Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-07-09 21:19

Zinloos of volhouden?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-07-09 21:19

Lieve Bokkers,

Sinds een half jaar heb ik een hele lieve vriend. We hebben elkaar leren kennen via het werk en waren allebei hopeloos verliefd op elkaar. Na enkele dates ging het aan en het ging echt geweldig. Na een tijdje besloten dat het toch wel serieus was tussen ons twee en dat maakte onze relatie voor ons allebei onze eerste echte serieuze relatie dus toch wel een beetje spannend. Maar alles ging prima, tot ik schat zo'n 2 maanden geleden. Mijn eindexamens kwamen steeds dichterbij en ik had ontzettend last van stress, wat ik op mijn ouders, maar ook op hem af reageerde. Dit uitte in (kleine) ruzies tussen ons twee, huilbuien vanaf mijn kant en uiteindelijk maakten we het maar weer goed. Toen ik was geslaagd viel er een enorme last van mijn schouders en ik hoopte dat het tussen ons twee ook wat meer zou opklaren, maar hij zat er nogal mee dat ik mijn stress zo op hem had afgereageerd. We hebben er toen eens goed over gepraat en het ging geleidelijk aan steeds beter. Dacht ik. Toch voel ik gewoon dat het niet helemaal lekker gaat, zoals eerst. Het verliefde gevoel is weg, we houden wel van elkaar maar vinden het allebei moeilijk om dat aan elkaar te laten blijken.

Hij is iemand die graag met zijn vrienden op stap gaat en stomme dingen doet, ik daarentegen ben zowat het tegenovergestelde. Ik ga wel graag op stap, maar ben vrij rustig en denk eerst voordat ik iets doe. Als hij iets stoms doet, kan ik soms erg fel reageren en dat weet ik van mezelf en vaak wil ik het dan naderhand goedmaken. Hij doet soms erg chagrijnig en boos tegen mij en kan soms in eens erg boos doen omdat hij vind dat ik me aanstel. We zijn allebei echt totaal anders, ook qua opvoeding, komen beiden uit een totaal verschillend gezin. Ik heb vrijwel altijd wel geld tot mijn beschikking en hij eigenlijk nooit. Hij redt het net om zijn vaste lasten te betalen. Ik ben een persoon die graag dingen geeft, dat vind ik gewoon leuk om te doen, maar daarom ben ik ook iemand die graag wat terug krijgt. En daar is hij totaal niet het type voor. Nou vind ik dat niet zo erg, ik hoef geen cadeautjes te krijgen, maar een keer spontaan een bosje bloemen is wel leuk. Verder is hij een heel vrij persoon, hij kan elk moment van beslissing veranderen, terwijl ik juist iemand ben die van tevoren dingen plant. Ik vind het dan ook meestal niet zo leuk als hij opeens met iets aan komt zetten en hij vind dat ik hem vrijer moet laten. Daarnaast is hij van mening dat ik hem niet vertrouw. Ik probeer hem duidelijk te maken dat dat wel zo is, al weet ik dat ik het wel moeilijk vind om hem te vertrouwen. Hij heeft nog nooit laten zien dat hij niet te vertrouwen is, maar ik ben gewoon erg onzeker en zeker nu het tussen ons niet zo lekker loopt, ben ik bang dat hij gemakkelijk een andere optie aanneemt.

Soms gaat het echt goed tussen ons, we zijn net terug van een weekendje Gent en dat ging prima. Het was erg leuk en we waren weer erg verliefd. Maar tegen het eind gaat het dan wat minder, worden we wat snauwerig tegen elkaar en we maken het uiteindelijk wel weer goed, maar toch voel ik dat het nog niet helemaal lekker zit. We hebben vorige week echt goed over onze situatie gepraat, maar nou vraag ik me dus af of we allebei gewoon tijd nodig hebben - dingen veranderen niet in één dag - of dat het zinloos is, dat we teveel van elkaar verschillen. Ik hoop zelf echt dat het goed komt en heb er ook wel vertrouwen in, maar ben bang dat hij dat niet (meer) heeft. Vanmiddag toen ik het hem vroeg, gaf hij eerst geen antwoord, na een tijdje zei hij "Jawel, ik heb er wel vertrouwen in". Ik wil echt graag dat het weer helemaal de oude wordt tussen ons twee, maar wat moet ik doen?

**Geplaatst**: 20-07-09 23:11

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 20-07-09 23:11

Van wat ik hier lees zeg ik het volgende:
Deze relatie is zinloos.
Je gevoel zegt je meerdere keren dat het niet lekker zit. Jullie hebben regelmatig ruzie om kleine dingen. Ok. Je maakt het weer goed, maar waar draaide die ruzie dan om? Als het zo makkelijk weer goed te maken is, waarom dan uberhaupt ruzie?

