Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-06-03 18:52

Geplaatst: 23-06-03 18:52

Renske20 schreef:
botervlief, jij vindt dus dat ze 'om de lieve vrede te bewaren' maar nix tegen haar moeder moet zeggen over die brieven? en dan?scheinheilig lopen doen?!
en dan achteraf commentaar van je moerdr krijgen zo van iedereen wist het to in de detaisl, behalve ik(moeder dus) zelf?!

ik zou naar je avder gaan, samen met je zus, hem om uitleg vragen, en eisen dat hij met jullie+jullie moeder een goed gesprek heeft, en dat hopeft dan niet in details over die brief te gaan(dat is iets wat hun met zn 2en moeten uitpratenm, maar ik zou wel zeggen dat hij dat tegen jullie moeder moet vertellen) maar dan een goed gesprek over de situatie thuis, want langs elkaar heen blijven leven is ook niet de bedoeling!

veel succes iig!

Juist!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-03 20:29

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-03 20:29

Mss dat we in de ogen van sommigen van jullie nu het verkeerde hebben gedaan, maar we hebben na lang wikken en wegen besloten om het vandaag op de man af te vragen. We zijn toen ons mam werken was naar ons pap toe gegaan, en hem gevraagt waar die brieven op sloegen, en of hij een relatie heeft gehad met dat meisje. Hij beweerde dat hij helemaal geen brieven had geschreven (dus wel, dat is zeker!) en dat hij geen relatie had met dat meisje. Hij deed heel kortaf, en moest spontaan boodschappen doen, dus erg veel hadden we er niet aan. Hij is pas aan het eind van de middag, toen ik al weer uit mijn werk was terug gekomen, en ondertussen had mijn zus het ook aan ons mam verteld. Haar reactie? Tja, we zien wel, als ie niet met haar naar bed is geweest is het goed. Ja, moet ik hier nou weer mee, dit was wel het laatste wat we verwachtten...

**Geplaatst**: 23-06-03 21:01

Geplaatst: 23-06-03 21:01

Hallo,
Ik vind het heel erg wat er bij jou thuis aan de hand is.
Ik denk dat je eers aan je moeder moet vragen wat ze ervan vindt als je vader een ander had en wat ze ermee zal doen.
Als dat een positief antwoord is dan denk ik dat je het haar wel langzaam kan vertellen. En die brieven kan laten zien.
Ik denk ook dat je het je vader vertellen moet dat je die brieven hebt gevonden.

Nou heel veel sterkte thuis.
Greetzz from Kimberly3410

**Geplaatst**: 23-06-03 21:53

Geplaatst: 23-06-03 21:53

goh wat sneu voor je moeder, misschien is ze wel heel kwaad en wou ze dat niet laten merken, misschine wisrt ze het al of vermoede ze al iets, maar jullie hebben je hart gelucht en niet meer zon zwaar dilemma op je schouders, ze kunnen nu zelf beslissen wat ze doen....

**Geplaatst**: 24-06-03 00:16

Geplaatst: 24-06-03 00:16

Ik ben het dus helemaal niet met Botervlieg eens.
Kinderen lijden ook onder een slechte relatie van hun ouders.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 16 was en mijn moeder is de laatste jaren bij mijn vader gebleven om voor de kinderen te zorgen. Nou, ze hadden jaren eerder moeten scheiden, dan hadden wij misschien een iets leukere jeugd gehad en hadden mijn ouders eerder gelukkig kunnen worden.

Laatst las ik een interview met een bekende Nederlander (weet niet meer wie) en hij zei: "doodzonde dat mijn ouders nooit gescheiden zijn, dan hadden ze tenminste gelukkig kunnen worden". Daar kan ik me dus helemaal in vinden.

Nu weer ontopic: Ik zou proberen je vader er nogmaals mee te confronteren. Je overviel hem er natuurlijk mee, waarschijnlijk had hij geen idee dat jullie iets vermoeden.

**Geplaatst**: 24-06-03 00:24

Geplaatst: 24-06-03 00:24

Ik heb in een redelijk vergelijkbare situatie gezeten. Niet helemaal hetzelfde.. maar even de feiten:

- mijn ouders hebben jarenlang langs elkaar geleeft.
- mijn vader heeft nu een vriendin van 26 en daarmee 2 kinderen.
- mijn moeder is een paar keer flink doorgedraaid

Ik heb hiervoor een tijd bij een psycholoog gelopen en ik kan je daarom 1 advies geven. Het is het beste wat ik ooit heb gedaan, heel moeilijk, maar geloof me, dit is de beste weg:

Zet het van je af, bemoei je er verder niet mee en probeer zeker niet te bemiddelen.

