Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-10 09:02

kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-10 09:02

wanneer doe je het goed? de druk vanuit de samenleving is best groot want de 'jeugd van tegenwoordig' wordt niet of slecht opgevoed. De jeugd ontspoort, en dat komt door de ouders. Die hebben te weinig aandacht voor de opvoeding. Tenminste, zo wordt het gezegd.
Ik trek het mij als werkende moeder doorgaans niet zo aan, het zal wel loslopen, en mijn kinderen zijn zo niet.. maar toch. In mn achterhoofd is wel die twijfel. Hoe moet dat nu eigenlijk, dat opvoeden?? doe je het hetzelfde als je ouders met jou hebben gedaan??maar mijn moeder hoefde niet te werken en was altijd thuis, dus dat wordt lastig vergelijken.
Volg je een opvoedcursus?
De opvoedprogramma's als The Nanny dan maar.... maar inmiddels zijn mijn kindjes op een leeftijd dat ze me uitlachen als ik over de 'naughty chair' begin.

Ik ben nog geen wanhopige moeder, maar soms weet ik gewoon niet hoe ik het moet aanpakken.

Vanmorgen is een mooi voorbeeld. Ik heb 2 dochters, 8 en 9 jaar. Ze beginnen denk ik al wat puberale trekjes te krijgen.
De ideale situatie voor het ochtendritueel is opstaan om 7.15, aankleden etc, rond 7.30 beneden dan eten, brood smeren voor mee naar school en harenkammen en schoenen zoeken. Normaliter gaan we rond 8.15 richting school en zijn we allemaal op tijd.

maar meestal wil het niet zo. Dan komen ze pas tegen 8 uur naar beneden en loop ik te rennen/vliegen/roepen om alles op tijd onderweg te krijgen. Ze willen gewoon niet meewerken.
Slaan geloof ik niet in, dreigementen geloven zij niet meer in. de vriendelijke aanpak werkt niet. tja, wat doe je dan?

dit is niet alleen bij het ochtendritueel, maar eigenlijk met bijna alles. Als ik simpele dingen van ze vraag zoals, eigen kamer opruimen, hond uitlaten, katten/kippen eten geven, gewoon simpele klusjes die ze best kunnen doen op hun leeftijd, het is altijd 'Nee!'.

Naar manlief luisteren ze wel ietsje beter, maar die wordt dan ook sneller boos (en dus ook op mij omdat hij mij te 'makkelijk' vindt). Daar voel ik me dan ook weer ongemakkelijk bij omdat ik graag de lieve vrede bewaar.

herkennen jullie dit 'probleem'? wat doe ik fout, en wat kan ik verbeteren?

dit topic is dus voor opvoedtips, en ervaringen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-10 09:42

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-10 09:42

lastig hè

**Geplaatst**: 16-09-10 09:57

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 09:57

Poeh, ik kan me in je verhaal vinden. Hoewel ik een zoontje heb van 9 maanden oud, vind ik het soms ook al lastig. Zeker omdat we nu op een punt zijn aangekomen dat ze dingen beter door krijgen. Ik wil geen verwend kind hebben, maar eentje wie iedereen lief en leuk vind...

**Geplaatst**: 16-09-10 10:27

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 10:27

HK > LZP

**Geplaatst**: 16-09-10 10:37

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 10:37

Even een stipje Juuf... Ik wil dit wel even volgen

Mijn mannetje van 1 snapt 'nee' helaas nog niet

**Geplaatst**: 16-09-10 10:43

Geplaatst: 16-09-10 10:43

Wat bedoel je precies met : dreigementen geloven zij niet meer in??

Dat gebeurd alleen als je dreigt maar niet doet toch?
dus jullie je kamer niet opruimen dan als concequentie niet naar buiten, of bijv. geen tv/computer of wat je nog meer verzint. maar dan dit ook echt doen want anders zien ze dit meer als een loos dreigement.

