Alles eruit, vloer gezogen en gedweild. En dingen die erin moesten, netjes neergezet. Tot nu toe gaat het goed, je kan nu lopen in de kast. Maar de kast lag tot aan de nok toe vol, alles werd erin gedumpt onder het motto "dat zoeken we nog wel een keer uit" dus waar blijft de rest??
Leuk een man die alles uitzoekt, vooral de dingen die jij hebt weggestopt in de hoop dat hij het niet meer terug zou vinden (of de kids). "hey daar heb je mijn kaartje weer van ado, goh die was ik al kwijt" Sjips hij heeft hem gevonden

Kids... "hey daar heb je mijn 2e schoen weer" Huh hoe komt die daar nou, uiteraard past kid de schoen niet meer...
Het gevolg van de kast uitruimen, mijn woonkamer staat nu dus vol met dozen, tassen, een videorecorder en gereedschap. Oke de kast is netjes, nu mijn woonkamer nog

Verder hebben mijn man en kinderen mijn kleinste iets geleerd: Hoera met armen omhoog. Resultaat: Kind van 9 maanden die rondrijdt in loopwagen met constant haar armen in de lucht roepend "AAAAAA" Leuk gezicht maar niet de hele dag door

Mevrouw heeft ook nog last van driftbuien, dus als de hond zijn waterbak leegdrinkt, staat zij ernaast in loopwagen te gillen, aangezien hond dan haar persoonlijk handenwasbak leeg maakt...
Oke een goed iets van alles, ik heb weer paardenspullen in de kast gevonden, uiteraard een man die dan mompelt "oja die had ik daar neergelegd"

Mannen en kinderen, waar ben ik aan begonnennnnn
