Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-07-12 00:14

Tjah, van een fotoshoot naar het ziekenhuis

Geplaatst: 23-07-12 00:14

Jezus, hoe moet ik dit nu opschrijven? Ik ben zo stoned als een garnaal van de pijnstillers en verga alsnog van de pijn maar ik heb niemand om tegen aan te banketstaaf dus doe ik het maar hier...

Ik had vandaag afgesproken om met fading een fotoshoot te doen samen met mijn knappe dame modesta!
Lekker gewassen vanochtend, met vriendinnetjes alles klaar maken!
Om half 4 vertrokken we, super lekker weer, paard zag er mooi uit, ik voelde me goed, vriendlief erbij!

Mo gedroeg zich weer prima, lekker rondkijken, mooi staan zijn.
Vroeg een vriendin: durf je er al eens op zo, zonder zadel?
Twijfel twijfel, alleen stilstaan moet kunnen toch?

Ik erop, dat ging welgeteld 2 seconden goed... Mo sprint weg en ik wist meteen: dit gaat mis.
Ik schoof steeds verder naar voren en zat uiteindelijk helemaal op haar hals..
ze sprong ineens flink opzij en ik gleed eraf...
Ik land vol op mijn rug en dat deed in eerste instantie echt heel erg pijn. Ik draaide naar mijn buik en merkte dat opstaan geen optie was...

Ik draaide weer op mijn rug en voelde in die draai iets in mijn bovenbeen wat niet klopte...
Geen pijn nog, maar het gevoel dat er iets 'verschoof'.
Foute boel dus.

Een vriendin heeft 112 gebeld en is naar het begin van het bos gelopen om ze daar op te halen.
Mensen die ik totaal niet ken kwamen een parasol brengen en water.

Daar Vooral stil blijven liggen en wachten maar. Verrassend genoeg viel de pijn me toen nog erg mee...

Toen de ambulance broeders kwamen hebben ze me eerst een pijnstiller gegeven. Ze hebben mijn been meteen gespalkt en me op zo'n harde plank gelegd. Omdat ik echt in de duinen lag hebben ze me achterin de pick up van de boswachter gelegd en zijn zo naar de ambulance gereden.
Daar nog meer pijnstillers gekregen en toen werd het heel gezellig :')

In het ziekenhuis aangekomen moesten er foto's gemaakt worden, toen begon ik pas eigenlijk echt te voelen hoeveel pijn het deed.
Ik heb het echt uitgeschreeuwd...

Wachten wachten wAchten en veel spuiten (halleluja) verder... De chirurg kwam er aan...
Mijn bovenbeen is net onder mijn heup gebroken, hele lastige plaats dus. Omdat ik laat die middag nog gegeten had kon ik niet meer vanavond geopereerd worden en mag dat dus pas morgenochtend.
ze gaan er een pin in zetten en waarschijnlijk ben ik wel enkele maanden zoet hiermee. Ze had het over opnieuw leren lopen... Rijden kon ze niets over beloven...

Ik verga echt van de pijn, zit aan een pijnpomp en dat haalt net de scherpe randjes er vanaf. Al mijn spieren en banden om de breuk heen zijn compleet op tilt en krampen... Ook wist ik niet dat je je bovenbeen bij zoveel bewegingen gebruikt, paasei! Mijn kleren hebben ze kapot geknipt, kon het echt niet opbrengen om dat gewoon te doen... Heb het uitgeschreeuwd van de pijn toen ze me van bed verplaatsten...

Ik merk dat ik nu heel erg mat ben, waarschijnlijk deels van de medicatie, deels doordat ik eigenlijk de laatste 3 uur alleen maar gejankt heb...
Ik ben zoooo boos op mezelf... En die arme Mo, die moet zich ook lam geschrokken zijn...
Gelukkig hebben mijn vriendinnen haar kunnen pakken en terug naar stal gebracht!

Sorry als mijn verhaal niet helemaal klopt of iets dergelijks, ik ben niet compleet helder...
Iemand ervaringen met dit soort breuken? Ik zie echt heel erg op tegen de komende tijd, gelukkig heb ik fijne vrienden en familie waar ik op terug kan vallen...

**Geplaatst**: 23-07-12 00:17

Re: Tjah, van een fotoshoot naar het ziekenhuis

Geplaatst: 23-07-12 00:17

Jeetje meid, das heftig zeg!
Ik kan je alleen maar heel veel beterschap wensen!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:20

Re: Tjah, van een fotoshoot naar het ziekenhuis

Geplaatst: 23-07-12 00:20

Geen ervaringen maar wel veel sterkte.