**Geplaatst**: 16-09-10 10:48

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 10:48

Consequent blijven !!

Ik heb nu een manneke van 3,5 jaar en een dochtertje van 4 maanden. Manneke is aan het peuterpuberen : niet willen eten, niet luisteren, 10 x 's-avonds naar beneden komen.
Soms vind ik het erg moeilijk en ben ik blij als mijn man thuiskomt voor assistentie, maar met de duidelijke regels kom ik toch een heel eind.

Ik laat Chris nadenken over de consequenties : geen snoepjes, koekjes, lekker drinken. Hij is wel zo slim om dan eieren voor zijn geld te kiezen.
met het avondeten : 10 minuten nadat pa en ma klaar zijn, gaat zijn bord ook weg : jammer dan, als je honger hebt.
De avond daarop gaat het er dan weer in als koek......

**Geplaatst**: 16-09-10 10:54

Geplaatst: 16-09-10 10:54

Een kind opvoeden is niet alleen goed gedrag stimuleren en motiveren, maar ook ongewenst gedrag corrigeren.
En zonder concequenties aan het woord 'nee' te hangen, zal het woord 'nee' slechts een simpel woord blijven..
Ze moeten dus leren wat 'nee' inhoudt, en dat lukt alleen als er iets op volgt wat niet prettig is. Concequenties dus.

Hetzelfde verhaal met dreigementen.. je kan dreigen wat je wilt, maar als daar niks op volgt zal het een 'loos' dreigement blijven.
Ook hier geldt hetzelfde.. als je ergens mee dreigt, hou dat dan ook vol, en voer het uit indien nodig.

**Geplaatst**: 16-09-10 10:56

Geplaatst: 16-09-10 10:56

Ik ben een alleenstaande moeder met 2 dochters 12 en 11 jaar.
Mijn oudste dochter kan soms ook zo langzaam doen smorgens dan maar eerder opstaan. Wil ze het niet dan ga ik met een koud washandje even door het gezicht, wedden dat ze dan wel zo wakker is. De volgende dag gaat het al veel beter. Ze is 12 jaar bijna 13.
De jongste dochter is het tegenovergestelde die kan er savonds niet inkomen. Komt ook steeds naar beneden. Nu is er dus een regel bij gekomen. Elke keer dat ze naar beneden komt gaat ze 10 minuten eerder op bed de volgende dag. Nu ook geen last meer van.

Ook tijd is tijd. (als ik zeg om 8 uur thuis dan is het ook 8 uur, 10 min kan later maar dan zeg ik er wel wat van.) Komen ze veel later thuis dan is het de volgende dag niet weg/buiten. Ze weten het alle twee en moet zeggen het gaat hier prima.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:01

Geplaatst: 16-09-10 11:01

Ik kan hier wel over meepraten! Al is mijn zoontje pas net 2, hij heeft en behoorlijk sterk willetje.. Met 2 super verwennende oma's en een papa die altijd toegeeft ben ik de strengste in huis. Heel jammer, maar ik ga er keihard tegen in want ik wil geen verwend kind

Dat heeft als resultaat dat hij nu al precies weet bij wie hij altijd wil zijn (pap!) en ik de boe-vrouw ben.. Maarja ooit is hij me vast dankbaar..

Ts als ik jou verhaal zo hoor ben je iets te lief voor je kindjes, het zou helpen om een maatregel aan het niet luisteren te verbinden zoals geen tv kijken, niet buitenspelen, niet met een vriendin mee een dagje ofzo.. iets wat ze heel erg vinden.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:04

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 11:04

jij rent en vliegt, terwijl het hun probleem is als ze te laat komen en niet de jouwe!
probeer ze zelf verantwoordelijk te maken voor het op tijd komen
ga coachend te werk! en laat het probleem bij hen en niet bij jou!

