Bokt.nl

Limanade schreef:

Sorry maar je verhaal leest echt onprettig.. Ik heb het daarom ook niet gelezen
Gebruik eens wat vaker de enter toets

natascha44 schreef:

@jojajoh,prii-boy en limanada: óf je hebt de moeite niet eens genomen óm het te lezen (beetje narcistisch gedrag eigenlijk)

Ik heb je verhaal gelezen en ook ik vind het knap dat je die beslissing hebt gemaakt.Ik wens je daarbij heel veel wijsheid en kracht toe om dit allemaal een plekje te geven.

natascha44 schreef:

@jojajoh,prii-boy en limanada: óf je hebt de moeite niet eens genomen óm het te lezen (beetje narcistisch gedrag eigenlijk)

.

Ojajoh schreef:

natascha44 schreef:

@jojajoh,prii-boy en limanada: óf je hebt de moeite niet eens genomen óm het te lezen (beetje narcistisch gedrag eigenlijk)

.

wel knap dat jij dat achter je schermpje kan beoordelen of ik daar wel of niet de moeite voor genomen heb
maar als je reden bij de uitspraak wil, ik heb een hoge vorm van adhd (waar ik niet trots op ben overigens!) waardoor ik zulke teksten dus inderdaad niet kan lezen als het zo achter elkaar geschreven is
Ik verlies het al bij regel 4....

natascha44 schreef:

Dat is geen beoordeling maar een suggestie
@limanada: het kwam wel rot over, mijn inziens, sorry

Citaat:

ja ik weet het nu DOM maargoed hart en hoofd denken niet altijd hetzelfde

skysari schreef:

Ik heb eigenlijk altijd me tanden op mekaar gehouden maar ben het nu zat, ik hoop dat mensen die dit lezen en die in een zelfde situatie zitten het besef hebben dat ze niet alleen zijn en dat ze niet in het web van de Narcist blijven hangen maar bij de eerste tekenen rennen en hard!

Ik zelf ben altijd te dik geweest, top punt was 123/125 kg... Februari 2010 GBS ( maagverkleining) gehad en ondertussen 50 kg ligter, ik weet ik heb daar nog steeds problemen mee met me uiterlijk ben ik opzich tevree maar mbt aandacht van mannen heb ik altijd wel problematisch op gereageerd. Anyways je weet het daarna lekker op stap scharrel hier scharrel daar, zoals een vrijgezel die even van leven geniet. Kom een leuke jongen tegen op Stap in Amsterdam, type fout! mbt uiterlijk beetje kamp/ stoute jongen. Was nooit de bedoeling wat mee te krijgen was voor de leuk aventoe heen en gezellig omt zo maar even te zeggen (ja ik weet het foute manier van leven...)

Die jongen begint mij dus leuk te vinden en overstelpt mij met lieve berichtjes en toch langzaam smelt ik dan... In de tijd dat hij in Noord Holland woonde op zichzelf is toen al het 1 en ander voorgevallen mbt agressie richting mij en al snel begon het jaloerse gedrag.
Ik heb het altijd goed willen praten, ik ben iemand die te snel het goede ziet en de slechte punten wegmoffel onder het mom we zijn allemaal mensen en niemand is perfect. Maar zoals de narcist goed is in het onder druk zetten is ie nog beter in het lijmen van dat soort situaties, ze kunnen je op een voetstuk zetten en nog beweren de sterren te plukken uit de hemel... waardoor je weer terug in web valt... Zo gaat dan enige tijd het weer redelijk goed maar langzaam zal de Narcist weer in zijn patroon vervallen en terug de greep op je willen hebben.

Ondertussen zijn wij gaan samen wonen, Ik heb hem uit de stad gehaald en nu wonen wij samen in Belgie op een klein boerderijtje. Voor mij ideaal, paardje aan huis, ruimte voor de hondjes en de rust. Maar ik dwaal weer af. Natuurlijk weer een stress situatie die aan het opbouwen was, ondertussen was ik per ongeluk (niet geplanned en gewoon weg slordig van me) zwanger van hem. En ja hoor weer een bom die ontplofde. Ik moest per direct dat kind gaan weghalen en hij verbood me het te laten komen want anders zou die het zelf wel uit me buik snijden... (ondertussen doen allle bedreigingen mij niks meer alst aan hem lag had ik en de mensn om me mij heen de meest gruwlijke dood tegemoet gekomen door hem) Nou hij kon lings om of rechtsom IK BEN BAAS OVER EIGEN BUIK! Toen is de situatie zo dremate geescaleerd dat ik weer op het punt stond te vertrekken waardoor hij helemaal doordraaide (verlatingsangst) Hij heeft toen op het moment dat ik weg reed door de bestuurderskant een ijzeren staaf gegooit... Gelukkig had ik zelf niks en is die langs mee heen gevlogen zonder me te raken maar goed enorm geschrokken was ik wel, en verwacht had ik het niet... Door gereden naar het politie bureau aangifte gedaan de hele mikmak, helaas konden ze er niet veel mee.

Ik toen een 2 weeken bij me ouders gezeten in het kader van het is over maargoed daar begon de narcist weer met zijn beloftes en ik ga veranderen ik ga er wat aan doen echt waar ik ga er medicijnen voor innemen ik ga in therapie blaat blaat blaat hij zou er alles aan doen om zich aan te passen spijt,UIteindeindelijk heb ik voor mezelf gekozen om toch voor abortus te gaan en met die pijn en keuze moet ik elke dag leven. Maar een kind kan ik niet in zo een stituatie laten opgroeien.. zou het mezelf nooit vergeven als er iets mee zou gebeuren....

