Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-05-16 12:31

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 20-05-16 12:31

SuperAssie,
Jeetje dat kan ik mij voorstellen. Pff.

Sterkte alvast, en een dikke virtuele knuffel.

Annelien, jeetje...

Vandaag is het 3 maanden geleden dat mama overleed. Ik ben kapot vandaag.

Alles speelt zich af in een herhaling ofzo. Ik was nu al in enige bezorgdheid dat ze maar niet thuis kwam. Mijn stiefvader zou een kwartier geleden gebeld zijn dat mijn moeder onwel was geworden op straat. Over een half uur zal ik haar treffen, en over drie uur en tien minuten is ze daadwerkelijk overleden

**Geplaatst**: 07-11-16 22:40

Geplaatst: 07-11-16 22:40

Hey, hoe gaat het nu met iedereen?

20 september was het voor mij alweer vier jaar geleden dat mijn vader overleed. De tijd lijkt dan in ene zo snel te zijn gegaan. Diploma uitreiking zonder vader heb ik in juli ook 'overleefd'. Natuurlijk inclusief allemaal mensen die de goedbedoelde "Je vader zou trots op je zijn" extra vermelden

**Geplaatst**: 08-11-16 11:09

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 08-11-16 11:09

Hier gaat het wisselend . Net mijn eerste verjaardag gehad. Morgen is het een half jaar geleden en vrijdag zou mijn moeder jarig zijn.

Avis, gefeliciteerd met je diploma.

**Geplaatst**: 08-11-16 11:59

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 08-11-16 11:59

Hier ook wisselend, afgelopen 1 november was het 5 jaar geleden, maar ik heb sinds kort ook een vriend en ik merk het nu vooral moeilijk vind dat papa mijn vriend niet zien kan. Andersom vind ik jammer, maar tis niet anders ofzo, maar het feit dat papa mijn vriend niet kan zien vind ik heel moeilijk. Verder heb ben ik verhuist en daar kan papa ook niet mee helpen en in de kleinste dingen als een spijker in de muur slaan, mis ik hem echt

Voor de rest gaat het best aardig hoor,

Avis, gefelicteerd met je diploma!

**Geplaatst**: 08-11-16 12:54

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 08-11-16 12:54

Wisselend is een goed woord inderdaad.
Hier is het nu net iets meer dan een jaar geleden. Ik was van juli tot november in het buitenland, helemaal alleen en op de dag zelf was ik wel echt flink down. Het is toch echt heel moeilijk om er in je eentje doorheen te komen. Gelukkig had ik hele fijne mensen om me heen die me ook wel een fijn gevoel gaven toen.

Sommige dagen gaan makkelijker, maar op momenten dat er iets speciaals gebeurd baal ik er wel van dat ze me niet kan zien.
Ook het vertrek en terugkeer naar het buitenland.. Ik weet dat ze enorm trots op me zou zijn en me aangemoedigd zou hebben, maar dat ik haar nooit over mijn plannen heb kunnen vertellen of al mijn avonturen heb kunnen delen doet pijn $:\$

Avis, congrats met je diploma

**Geplaatst**: 08-11-16 14:10

Geplaatst: 08-11-16 14:10

Dank jullie wel!

Dat wisselende is heel herkenbaar inderdaad. En wat jij zegt, Ladybird, die kleine dingetjes ook: spijkers in muren slaan etc.

Ik kreeg op zijn sterfdag wel een heel lief berichtje van een vriendin dat ze het zo knap vindt hoe ik er de afgelopen jaren mee ben omgegaan. Dat was op een manier toch wel een soort fijne bevestiging van het een of ander.

**Geplaatst**: 09-11-16 15:37

Geplaatst: 09-11-16 15:37

Mijn vader is overleden toen ik 5 was (ben nu 22) en mijn moeder is overleden toen ik 18 was.
Mijn vader heb ik zelf dood in bed gevonden, zijn aorta was geknapt.
Mijn moeder had longkanker met uitzaaiingen, toen we erachter kwamen heeft ze nog 4 weken 'geleefd' (laatste 2 weken al niet meer goed bij bewustzijn).
Dat ging dus heel erg snel!