Wat een ellendige situatie, zo snel kan het gaan...

**Geplaatst**: 23-07-12 00:21

Geplaatst: 23-07-12 00:21

Jeetje..
Heel veel beterschap!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:22

Geplaatst: 23-07-12 00:22

Sterkte!
Heel veel suc6 morgenochtend! :(:)

geen ervaring met pin in me been... wel met lastige beenbreuk (8 plekken) waarvan 6 maanden gips

[edit] spelfout

Laatst bijgewerkt door just_kiki op 23-07-12 00:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-07-12 00:24

Re: Tjah, van een fotoshoot naar het ziekenhuis

Geplaatst: 23-07-12 00:24

Jeetje! Voor zover ik weet is het op 1 plek gebroken maar ze lieten er bar weinig over los. Misschien dat ik morgen zelf de foto's wel even wil zien...

**Geplaatst**: 23-07-12 00:24

Geplaatst: 23-07-12 00:24

Daar ben je mooi zoet mee.
mag hopen dat de foto's die je gemaakt heb mega mooi zijn

En t de moeite waard is al die pijn pfff.
Sterkte morgen en aankomende tijd.

Laatst bijgewerkt door mariposa op 23-07-12 00:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-07-12 00:25

Geplaatst: 23-07-12 00:25

Beterschap meid!!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:26

Geplaatst: 23-07-12 00:26

pfoe! Ik wens je hierbij heel veel beterschap en sterkte de komende tijd!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:27

Geplaatst: 23-07-12 00:27

Ach wat rot !

Sterkte met de operatie !
hoop dat alles goed verloopt :(:)

**Geplaatst**: 23-07-12 00:28

Geplaatst: 23-07-12 00:28

Aaai ookal met pinnen? Stalgenoot heeft ook een lelijke val gemaakt en die is waarschijnlijk minstens een jaar bezig. Met pech nog wel langer..

Hoop voor jou dat het meevalt.. Heel veel sterkte!! :(:)

**Geplaatst**: 23-07-12 00:29

Geplaatst: 23-07-12 00:29

Beterschap en succes morgen!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:30

Geplaatst: 23-07-12 00:30

Och meid, wat vreselijk. Ik hoop dat de pijn gauw zakt en succes met de operatie morgen! Heel veel sterkte en beterschap!!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:35

Geplaatst: 23-07-12 00:35

Heel veel sterkte!

Ik heb zelf 7 jaar geleden mijn linkerbeen op 7 plekken gebroken, net onder mijn heup, paar breuken in mijn boven been en open bot breuken in mijn onderbeen.

Toen het net gebeurt was dacht ik, ach zal wel een scheurtje in mijn bot zitten, paar weken gips en het is weer goed. Had ook helemaal geen pijn toen door de adrenaline.

Het heeft mij zo'n 2,5 jaar gekost voor ik weer écht kon lopen en fietsen.
Rennen, traplopen of paardrijden heeft me nog zo'n 8 maanden meer gekost.

Het enige wat ik je aan kan raden is neem alle tijd die je nodig hebt om helemaal te genezen.
Elke keer als ik een goede dag had deed ik teveel waardoor ik nog verder van huis was.

Heb je wat vriendinnen die je mag bellen als bezigheids therapie, goede boeken / tijdschriften / laptop etc.

Na de operatie zul je, je een stuk beter voelen, uiteraard het doet pijn maar minder pijn dan zonder het ijzerwerk erin.
Uiteraard ook gewoon om pijnstillers vragen als je pijn hebt.

**Geplaatst**: 23-07-12 00:36

Geplaatst: 23-07-12 00:36

Oef! Allereerst, beterschap! Voorzover ik je dat kan toewensen...
Mijn moeder is ooit wezen skieen, en haar skie bleef haken in een hoopje sneeuw. Haar been ging wel verder en toen was het: KRAK. Ze zei gelijk tegen mijn vader, ik voelde het knakken, het is gebroken. Ze heeft toen nieteens geprobeerd op te staan, ze wist meteen dat het gebroken was. Ook de volgende dag geopereerd, en een pin erin. Dan worden er schroeven in je bot geboord met een pin (volgens mij was dit gewoon een plat stukje metaal), en zo maken ze je botten aan elkaar vast. Zo kan het netjes genezen, en op een gegeven moment (als je er bijv last van gaat krijgen) kunnen ze dit er ook weer operatief uit halen... Volgens mij was dit niet verplicht, en kan het ook gewoon blijven zitten... (Alleen heb jij het geluk dat het in ons koude kikkerlandje gebeurde en mijn moeder had de pech dat het in Tsjechie gebeurde. En natuurlijk net de laatste dag voordat we naar huis zouden gaan, dus moeders is per taxi een week later thuis gebracht!) Nogmaals, beterschap en succes met de operatie morgen...

