Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....
Geplaatst: 22-08-01 18:38
ik heb idd ook gehoord dat ze het wel al een tijd wist maar het niet wilde laten behandelen in het ziekenhuis.......misschien wilde ze het ontkennen,ik weet het niet,maar toch jammer........
scooby
Berichten: 5736
Geregistreerd: 14-01-01
Woonplaats: Amsterdam
Geplaatst: 22-08-01 22:39
Ze heeft steedes volgehouden dat het gewoon een virus had, pas toen ze hoorde dat ze nog maar een paar weken te leven had(twee dagen voor haar overlijden), gaf ze het pas toe da ze kanker had. brrr, mijn moeder heeft precies hetelfde gehad, maar die heeft zich wel laten opereren.
Girl In The Mirror
Berichten: 3156
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 22-08-01 22:46
maar waarom zou ze het niet hebben toegegeven? dan was ze waarschijnlijk nog te helpen, of was ze zo levensmoe??? want ze wouden der nog wel opereren hoorde ik.
Dorine
The one and only
Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar
Geplaatst: 23-08-01 09:50
Hoi, de artsen wilden chemokuur en bestralingen doen, net als wat ik waarschijnlijk krijg. Maar dat wilde zij niet, vrienden van haar zeiden dat ze ook veel te trots op haar haar en lichaam was. Ze was er van overtuigd dat ze ook zo kon genezen, via een homeopaat. Ikzelf doe dus zeker wel chemo en alles wat nodig is! Daarnaast loop ik bij een homeopaat die ook nog eens biologisch arts is, een orthomoleculair arts (denk aan het woord moleculen enzo grijnz). Die man heeft zo ontzettend veel verstand van welke groenten/fruit etc. stoffen bevatten die de kankercellen te lijf gaan, en welke voedingspreparaten en vitaminen en mineralen je dan moet slikken daarbij. Dat doe ik dus al sinds ik borstkanker kreeg, 2,5 jaar geleden. Ik was nog voor de borstkanker afgekeurd op epilepsie en chronische vermoeidheid, geestelijk. Daarna, toen ik bij die arts liep, ging niet alleen de epilepsie beter, ik genas heel snel van de borstkanker en ik was nog minder vermoeid dan daarvoor. Onvoorstelbaar. Ik kon een paard gaan verzorgen, dus zocht een verzorgpaard zo gauw als ik kon! Ook een leuk vooruitzicht trouwens tijdens het genezen toen: een verzorgpaard! Nu heb ik opnieuw een supervooruitzicht tijdens het genezen: een eigen paardje... ! Tja, homeopatisch kun je veel doen aan je lichaam, maar als die kankercellen al in je lichaam zitten moeten ze eerst wel weg.... zowel door chemo als homeopatie. Mensen moeten niet denken dat je maar voor 1 methode moet kiezen. Dat is het gevaar van veel homeopaten, ze beloven genezing, maar de patient heeft geen flauw idee of het wel lukt. Door alle angst, onzekerheid, etc. klampen ze zich vast aan de eerste persoon die zekerheid geeft, ook al mag hij dit niet... Nou ja, Silvia had zelf dus van haar homeopaat te horen gekregen dat ze wel chemo moest doen, maar wilde niet vanwege dat ze lichamelijk dan zo achteruit zou gaan. Dat is haar keuze. Toch wel pijnlijk zo'n bericht. Ik heb meteen m'n schoonmoeder gebeld dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, dat ik dus zelf wel te genezen ben. Dat weet ik niet, nog niet, morgen pas. Maar die lieve schoonmoeder van mij maakt zich altijd zo'n zorgen, die kan dan helemaal overstuur raken. En nachtmerries hoeft ze over mij niet te hebben hoor. Die heb ik zelf al . Doei! Dorine.
Jura
Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Geplaatst: 23-08-01 11:17
Ik schrok van het bericht op de radio, ik wist niet eens dat ze ziek was. Ik vind het wel heel erg...
Ik heb inderdaad ook begrepen dat het zo gegaan is, ze wilde zich niet laten behandelen. Maar goed, dat is haar keuze.
Anoniem
Geplaatst: 23-08-01 15:23
Ik ben net terug van vakantie, en had het dus op het nieuws in onze hotelkamer gehoord.... Heel vreemd, ik wist niet eens dat ze ziek was, en nu is ze er ineens al niet meer....
Maar goed, het is haar eigen keuze geweest om niet met de reguliere geneeskunst verder te gaan, maar om het in het alternatieve circuit te zoeken. Ik vind dat een moedig besluit. Net als het besluit om WEL chemo en/of bestraling te gaan doen. Ik ervan dat mensen meteen een waardeoordeel hebben over zoiets. Net of je zelf kunt zeggen wat JIJ zou doen in zo'n situatie, terwijl je zelf zo gezond als een visje rondhuppelt... ONZIN! Een beetje meer respect voor elkaar en elkaars keuzes zou de wereld niet misstaan....
Overigens zijn er absoluut alternatieve manieren om met kanker om te gaan. Helaas komt er in mijn familie veel kanker voor en kan ik heel negatieve, maar gelukkig ook een paar heel positieve verhalen vertellen. Dus Prima, even voor jou: het is niet onmogelijk. Maar als jij gelooft in reguliere geneeskunst, is dat ook goed.
Moraal van het verhaal: heb respect voor elkaar en elkaars keuzes, ook al zou het misschien de jouwe niet zijn. Het enige waar ik alleen absoluut geen enkel greintje respect voor op kan brengen, is het "geval" Singh Varma. Ik sluit me volledig aan bij Youp van 't Hek's collumn. Kanker is een ziekte die je niemand, niemand, niemand toewenst. Maar deze dame nodigt uit tot het maken van 1 uitzondering....... !