**Geplaatst**: 09-11-16 18:56

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 09-11-16 18:56

Hier ook wisselend, de 20e is het 9 maanden geleden. Dagen gaat het goed, en ineens komt er dan een vlaag van emoties en stort in in. Het zijn de kleine dingen die het zwaarst zijn. Zo wou ik haar zo graag om raad vragen wat betreft Intramusculair injecteren, en haar vertellen dat ik iemand geprikt heb. Op stage ging ik dan ook enorm hard janken nadat ik dus geprikt had. Gewoon om het feit, dat ik het niet kon vertellen

**Geplaatst**: 15-11-16 19:02

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 15-11-16 19:02

Hallo, mag ik mij bij jullie aansluiten

Mijn moeder is nu ruim 2,5 jaar geleden gestorven, ik was toen bijna 18 en mijn broertje 12. Ze stierf mede door een hartaanval en het niet goed handelen van de ambulance broeders. Een paar dagen later stierf ze als gevolg dat ze hersendood was en we niets meer voor haar konden doen.

ik merk dat mensen in mijn omgeving het moeilijk vinden om mij hierin te steunen, ze denken dat ze iets moeten oplossen terwijl dat helemaal niet mogelijk is. Hopelijk kan ik hier wat steun vinden ook in deze donkere dagen.

**Geplaatst**: 16-11-16 11:04

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 16-11-16 11:04

Natuurlijk. Wat heftig en wat waren/ zijn jullie jong.

**Geplaatst**: 19-11-16 11:08

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 19-11-16 11:08

Tuurlijk mag je je hier aansluiten! Wat vervelend dat mensen het moeilijk vinden je te steunen!

heel veel sterkte en een dikke knuffel

**Geplaatst**: 19-11-16 11:11

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 19-11-16 11:11

Ik merk het ook wel een beetje hoor. Ik weet zelf hoe het is, maar toch vind ik het moeilijk mensen te steunen die nu in hetzelfde schuitje zitten. Je weet niet goed wat te zeggen, maar ik weet ook dat het vaak al voldoende is gewoon aanwezig te zijn. Tenminste, dat was/is voor mij erg fijn.

**Geplaatst**: 26-11-16 13:35

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 26-11-16 13:35

Na lang meegelezen te hebben, nu toch maar besloten om te reageren.
Ik ben 2 jaar geleden mijn moeder verloren in een zeer korte tijd.
op 10 juli 2014 is ze smorgens opgehaald met de Ambulance omdat ze extreme buikpijn had en niks meer kon.
11 juli heeft ze een scan gehad en hebben we gelijk te horen gekregen dat ze darmkanker had met uitzaaiingen in haar lever. Met chemo zouden we nog ongeveer 2 jaar samen hebben. Mijn moeder besloot daar voor te gaan, maar ze zei wel op het moment dat ik er ziek van ga worden stop ik gelijk met de chemo, dan liever korter maar zonder "ziek" zijn samen met jullie dan dat ik langer bij jullie ben maar doodziek van de chemo.
op 13 juli is ze geopereerd aan de tumor in haar darm. Hierna zou ze 6 weken moeten aansterken en dan zouden we een gesprek hebben met de oncoloog voor de chemotherapie.
Helaas mocht dit allemaal niet zo zijn. Op het moment dat we de afspraak hadden voor de Chemo was mijn moeder al te verzwakt om daar nog naar toe te kunnen.
Helaas is ze op 1 september 2014. 7 weken en 3 dagen nadat we te horen hebben gekregen dat mijn moeder kanker had overleden.

**Geplaatst**: 26-11-16 19:27

Geplaatst: 26-11-16 19:27

Duutelepluut schreef:
Na lang meegelezen te hebben, nu toch maar besloten om te reageren.
Ik ben 2 jaar geleden mijn moeder verloren in een zeer korte tijd.
op 10 juli 2014 is ze smorgens opgehaald met de Ambulance omdat ze extreme buikpijn had en niks meer kon.
11 juli heeft ze een scan gehad en hebben we gelijk te horen gekregen dat ze darmkanker had met uitzaaiingen in haar lever. Met chemo zouden we nog ongeveer 2 jaar samen hebben. Mijn moeder besloot daar voor te gaan, maar ze zei wel op het moment dat ik er ziek van ga worden stop ik gelijk met de chemo, dan liever korter maar zonder "ziek" zijn samen met jullie dan dat ik langer bij jullie ben maar doodziek van de chemo.
op 13 juli is ze geopereerd aan de tumor in haar darm. Hierna zou ze 6 weken moeten aansterken en dan zouden we een gesprek hebben met de oncoloog voor de chemotherapie.
Helaas mocht dit allemaal niet zo zijn. Op het moment dat we de afspraak hadden voor de Chemo was mijn moeder al te verzwakt om daar nog naar toe te kunnen.
Helaas is ze op 1 september 2014. 7 weken en 3 dagen nadat we te horen hebben gekregen dat mijn moeder kanker had overleden.