**Geplaatst**: 16-09-10 11:13

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 11:13

Aha, handig zo'n topic

Kan ik nog wat tips uithalen

Hier een dochter van 5,5 en een zoon van bijna 4. Het ochtendritueel komt me enigzins bekend voor. Hier is de afspraak: aankleden, brood opeten, drinken opdrinken en als er dan nog tijd over is mag de TV aan tot we weggaan.

En verder duidelijke afspraken over opruimen. Speelgoed niet opruimen betekent speelgoed in de kliko. En ik voer het ook echt uit.

Hier ben ik degene van de consequente, strenge regels en krijgt manlief van mij altijd te horen dat hij te lief is

Bij hem mag alles

(met bord op schoot TV kijken, rommel maken zonder opruimen, vieze kleren overal laten slingeren en ga zo maar door).

**Geplaatst**: 16-09-10 11:17

Geplaatst: 16-09-10 11:17

Ik was ook altijd aardig langzaam ochtends, mijn moeder heeft toen gezegd, je krijgt zelf een wekker en je ziet maar of je op tijd komt of niet. Consequenties waren toch voor mezelf.
Ik neem aan dat de oudste bijna naar de middelbare school moet?

**Geplaatst**: 16-09-10 11:19

Geplaatst: 16-09-10 11:19

opvoeder is het moeilijkste beroep ter wereld volgens mij

Ik vind de tip van Marley heel goed, coachend te werk gaan. Kinderen kiezen vaak eieren voor hun geld en ook kun je ze zelf de straf laten bepalen van te voren, kinderen zijn strenger voor zichzelf dan je zou denken!

**Geplaatst**: 16-09-10 11:22

Geplaatst: 16-09-10 11:22

Interessant, ik werk als au pair en de kindjes hier (6 en 4) hebben (wisselend) 's ochtends ook wel eens opstartproblemen. Gisteren ging het echter heel goed en de oudste had snel door dat als hij snel was, er nog tijd was voor leuke dingen voordat 'ie naar school moest...

Als ze écht stout zijn hier (niet willen eten bv) dan worden ze naar hun kamer gestuurd. Dan mogen ze het daarna nog een keer proberen en anders jammer dan.

Tot drie tellen helpt ook vaak goed vind ik, omdat ze weten dat als ik (of hun moeder) bij drie is en ze nog niet hebben gedaan wat van hen gevraagd is, er ook iets volgt wat niet leuk is. Kan van alles zijn: niet dat lekkere toetje die ze graag wilden, naar de kamer, of geen tv meer... afhankelijk van wat 'op het programma staat'.

Dat neemt niet weg ik dat ik het soms ook wel ontzettend moeilijk vind hoor!

Ga hier meelezen... kijken of ik goede tips tegen kom.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:25

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 11:25

Ik lees ook mee.... heb een zeer ondernemende dochter van 16 maanden waarbij de opvoeding langzaam van start is gegaan.
Alleen vraag ik me af of ik niet beter naar Hans Anders kan gaan voor een hoortest, heb het idee dat die oren nu al niet meer werken :')

**Geplaatst**: 16-09-10 11:29

Geplaatst: 16-09-10 11:29

ik duik hier ook in!....heb twee meiden van bijna 4!...en het zijn heerlijke draken maar ik zie daar nog wel problemen van komen!...dus tips zijn altijd goed om te lezen..zelf woon ik alleen met de meiden, dus ben ik vrij consequent..maar er zitten koppies op die meiden hoor..ze zitten nu echt in een periode dat ze alles willen hebben.."ik wil ijs"ik wil snoep"....het gaat vooral om de 'ik wil"..terwijl ze dat niet mogen zeggen van me....dus of ik reageer er niet op, totdat ze het netjes vragen...of ik kijk ze wel zo boos aan dat ze snel doorhebben dat ze moeten stoppen met zeuren!..maar jeetje, voordat ze het doorhebben ben je gewoon 3 jaar verder geloof ik!

