Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-09 15:18

Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-09 15:18

Hallo bokkers,

Ik zit in een kÚtsituatie. Ik ben hier nu sinds juni au pair bij een gezin, en het klikt van geen kanten. De kindjes zijn heel lief, maar het is een huis waar veel geschreeuwd wordt, vanmorgen schreeuwde de moeder tegen de oudste (2 jaar) 'You make mommy wants to kill herself, don't make me smack you!'. En dat is dan nog het begin. Inmiddels word er ook tegen mij geschreeuwd, en nadat ik een aantal keer het gesprek aan ben gegaan om te vertellen dat ik dat niet trek, (gister was het laatste gesprek) heb ik nu de knoop doorgehakt, een paar vrienden gebeld, en ik kan bij ze terecht. Maar hoe vertel ik dat? Ik voel me immens schuldig dat ik de kindjes in de steek laat, maar ik heb ook geen zin om hier nog 3 weken te zitten en te wachten op de nieuwe au pair.

Morgenochtend ga ik lekker een weekendje weg met een vriendje, en het liefst ga ik dan zondagavond met koffer en al naar een andere vriend om daar te zitten tot ik een nieuw gezin heb. Hoe los ik dit op?

**Geplaatst**: 17-09-09 15:20

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 17-09-09 15:20

eerlijk zijn en met ze gaan praten, ik vrees dat er niks anders op zit...

veel sterkte en succes meid!!

**Geplaatst**: 17-09-09 15:20

Geplaatst: 17-09-09 15:20

Je zal door de zure appel heen moeten en het moeten vertellen. Probeer die mensen bij elkaar te krijgen, zeg dat je iets moet vertellen en gooi het er dan allemaal uit.. Als je het prettig vind zou je ze zelfs kunnen vragen om te wachten met vragen stellen of reageren tot je uitgesproken bent.

Hoe dan ook, succes! Het is niet makkelijk!

**Geplaatst**: 17-09-09 15:21

Geplaatst: 17-09-09 15:21

Gewoon zeggen dat je vertrekt, je bent al eens het gesprek aangegaan dus het lijkt me duidelijk dat jij je onvrede al eens aangegeven hebt.

**Geplaatst**: 17-09-09 15:21

Geplaatst: 17-09-09 15:21

Gewoon eerlijk vertellen dat je er niet meer tegen kunt en dat je daarom vertrekt. Je kunt maar beter eerlijk zijn. En als ik zo lees, kan ik het me ook heel goed voorstellen dat je daar geen seconde langer meer wilt zijn. Vervelend voor de kindjes, maar eerlijk, zij hebben vast zo weer een andere au-pair

en uiteindelijk zijn dat niet jou zorgen hoe snel je je daar toch wel zorgen over maakt

**Geplaatst**: 17-09-09 15:21

Geplaatst: 17-09-09 15:21

Ik denk dat je niet meer kan doen dan gewoon vertrekken, gedag zeggen tegen de kinderen en gaan... als je al meermalen een gesprek met hun bent aangegaan..
Slaat die moeder overigens ook daadwerkelijk haar kinderen of dreigt ze er alleen mee? Anders zou je evt. ook nog de kinderbescherming in moeten schakelen(weet niet hoe dat werkt in Engeland.)

**Geplaatst**: 17-09-09 15:22

Geplaatst: 17-09-09 15:22

Ikheb geen idee hoe dit zou kunnen aanpakken.
Maar wat jij nu verteld over hoe er tegen de kids word gedaan maak/hoor ik dagelijk om mij heen. Ik woon nu 5 jr in de north east en menn soms sta je echt met je oren te klapperen wat ze roepen tegen hun kids hoe klein ze ook zijn. Ik vind het niet normaal meer wat er geroepen word.

