Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-10-03 20:02

Geplaatst: 21-10-03 20:02

ok, ik ben bang dat sommige mensen nu heeeel boos op me gaan worden maar ik snap t toch niet helemaal.
Vooral het zwart/wit kijken. Waarom zou je?

Iedereen hier rijdt zo ongevver paard, of heeft zelfs n paard. We hebben familie, elke dag eten, school, n dak boven je hoofd. En dan heb je die 3e wereld landen... soms helemaal geen eten, geen school, helemaal niks....

Heb ik dan zo'n postieve instelling? Maar je hebt hier alles om gelukkig te zijn, (naja, alles is wel heel veel he?)
En dan helemaal zelfmoord...

Je laat zoveel achter. Ik vind het al vreselijk dat er gewoon mensen sterven, heb helaas 3 vrienden door zelfmoord verloren, doe dit asjeblieft niemand aan!!!

Verder wens ik iedereen met borderline hier heel erg veel sterkte! Hoop dat jullie mn verhaal niet verkeerd opvatten (ik heb ook niet altijd alles mee zitten hoor Knipoog

)

Sterkte allemaal Ach gut

**Geplaatst**: 21-10-03 20:05

Geplaatst: 21-10-03 20:05

borderline is moeilijk uit te leggen en vooral de mensen die het niet hebben kunnen het ook niet begrijpen.
tuurlijk heb je veel.
maar gelukkig?
nee.
en waar komt dat door?
ik heb geen idee het is iets met je hoofd, ik kan het moeilijk uit leggen.
mischien een ander.

**Geplaatst**: 21-10-03 20:10

Geplaatst: 21-10-03 20:10

maar kun je dan nooit denken, er zijn ook mensen die het NOG moeilijker hebben? Die helemaal niks hebben?

Ja, ik ken het niet... Ben zelf jaren lang echt getreiterd op school, maar wat mij altijd op de been heeft gehouden is dat ik weet dat er altijd mensen zijn die het nog slechter hebben dan ik het toen had. En geloof mij maar, ik kan verder ook aardig zwart-wit kijken...

**Geplaatst**: 21-10-03 20:17

Geplaatst: 21-10-03 20:17

Steef schreef:
Maar ga voor de grap eens op internet zoeken naar ziektebeelden van psychische ziektes. Ik denk dat heel veel mensen gewoon schrikken omdat ze overal wel wat in lichte mate van herkennen. Ik denk dat pas iets 'n stoornis mag genoemd worden als 'n persoon er ook echt last van heeft op 'n manier waardoor leven voor en met hem bemoeilijkt wordt.

Helemaal juist Steef!!

Als je voor de grap de lijstjes met diagnostische kriteria doorleest die bij ziektes horen, dan vind je altijd wel genoeg om jezelf een stickertje op te plakken. De kunst is om dat dus vooral niet te doen en om goed te blijven kijken naar hoe je nou werkelijk in de wereld staat.

**Geplaatst**: 21-10-03 20:18

Geplaatst: 21-10-03 20:18

Steef schreef:
Maar ga voor de grap eens op internet zoeken naar ziektebeelden van psychische ziektes. Ik denk dat heel veel mensen gewoon schrikken omdat ze overal wel wat in lichte mate van herkennen. Ik denk dat pas iets 'n stoornis mag genoemd worden als 'n persoon er ook echt last van heeft op 'n manier waardoor leven voor en met hem bemoeilijkt wordt.

Klopt.

Je kan idd in alles wel wat herkennen.

Maar er is een verschil tussen dat heb ik ook weleens of dat het gewoon je hele leven overhoop haalt en het je dagelijks functioneren bemoeilijkt.

Ik heb ook wel trekjes, en mijn dagelijks functioneren wordt er door bemoeilijkt, alleen ik val niet onder borderline, daar ben ik weer te verstandig voor Knipoog

Maar ik ben er wel voor in therapie gegaan om juist beter te gaan functioneren en mijn leven weer op te pakken.

Mocht je echt problemen hebben praat er dan over met de huisarts, die kan je goed op weg helpen mocht er wat zijn.

En borderline lijkt idd een modetrend, tot 4 jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord behalve dat ik wist dat het een liedje van madonna was.
Als je bevoorbeeld op het fokforum kijkt lijkt het heel veelvuldig voor te komen.

Toch is het niet als een trend af te doen voor de mensen die er echt last mee hebben, want de problemen blijven trend of geen trend en het zijn vaak niet de makkelijkste problemen dia je dan in jezelf tegenkomt.