Jouw verhaal komt erg overeen zoals het bij mijn moeder is gegaan, anderhalf jaar geleden! Alleen was het longkanker en zou ze misschien nog een jaar te leven hebben, helaas werden dit krap drie maanden. Toch was ik blij voor mijn moeder toen het over was! Maar het gooit je leven echt op de kop, zeker als alles zo snel gaat.

**Geplaatst**: 27-11-16 18:32

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 27-11-16 18:32

Ik was ook zeker heel erg blij voor mijn moeder.
We hebben alles samen geregeld, haar uitvaart. Ze wist precies hoe haar uitvaart ging, wie wat ging zeggen, welke nummers er gedraaid werden enz.
Ook had ze een wens.
Ze wou dat haar kist beschilderd was met mooie kleurrijke bloemen en teksten van haar aan familie en vrienden en teksten van familie en vrienden aan haar.
Een week voordat ze overleed heb ik samen met mijn vader en mijn tante + een kunstenares die wij gevonden hadden om ons te helpen haar kist beschilderd.
Het liefst wou ze zelf ook meehelpen maar daar was ze helaas te moe en te zwak voor.
Ik vond het zo vreemd dat ik de tekst op moest schrijven die ze voor mij geschreven had, maar ook mijn tekst aan haar terwijl ze nog "levend"naast mij zat.
Maar ik ben echt super blij dat wij deze mooie wens voor mijn moeder hebben kunnen uitvoeren.
De mensen die ook op bezoek kwamen zei ze kijk daar staat mijn kist! ( stond namelijk achter in de kamer op de eettafel )
Haar kist zou op maandag 1 september opgehaald worden en in de opslag gezet worden.
De kist is thuis gebleven met helaas mijn moeder er in.
Ze was in huis opgebaard want dat wou ze graag, dus had ze gekozen voor lichte balseming zodat ze niet op een koelelement zou hoeven te staan.
Helaas allemaal veel te snel en te vroeg, maar al haar wensen zijn uitgekomen

**Geplaatst**: 27-11-16 18:56

Geplaatst: 27-11-16 18:56

Poeh, wat een heftige verhalen hier. Op een vreemde manier biedt dat wel troost, al had ik 2 maanden geleden nooit gedacht dat ik hier zou lezen en schrijven... Het gedichtje van EllisL op de vorige bladzijde doet me bijna in tranen uitbarsten, zo herkenbaar. Ellis, mag ik dat gedicht opslaan en delen met anderen?

Duutelepluut, zo'n bizar verhaal, wel heel fijn dat je samen de uitvaart hebt kunnen regelen, al had je natuurlijk liever andere dingen gedaan met je moeder

Mijn moeder, met wie ik een enorm sterke band had, wordt al meer dan een maand vermist. Op 25 oktober, 2 dagen voor mijn verjaardag, is ze verdwenen. Ze was al meer dan een jaar depressief en helaas suïcidaal, alleen heeft ze dat voor haar kinderen verzwegen... Door de hele achtergrond en alle aanwijzingen weten wij zeker dat ze niet meer leeft, maar haar begrafenis kunnen we pas regelen als ze gevonden is.

Het is soms moeilijk aan anderen uit te leggen hoe het voelt om geen ouder meer te hebben (mijn vader is praktisch buiten beeld), maar ik merk dat het lezen van de herkenning hier me goed doet! Sinds het gebeuren zit ik ziek thuis (ik werk in het onderwijs) en ik vraag me soms af hoe ik mijn leven ooit weer op de rit krijg. Moeilijk lijkt me dat.

