Ik zit met een kwestie en kom er zelf niet zo goed uit wat ik ermee moet doen.
Het is een lang verhaal, maar ik wil de situatie even duidelijk schetsen.
Het zit namelijk zo; zelf werk ik heel veel (5 tot 6 dagen per week, zeg 45 tot 50 uur) en ben dus veel van huis. Daarnaast erg actief met paard en dus gaat veel tijd buiten het werk om, ook nog daarin zitten. De tijd die ik wel thuis ben, is om die reden voor mij en mijn man erg kostbaar; we zijn erg op onszelf en hebben het niet zo op visite zeg maar. Op zijn tijd is het leuk, maar niet structureel of onaangekondigd, zeker omdat we ook nog veel aan het klussen zijn in en om het huis.
Mijn man studeert thuis en werkt daarna druk in de verbouwing, hij deelt zijn tijd dus zelf in.
Nou zit het zo, dat er een man in de straat woont waarmee mijn man het erg goed kan vinden; als een van beide in de tuin of in de straat bezig is maken ze vaak even een praatje enz. Als de man aan zijn auto gaat sleutelen gaat mijn man vaak ook wel even kijken, omdat hij dat ook erg leuk vindt.
Ik kan het goed vinden met deze man, maar ik vind dat hij teveel optrekt met mijn man.
Niet vanwege zijn persoonlijkheid (het is mij in dit verhaal om het even om wie het gaat, of dat nou mijn familie of vriendin zou zijn of deze man, daar gaat het me absoluut niet om!) maar puur vanwege het feit dat ik al zo weinig thuis ben en ik dan niet telkens iemand anders bij huis wil hebben.
Buiten dat verhaal om, hebben wij ook nogeens een aantal andere 'beperkingen'.
Onze katten komen niet buiten, daarom gebruiken we onze voordeur nooit want daar zouden ze theoretisch gezien gemakkelijk kunnen ontsnappen. We lopen dus zelf altijd achterom (wonen halfvrijstaand). Als de deurbel gaat, slaat onze hond hard aan waardoor we onszelf helemaal het leplazerus schrikken en de katten alle kanten opstuiven van schrik; ook geen fijne situatie dus.
Nou ben ik over 6 weken uitgerekend van ons eerste kindje en dat brengt voor mij nog meer beperkingen mee, want als iemand steeds zou aanbellen en de hond slaat steeds aan, wordt de kleine straks telkens wakker en daar zit je natuurlijk niet op te wachten.
Familie komt altijd achterom lopen, maar eigenlijk nooit onaangekondigd.
Nou wil ik natuurlijk ook niet dat deze buurman zomaar achterom komt lopen en onverwacht in de tuin staat. We hebben sinds vorige week een hek naast het huis geplaatst zodat de honden vrij in de tuin kunnen bij mooi weer, dus is het ivm de honden ook niet de bedoeling dat iemand zomaar achterom komt lopen (buiten het feit dat ik dat nogal brutaal zou vinden).
Blijft er dus eigenlijk geen optie over wat betreft het bij ons aan huis komen, die ik wenselijk vindt.
Sinds vandaag heb ik zwangerschapsverlof en aangezien dit de laatste weken met ons tweetjes zullen worden en we daarnaast thuis ook genoeg te doen hebben, zit ik helemaal niet op zijn bezoek te wachten. De eerste weken met de kleine hebben we ook wel andere dingen aan ons hoofd.
Na mijn verlof ga ik weer werken en zal mijn man oppassen thuis, maar dan kan hij natuurlijk ook niet steeds even naar buiten komen. Sowieso moet hij niet steeds gestoord worden want dan komt het werk / zijn studie natuurlijk nooit af

Nou zit ik dus erg na te denken wat ik hiermee aanmoet. Het is niets persoonlijks, maar ik wil gewoon niet steeds iemand bij huis hebben (die ons samenzijn stoort of mijn man van zijn werk afhoudt).
Mijn man denkt hier precies hetzelfde over trouwens, hij vindt ook dat hij te vaak langskomt en voorziet ook problemen en wil ook graag genieten van onze laatste weken samen. Maar voor mij is het natuurlijk meer reden tot ergernis aangezien ik niets aan de bezoekjes heb en mijn man het ook wel weer leuk vindt natuurlijk.
Ik / mijn man willen best hierover praten met deze buurman, het probleem is alleen; hoe breng je zoiets zonder dat het banketstaaf overkomt, en welke opties geef je hem wel?
Ik ben me ervan bewust dat wij het mensen niet gemakkelijk maken (niet achterom en niet aan de voordeur, dus welke optie blijft er over?!) maar ja, wij zijn nu eenmaal erg op onze privacy / samenzijn gesteld.
Mijn moeder stelde vandaag voor om een belletje te plaatsen bij het tuinhek, maar dat zal de hond na 3x natuurlijk ook associeren met bezoek en dus alsnog daarop gaan aanslaan dus dat is een heel kortdurende optie

Ik zei al voor de gein dat we zo'n stoplicht van een kapperszaak moesten plaatsen bij het tuinhek (rood/oranje/groen licht) wat aangeeft of hij door mag lopen of niet

Een optie zou zijn om te kijken of de auto er staat (zoniet dan ben ik dus niet thuis, mijn man heeft geen rijbewijs) en dat als de auto er staat, hij niet langs moet komen voor kletspraatjes. Even vragen of we ergens mee kunnen helpen, of dat hij iets nodig heeft is natuurlijk nooit een probleem, laat ik dat voorop stellen.
We mogen deze man beide erg graag, dus ik wil de verstandhouding niet verstoren.
Zijn partner en hij hebben trouwens wisselende diensten en ook niet veel gezamenlijke hobby's, hij en mijn man juist wel en daarom trekt hij zo naar mijn man toe.
Ik snap dat wij hierin moeilijk zijn maar ben dus op zoek naar een oplossing die op alle vlakken, maar met name natuurlijk voor onszelf, redelijk en te doen is.
Kan er echter geen een bedenken, dus wie oh wie heeft er een idee???
Sorry voor de lange tekst