**Geplaatst**: 16-09-10 11:31

Geplaatst: 16-09-10 11:31

mijn moeder heeft mij opgevoed met de methode martin gaus ( ja van de honden ) _O-

simpel, duidelijk en bovenal: consequent.
nee is altijd nee, en het wordt ook geen ja als je lang gaat zeuren, sterker nog dan word het een langere nee of een schop voor je kont.

mijn moeder geloofde ook niet in slaan, daar krijg je pijn aan je handen van

schoppen en dan liefst met flinke bergschoenen, dat werkt

mijn moeder hoefde na een paar keer alleen maar te dreigen met "of zal ik m'n bergschoenen even aantrekken" en dan gingen we ( ik en m'n zusje) al. want wij wisten best dat ze het meende.

als ik ooit kinderen krijg dan doe ik het ook op deze manier.
ik heb dan ook nooit als kind gejengeld of gehuild in een supermakrt, dan kreeg ik gewoon een draai om m'n oren, dan had ik wat om over te huilen

ik weet nog dat ik een keer in de supermarkt was en dat ik een ander kindje zag jengelen ( je kent het wel, op de grond gaan liggen spartelen en huilen, heeel irritant) en dat ik verschrikt dacht "weet je wel wat je aan't doen betn, straks krijg je een schop"

nee hoor ik gedroeg me wel.
en dan moet je daarbij bedenken dat ik ADHD had en hoogbegaafd ben, ik kon dus best wel vervelend zijn, maar mijn moeder heeft mij heel netjes opgevoed, al zeg ik het zelf

**Geplaatst**: 16-09-10 11:32

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 16-09-10 11:32

koude douche werkte ook heel goed trouwens

**Geplaatst**: 16-09-10 11:32

Geplaatst: 16-09-10 11:32

Hier dan net een ex-puber dus mijn mening komt dan net wat meer van het "andere" kamp. voor mij is het allemaal wat recenter, even als reminder.

Wees niet te lief tegen je kind, wat dat betreft is het net als paardrijden, en dan gebruik ik maar even manegepaarden als voorbeeld want dat zijn net pubers, ze proberen je altijd uit. Je moet natuurlijk je paard belonen als het wat goeds doet, maar wees ook niet om straffen uit te delen als je paard niet luisterd.

Kinderen opvoeden lijkt heel veel op omgaan met dieren, consequent blijven. Als iets de eerste keer niet mag, mag het de tweede keer ook niet.

Het punt is alleen dat je bij kinderen ook kan communiceren door te praten, en aangezien mensen wat slimmer zijn dan dieren moet je de methode ook aanpassen..
Het ligt natuurlijk heel erg aan de leeftijd, mijn oppaskindjes van 4 en 5 maak ik heel blij met een koekje, dat is voor hun een beloning.
Terwijl ik het zelf als puber al gewoon als een beloning zie dat mijn ouders en ik elkaar zo goed vertrouwen dat ik 's avonds en nu ook 's nachts heel laat weg mocht blijven, ik liet tenslotte altijd weten waar ik naartoe ging en met wie en ik zorgde ervoor dat ik thuis werd gebracht. als ik die avond dan ineens ergens anders heen ging of met anderen meeging hoefde ik dat niet ook nog te laten weten omdat ze wisten dat ik niet zomaar met een of andere idioot mee zou gaan en dat ik geen vreselijke dingen ging doen waar ik spijt van zou krijgen.

Dat vertrouwen betekende veel voor mij, en daardoor ging ik me ook daadwerkelijk beter gedragen als ik weg was, tenslotte wilde ik dat vertrouwen niet schenden.