Ik heb jarenlang geprobeerd het doorgeefluik van mijn ouders te zijn. Nachten wakker gelegen over HUN problemen. Het enige wat het je opleverd is stress, vermoeidheid en zeker weten geen resultaat.

Dit is NIET jouw probleem. Natuurlijk onderga jij de effecten hiervan wel in de huiselijke sfeer, maar jij hoeft dit niet op te lossen!!!
Probeer dit dan dus ook niet. Besteed je energie aan jezelf en pik het ook simpelweg niet als een van je ouders even zijn of haar hart komt uitstorten over de ander bij jou. Gewoon zeggen "ik wil dit niet weten" en weg gaan.

Je mag me altijd PB-en

**Geplaatst**: 24-06-03 19:55

Geplaatst: 24-06-03 19:55

ik zou me deze situatie bij mij thuis echt (nog) niet kunnen voorstellen.
maar Sarinalover veel sterkte ermee en kom op he
life's going on
spreek je snel

**Geplaatst**: 24-06-03 20:44

Geplaatst: 24-06-03 20:44

Ik ben het volledig eens met Esme_27, mijn ouders zijn ook nog niet zo lang geleden gescheiden (de bal is 2,5 jaar geleden aan het rollen gegaan, na jarenlang van ruzie) (zelfde situatie als Esme ook ongeveer)

En ik zou me er ook nie teveel tussensteken, je vader weet dat jullie het weten en je moeder weet het nu ook... Verder is het aan hun om het op te lossen, en te zien hoe ze verder gaan e.d.

Sterkte de komende tijd... en als er wat is, mijn pb-box staat open Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-03 14:07

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-03 14:07

allemaal bedankt voor de lieve reacties! Er is de laatste dagen niet echt veel meer gebeurd, me merkt alleen wel aan de sfeer dat er iets aan de hand is. Ik heb gister heel de middag met ons mam gepraat, en zij denkt er (gelukkig??) allemaal heel makkelijk over. Ze wil hem binnenkort gaan uithoren, kijken wat hij erover te vertellen heeft, en hem zo de kans geven het zelf te vertellen. Doet hij dat niet, gaat ze hem er gewoon mee confronteren, en dan maar zien hoe hij reageerd. Mijn zus en ik gaan iig proberen of we die dagen even ergens anders terecht kunnen dat ze mooi alleen zijn, en ook omdat ons pap waarschijnlijk behoorlijk boos zal zijn op mij en mijn zus omdat wij hem eigenlijk verlinkt hebben...
Ik hoop maar dat t allemaal weer goed komt.. Ik hou jullie op de hoogte.

**Geplaatst**: 25-06-03 17:21

Geplaatst: 25-06-03 17:21

vind het goed van jullie dat jullie het er over hebben gehad!
wel een beetje raar dat jullie mam er een beetje gemakkelijk over doet, maar waarschijnlijk wist ze het eigenlijk al, of wil ze niet dat jullie zien dat ze er heel erg mee zit

denk dat t wel verstandig is om dan een paar daagjes je ouders samen thuis te laten, want dan hebben ze alle privacy om het er uitgebreid over te hebben, en hoeven ze zich niet in te houden omdat jullie erbij zijn, wat ze onbewust denk ik toch wel zullen doen.

ben benieuwd hoe dit afloopt, veel sterkte!!

**Geplaatst**: 25-06-03 18:20

Geplaatst: 25-06-03 18:20

MEISKE JE NEEMT VEEL TE VEEL HOOI OP JE VORK!!

Je bent maar 16, je kunt ECHT niet de problemen van je ouders oplossen. De zaken die jou betreffen zou ik je vader op aanspreken, al dan niet face to face, al dan niet door middel van een brief... (meestal makkelijker)

Ga niet proberen voor relatie therapeut te spelen voor je ouders! jou problemen zijn jou problemen, en je ouders problemen zijn je ouders problemen! Dat kun jij echt niet voor hen oplossen...