Succes met het vinden van een oplossing, maar vergeet niet de kids kunnen er niks aandoen

**Geplaatst**: 17-09-09 15:22

Geplaatst: 17-09-09 15:22

Zit je daar niet via een of andere organisatie, die je kunt bellen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-09 15:24

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-09 15:24

Ik denk niet dat ze ze slaat, maar er is wel veel agressie en wrijving. Vader zie ik alleen op zondagochtend, ik deal alleen met moeders. Ik ga de bom laten vallen nu denk ik. Vanavond is ze weer uit.

van de organisatie heb ik niks gehoord, 2 dagen terug al gemaild. Ik ben echt superblij dat ik in 2 maanden een fijne en stevige sociale kring heb opgebouwd. Via-via vind ik echt wel wat

**Geplaatst**: 17-09-09 15:24

Geplaatst: 17-09-09 15:24

Oei, da's een lastige situatie... Ik weet niet of je via een organisatie werkt? Misschien kan je dan iets via hun spelen? En anders moet je idd door de zure appel heen.
Heb je trouwens iets van een contract? Dat je geen problemen krijgt door vroegtijdig te vertrekken...

edit: al antwoord op mn vraag zie ik

**Geplaatst**: 17-09-09 15:25

Geplaatst: 17-09-09 15:25

Eerst moeders het vertellen, gewoon zoals je het hier ook verteld, niet teveel woorden aan vuil maken en daarna uitgebreid afscheid nemen van de kids

**Geplaatst**: 17-09-09 15:25

Geplaatst: 17-09-09 15:25

Heel begrijpelijk dat je daar niet wil blijven.

Succes met vertellen!

**Geplaatst**: 17-09-09 15:26

Geplaatst: 17-09-09 15:26

Hebben ze geen telefoonnummer bellen is meestal toch wel makkelijker en sneller.

Edit: geestelijke mishandeling is ook mishandeling je zou er aan kunnen denken dit te melden als je daar eenmaal weg bent.

Laatst bijgewerkt door zonnebloem18 op 17-09-09 15:29, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-09-09 15:28

Geplaatst: 17-09-09 15:28

MarcoBorsato schreef:
Ik denk niet dat ze ze slaat, maar er is wel veel agressie en wrijving. Vader zie ik alleen op zondagochtend, ik deal alleen met moeders. Ik ga de bom laten vallen nu denk ik. Vanavond is ze weer uit.

van de organisatie heb ik niks gehoord, 2 dagen terug al gemaild. Ik ben echt superblij dat ik in 2 maanden een fijne en stevige sociale kring heb opgebouwd. Via-via vind ik echt wel wat

ja je kunt het ook maar beter niet meer uitstellen, want hoe langer je het uitsteld hoe moeilijker het wordt!

(vind overigens wel erg leuk hoe je je leventje daar beschrijft op je blog! kwam m tegen in je profiel en heb even zitten neuzen

)

**Geplaatst**: 17-09-09 15:38

Geplaatst: 17-09-09 15:38

Phoe, dat is inderdaad geen leuke situatie

Gewoon spullen pakken en zeggen dat je per direct vertrekt. Heel vervelend voor de kinderen, maar als je nog 3 weken wacht dan 'will sh*t hit the van' (om het engels te houden

) en wordt het alleen maar erger...

Ik zou het wel even melden bij de engelse jeugdzorg hoe er tegen die kinderen geschreeuwd wordt, en voornamelijk 'wat' er geschreeuwd wordt, want dat is niet normaal natuurlijk

Sterkte ermee :(:)

Laatst bijgewerkt door Malibu op 17-09-09 15:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-09-09 15:41

Re: Mijn koffer is gepakt...Maar hoe vertel ik dat vertrek?

Geplaatst: 17-09-09 15:41

Jeetje, wat balen voor jou en die kids.. Die zullen ook geen stabiele opvoeding krijgen, door het steeds zien komen en gaan van personen. Die zullen echt wel beschadigd raken..

en inderdaad, geestelijke mishandeling is ook mishandeling..

Sterkte met het vertellen, ik hoop dat het voor die kinderen nog goedkomt..

**Geplaatst**: 17-09-09 15:42

Geplaatst: 17-09-09 15:42

Heel veel succes en sterkte, moeilijk om de kinderen achter te laten maar hopelijk vinden die snel een nieuwe au pair. Ik denk ook gewoon spullen pakken en vetrekken. Praten is blijkbaar geen optie en anders blijft het gewoon uitstel van executie. Succes!!