**Geplaatst**: 23-07-12 00:38

Geplaatst: 23-07-12 00:38

Komt allemaal goed vrouwke, je was KEI-stoer in het ziekenhuis enzo

Als je iets nodig hebt, of wat dan ook, al bel je me midden in de nacht, laat het maar weten dan zal ik proberen alles te doen dat ik kan..

**Geplaatst**: 23-07-12 00:39

Geplaatst: 23-07-12 00:39

LoveUggs schreef:
Oef! Allereerst, beterschap! Voorzover ik je dat kan toewensen...
Mijn moeder is ooit wezen skieen, en haar skie bleef haken in een hoopje sneeuw. Haar been ging wel verder en toen was het: KRAK. Ze zei gelijk tegen mijn vader, ik voelde het knakken, het is gebroken. Ze heeft toen nieteens geprobeerd op te staan, ze wist meteen dat het gebroken was. Ook de volgende dag geopereerd, en een pin erin. Dan worden er schroeven in je bot geboord met een pin (volgens mij was dit gewoon een plat stukje metaal), en zo maken ze je botten aan elkaar vast. Zo kan het netjes genezen, en op een gegeven moment (als je er bijv last van gaat krijgen) kunnen ze dit er ook weer operatief uit halen... Volgens mij was dit niet verplicht, en kan het ook gewoon blijven zitten... (Alleen heb jij het geluk dat het in ons koude kikkerlandje gebeurde en mijn moeder had de pech dat het in Tsjechie gebeurde. En natuurlijk net de laatste dag voordat we naar huis zouden gaan, dus moeders is per taxi een week later thuis gebracht!) Nogmaals, beterschap en succes met de operatie morgen...

Een pin wordt niet met schroeven vast gezet.
Een pin is een beetje net zoals een stukje hout naast een plantje om het te ondersteunen.

Ik weet niet hoe oud TS is, maar bij mij hebben ze gezegt dat het ijzerwerk er uit moest omdat ik jong was en ze vaak alleen bij oudere mensen het laten zitten. Heb mijn ijzerwerk mogen houden.
12 schroeven, een pin van zo'n 40cm en 3 plaatjes.

**Geplaatst**: 23-07-12 00:42

Geplaatst: 23-07-12 00:42

Raponsje schreef:
LoveUggs schreef:
Oef! Allereerst, beterschap! Voorzover ik je dat kan toewensen...
Mijn moeder is ooit wezen skieen, en haar skie bleef haken in een hoopje sneeuw. Haar been ging wel verder en toen was het: KRAK. Ze zei gelijk tegen mijn vader, ik voelde het knakken, het is gebroken. Ze heeft toen nieteens geprobeerd op te staan, ze wist meteen dat het gebroken was. Ook de volgende dag geopereerd, en een pin erin. Dan worden er schroeven in je bot geboord met een pin (volgens mij was dit gewoon een plat stukje metaal), en zo maken ze je botten aan elkaar vast. Zo kan het netjes genezen, en op een gegeven moment (als je er bijv last van gaat krijgen) kunnen ze dit er ook weer operatief uit halen... Volgens mij was dit niet verplicht, en kan het ook gewoon blijven zitten... (Alleen heb jij het geluk dat het in ons koude kikkerlandje gebeurde en mijn moeder had de pech dat het in Tsjechie gebeurde. En natuurlijk net de laatste dag voordat we naar huis zouden gaan, dus moeders is per taxi een week later thuis gebracht!) Nogmaals, beterschap en succes met de operatie morgen...

Een pin wordt niet met schroeven vast gezet.
Een pin is een beetje net zoals een stukje hout naast een plantje om het te ondersteunen.

Ik weet niet hoe oud TS is, maar bij mij hebben ze gezegt dat het ijzerwerk er uit moest omdat ik jong was en ze vaak alleen bij oudere mensen het laten zitten. Heb mijn ijzerwerk mogen houden.
12 schroeven, een pin van zo'n 40cm en 3 plaatjes.

Mijn moeder kreeg er last van dus die heeft ze er ook uit laten halen. Ze heeft idd ook de spullen mee mogen nemen, maar waar zijn dan de schroeven voor als het niet word vast gezet?

lijkt mij dat het gaat verschuiven zonder vastzetten..

