
Ik vraag me af of ik de enige ben met heel voorzichtige ouders. Ik ben nu 16 jaar, en ga veel met mensen om die relatief veel mogen van hun ouders. Uitgaan, zelf op pad met de trein, concerten, festivals.
Dat ik niet uit mag gaan, vind ik geen probleem, ik heb er geen behoefte aan. Waar mensen uit mijn klas (5e jaar) tot 2-3 uur 's nachts uitgaan, zou ik thuis moeten zijn om 9 uur ('s avonds, uiteraard niet 's ochtends).

Nouja, ik heb genoeg andere dingen te doen en heb er geen behoefte aan, maar ik zou onwijs graag in de herfstvakantie naar een concert willen gaan.
Vrienden van me gaan al samen naar hele festivals (dus meerdere dagen weg), dit ook zonder ouders. Mijn ouders schieten me liever neer dan dat ze me daarheen laten gaan, geloof ik.

In maart heeft mijn school een profielexcursie georganiseerd naar Praag van een kleine week. Zoals (bijna) vanzelfsprekend, iedereen gaat, maar mijn moeder zit nu al zó in de stress en ziet het niet echt zitten dat ik een week van huis ben. Het is volgens mij dat iedereen gaat, dat ze me wel laat gaan (met een afscheidsbrief, speech, honderduizend voorlichtingen, etcetera

Oké, dat zal allemaal wel, maar ik ben over 1,5 jaar klaar met school en ga dan studeren. Ik ga me wagen aan een lotingsstudie, en wat nou als ik niet hier in Groningen ingeloot word? Stel dat ik in Utrecht aangenomen zal worden, dan ga ik op kamers.
Nu mag ik al geeneens zelf op pad met de trein of naar een concert, dan zal ik veel meer dingen alleen moeten doen.
Hoe kan iemand die nog nooit een pas hardgelopen heeft, in een keer de marathon lopen?

Ik ben benieuwd wat jullie mogen/mochten op mijn leeftijd. Tips misschien?

Ik heb verder niet echt problemen met mijn ouders en ben ook wel blij met ze, maar ik vind dit gewoon heel jammer.