**Geplaatst**: 17-09-09 15:45

Geplaatst: 17-09-09 15:45

Ik zou met de moeder een gesprek aangaan en zeggen dat je van plan bent dan en dan (dag vermelden) te vertrekken. Ook dat je eigenlijk al dat je het liefst eerder zou willen vertrekken maar om hun niet in de problemen te brengen (denk dat beide ouders werken) geef je zo nog 2 dagen begin volgende week om orde op zaken te stellen. En ga je bv dinsdag weg of zo.

Dan laat je die kinderen niet in de steek, ouders kunnen de komende dagen een oplosing zoeken en jij houdt de eer aan jezelf.

Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-09 16:02

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-09 16:02

Ik kon het niet. Ik wilde het vertellen en ze knalt door me heen met 'we moeten de jongens uit bed halen'. Ik laat het nu even zo, want vanavond gaat ze uit. Ik ga morgen mijn organisatie bellen en dan hoop ik maandag of dinsdag weg te zijn.

Ik heb het contract hier, ik heb het niet eens getekend en ik weiger gewoon om langer te blijven. Ik word hier niet met respect behandeld en gewaardeerd, en vooral dat eerste is voor mij gewoon een heikel punt.

Ik ga nu mijn lakens wassen (ik heb van de stress o.a. bloedneuzen) stofzuigen en dan is mijn kamer klaar voor het volgende slachtoffer. De vorige 2 au pairs zijn ook eerder opgestapt.

Ik ben er vanavond weer, heel erg bedankt voor alle medeleven en tips. Dit zijn toch dingen waar ik mn moeder niet mee lastig wil vallen, dan is ze alleen maar met mij bezig in haar hoofd. Ik wil het zelf regelen.

X

**Geplaatst**: 17-09-09 16:05

Geplaatst: 17-09-09 16:05

Nou dan maar hopen dat je ma of dinsdag weg kunt!
En inderdaad met respect behandeld worden is wel het minste wat je moet kunnen verwachten van de ouders...

**Geplaatst**: 17-09-09 16:07

Geplaatst: 17-09-09 16:07

sterkte met deze rot situatie
hoop dat je gauw kan verterekken :(:)

**Geplaatst**: 17-09-09 16:10

Geplaatst: 17-09-09 16:10

Ze zal wel nattigheid voelen en er alles aan doen om je niet aan het woord te laten.
Ik zou direct vertrekken.

**Geplaatst**: 17-09-09 16:12

Geplaatst: 17-09-09 16:12

jeetje, is nogal wat om zoiets tegen eigen kinderen te zeggen..

nou ik kan me voorstellen dat je daar weg wilt!

erg veel sterkte, hoop voor je dat het volgende gezin goed bevalt.

**Geplaatst**: 17-09-09 16:14

Geplaatst: 17-09-09 16:14

Ik zou met ze gaan praten, en misschien kan je een oplossing vindne. Als ze weer tegen je beginnen te schreeuwen zou ik sowieso gaan. Dan regelen ze maar wat anders hoor..

Zit nuz elf in Rome als aupair (nog maar een week), en nu 2 andere aupairs. eentje is al bij de familie weggegaan en heeft een week op de organisatie geslapen. ze wilde daar echt weg en is dus ook gewoon gegaan. de andere aupair denkt erover te gaan, maar is bang dat ze nergens terecht kan. ik heb het wel getroffen gelukkig.

ik zou gewoon gaan, of je de kinderen nou nu in de steek laat of over 3 week. weg ga je daar sowieso wel.

en als het op jouzelf ook zo doorslaat met die bloedneuzen enzo zou ik zeker gaan, ook voor jezelf.

**Geplaatst**: 17-09-09 16:14

Geplaatst: 17-09-09 16:14

Als ze zo door je heen knalt, dan zou je het ook in een brief kunnen zetten en die aan haar geven morgen. Kan ze op haar gemak lezen, en desnoods een afspraak maken om te praten daarna. Als dat lukt met haar.

Nou vraag ik me af...zou zij telkens via dezelfde organisatie au-pairs vragen? Gaat daar dan niet een keer een belletje rinkelen als elke au-pair eerder de benen neemt? Zouden de andere au-pairs niet ook dezelfde klachten over dat gezin hebben? Maw, gaat deze situ dan gewoon door?( de kids hun jeugd is idd niet rechtstreeks jou probleem, ik zou zelf echter voor mijn eigen gevoel toch iets voor ze willen doen. Als dat zou kunnen)