10-12-13 09:35

Geplaatst: 10-12-13 09:35

Het lijkt mij verstandig dat je eens met een deskundige gaat praten. Dan kun je ook uitvogelen waarom je dit wilt en als je dan uiteindelijk zeker bent dat je dit wilt, kun je altijd nog stappen gaan ondernemen. Ik begrijp dat je nu in een mengelmoes van gevoelens zit omdat je nu ook een eigen kind hebt. Zoek uit waar deze gevoelens vandaan komen en wat je ermee kunt. Nogmaals hier zijn professionals voor, zeker doen.

**Geplaatst**: 10-12-13 09:42

Geplaatst: 10-12-13 09:42

Cerera, ik heb alleen jouw posts gelezen.
Ik begrijp best heel goed dat jij contact met hem wil..
Wat is dit lastig, wrs heeft hij nooit een kind gewild en jouw moeder heeft er voor gekozen jou wel te laten komen. Maar hier kan jij niets aan doen, jij bent er nu en jij wil heel graag weten 'waar' je vandaan komt en misschien wel een opa voor jou kinderen..

Ik geloof dat ik eerst zou proberen wat meer info te verzamelen over de broer en zijn familie. Facebook etc. Geen idee waarom.. maar dat is mijn gevoel. Mogelijk leer je ze zo een beetje 'kennen' zonder dat je daadwerkelijk contact met ze opneemt en merk je gaanderweg hoe je contact met ze zou willen opnemen.
Maar wat als ze ook geen contact willen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-13 09:57

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-13 09:57

Ik heb geen namen IMJ. En de achternaam is dezelfde als die van half nederland... Heb het wel geprobeerd hoor, maar zonder resultaat. Over mijn vader zelf is verder ook niets te vinden op internet, behalve iets over een kunstbeurs in New York waar hij geweest is en iets gekocht heeft. (The black horse, hoe ironisch

) Pa heeft zelf ook een koersende draver gehad en wat gefokt met new forest pony's, mocht ik hem dan dus ooit te spreken krijgen, hebben we iig al een gemeenschappelijke interesse

Als ze geen contact willen, vind ik dat jammer, maar prima. Dan is dat iig hún keuze

**Geplaatst**: 10-12-13 10:01

Geplaatst: 10-12-13 10:01

Tjee een tweede Koning Albert Delphine Boël situatie. Meid hou de eer aan je zelf. Ook al zit jij niet verlegen om de erfenis, op zijn familie zal je wel zo overkomen. Als het om geld gaat dan zullen ze op hun achterste poten staan en vanalles er bij halen wat jou alleen maar kan kwetsen.

**Geplaatst**: 10-12-13 10:13

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst: 10-12-13 10:13

Ik denk er toch iets anders over dan de meeste hier,
Ik vind dat ts wel recht heeft op een kennismaking, dat hij alles bij elkaar gelogen heeft tegen zijn vrouw dat is ZIJN verantwoordelijkheid.
Ik zou hem ook willen kennen en ik zou hem face to face confronteren met het feit dat jij denkt dat je zijn dochter bent.
En als je zijn dochter echt bent, nou, dan ben je ook zijn erfgenaam,
Het is zoals het is,
Hij was mans genoeg om jou tijdens zijn huwelijk te verwekken, dan moet hij ook maar mans genoeg zijn om daar eerlijk voor uit te komen.

**Geplaatst**: 10-12-13 10:43

Geplaatst: 10-12-13 10:43

Cerera schreef:
Als ze geen contact willen, vind ik dat jammer, maar prima. Dan is dat iig hún keuze

Dat zeg je nu wel, maar in feite is het toch al zo dat ze duidelijk zijn geweest dat ze geen contact willen? Je zegt zelf dat ze wel degelijk van je bestaan weten, alleen dat er geen zwart op wit bewijs is van familiebanden.

Veel duidelijker dan jouw contactpogingen negeren kunnen ze niet zijn zonder daarbij onvriendelijk of zelf bot te worden. De kans is groot dat je bij meer aandringen ook hardere afwijzingen krijgt. Want eerlijk is eerlijk; als je vader écht contact had gewild had niets hem tegengehouden natuurlijk. Hij had heel makkelijk zonder medeweten van zijn vrouw toch een keer kunnen bellen/langsgaan/mailen oid.

Voor jezelf moet je dan ook duidelijk krijgen; wanneer accepteer ik dat hij géén contact wil, wanneer kan ik me daarbij neerleggen? Bij geen reactie? Als hij je negeert? Of geloof je pas dat hij geen contact met je wil als hij hardop tegen je zegt dat je weg moet gaan, dat je hem met rust moet laten? Of pas als je het zwart op wit hebt dat hij niets met je te maken wilt hebben.

Ook dat moet denk ik duidelijk zijn, vooral omdat de wens in dit geval erg sterk is en de realiteit soms hard kan zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-13 11:18

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-13 11:18

Ik weet dat mijn vader en zijn vrouw van mijn bestaan weten. Hoe dat met de rest van de familie zit, weet ik niet. Laat staan dat ik weet of zij wel of geen contact willen. De enige waar ik contact mee heb proberen op te nemen, is mijn vader.

Ik laat het rusten zodra ik hoor dat contact niet gewenst is.

**Geplaatst**: 10-12-13 11:24

Re: Verzoek tot Gerechtelijke Vaststelling Vaderschap indienen?

Geplaatst: 10-12-13 11:24

Ergens vind ik dat ook jouw goed recht!
Was nu de moeder degene die perse contact wilde ja, dan kan ik me voorstellen dat dat door anderen als negatief bestempeld wordt. Maar jìj wil het, jìj bent er en daar heb jìj geen keuze in gehad.

Jij kan niets aan deze situatie doen maar moet er 'maar' mee omgaan zoals zij dat wensen.. daar heb jij toch niet om gevraagd?

De kans is natuurlijk wel dat je gekwetst wordt.. maar ik ga ervan uit dat je dat al geincasseerd hebt..

**Geplaatst**: 26-01-14 12:43

Geplaatst: 26-01-14 12:43

Bn eigenlijk benieuwd of je nog contact hebt genomen ?