Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-01 21:56

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-01 21:56

Zoals sommige weten was mijn Ratje Tijger ziek. Dat issie nog steeds hij reageerd alleen een beetje erg op de antibiotica. Doordat zijn oor openging kwam er allemaal zooi uit en heeft hij nu tijdelijk een evenwichtsprobleem. Ik wis dus niet dat dat komen zo en schrok me het apelazerus. Hij kon ineens bijna niet meer lopen enzo, dus ikke bellen en we konden om 18.15 terecht (het was 16.30) ik was zooooo bang, niet lang geleden is zijn broertje Janus doodgegaan en ik was echt bang dat ik Tijger nu ook moest gaan missen. Ik heb dus de hele tijd bij hem gezeten en tegen hem gepraat, hem geaait en gejankt, hij was zoooo zielig. Eindelijk mochten we er dan heen. Hij zei dat het dus normaal ( Verward

) was dat hij dit kreeg en eigenlijk wel goed. Al die pus komt er nu uit. Hij heeft een prik gehad die de pijn wat laat verminderen, ik hoop zo dat het helpt, hij zit nu naast me en wast enzo maar hij is nog wel duizelig denk ik. Als ik hem zo zie kan ik wel weer janken. Sommige mensen verklaren me voor gek, maar ik zou zoveel keer liever ziek zijn dan hij, dat hij gewoon plezier kan maken en laat mij dan maar ziek zijn. Mijn arme Tijgertje.
Sorry maar dit moest ik even kwijt, ik zit er echt mee, ik hou zoveel van die beesten, mijn moeder zei ooit 'jij moet geen kinderen nemen je hebt er al 4' (mijn ratten) als er iets met ze is, ik slaap beroerd, heb geen honger, ben niet vrolijk, ik vind het afgrijselijk.
Sorry voor dit sentimentele gedoe.

Renee

**Geplaatst**: 04-08-01 23:48

Geplaatst: 04-08-01 23:48

Wees erop gerust dat ze met zo'n stoornis (zodra het helemaal schoon is) van het evenwicht gewoon oud kunnen worden hoor!!
Ik heb 2 ratten gehad die een evenwichtsstoornis hadden (botje verplaatst ofzo in het oor?? is me ooit uitgelegd) en ja ziet er vreemd uit zo;n scheef koppie en ja ze kunnen weleens raar lopen...als ze eenmaal gewend zijn valt het best mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-01 10:52

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-01 10:52

Dank je voor je reactie. Waar het mij om gaat is dat ik er zeker van kan zijn dat hij geen pijn heeft, hij heeft mij nu 2 hele fijne jaren gegeven (als ze 2 zijn zijn ze best heel oud) en ik wil he niet laten lijden omdat ik het moeilijk vind om afscheid te nemen. Gelukkig ging het vanmorgen ietsje beter en hij eet ook alweer.

**Geplaatst**: 05-08-01 12:50

Geplaatst: 05-08-01 12:50

Ja idd veel ouder dan 2 jaar zijn er maar weinig bij mij geworden....velen die helaas ten prooi aan kanker vielen.

Volgens mijn DA hebben ze er geen zin meer in als ze stoppen met eten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-01 16:02

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-01 16:02

Hij eet gelukkig nog wel, pap en snoepjes an vanmorgen was hij verwoedt aan een pinda aan het eten. Drinken geven we hem d.m.v. de pap (kattenmelk) en door een paar keer per dag zijn hoofdje een beetje nat te maken. Hij wil wel heel graag maar ik vind hem zoo zielig. Elke keer als ik hem zie lopen dan begin ik spontaan te janken, ik vin het zo erg voor hem, mijn ventje.