Maar toen ik wat kleiner was, zeker toen ik net begon te puberen, hielpen de negatieve maatregelen beter dan de positieve, als ik iets wel mocht registreerde ik het niet eens, maar als iets niet mocht of als ik iets moest doen onthield ik dat altijd, van elke keer en ik zeurde ook veel dat het niet eerlijk was dat ik elk weekend brood moest halen terwijl zij dan allemaal nog gezellig beneden zaten..
Mijn moeder was daar altijd heel simpel mee:,, Oké is goed, ik ga wel brood halen, maar dan mag jij vandaag de was doen, de rest van de boodschappen en vanavond gaan koken. Nou dan kreeg ik de message wel hoor: ik moest niet zeuren omdat ik vrijwel niets hoefde te doen in verhouding met wat er allemaal wel gedaan moest worden.
Soms moest dat gewoon echt even gezegd worden, dan kreeg ik weer even een realistisch beeld in plaats van oh nee ik moet dit en dat doen etc.

Wat mijn vooral opvalt als ik zo terugkijk, mijn ouders bleven altijd heel koelbloedig als ik stond te zeuren om iets. Zoals hierboven uitgelegd, ze lieten mij altijd zien dat de weg die ze voor mij aanboden inderdaad niet de enige was, maar dat al die wegen daarnaast veel rotter waren. alleen zeiden ze het niet letterlijk zo, ze noemden gewoon op van, je mag het ook zo en zo doen, maar dan moet je ook dit dat dit etc doen.

Ik stond trouwens ook een tijdje te laat op voor school etc, maar mijn vader hield heel snel op met het regelen dat ik dan nog op tijd kwam. Hij riep wel schiet op we moeten zo weg, maar als ik dan niet op tijd was zei hij ook tegen mij: ,, omdat jij nu zo laat beneden was, kom je nu te laat op school" Op school aangekomen liep ik het lokaal binnen waarop mijn juf me meteen naarvoren riep.
Moest ik aan de hele klas gaan uitleggen waarom ik te laat was en wiens schuld dat was, etc ze stelde allemaal nare vragen waardoor ik me als 8 jarige heel ongemakkelijk voelde, daarna ben ik toch echt vroeger op gaan staan.
Wel bleek trouwens achteraf dat mijn ouders zelf ook niet wisten hoe ze het op moesten lossen en dit toen hadden afgesproken met de leerkracht als oplossing.

Ten slotte: Als je ergens mee dreigt, hou je er dan ook aan, als er iets is waar kinderen doorheen kijken is het wel is het een loos dreigement.

Trouwens, ik heb zo vaak een hekel aan mijn ouders gehad, maar aan het eind van de dag hield ik toch echt wel van ze. Lieve kinderen ontstaan niet uit een lieve opvoeding. Zover als ik heb gezien zijn het altijd de spoiled brats met de arrogante houding die de liefste ouders hebben.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:35

Geplaatst: 16-09-10 11:35

Hier een dochtertje van 9 maanden, en mevrouw weet gelukkig al donders goed wat nee betekend. Dit is eigenlijk "vanzelf" gegaan, ik heb er iig geen extra dingen er voor gedaan. Wel zie je vaak, dat ze begint uit te proberen. Na 2 keer nee zeggen, toch die 3e keer nog even dat vingertje uitsteken en aan het ding zitten waar ze niet aan mocht. Om vervolgens heel sneaky om te kijken en te giechelen

Hou je dan maar eens serieus

Ik ga dit iig meevolgen, erg intressant topic!

Hahhaa, Abeltje, een schop onder je hol

Letterlijk? _O-

Ook wij kregen vroeger een tik op onze kont als we niet luisterden hoor, of we nu in een volle winkel waren of niet

Ow, en wat hier lijkt te werken als Amber lacht om iets wat ze niet mag: "Zie je mij lachen?"

