eergisteren heb ik een hele mooie stoere BMW gekregen. Super, ben er echt oprecht blij mee. Maar het afscheid van mn oude autootje valt me belachelijk zwaar. Heb haar 3 jaar gehad, veel mee meegemaakt (als in leuke herinneringen). Er is niets mis met de oude, behalve dan dat de APK over 2 maanden verloopt en ze hier door roest niet meer doorheen gaat komen. Het idee dat ze straks naar de sloop moet maakt me grofweg misselijk en echt verdrietig.
Ik heb 2 advertenties geplaatst en haar daarin voor heel weinig geld aangeboden; gewoon omdat ik hoop dat er iemand is die nog lekker wat met haar wil rondrijden, maar de enige reactie die ik krijg is "ik wil hem wel kopen voor de sloop" en dan denk ik bij mezelf "kom maar niet want dan sla ik je op je bek" (terwijl ik dat nooit en te nimmer niet zou doen, ook niet zou willen, maar het is gewoon een reactie uit frustratie).
Herkenbaar? of ben ik helemaal van het padje?
SAKKIA
Berichten: 16666
Geregistreerd: 04-10-01
Geplaatst: 07-09-09 11:55
Hahahaha nee hoor ik heb met tranen in mijn ogen afscheid genomen van mijn knalgele polootje Vond het echt vreselijk
Dus nee gek is het helemaal niet
*edit* of ik moet zelf natuurlijk ook een beetje van het padje af zijn
*grinnik* hè gelukkig, ik ben dus niet de enige Ik vind het niet raar, moet je even kijken hoeveel uren en kilometers je met je trouwe bakkie aflegt...
BinkieDusty
Berichten: 460
Geregistreerd: 21-03-07
Woonplaats: Erica
Geplaatst: 07-09-09 11:57
Zeer herkenbaar Mijn scooter moest weg toen ik 18 werd, en het ding was werkelijk niks meer. Hij zou verkocht worden naar Litouwen, maar ik weet niet of hij ook voor de sloop was. Ik heb zelfs nog een traantje gelaten toen mijn broer hem op de kar zette om weg te brengen Nog erger was, dat mijn scooter zelfs een naam had (A) Aan mijn auto ben ik ook zeer gehecht. Moet er nu nog niet aan denken dat ik ooit een andere auto zal nemen.. Tenzij deze kan blijven
En weet je, toen ze een keer stuk was en op de trailer getrokken moest worden door de garage vond ik dat al vreselijk om te zoen haha. Die van mij had ook een naam en de auto die ik nu heb ook
Anoniem
Geplaatst: 07-09-09 11:59
Bekend.. als mijn auto naar de keuring of grote beurt moet ben ik een hele dag ongerust... Terwijl ik weet dat ie in goede staat is.
Heb 'm zelfs een naam gegeven En soms beloon ik 'm als ie het goed doet Doe ik trouwens met alle auto's, vooral als ze een trailer trekken (auto van m'n broer dan) dan ben ik er extra lief tegen Dan zeg ik ook : Braaaf... goed gedaan! Als ie weer veilig de tunnel uit is gekomen
Dorus
Berichten: 13646
Geregistreerd: 06-04-04
Geplaatst: 07-09-09 12:00
Ik ken het. Mijn eerste golfje heb ik na 5 jaar trouwe dienst met pijn in het hart afscheid van genomen. Maar het was tijd voor een echte auto dus dat viel me nog wel mee. Maar de golf die ik daarna een half jaartje heb gehad koste me wat meer moeten. Die werd niet ingeruild voor een andere maar ging eruit omdat 1 auto genoeg was voor ons. Dat koste me toch wat meer moeite, die auto waar ik toen in mocht gaan rijden was toch niet echt MIJN autotjes.
Glitter_
Berichten: 2072
Geregistreerd: 28-07-08
Geplaatst: 07-09-09 12:00
herkenbaar! Ik had voor me birthday een Golf type twee gekregen gewoon als Symbool dat ik een auto zou krijgen! Uiteindelijk heb ik nu een nieuwe auto gekregen, Maar deed wel ff zeer toen de Golf weg ging...