**Geplaatst**: 21-10-03 20:19

Geplaatst: 21-10-03 20:19

Machie :
ik heb het zwaar genoeg gehad en veel meegemaakt.
en dan praat ik over mezelf.
ik werd en word nog steeds wel een beetje gepest.
daar trek ik me echt niks van aan.
maar iets in jou hoofd maakt jou anders en wat ik dus ook al zei mensen die het niet hebben kunnen het moeilijk begrijpen.
mijn moeder die begrijpt mij ook niet.
en ik begrijp dat wel weer.
tuurlijk zijn er mensen die het NOG moeilijker hebben dan jij maar het is iets in je hoofd.
het '''hoort'' als het ware bij je.
ik vind het moeilijk om uit te leggen mischien iemand anders.
en tuurlijk heb ik wel lol enz.

**Geplaatst**: 21-10-03 20:26

Geplaatst: 21-10-03 20:26

machie schreef:
maar kun je dan nooit denken, er zijn ook mensen die het NOG moeilijker hebben? Die helemaal niks hebben?

Ja, ik ken het niet... Ben zelf jaren lang echt getreiterd op school, maar wat mij altijd op de been heeft gehouden is dat ik weet dat er altijd mensen zijn die het nog slechter hebben dan ik het toen had. En geloof mij maar, ik kan verder ook aardig zwart-wit kijken...

Ik heb me ook altijd overal doorheen kunnen werken, heb ook nogal wat achter de rug, iets teveel en te persoonlijk om maar even op te noemen maargoed. Toen ik dacht alles goed op orde te hebben stortte ik fysiek en mentaal in. Te gewend aan het knokken waarschijnlijk...

Ik heb altijd anderen voorgehouden wat ik kan kan jij ook.
Maar niet iedereen slaat zich er zo makkelijk doorheen of heeft een positief denken, voor de een is de last zwaarder dan de ander en daar kan je een ander niet op af rekenen, enkel blij zijn dat voor je de last niet zo zwaar is als voor de ander.

Ik heb ook mijn buien maar zal niet voor de trein gaan staan, mijn schoonzusje doet dat dus wel, dat is een verschil maar wat moet je met dat verschil?
Voor mezelf ben ik iig blij dat ik het niet zo moeilijk heb dan als ik naar mijn schoonzusje kijk, dat lijkt me niet makkelijk.

Nu ga ik even wat adressen voor haar opzoeken, krijg net een smsje dat ze op zoek is naar een instantie als tulpenburg waar ze al eerder heeft gezeten.

**Geplaatst**: 21-10-03 20:27

Geplaatst: 21-10-03 20:27

machie schreef:
maar kun je dan nooit denken, er zijn ook mensen die het NOG moeilijker hebben? Die helemaal niks hebben?

Ja, ik ken het niet... Ben zelf jaren lang echt getreiterd op school, maar wat mij altijd op de been heeft gehouden is dat ik weet dat er altijd mensen zijn die het nog slechter hebben dan ik het toen had. En geloof mij maar, ik kan verder ook aardig zwart-wit kijken...

Vaak is dat dan een reden om te denken wat stel ik me aan, jezus wat ben ik slecht dat ik me zo aanstel, en het volgende drama Knipoog

Iig ik weet niet of dat typisch borderline is maar ik kan het goed voor de geest halen als ik bijv naar me schoonzusje kijk of anderen...

**Geplaatst**: 21-10-03 20:29

Geplaatst: 21-10-03 20:29

Die buien heb ik ook gehad, ooit gedacht om voor de trein gesprongen, maar kwam heel snel tot de conclusie dat dat toch geen zin heeft...

TongeR, ik denk dat ik het al iets beter begrijp, metname door het verhaal van Llewella hierboven Lachen

**Geplaatst**: 21-10-03 20:47

Geplaatst: 21-10-03 20:47

machie schreef:
Die buien heb ik ook gehad, ooit gedacht om voor de trein gesprongen, maar kwam heel snel tot de conclusie dat dat toch geen zin heeft...

TongeR, ik denk dat ik het al iets beter begrijp, metname door het verhaal van Llewella hierboven

Ik heb er ook genoeg aan gedacht hoor, zeker in mijn pubertijd was ik er goed in, maar juist doordat ik een ander geen pijn wilde doen en ik wist dat het toch geen zin had.

Uiteindelijk ben ik gaan ontdekken dat na alle zware tijden ook weer betere tijden komen, kwestie van doorbijten en doorgaan, uiteindelijk wordt dat steeds makkelijker.

Voor mijn schoonzusje lijkt het nu eindelijk in gang te worden gezet.
Waar ze destijds heeft gezeten heet nu dus triversum, daar legt ze haar verhaal neer en hopen dat er dan goede hulp voor haar komt, want ook zij verdient gewoon een stukje geluk.
Ik hoop dat ze bij dat heldere inzicht blijft dat ze hulp nodig heeft, want dat wil nog weleens erg wankelen. (bijv denken van een ander heeft het slechter, wat zeur ik, maar ondertussen niet goed kunnen functioneren).