**Geplaatst**: 27-11-16 19:19

Geplaatst: 27-11-16 19:19

Och jezes (sorry voor mijn uitspraak) Sonja wat verschrikkelijk zeg!
Je moeder "vermist" en nog niet gevonden. Dit vind ik echt heel erg! :oo

Ik hoop dat je moeder snel gevonden wordt zodat mocht ze idd niet meer in leven zijn, jij dit een plekje kunt gaan geven

Ja het was zeker heel fijn dat we dit samen hebben kunnen doen, maar ook erg zwaar.
Haar uitvaart was ook met een lach en een traan. De dag na haar overlijden werd ik wakker en dacht Wauw wat zou het mooi zijn als mama een staande ovatie zou krijgen tijdens haar crematie.
Ik heb gelijk onze begrafenis ondernemer opgebeld en gevraagd of dit mogelijk was en of dit niet "raar" was.
Zij vond het een prachtig idee dus zo gezegd zo gedaan. Zij heeft aan het begin van de dienst gevraagd of iedereen zou willen gaan staan om mijn moeder een staande ovatie te geven. Wat er op dat moment door je heen gaat is onbeschrijfelijk. kippenvel tot aan mijn tenen, maar oh wat was dat mooi om te zien/horen.

Het is ook heel moeilijk om uit te leggen wat je voelt als 1 van de je ouders er niet meer is. Ik kan het gevoel nog steeds niet uitleggen. Wat ik wel weet is dat toen mijn moeder overleed er ook een gedeelte van mijzelf is overleden. ( zo voelt het voor mij )

**Geplaatst**: 28-11-16 00:10

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 28-11-16 00:10

Ja, bizar hè. Ik geloof het ook nog steeds niet helemaal, zulke verhalen lees je toch alleen in de krant...

Wat een prachtig idee van de staande ovatie. Moet echt enorm veel indruk hebben gemaakt, zeker na de moeilijke strijd die je moeder geleverd heeft. 'Toevallig' heeft mijn moeder kanker overwonnen, maar het resultaat voor ons is nu dan toch gelijk... Zonder moeder verder moeten

Dat laatste herken ik ook heel erg. Beschadigd voor de rest van je leven en nooit meer dezelfde zijn als voor de dag des onheils. Daar ben ik ook echt bang voor... Dat ik de zin van het leven nooit meer zal zien zoals hiervoor. En leg dat inderdaad maar eens goed uit aan mensen die (nog) geen groot verlies geleden hebben.

**Geplaatst**: 28-11-16 00:22

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 28-11-16 00:22

Ja zoiets lees je alleen in kranten en is heel ver bij jou vandaan... en ineens is het daar ij jou... heel erg bizar... Maar ook dat je geen duidelijkheid hebt... Oke de kans is heel groot dat je moeder niet meer leeft, maar ze is nog niet gevonden dus zit je nog in een enorme onzekerheid. Leeft ze nog wel? Is ze wel overleden? Waar is ze dan? etc etc. dat lijkt mij echt heel erg moeilijk.

Ik denk heel vaak, kon ik de tijd maar terug draaien, was het nog maar zoals 3 jaar geleden, toen was er nog geen weet van wat we nu weten. Voor haar heb ik er zeker vrede mee, maar voor mezelf totaal niet. Het contact tussen mij en mijn vader is ook weinig tot niets.... En dat is wat mij het meest pijn doet. Hij heeft mijn moeder beloofd vlak voor ze overleed dat hij er voor mij zou zijn en ik voor hem, helaas waren dit woorden maar geen daden

**Geplaatst**: 28-11-16 19:03

Geplaatst: 28-11-16 19:03

Duutelepluut schreef:
Ja zoiets lees je alleen in kranten en is heel ver bij jou vandaan... en ineens is het daar ij jou... heel erg bizar... Maar ook dat je geen duidelijkheid hebt... Oke de kans is heel groot dat je moeder niet meer leeft, maar ze is nog niet gevonden dus zit je nog in een enorme onzekerheid. Leeft ze nog wel? Is ze wel overleden? Waar is ze dan? etc etc. dat lijkt mij echt heel erg moeilijk.

Ik denk heel vaak, kon ik de tijd maar terug draaien, was het nog maar zoals 3 jaar geleden, toen was er nog geen weet van wat we nu weten. Voor haar heb ik er zeker vrede mee, maar voor mezelf totaal niet. Het contact tussen mij en mijn vader is ook weinig tot niets.... En dat is wat mij het meest pijn doet. Hij heeft mijn moeder beloofd vlak voor ze overleed dat hij er voor mij zou zijn en ik voor hem, helaas waren dit woorden maar geen daden

Joh dat laatse wist ik helemaal niet :oo

wat heftig joh! hoe komdat dat zo? of is het gekomen zonder reden zegmaar.. En contact met je tante?

