Vorige week heeft N. onze relatie van 1,5 jaar (waarvan een half jaar samenwonen) verbroken, hij wil zich niet binden.
Heb er veel moeite mee, was ervan overtuigd dat we samen zouden blijven. We hadden een leuk huis, 2 auto's en onze beestjes.
Nu zit ik hier alleen, met 2 jonge honden die in de puberteit zitten. Hij woont weer thuis, gaat elke dag naar vrienden een biertje pakken, terwijl ik achter ben gelaten met alle verantwoordelijkheden. Heb wel vrienden waar ik naast +- 20 uur school en +- 20 uur werk leuke dingen mee kan ondernemen, maar heb thuis wel 3 honden zitten die veel beweging en aandacht nodig zijn, wat het voor mij moeilijk maakt om veel van huis te zijn.
Hij zoekt wel contact maar lijkt vergeten te zijn dat we een relatie gehad hebben, al vertoont hij wat jaloerse trekjes.. Ik mis hem vreselijk, denk de hele tijd alleen aan hem.. Zou zo graag willen dat het anders was gegaan.
Voel me al wat beter dan een week geleden, alles kwam tegelijk.. Mijn pony is afgemaakt en N. maakte het uit..
Ben goed ziek geweest, kon alleen maar huilen en overgeven. Heb 4 dagen niet kunnen eten en ben 4 kg afgevallen..
Voelde me zo slecht dat ik mezelf toe heb gesproken dat het zo niet langer wou, kon niet blijven hopen op wat niet zou komen.. En sindsdien (2 dagen) voel ik me al iets beter.