**Geplaatst**: 16-09-10 11:35

Geplaatst: 16-09-10 11:35

Ja, heel bekend dat ochtend ritueel }:0

Ik heb een dochter van 8 en een zoontje van bijna 5 jaar. De jongste is meestal om 7 uur wakker en kruipt dan in mijn bed. Ik ga dan douchen en maak daarna de oudste wakker. Als ik aangekleed en klaar ben, dan help ik ze met aankleden, haren kammen etc. en gaan we naar beneden. Dit is dan rond 7:45. Ze hebben dan een goed half uur om te eten en ik laat de hond uit. Ze zijn dan netjes op tijd op school en ik heb de afspraak dat ik om 9:00 op mijn werk ben en werk dan wat langer door. Ze weten dat ze binnen die tijd moeten eten, anders geen TV!

Het is iedere ochtend rennen en vliegen, maar het werkt! Ik heb ook wel eens geprobeert om een half uur eerder op te staan, maar dan nog moet er op het laatste moment nog even een knuffel worden gepakt die mee moet naar oma (oppas) of moet er nog snel eentje naar de wc. Op de een of andere manier zijn die laatste 5 minuten altijd hectisch

Het consequent zijn in dreigen en inderdaad uitvoeren werkt hier nog prima. Grote mond geven = naar je kamer, zelf je spullen opruimen anders gaat het de kliko in en als ze ruzie hebben met spelen dan gaan ze allebei maar lekker alleen op hun eigen kamer zitten kniezen tot er weer normaal gedaan kan worden.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:38

Geplaatst: 16-09-10 11:38

mee eens labyrinth!
ik heb zelf twee neefjes van 2 en bijna 5 en die worden absoluut niet consequent opgevoed. dreigementen worden 10 keer herhaald en dan nog niet uitgevoerd, er word onderhandeld en uiteindelijk word het vaak opgegeven.
als ik ze dan even mee de stad in neem is dat even wennen voor ze, maar na een uurtje heb ik geen last meer van ze, dan snappen ze hoe het werkt en dan doen ze braaf hun best om ook echt te luisteren.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:41

Geplaatst: 16-09-10 11:41

Ik heb mijn zoon nooit geslagen, nooit geschopt. Hij is nu 15 en een zalig joch.
Maar wel heel consequent opgevoed; net zoals hier de paarden, honden, katten, etc.
Ja is ja en nee is nee. (en dat is o zo moeilijk, want het komt soms beter uit dat je snel even ja zegt, maar volhouden. ) En niet dreigen; beloven, als je niet luistert, dan........ en dat dan ook doen.

Ik kan me nog herinneren dat hij 6 was en er was een vriendje. Dat vriendje was aan het jengelen. En ik had nee gezegd tegen nog meer chips en hij bleef doorzeuren. Ik liep weg en hoorde mijn zoon toen tegen het vriendje zeggen: houd maar op met zeuren hoor, want als mijn moeder nee zegt, dan ik het ook nee. Zonde van je tijd dat zeuren.

Zo dacht ik, mijn zoon heeft het dus goed begrepen.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:41

Geplaatst: 16-09-10 11:41

idd consequent blijven, grenzen stellen is heel belangrijk voor kinderen: nee is nee, houden ze zich er niet aan dan consequenties eraan verbinden, bv huisarrest, week geen tv o.i.d.
ze mogen altijd zelf kiezen of ze het wel of niet doen, maar dan moeten ze ook leren met de gevolgen te leven, de straf die eraan verbonden is.
nou geloof me, die van ons proberen het niet eens

ik heb een dochter van 10 en een zoon van 13 jaar, krijg vaak gemopper, maar ze weten dat er altijd een consequentie aan vast zit, en die wordt ook altijd werkelijkheid.
dreigen helpt niets.
kies een straf die je altijd kan waarmaken.
bij ons kan heel veel thuis, maar ga niet over mijn grens heen...
als ze scheldend door het huis lopen omdat ze iets moeten doen van jou, maakt niet uit, als ze het maar doen, al scheldend of niet.
je kan niet verwachten dat kinderen altijd alles met een glimlach doen.

maar heeeel consequent blijven!
grens aangeven met de consequentie als ze erover heen gaan!
dus voor die tijd al aangeven...

poeh, moeilijk uitleggen trouwens