Sonja, jeetje wat een heftig verhaal zeg! Ik hoop voor je dat ze toch snel gevonden word

Hier komt Sinterklaas er weer aan. Thank god vieren wij het dit jaar niet, vind sinterklaas ook echt niks meer aan.

**Geplaatst**: 28-11-16 23:54

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 28-11-16 23:54

Mijn vader had 2 maand na het overlijden van mijn moeder al een nieuwe vriendin. De eerste de beste van Internet afgeplukt...een Surinaamse uit Rotterdam. Begrijp me niet verkeerd ik ben totaal niet racistisch. Maar zij heeft mijn vader flink onder de duim en hij is alleen nog maar met haar en zijn "nieuwe familie" bezig.
ik heb hem dit jaar 3x gezien en dat is echt veel voor nu

Mijn tante en ik hebben nog steeds die goede band en dat zal ook nooit veranderen. Ook zij ziet of spreekt mijn vader weinig tot niet.
Zelfs zijn eigen broers en zussen horen of zien niks meer van hem.
De dagen dat hij thuis is zit meneer savonds in het café te darten en te drinken (zuipen)
Het is vorig jaar al een aantal keer voorgekomen als ik daar was voor het een en ander dat hij het café in dook en ladder zat thuis kwam.
Wat hij allemaal doet moet hij zelf weten... Het is een volwassen man maar toch vind ik dat hij ook wel wat rekening mag houden met zijn dochter

**Geplaatst**: 29-11-16 00:34

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 29-11-16 00:34

Dat is waar ik wel blij mee ben; mijn moeder heeft niet geleden. Is een mooie dood. Je merkt er niks van. Voor omstanders wel natuurlijk. Maar een lijdensweg is haar bespaard gebleven.

Het is nu ruim 1,5 jaar geleden. Mijn vader is nog helemaal niet toe aan een vriendin. Dat hoeft ook niet. Kerst hebben we nog steeds geen behoefte aan. Doet allemaal nog heel veel pijn. We gaan er beter mee om, maar uiteraard zijn er momenten dat ik haar enorm mis.

En dan heb ik zo'n lieftallige schoonmoeder die zich totaal niet in mijn kan inleven. Was vorig jaar bijvoorbeeld boos dat ik geen kerst wilde vieren. Maar goed. Ik heb een schoonmoeder from hell. Ze heeft een hekel aan me. Ergste was dat ze stennis heeft lopen zoeken toen mijn moeder net overleden was...

We zijn nu wel op het punt gekomen dat we meer denken aan de leuke dingen van mijn moeder. Waar we zo ontzettend om konden lachen. Laatst met mijn vader aan de telefoon. Over hoe ze een keer vol tegen een glazen deur liep. Tranen van het lachen, tranen van het gemis. Mijn lieve mama

**Geplaatst**: 29-11-16 12:28

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 29-11-16 12:28

Grrr poging nummer 4. Mijn laptop valt elke keer uit, dus ik doe nu even een hele korte samenvatting ipv een heel verhaal :oo

Gelukkig is mijn moeder ook een lijdensweg bespaard gekregen.

Toen ze veel pijn kreeg heeft ze op zaterdag avond om 23:45 slaapmiddel met morfine gekregen (daarvoor kreeg ze al zetpillen morfine)
Ze is op zondag ochtend om 07:00 nog even weer wakker geweest wat eigenlijk niet de bedoeling was. Ze is toen weer in slaap gebracht en smiddags zijn de morfine pomp en het slaapmiddel pomp aangesloten ( ze is gewoon thuis gebleven) en uiteindelijk is ze maandag ochtend om half 6 overleden. Het is allemaal heel rustig en vredig gegaan

**Geplaatst**: 30-11-16 11:47

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 30-11-16 11:47

Toch fijn lijkt me als je ouder rustig in slaapt,

Bij ons thuis stonden 2 ambulances en de brandweer en een half uitgelopen dorp. Als ik er aan denk hoor ik nog hoe benauwd hij ademde en hoe hij mij riep of wat er op leek

**Geplaatst**: 30-11-16 15:51

Geplaatst: 30-11-16 15:51

Natuurlijk mag dat Duutelepluut!

Hier is het bijna 1,5 jaar geleden. Voelt nog totaal niet zo lang. Ze was nog zo jong. Ik vind nu alles eng en ben ook bang voor de toekomst. Begin januari word ik 21. Daar was ze zo trots op, maar ik zou niet weten wat ik moet doen.