Ik citeer wat van hun negatieve constateringen over de vrouwendag:
'Jullie hebben zo weinig eigenwaarde dat jullie het nodig hebben'
'Zelf zou ik het een belediging vinden als er en mannendag was. Alleen om je eraan te herinneren dat je ook rechten hebt. Alsof je daar niet zelf voor op kan komen.'
'Vrouwen hebben er speciaal een dag voor nodig, omdat ze een minderwaardigheidscomplex hebben en normaal niemand naar ze luistert als het daar om gaat.'
'Aangezien er zo'n dag bestaat hebben jullie vrouwen het blijkbaar echt nodig, terwijl tegenwoordig zullen jullie je prima op eigen houtje redden, maar willen jullie je nog wel vasthouden aan old-fashioned etiquettes.'
'Onzin'
Ik ben geen feminist ofzo. Maar het is redelijk modern, dat vrouwen naar hogere scholen mogen, mogen werken, een cariere op mogen bouwen, mogen stemmen, eigenlijk uberhaubt iets anders mogen doen dan koken, beentjes spreiden voor manlief, kinderen baren en schoonmaken. Mijn oma, stamt af uit de tijd dat dit nog niet mocht en heeft haar verhaal bij me gedaan. De vrouwen zijn wel degelijk een periode onderdrukt, wat naar voor ze was en het was iets waar ze lang niks tegen hebben kunnen doen. Ik vind het niks negatiefs, dat er een dag bestaat dat ons er aan herinnert dat ook vrouwen rechten hebben. Waarom wordt hier meteen uit geconcludeerd dat we het 'nodig' hebben en aan een minderwaardigheidscomplex lijden? Een beetje ongenuanceerd generaliserend luchtje hangt hieraan. Verder moet ik zeggen dat ook buiten de tijd van onderdrukkingen, vrouwen in het algemeen, integenstelling tot mannen met behoorlijk wat problemen te maken krijgen.
Als eerste voorbeeld neem ik even onze vruchtbaarheid. Sex doen we allemaal aan, leuk, niks mis mee. Het is vrij algemeen bekend dat vrouwen minder makkelijk klaarkomen en mannen vrij makkelijk. Toch iets waar veel vrouwen mee moeten leven. Dit wordt nog niet eens als heel naar beschouwd. Wat een stuk vervelender is, de maatregelen die een vrouw moet nemen om sex te kunnen hebben. Besef wel dat het enige dat een man hier voor hoeft te doen, niet meer is dan het laten zakken van zijn broek. Een vrouw moet anticonceptie gebruiken met alle bijwerkingen van dien, varierend van migraines, misselijkheid, gewichtstoename, pijnlijke borsten, haaruitval, infecties, depressiviteit tot stemmingsstoornissen.
Hiernaast ervaart de vrouw nog haar maandelijkse menstruatie/stopweek, met ook alle klachten van dien, varierend van migraines, buikpijn, rugpijn, depressiviteit, misselijkheid, onzekerheid en ook weer stemmingswisselingen. De gemiddelde vrouw die de pil niet maandelijks doorslikt voelt zich, ja je leest dit goed, 84 van de 365 dagen die in een jaar zitten, op zijn minst 'niet lekker' waarvan een groot deel zich gewoon echt beroerd voelt op deze dagen. Dit hebben vrouwen naast de gemiddelde verkoudheden, griepjes, blessures en andere ziektenbeelden die elk mens wel eens ervaart.
Dan als 'man en vrouw besluiten een kind te nemen', is het de (gemiddelde) vrouw die 3 maanden boven de de wc hangt, 15 kilo aankomt, last heeft van hormonale schommelingen, ongewenste haargroei, stofwisselingsstoornissen, stemmingswisselingen, en uiteindelijk een paar uur in het ziekenhuis ligt te creperen van de pijn om het kind te baren, waar met een beetje pech ook nog een keizersnee aan te pas komt wat haar voor de rest van haar leven verminkt. Na het baren van het kind heeft een deel van de vrouwen nog te maken met postnatale depressies en is haar lichaam nadelig veranderd. Ze heeft hangtieten, groeistrepen, cellulitus en is kilo's dikker als voorheen, en vanonder natuurlijk centimeters wijder, genoeg om flink van te balen. Dan als de vrouw ouder wordt, komt ze in de overgang met ook weer alle lichamelijke klachten van dien, ook niet echt 'a breath of fresh air'.
Wat extra aandacht voor (de rechten van) de vrouw, die ene dag per jaar, vind ik met mede deze gedachten in mijn achterhoofd helemaal niks mis mee. Ik denk dat er maar weinig mannen zouden willen ruilen. Ik vroeg me meteen af of het dan 'typisch man zijn' is dat een aantal van hen op psycho-analytisch vlak niet het vermogen hebben, begrip op te kunnen brengen voor hoe het is om vrouw te zijn, voor de 'vrouwendag', en wat die erkenning voor vooral de oudere generatie betekent. Nu is vrouw zijn niet alleen maar taboe, het heeft ook voordelen. Ons doorzettingsvermogen, psychologische intelligentie, sociale ontwikkeling, en pijngrens die geschat 9 x hoger beweerd te zijn dan die van een man, maakt het ook wel weer leuk. En persoonlijk heb ik het als vrouw niet zo slecht en heb ik ook nog geen kind hoeven baren, ik schreef dit van uit het perspectief van de vrouw in het algemeen omdat ik het van me af moest/wilde schrijven.
Zegt toch niks..


Mannen kunnen er ook niets aan doen dat wij het kind nou eenmaal dragen. Ik vind niet dat wij als vrouwen daarover moeten piepen en ik heb geen extra empathie van anderen nodig op dat soort gebieden.
En je hoeft er niet eens iets voor te doen! Het voelt een beetje als een 'happy unbirthday' uit Alice in Wonderland

