Vorig jaar is mijn tante overleden en ben ik dus naar de allerzielen dienst geweest, ik zelf vond het nou niet echt 'helpen' en alle verdriet kwam alleen maar erger naar boven. Plus dat ik nog een week van het pad af ben geweest.
Daarnaast geloof ik niet meer in god, dus in de kerk zit ik me voor 50% te ergeren aan wat voor mij leugens zijn. Allerzielen heeft dus voor mij geen betekenis. Ik ga daar alleen een potje zitten janken, bij het kerkhof kijken, en dan in dit geval moet ik het allemaal nog een keer doen.
Nu wil mijn moeder dat ik toch mee ga, naar allebei de diensten morgen, maar ik zie dat echt niet zitten. Mijn moeder ziet het als een soort van steun voor andere nabestaanden, maar ik zie er weinig steun in als ik daar met tegenzin een potje ga zitten janken.
Mijn broers(24 en 26) gaan ook niet, en het argument: ik heb geen zin om een zere reet te krijgen van de kerkbankjes

na deze discussie is mijn moeder wel boos, dat merk ik, want ze is heel stil, en daar voel ik me schuldig over. ik heb soms het idee dat mijn moeder denkt dat ze gefaald heeft omdat ik niet meer in god geloof.
wat moet ik nu doen?