Geplaatst Ik wil graag mijn vreugde met jullie delen.
Het begon op donderdag 1 maart om 13:50,
Ik zat nog niks vermoedend te bokken, toen ik ineens een wee voelde.
Achja was 36 weken en 6 dagen dus zal wel een onschuldige voor wee zijn,
Om 14:00 weer 1. ook echt een goede deze keer,
Nog maar even afwachten wat het doet,
maar om 14:30 begreep ik dat het echt was, en heb heel rustig me moeder gebeld.
Dus die kwam zoon milan halen.
Belt me zus op hoe te vragen he het gaat,
ja goed puf puf..... de weeen zijn begonnen,
oh ja ik zal johny (mijn man) wel bellen doe jij maar rustig aan.
Oh dat is fijn mama is al onder weg die had ik net aan de lijn.
Onder tussen de weeen weg puffen en de dieren voorzien van extra voer en water.
Om 15:30 het ziekenhuis gebeld we mochten rutig aan die kant op,
daar aan gekomen om 16:00 eerst een half uur aan de CTG.
En om half 5 gekeken hoe we er voor staan.
We zitten op 4CM ontsluiting,
dat ging snel want ik vond de weeen nog niet echt heftig
Ik mocht lekker in bad tot 7 uur en dan weer een half uur aan de CTG.
Dus dat heb ik gedaan, man lief heb ik naar buiten gestuurd voor een sigaret want het ging nog wel even duren. als hij maar om kwart voor 7 terug was om me uit bad te helpen.
In bad voelde de Weeen als lichte menstruatie krampen en van puffen was dus weinig sprake.
Om 19:00 weer een half uur aan de CTG gelegen
en om 19;30 volgende controlle, al 6 CM
Hoe wel ik de weeen rustig weg pufte, werd het toch wel zwaar,
dus verloskundige ging nog een keer controleren hoe ver we waren.
Weer een CM verder dus de vliezen werden gebroken.
Dit gebeurde rond 20:45.
De daarop volgende weeen heb ik geschreeuwt en gesmeekt om pijnstilling
die waren zo heftig dat de verloskundige na de vierde wee zei, we gaan kijken hoe ver we zijn.
Waar op ik heel leuk antwoorde ik moet persen.
Nee dat zal nog wel niet zegt de verloskundige nog.
Braaf laten kijken.
En maar zeggen ik wil persen.
De verloskundige controleert, kijkt me aan en spreekt de verlossende worden uit.
Je zit op 10 CM je mag bij de volgende wee persen.
We zouden gaan oefenen met de juiste houding.
Maar dat ging al niet meer.
En na 6 of 7 keer persen was daar om 21:34 onze zoon,
Robin Hermens.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MQJIOUVC.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-LAKRRI4X.jpg
Toen werd mama bedekt en kwam de kinderarts,
die geduldig op de gang wachte tot er aan mijn wensen was voldaan en ik helemaal bedenkt was met een laken
http://www.mijnalbum.nl/Foto-QVEMBC7F.jpg
En ook grote broer Milan kwam kennis maken
Na deze kennis making, kwam de kinderarts terug om Robin om de suiker te testen,
om dat ik zwangerschaps suiker had.
Deze was helaas te laag, en Robin moest meteen aan een infuus.
Hier heeft hij tot zaterdag nacht aan gelegen, en was het vandaag tot 12 uur elke keer goed dan mocht hij naar huis.
helaas werd Robin gelig en moest hij onder de UV lamp hier door moet hij nu tot dinsdag minimaal blijven.
Voor mama was er geen rede meer om te blijven en ik moest naar huis.
Het is erg na je kind achter telaten en er hebben heel wat traantjes gevloeit vandaag,
maar we willen graag een gezond kind en dan is dit de enige juiste oplossing.
nog een foto met grote broer (ging hem net verschoonen zit uit beeld maar we konde ze opvangen mochten ze vallen)
en eentje samen met zijn trotse vader, deze is gemaakt toen papa hem voor het eerst vast had
http://www.mijnalbum.nl/Foto-IS3NRKBD.jpg
Nu eerst even tot rust komen hoor! 
hihi! 
