Geplaatst Ik wil al sinds mijn 16e ontzettend graag uit huis en sindsdien ook al op zoek naar mogelijkheden om dit tedoen. Dat komt door de vele spanningen thuis (bang voor mijn broer, moeder ziek, vader overspannen, lang niet zo'n leuk verhaal). Heb vaak ruzie gehad thuis, hulp gezocht, jankend op de stoep bij jeugdzorg gestaan, maar het heeft allemaal niet geholpen. Nu gaat het sinds mijn vader nieuwe medicijnen heeft heel veel beter, maar ik ben als de dood voor een terugval.
Nu heb ik driekwart jaar in een restaurant gewerkt waar ik op het laatst de liefste baas had die je je maar voor kunt stellen. Na het werk gingen we vaak nog samen de stad in om gezellig iets te drinken en emotie's de ons hoog zaten te bespreken. Mijn baas was 15 jaar ouder als ik, maar we konden elkaar echt ontzettend goed steunen in moeilijke tijden en waren blij voor elkaar als het goed ging. Ze stelde me een keer grappend voor: Marlyn! Als het ooit moeilijk word thuis moet je maar bij mij komen wonen. Rond die tijd stopte ik bij dat restaurant en zij ging daar ook weg. Ze ging tijdelijk bij haar ouders wonen. Een maand terug ongeveer kwam ik haar tegen en vertelde ze dat ik voor een "klein" bedrag bij haar kon inwonen zodra ze weer een woning had en van de week op dat ze een appartement had en nog een extra slaapkamer over! Ik kan dus waarschijnlijk bij haar terecht!
Alleen. Heb mijn ouders er voorzichtig over ingelicht dat deze mogelijkheid er voor mij is. Ze zijn alleen niet zo heel enthousiast. Zoals ik al wist willen ze niks voor me betalen, dus zal ik hard, heel hard moeten werken om alles te kunnen bekostigen aangezien ik absoluut niet wil stoppen met school. Zowiezo krijg ik een hoop hulp van mijn vriend die afgelopen jaar op kamers is gegaan om alles op een rijtje te zetten, maar het blijft lastig. Had eigenlijk niet meer verwacht dat deze kans nog zou komen en alles gezet op april omdat ik vanaf dan stufie krijg, maar er is vast wel iets mogelijk. Voor mij klinkt dit perfect. Samenwonen met een ontzettend lieve vrouw waar ik goed mee overweg kan, midden in de stad waar ik studeer!
Ik ga donderdag kijken! Duimen jullie mee dat dit iets kan worden?
Als ik dan anthousiast raak over de kamer ga ik heel goed uitdenken wat wel en niet mogelijk is en mocht dat zo zijn dan neem ik uiteraard mijn ouders mee om te komen kijken voor ik een besluit neem. 
Ik hoop van harte voor je dat het wat is, je gaat je vast prettiger voelen als je niet steeds in die spanning van thuis zit. 
Heb nu een paar weken om er over na te denken dus ga al mijn inkomsten en uitgaven even op papier zetten 