**Geplaatst**: 21-10-03 20:50

Geplaatst: 21-10-03 20:50

Machie, ik vindt niet dat je een borderliner kan vergelijken met een derde wereld kindje of weet ik veel wat ergs. Borderline is leiden in je eentje, net wat tonger zegt, dat snap je alleen als je het zelf heb of het meemaakt in je omgeving, en dan nog.

Dat zwart wit denken gaat vanzelf, de kleur grijs bestaat niet. het is mooi of lelijk, je bent een trut of te gek. het kost bergen met energie en dat doe je niet expres het is een stoornis in de hersens.

Ik vindt het heel link dat er zoveel over borderline geschreven wordt, je wordt al snel een grens geval genoemt als ze niet weten wat je heb.
Maar doe dan een test, dan weet je het zeker, praat jezelf niks aan het is heel "simpel"met een test aan te tonen en met goede therapie en eventueel medicatie is er best mee te leven, het ligt ook aan je instelling en je intelligentie.Zijn die beide laag, waar jenatuurlijk niks aan kan doen, dan heb je minder kans op aanslaan van therapie. Dit komt overigens met de test ook naar buiten.

Zelf heb ik VWO gedaan en werk nu full time, het is knocken, maar ik ben niet gedoemt te mislukken, alleen kost alles meer energie dan bij een ander.

En soms laat mn gevoel alles afweten en wil ik niet meer. Ook dat hoort erbij. Geloof me dan ben ik net een zombie, wil ik dood.
het lijkt me moelijk voor een buitenstaander om dit te bergijpen, maar wel top dat er mensen zijn die zich erin proberen te verdiepen! OK dan!

**Geplaatst**: 26-10-03 12:01

Geplaatst: 26-10-03 12:01

hier nog 1......en ook ik (probeer) een normaal leven te leiden...
voed in mijn uppie 2 kids op en ben ook in dagbehandeling geweest.Ik heb periodes dat het super gaat...of juist vreselijk klote.

het is inderdaad iets wat niet is uit te leggen......
je kan het de mensen om je heen aardig moeilijk maken om je soms ook te snappen....

maar vergeet niet......

een borderliner loopt zichzelf ook behoorlijk vaak in de weg.....
je wil het wel anders....maar je kan het soms gewoon niet...
ik vergelijk het altijd met een pannetje melk die aan het overkoken is, maar de druk kan niet weg omdat de deksel erop gehouden wordt!

vaak voel je het wel "aankomen"maar bent niet bij machte om de "bui" te onderdrukken .wat niet wil zeggen dat je niet verantwoordelijk bent voor je "daden"

Verward

denk doe een poging, maar inderdaad....valt eigenlijk niet uit te leggen.... Haha!

**Geplaatst**: 26-10-03 12:25

Geplaatst: 26-10-03 12:25

Laat me alleen,
maar blijf wel in de buurt.
Hou je mond,
maar spreek me wel moed in.
Laat me huilen,
maar droog mijn tranen snel.
Vraag me niks,
maar begrijp me toch.
Laat me met rust,
maar wees er wel voor me.
Laat me doodgaan van verdriet,
maar houd me wel vast.
Doe maar niks,
maar help me wel...

**Geplaatst**: 26-10-03 13:17

Geplaatst: 26-10-03 13:17

heike dat is echt precies zo omschreven hoe je je voelt.
echt heel mooi geschreven.

**Geplaatst**: 26-10-03 15:26

Geplaatst: 26-10-03 15:26

Mooi omschreven heike, is alleen niet te snappen voor de mensen met een "gezond"verstand....wat wil je nu he....zullen ze zeggen, ja dat is nu juist het probleem.

**Geplaatst**: 26-10-03 15:38

Geplaatst: 26-10-03 15:38

Dan heb ik blijkbaar ook geen gezond verstand Knipoog

,
want ik begrijp het heel goed en het verwoord mijn gevoelens (even heel eerlijk) ook erg goed !

Mooi geschreven Heike , heel simpel en ECHT OK dan!

Ik heb dan ook vaak niet alleen dat hele dubbele dat hier zo goed beschreven wordt ,
maar ook in een discussie bvb. dat ik dingen vanaf (veel) verschillende kanten bekijk ,
en dus achter heel haaks tegenover elkaar staande meningen BEIDE kan staan cq. begrijpen. Dat dubbele altijd is ook ERG vermoeiend... je moet sowieso niet teveel over dingen nadenken want dan wordt je stapelgek