Waarschijnlijk (ik kan alleen maar zeggen wat mij het beste lijkt) zou ik tegen je vader confronteren met de brieven, en dat je wil weten hoe het zit. En dat je vind dat hij hier met je moeder over moet praten... maar laat het daarbij! Geef hoogstens 1 malig je mening, en niet meer....

Ook dat van die zwangere vrouw, klinkt misschien stom, en als het waar is snap ik ook wel dat het jou half broertje of half zusje is... maar dat zijn de zaken van je vader, en ook dit kan jij niet oplossen, en het is eigenlijk ook niet aan jou om dit uit te zoeken.

Regel je eigen (en die van je zus) dingen met je vader, en laat de rest voor wat het is... dat kun je als 16 jarige toch niet oplossen!

**Geplaatst**: 25-06-03 18:24

Geplaatst: 25-06-03 18:24

oeps ik liep een beetje achter... Als je vader het ontkent dan druk je die brieven gewoon onder zijn neus, dan kan hij niet meer ontkennen....

verder zoals ik al zei, laat de zaken van je ouders voor je ouders.. en los alleen je eigen dingen op, de rest lukt je toch niet... ouders zijn vreemd en ingewikkeld, die moet je niet proberen te begrijpen!

**Geplaatst**: 25-06-03 19:08

Geplaatst: 25-06-03 19:08

als hij het ontkend zou ik die brieven onder zijn neus duwen...en aan jullie mam laten zien...Ik weet zeker als mijn vader dit schreef aan een vriendin van mij en ik vond die brieven en liet ze aan mijn moeder zien doe zou over de rooie zijn gegaan... het is wel raar dat jou moeder dus zo ja hoe zou ik het zegge...emmm ...kalm reageerd...alsof er niks aan de hand is Verward

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-03 13:47

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-03 13:47

Shiloh, het klopt wel wat je zegt, maar het zijn ook mijn problemen. Ik woon nog thuis en moet heel de dag aanzien hoe ze tegen elkaar & mij en mijn zus doen. En het is niet alleen mijn moeder waar hij zo tegen doet, maar ook tegen mij en mijn zus. Hij is totaal ongeitereseerd in ons. Zo heeft hij eigenljik helemaal geen zin om vanavond naar mijn diplomauitreiking te gaan, want hij had wel wat beters te doen. Tja, daar moet je bij mij niet mee aankomen zetten. Als je niet kan, dan kan je niet, maar hij had niet eens een reden, en ik vind dat je ouders en broers/zussen er op zo'n moment bij moeten zijn! Zo zjin daar nog veel meer voorbeelden van.

**Geplaatst**: 26-06-03 14:03

Geplaatst: 26-06-03 14:03

Houd de informatie voor jezelf en confronteer niemand ermee(botervlieg heeft helemaal gelijk).

**Geplaatst**: 26-06-03 14:08

Geplaatst: 26-06-03 14:08

Sarina, je vader is echt een L U L van een vent. Hij is echt maar voor 1 ding goed; geld in het laatje brengen. Verder voegt hij totaal niets toe aan het leven van jou, je zusje en je moeder.

**Geplaatst**: 26-06-03 14:25

Geplaatst: 26-06-03 14:25

Sarinalover,
Als het je helpt om op bokt je verhaal te doen, moet je dat doen. Jij zit in een heel vervelende situatie en ook jij moet een ontsnappingsmogelijkheid hebben.

Een aantal dingen klinken mij maar al te bekend in de oren. Ik raad je dan ook aan op niet je frustraties op te kroppen, maar het ook van je af proberen te zetten door even iets te doen waarbij je geen tijd hebt om na te denken over je thuis situatie.

Je moet zorgen dat jij duidelijk blijft in wat jij voelt en denkt. Het enige wat jij kunt doen is de verhalen aanhoren, maar echt ingrijpen kun je niet.

Jouw moeder is degende die moet beslissen of zij dit leven wil leiden en of zij dit jullie wil aan doen. En dat kan alleen zij, en niemand anders voor haar.
Als je het fijn vind kun je me wel pben. Ik denk dat ik aardig weet (uit eigen ervaring) hoe jij je voelt.
Sterkte meid,
en doe wat jij denkt dat goed is voor je.

