Geplaatst Misschien moet ik even iets uitleggen. Het begon een paar maanden geleden na een avondje stappen met collega's. Ik bleef bij de man in kwestie (ook een collega) slapen, omdat hij praktisch boven de kroeg woont en ik 25 km verderop. Niks met voorbedachte rade, maar het werd een erg gezellige nacht. En het bleef niet bij 1 nacht, ben er de afgelopen maanden best vaak blijven slapen en alles was gezellig, zonder vastigheid. Tot ik er op een gegeven moment achter kwam dat ik hem toch wel wat leuker vond dan ik in eerste instantie toe wilde geven. Ik durfde dit niet te zeggen. Ben in het verleden nogal eens gekwetst door hetzelfde soort en wilde dit mezelf besparen. Vriendinnen bleven echter aandringen om het te vertellen, want 'het kon toch best iets moois worden'. Nougoed, gisteren was mijn laatste dag op mijn werk. Ik begin over een paar weken ergens anders en had dus mijn afscheid. Ik zag er echt enorm tegenop om hem nooit meer te zien. Ik na een paar biertjes al mijn moed bij elkaar geraapt en hem buiten verteld wat ik echt voor hem voelde en dat ik hem wel wat vaker zou willen zien. Enige reactie van hem was: 'ow'.
Op dat moment kwamen er allerlei collega's bij staan. Ik dus naar binnen in de hoop dat hij achter me aan zou komen en toch iets meer zou kunnen zeggen, maar dat deed hij dus niet. De rest van de avond heeft hij me genegeerd. Grrrr...heb nog steeds niks gehoord van hem. 
En heb dus officieel mijn 300e blauwtje gelopen 
... zie het maar zo,was gezellig maar bij nader inzien was je te goed voor hem 
(om vervolgens nooit meer wat van hem te horen ...) 
)
) 
Hij zit nu zo in de knoop dat hij al een week op kamp is en geen tijd heeft gevonden om mij een berichtje te sturen 