Ok ik langzaam weer toch vertrouwen erin dat het goed ging komen want hij hield zo veel van me (ja ik weet het nu DOM maargoed hart en hoofd denken niet altijd hetzelfde) Ondertussen mee geweest naar de gesprekken en inderdaad medicijnen opgestart welke enigzins helpen en aanslaan therapie voor hem om over zijn verleden te praten. Ik dacht hehehe! Eindelijk rust en we gaan de goede kant op.... Ondertussen heb ik een week in het ziekenhuis gelegen wegen buikwand operatie ed. Ook in die tijd was ie er voor me iedere avond bijna geweest en super lief voor de beesjes gezorgd gewoon zoals het hoort.

Nu zijn we daar een 6 weeken verder van en ja hoor verdomme tis weer zo ver... Weer spanning die opbouwd en ondertussen zie ik de bui al aankomen. Een ontzettend vervelend jong wat ik wel schieten kan... niks is goed wat ik doe en gewoon weer een afbrand bui, met als gevolg dat ik volhoud dat ik verdomme gewoon op ze minst een sorry voor dat gedrag wil hebben... Hij werkt ma/di/woe/don aan de kust en daar slaapt hij dan ook samen met zijn collega. Toen hij die donderdag thuis kwam stond ik enigzins met een mond vol tanden en haar in me nek overeind, voor me gevoel zat het behoorlijk mis. Ik dus snel sleutels gepakt en tas gepakt en geprobeerd in mijn auto te springen om dan zelf maar even de situatie uit de weg te gaan... daar kreeg ik de kans niet voor het werd een geduw en getrek aan mijn tas (huissleutels vallen eruit) waardoor ik de pleiterik maar genomen heb zonder sleutels. Ik in alle paniek eerst maar zijn collega gebeld hopende dat die de situatie kon sussen en beetje rede op hem kon inpraten..(niet dus) Die voelde zich onprettig in de situatie dus kon ik het alleen oplossen. Op het moment dat ik op afstand ben (wij wonen tussen de weides in dus van een afstand kun je paarden zien staan) zie ik dat ik de bruine niet zie in de wei en ik alleen maar eek zie staan mijn witte paardje... ik kijk verder en zie nu dat hij met een grote stok ook mijn witte paard de wei uit jaagd... het erf op... vandaar uit kunnen ze zo de straat op lopen daarbij is hij bang voor die dieren dus als er paniek is kan en gaat hij ze niet tegenhouden... Again op het moment dat hij mij niet kan raken pakt ie de gene welke het dichtst bij mij staan en dat zijn mijn dieren... Nummer op speed dile... Apolitie het is al erg dat ik die onder de A heb staan en hun onderweg. Bij aankomst probeert ie natuurlijk weer te lijmen en slijmen maar ik bedoelde het niet zo ik wilde ze eten geven... wtf!!!! dan gooi je kuil over de draad dan snij je niet 3 draden door en jaag je ze de wei uit!

Echt dit was de druppel ik ben er klaar mee met hem en zijn houden van erbij!!!

Als je zoveel van iemand houd dan doe je dit soort dingen niet... NOOIT NIET! indertussen zit hij nog in dat huis en heb ik mijn 2 honden al onder gebracht en vorige week ook mijn 2 paarden opgehaald en ook ondergebracht op een veilige plek. Hij is in zijn dolle bui mijn nog komen opzoeken terwijl ik bij een vriendin logeerde daar heeft hij haar en haar vriend lopen bedrijgen en is het ook uitgelopen tot een vechtpartij waarbij weer de politie was en die heeft hem toen meegenomen... maar daarna ook weer vrijgelaten... zucht.
Ondertussen is nu alles in het werk gezet en heeft meneer 4 weken om mijn huis te verlaten (hij staat niet ingeschreven, en ik geef geen toestemming tot inschrijving) Dus hij heeft geen recht. Maargoed het lijmen probeert hij nog steeds maar nu heb ik er geen oren meer aan ik heb vorige keer me hart gevolgt en hem toen gesteund maar het heeft geen zin..

Ondertussen kan ik een naam erop plakken en ben ik me gan inlezen in persoonlijkheids stoornissen en gesproken met mensen die in het vak zitten en alles tikt de box Narcist... schrikbarend genoeg! Mensen met namen vrouwen Let aub op je zit zo snel gevangen in het web van een narcist ze kunnen je zo goed op je voetstuk zetten om hem daarna net zo abrupt onder je vandaan te trekken... Wacht niet zo lang als ik tot de agressie begint maar neem bij de eerste tekenen de benen! Ik heb er alleen maar narigheid van en momenteel een stalker welke nog in mijn huis zit....
Maargoed kijken hoe lang hij het leuk vind als ik de tv en internet laat afsluiten en anders de stroom gna gna gna... want ook mijn grens is bereikt! Heftige details heb ik maar uit het verhaal gelaten ivm dat er waarschijnlijk ook jongere meelezers zijn waar dat niet zo geschikt voor is om te lezen..

Moet alleen wel als het zometeen wat rustiger is alles even een plekje gaan geven... Een lang verhaal moeilijk en regelmatig met tranen in mijn ogen maar hoop zo weer mijn leven op te bouwen en rust te krijgen...

Ik moest het even van me af schrijven want aan het ene schaam ik me ervoor maar aan de andere kant moet ik dit niet gaan opkroppen...

Voor mensen in een zelfde situatie staat mijn pb box altijd open!