Zo ging mijn arme golf weg! && dat deed ik ook hoor, Als die het weer goed deed, echt zo goed zo vent!!
BinkieDusty
Berichten: 460
Geregistreerd: 21-03-07
Woonplaats: Erica
Geplaatst: 07-09-09 12:01
Haha klopt.. Dat doe ik ook. Als ik over een mal straatje kom met weinig grip dan meodig ik mijn auto aan om goed door te rijden en niet vast komen te zitten Mijn auto heeft (nog) geen naam, kan niks passends vinden
PK_L
Berichten: 545
Geregistreerd: 26-06-06
Geplaatst: 07-09-09 12:02
Ja, herkenbaar hoor! Dit had ik ook toen ik een paar maanden geleden mijn autotje moest inleveren voor de sloopregeling. Ik heb er nu wel een hele mooie voor terug maar vond het erg jammer van mijn oude vertrouwde ax-je! Hij was eigenlijk ook nog veel te goed voor de sloop, alles functioneerde prima, was net weer glansrijk door de APK gekomen, zat nog goed in de lak en weet je wat nog het ergste is? Op zijn verjaardag heb ik hem weg gedaan, die datum was de eerste afgifte van z'n kenteken Boehoe
Nativa
Berichten: 1129
Geregistreerd: 22-07-08
Woonplaats: Stuttgart
Geplaatst: 07-09-09 12:03
Ik heb ook tranen met tuiten gehuild toen onze oude auto weg ging, gelukkig ben ik dus niet de enige
R0oszs
Berichten: 2762
Geregistreerd: 18-12-08
Geplaatst: 07-09-09 12:03
haha ik vond het zelfs erg dat ik een nieuwe fiets kreeg omdat die ander helemaal uitelkaar viel bijna..
Ojajoh
Berichten: 20543
Geregistreerd: 22-01-04
Woonplaats: In m'n velletje
Geplaatst: 07-09-09 12:05
herkenbaar!
heb ooit een mooie renault megane break gehad, een diesel ,grijs kenteken moest hem weg doen ivm het grijskenteken gebeuren en de auto mij te duur werd nu zie ik m soms nog rijden in de stad en dat gaat mij erg aan het hard want het is de fijnste auto die ik ooit gehad heb
nu heb ik ook een hele fijne wagen, en weet dat als ik die weg moet doen dat ik dan weer moeite heb,mede omdat ie zo zuinig maar toch zo stoer en mooi is!
Ik zie mijn gele polootje nog heel erg veel want die is aan de buren van mijn schoonouders verkocht en die jongen heeft haar helemaal gepimpt Nu is het bijna een jongetje geworden Terwijl het echt een dame was
nou ik was wel blij toen me autootje weg ging kreeg er een scheurmonster voor terug bmw 2.8:P
KiWiKo
Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight
Geplaatst: 07-09-09 12:11
hahahaha ik HOU echt van mijn Vito en ik stel het steeds maar uit om hem weg te doen
Mijn Vito is het enige wat ik over heb uit mijn Kim Ruitersport tijdperk.......... en ik wil hem houden, ik wil het gevoel houden ...... hij gaat niet weg
Ik heb staan huilen toen mijn verkoopwagen verkocht was............ echt, de avonturen die ik met dat ding beleefd heb......