**Geplaatst**: 23-07-12 00:45

Geplaatst: 23-07-12 00:45

Oei wat een pech $:\$ Heel erg veel sterkte met de revalidatie. Ik hoop dat het mee gaat vallen :(:)

**Geplaatst**: 23-07-12 00:50

Re: Tjah, van een fotoshoot naar het ziekenhuis

Geplaatst: 23-07-12 00:50

Ik durf niet meer te slapen omdat ik net zo'n indoezelment had compleet met spierspasmen... AU!
De pijnpomp is echt mijn beste vriend nu, iedere 5 minuten een flinke shot!

Bedankt voor de lieve woorden allemaal!
Ik vond het eigenlijk heel bizar dat ik nu niet gewoon op kan staan om bijvoorbeeld een glaasje water te pakken...

**Geplaatst**: 23-07-12 00:54

Geplaatst: 23-07-12 00:54

Wat akelig zeg! Wat een enorme pech!
Heel veel beterschap gewenst, heel veel succes met de operatie morgen!

**Geplaatst**: 23-07-12 00:55

Geplaatst: 23-07-12 00:55

Toch ga je beter wel proberen te slapen meis, je moet ook energie hebben om zo snel mogelijk te herstellen

Voor dat glaasje water heb je nu dat rode knopje aan je bed, kun je gelijk even gezellig met 'ons Jeroen' kletsen

Aaah, ik vind het echt zo zielig.. :(:)

Komt allemaal goed hoor, en voor de regeldingen en het entertainment heb je ons

**Geplaatst**: 23-07-12 00:59

Re: Tjah, van een fotoshoot naar het ziekenhuis

Geplaatst: 23-07-12 00:59

Ik mag geen water meer :')

Ik ben trouwens 26!

Het besef is er ook gewoon nog ff niet... En mijn paardje blijft maar door mijn hoofd spoken, durf ik er straks nog wel op, als dat überhaupt kan, ook als er al die tijd niemand anders op gaat?
Ik was net weer over mijn angst heen en ben zo bang dat ik daar nu nooit meer overheen kom :'(

**Geplaatst**: 23-07-12 00:59

Geplaatst: 23-07-12 00:59

Sterkte en beterschap.

**Geplaatst**: 23-07-12 01:04

Geplaatst: 23-07-12 01:04

Raponsje schreef:
LoveUggs schreef:
Oef! Allereerst, beterschap! Voorzover ik je dat kan toewensen...
Mijn moeder is ooit wezen skieen, en haar skie bleef haken in een hoopje sneeuw. Haar been ging wel verder en toen was het: KRAK. Ze zei gelijk tegen mijn vader, ik voelde het knakken, het is gebroken. Ze heeft toen nieteens geprobeerd op te staan, ze wist meteen dat het gebroken was. Ook de volgende dag geopereerd, en een pin erin. Dan worden er schroeven in je bot geboord met een pin (volgens mij was dit gewoon een plat stukje metaal), en zo maken ze je botten aan elkaar vast. Zo kan het netjes genezen, en op een gegeven moment (als je er bijv last van gaat krijgen) kunnen ze dit er ook weer operatief uit halen... Volgens mij was dit niet verplicht, en kan het ook gewoon blijven zitten... (Alleen heb jij het geluk dat het in ons koude kikkerlandje gebeurde en mijn moeder had de pech dat het in Tsjechie gebeurde. En natuurlijk net de laatste dag voordat we naar huis zouden gaan, dus moeders is per taxi een week later thuis gebracht!) Nogmaals, beterschap en succes met de operatie morgen...

Mijn moeder kreeg er last van dus die heeft ze er ook uit laten halen. Ze heeft idd ook de spullen mee mogen nemen, maar waar zijn dan de schroeven voor als het niet word vast gezet? lijkt mij dat het gaat verschuiven zonder vastzetten..

Bij mij werden de schroeven gebruikt om de plaatjes vast te zetten.

TS als je écht hele erge dorst hebt dat je moet hoesten etc dan mag je een paar slokjes water.
Te veel drinken is trouwens ook niet fijn, ik vond het een ellende om naar het toilet gesleept te worden en de zuster zou me vast houden omdat ze bang was dat ik zou vallen. Eh ja dan kan ik niet meer plassen hoor. :')

Heel veel beterschap en sterkte TS.
Trouwens na de operatie en tijdens je gehele herstel periode zorgen dat je veel calcium en vitaminen binnen krijgt dat helpt echt.