Onze hond Jip kreeg daar "lucht" van, en het was
op het eerste gezicht. maar ja, dat ding verdween naar de wachtkamer. Jip had al snel in de gaten dat hij daar via het kantoor kon komen. Dat mag ie helemáál niet, maar ja. Dus weken achtereen heeft ie geprobeerd om op onbewaakte ogenblikken in de wachtkamer te komen en die papagaai te grijpen. Al meerdere malen had ie hem, maar werd hij betrapt voor hij weg kon komen
Vrijdag is het eindelijk gelukt. Ik hoorde gekraak in de huiskamer, en daar lag meneer grote plukken wit vulsel uit de buik van Papagaai te trekken... En o wat is ie gelukkig!
Al twee dagen lang moet dat ding overal mee naar toe, wordt er liefkozend op vleugels gesabbeld, gooit ie hem weg om er dan zelf achteraan te rennen en hem weer te grijpen. Jip wil niet in de kennel als Papagaai niet meemag. Jip wil niet uit, Jip wil met papagaai frotten, Papagaai moet mee in de auto... *zucht* maar wel vertederend hoor...