**Geplaatst**: 26-06-03 16:33

Geplaatst: 26-06-03 16:33

Sarinalover schreef:
Shiloh, het klopt wel wat je zegt, maar het zijn ook mijn problemen. Ik woon nog thuis en moet heel de dag aanzien hoe ze tegen elkaar & mij en mijn zus doen. En het is niet alleen mijn moeder waar hij zo tegen doet, maar ook tegen mij en mijn zus. Hij is totaal ongeitereseerd in ons. Zo heeft hij eigenljik helemaal geen zin om vanavond naar mijn diplomauitreiking te gaan, want hij had wel wat beters te doen. Tja, daar moet je bij mij niet mee aankomen zetten. Als je niet kan, dan kan je niet, maar hij had niet eens een reden, en ik vind dat je ouders en broers/zussen er op zo'n moment bij moeten zijn! Zo zjin daar nog veel meer voorbeelden van.

Daarom zeg ik ook, confronteer je vader met JULLIE (jij en jou zus) deel van het verhaal! en zeg dat je vind dat hij er met je moeder over moet hebben... MAAR LAAT HET DAAR DUS BIJ!

En inderdaad zoals Mickey zegt, erover praten kan heel goed doen... Dit is niet iets waar jij en je zus mee kunnen blijven zitten, dit zal jullie namelijk kapot maken, jullie zijn nog te jong, en niet "machtig" genoeg om dit op te kunnen lossen, ga er dan ook niet onnodig energie insteken, daar ga je je alleen maar slechter van voelen...

Is er iemand op school waar je het ermee over kunt hebben... Er zijn mensen die je veel beter kunnen helpen dan wij hier op bokt!

Wat dacht je van praten met familie? ooms tantes neven en nichten... (als je dat aandurft) je kunt ook altijd nog de kindertelefoon bellen, het is helemaal gratis dussuh...

blijf hier niet in je eentje meezitten, JE KUNT DIT ALLEEN NIET OPLOSSEN! en ook niet samen met je zus!

**Geplaatst**: 26-06-03 17:05

Geplaatst: 26-06-03 17:05

Ik vind het heel erg knap van je dat je toch iets gedaan hebt. Of het het juiste is? Joost mag het weten en de tijd zal het leren. Ik hoop & duim heel hard voor jullie op een goede afloop!
En ook al blijkt later dat het niet de juiste keuze is geweest, denk dan: 'at least i tried'. Dat is ook heel erg veel waard, door blijven lopen met die wetenschap kan ook slopend zijn.
Liefs & sterkte voor jullie allemaal!

**Geplaatst**: 26-06-03 21:53

Geplaatst: 26-06-03 21:53

Hoe oud was dat vriendinnetje eigelijk waarnaar je vader brieven schreef? Wellicht schreef hij ook zulke dingen omdat hij verliefd was op haar en dat ten koste van zijn gezin duidelijk wilde maken.....

**Geplaatst**: 27-06-03 14:51

Geplaatst: 27-06-03 14:51

Goed dat je je vader ermee geconfronteerd hebt. Wel raar dat hij zo reageerde. heb je die brief niet gewoon onder zijn neus geduwd. Dan kan hij toch niet meer ontkennen of wel dan? Is hij er naderhand nog over begonnen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-03 18:25

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-03 18:25

Prima: die vriendin van me wat toen ongeveer 18, inmiddels is ze dus 21. Hij was inderdaad verliefd op haar, dat was wel duidelijk. Zijn brieven aan haar beginnen ook steeds met prinsesje of weet ik het wat voor koosnaampjes, en hij schrijft ook dat ie haar meer dan gewoon leuk vind enzo. Deedee19: we hebben hem niet die brieven onder zijn neus geduwd omdat we die niet konden pakken toen (ja, was een beetje onhandig gegaan allemaal) en daarna zijn we er niet meer op teruggekomen, omdat ons mam toen ook thuis was.

**Geplaatst**: 27-06-03 20:36

Geplaatst: 27-06-03 20:36

Ik wil je alleen even heel veel sterkte wensen.

Mijn advies zou ook zjn: richt je op de problemen die je met je vader hebt, en als dat niet op te lossen valt probeer het los te laten.
Wat er tussen je vader en moeder gebeurd daar heb je geen invloed op en is iets tussen die 2.

Maar goed dat is makkelijk praten vanachter de computer. Je kunt nu niet voorzien welke reactie van jou het beste werkt, dus doe gewoon waar jij je het beste bij voelt.