@ Tutti_Frutte, je zit op een UC zeker? Ik herken je verhaal precies.. ging bij mij exact hetzelfde met het intro forum op facebook 
En blijkt daarna inderdaad vaak dat je vooroordelen niet kloppen.
Mijn grootste op-m'n-nummer-gezet-worden-gebeurtenis was deze zomer. Door omstandigheden bij het liften, moesten een meisje die ik ook pas 3 dagen kende en ik het besluit nemen om 180 km. 's nachts te beginnen te lopen tot de eerste auto's op weg naar Reykjavik in de vroege ochtend. Dit omdat het buiten 8 graden was en wij doorweekt waren. Weinig andere opties in de IJslandse middle of nowhere, lopen zou ons warm houden, en het was gelukkig 24 uur per dag licht (midden in de zomer).
Prima stemming eigenlijk, we zijn niet de moeilijksten, nog steeds lachen, maar wij waren rond een uur of 2 wel kapot, na 6 uur lopen met elk 20 kg. bagage. We waren ook lichtelijk aangeschoten omdat een auto die de andere kant op reed zo'n medelijden met ons had dat ze ons maar hun rest alcohol hebben gegeven 
Maargoed, naast ons stopt opeens een bestelbusje. Raampje open, "Are you girls CRAZY?!!" Eruit stappen drie kaalgeschoren, getatoeëerde Poolse jongens. Leggen in gebroken Engels uit dat ze in de bouw werken hier, en net een van hen naar Vík verhuisd hebben en nu terug rijden naar de hoofdstad. We mogen achter in het busje, waar helaas wel een kan benzine is omgevallen, maar dat maakt ons op dat moment niet meer uit. Rugzak onder de benzine, wij onder de benzine, allemaal prima. Rijden met een noodvaart weg, compleet donker, we kunnen niks zien - geen raampjes. Dringt door dat het heel erg fout kan aflopen, zo bekaf als we waren, waren we blij met elke lift. En ze rijden als gekken, wij inmiddels toch goed bang. Opeens gaan we langzamer rijden, stoppen bij een tankstation. "Thank god!" Wij stappen uit, rennen naar de WC.
Komen we terug bij het busje, hebben ze broodjes, koffie en sigaretten voor ons gekocht, en 2 van hen komen bij ons achterin zitten voor gezelschap. Merken nu pas hoe je schuift daar achterin en verontschuldigen zich voor de Formule-1-rijstijl. Maar we waren ontzettend snel in Reykjavik gelukkig. Ze nemen ons eerst met zich mee naar huis, daar staan ze op, voordat ze ons bij ons couchsurfing adres afzetten.
Eenmaal binnen staan er bloemen op tafel, roze kussens, mooie bank, schilderijen. "Wie woont hier?" "Alleen wij! Wat vind je van de inrichting?" We krijgen cappucino, eten, dekens, worden meteen op facebook toegevoegd. En op dat moment (klap op de vuurpijl!) loopt er een fluffy wit konijntje door de woonkamer. Het huisdier van die 3 jongens die er op het eerste gezicht gewoon angstaanjagend uit zien. 
We zijn daarna keurig op het juiste adres afgezet, contact wordt nog steeds onderhouden, die jongens waren onze redding. En voor hen ook een verhaal, ze waren zo blij met ons. "I want a girlfriend exactly like you." Dus bij deze, sorry voor het lange verhaal, maar dit heeft zo'n indruk op me gemaakt!
En ja, voordat het commentaar komt, ik realiseer me dat dit anders had kunnen aflopen. Maar geloof me, we hadden geen andere optie meer, echt niet. We hebben gewoon geluk gehad 
Geplaatst: 24-11-13 19:44 