sneu, ik weet het maar ik kan moeilijk afstand doen van dingen die ik heel fijn vind
sterker nog....... als ik moet kiezen tussen de TT en de Vito.......... blijft de Vito
terorita
Berichten: 7180
Geregistreerd: 09-09-04
Geplaatst: 07-09-09 12:14
net vreemd hoor...heb het heel erg gehad met m'n Volkswagen kever, tranen met tuiten gehuild alleen al toen ie te koop kwam.. veel kijkers gehad, en degene die 't beestje afkraakte konden acuut rrechtsomkeert maken, geen haar op me hoofd dat ik haar ging verkopen aan mensen die m'n kevert afkraakte uiteindelijk verkocht aan een echte liefhebber, die haar nog kwam laten zien toen ze gespoten was(ze was knal roze)
nu gaan ik het zelfde probleem krijgen, ik heb een Golf 1 cabrio gehad van m'n lieftalige echtegenoot jaar of wat geleden. echt mijn toetje m'n redbullie, nu heeft m'n man een auto van de zaak gekregen, en is bullie niet echt handig meer, ik heb nog even volgehouden, maar kom echt tot de conclusie, dat ze als gezins auto niet werkt(auto van m'n man is een 2 zitter cady) dus met pijn in me hart toegegeven, ze staat er nog wel, binnenkort gaat ze de verkoop in en ik weet nu al dat word janken
Jannepauli
Berichten: 10818
Geregistreerd: 21-03-05
Geplaatst: 07-09-09 12:16
Ik heb jarenlang in een zeer snelle, stoere, opvallende auto rondgereden waarvan er maar een paar in Nederland waren.. op een bepaald moment verwachtte ik toch enkele zéér dure reparaties en omdat het inmiddels een ouwetje was dacht ik er goed aan te doen 'm maar voor een zacht prijsje op 't net te zetten. Het was binnen twee dagen bekeken en verkocht. Nu heb ik een Jeep en nog steeds spijt als haren op m'n hoofd... ... mis 'm nog steeds!
Ik heb onlangs mijn Berlingo weg gedaan voor een nieuwe C1. Ik heb 11 jaar in de Berlingo rond gereden (ook nieuw gekocht) en het ging me echt aan mijn hart dat hij weg moest.
Bergje
Berichten: 1701
Geregistreerd: 18-07-04
Woonplaats: Het huis naast de oprit
Geplaatst: 07-09-09 12:24
Je bent volledig normaal, tenzij ik ook gek ben. Wij hadden een Mazda 323f (met klaplampen). Die auto wilden we in eerste instantie helemaaaaaal niet, want hij zag er niet uit en ik het dakraam was lek (ik was de enige die daarvan overtuigd was). Maar ja, ik had snel een auto nodig en dat ding stond bij een neefje van ons. Dus aangeschaft voor heel weinig en er een paar jaar met heel veel plezier (en theedoeken, want het dakraam wás lek) in rondgereden. Hij zag er niet uit, maar hij ging ook domweg nooit kapot! Paar maanden geleden konden we slooppremie voor hem krijgen, dus auto ging weg voor de sloop. Ik vond het zo sneu.... hij was zo trouw en nu liet ik hem daar achter om gesloopt te worden en dat was mijn schuld. Manlief vond het ook niet zo gemakkelijk geloof ik. Klinkt dus erg lachwekkend allemaal, maar ik was toch bijzonder gehecht aan onze "Mazdarati" (jaja, hij had ook een bijnaam).
Haha, in mijn dromen vannacht... reed ik in een goudkleurige Porsche - die was twee keer zo lang als normaal en stopte als je het licht aan deed... hmm... auto's..
This_is_me
Berichten: 5527
Geregistreerd: 27-02-04
Geplaatst: 07-09-09 12:27
Oh idd dat is heel herkenbaar..
Mijn auto's hebben zelfs een naam. Rij nu in een VW New Beetle. En hij heet Beetle Juice.... Heb er drie jaar lang voor moeten sparen.. En toen ik dus mijn Fordje Ka achter moest laten kon ik nog maar net een snik onderdrukken... Zelfs mijn eerste auto, waaraan ik nog meer reparatie kosten kwijt was dan aan het hele ding zelf, had ik het liefst mee genomen en in de voortuin neer gezet (hij heette trouwens hugo.. ) Het was gewoon het idee, dat ik dat dingetje zelf had uitgezocht, en vol overgave heb staan poetsen en staan boenen.. Gelukkig kunnen die dingen niet praten. Want al mijn frustraties en ellende praat ik van mij af als ik in de auto zit
Annabella
Berichten: 490
Geregistreerd: 04-02-05
Woonplaats: Heemskerk
Geplaatst: 07-09-09 12:29
Hahaha, ik dacht dat ik de enige was die dat had... mijn stiefbroertje rijdt nu in m`n oude peugot 205, ben blij dat ik m af en toe nog langs zie tuffen