Aan de andere kant zeg ik: Als je echt van hem houdt zou ik er voor gaan! Wanneer je je beide inzet voor je relatie kun je ver komen, maar dat moet je met zijn tweeën doen. Alleen redt je dat niet. Uit wat ik lees klinkt het alsof je vriend wel een vriendin wil maar niet al ''het gedoe erom heen''. Vrijheid is erg belangrijk voor hem, misschien moet je hem dan ook vrij laten.

Succes ermee!

**Geplaatst**: 20-07-09 23:17

Geplaatst: 20-07-09 23:17

Moeilijke situatie. Ik verschil ook dag en nacht met mijn vriend maar wij vullen elkaar ook erg aan. Juist omdat we zo verschillend zijn. Denk dat jullie allebei moeten geven en nemen in deze relatie maar ben je daartoe ook bereid? Dat moet je jezelf afvragen. Want als je echt gek bent op iemand en om iemand geeft, vind je het niet erg om bepaalde dingen toe te laten of bij te schaven. Uiteindelijk als hij ziet dat je ergens echt niet blij mee bent, zal hij dat zelf ook wel inzien en het ook uiteindelijk wel achterwege laten... zoals ik al zei het is geven en nemen

**Geplaatst**: 21-07-09 09:31

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 21-07-09 09:31

Mijn vriend en ik zijn in veel dingen ook het tegenovergestelde van elkaar maar daardoor vullen we elkaar ook goed aan.
Zolang jullie je allebei willen inzettten voor deze relatie kan het goed komen.
Blijf met elkaar praten, klinkt cliché maar het is wel waar. Als je ergens mee zit geen verwijten maken maar rustig praten en vertellen wat je graag wilt, ziet en niet wat je verandert wilt hebben aan hem. Een persoon kan namelijk alleen zichzelf veranderen en niet een ander.
Verder kan niemand hier op bokt of ergens anders zeggen of deze relatie kans heeft op slagen behalve jij en je vriend. Jullie weten hoe jullie erin zitten, wat jullie willen en of jullie dat samen willen.

**Geplaatst**: 21-07-09 10:06

Geplaatst: 21-07-09 10:06

over het feit dat jullie totaal verschillend zijn opgevoed qua geld e.d.
Dit heb ik met mijn vriend ook. Ik probeer hem te helpen met geld om te gaan, en moet zeggen dit lukt heel goed! Ook hij heeft soms heel impulsieve actie's (wil hij ineens een andere auto, want een bus dat is toch wel makkelijk

) Dit weet ik dan uit zijn hoofd te praten. Of hem in ieder geval de gevolgen er van in te zien. En wanneer hij er dan een aantal keer over heeft nagedacht heeft hij vaak vrij snel door dat het niet erg slim is om iets te doen.

Wat betreft jouw gevoel. Ik houd wel erg veel van mijn vriend, ik kan ook erg fel reageren máár het voelt wél goed. Als jij het niet lekker vind lopen dan zou ik zeggen denk er goed over na of je met hem verder wil

**Geplaatst**: 21-07-09 10:11

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 21-07-09 10:11

Na een half jaar al elke keer ruzie en moeilijkheden vind ik erg snel....

**Geplaatst**: 21-07-09 10:19

Geplaatst: 21-07-09 10:19

VivaLaVida, dat hebben wij ook gehad. Eigenlijk een soortgelijke periode na ong. een half jaar. Zijn inmiddels 2 jaar samen en uber happy. Ook ruzietjes om niets, niet zo'n lekker gevoel. Wel praten maar toch ook weer niet enz.

Wij zijn er sterkter uitgekomen. Houden-van-gevoel was er gelukkig al de tijd wel.

Nu hebben we door dat het toch echt van beide kanten wat meer geven en nemen is. Vooral af en toe je mond kunnen houden als je je irriteerd zal heel wat oplossen.
Je hoeft niet alles te pikken maar hoe je op bepaalde dingen reageerd zal de toon zetten voor de rest van het gesprek. Ik ben bij ons de felle en mijn vriend de rustige.
Hij heeft moeten leren duidelijkere signalen af te geven als hem wat dwars zit en ik heb moeten leren indammen als me iets dwars zit.

Het is niet zo dat je als je beide erg verschillend bent hier niet mee verder kan. Maar je moet wel beide bereid zijn water bij de wijn te doen in 'onbelangrijke' irraties/ruzies.

Je bent nog jong zag ik in je profiel. Vond het toen ook een stuk moeilijker om niet fel te reageren. Ben inmiddels 10 jaar verder en gelukkig wel rustiger geworden.

Wat je moet doen in deze relatie is echt je eigen keus. Maar zorg dat je wel je eigen identiteit behoud als je je wat anders opsteld.

**Geplaatst**: 21-07-09 10:22

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 21-07-09 10:22

Dat geven en nemen ja.. heb ik ook moeten leren.. vooral om mn grote bek eens te houden

**Geplaatst**: 21-07-09 10:28

Geplaatst: 21-07-09 10:28

volgens mij is dat vrouw eigen of zo.
Komt met de jaren heb ik ondervonden (klinkt als een oude taart, maar is 28).

**Geplaatst**: 21-07-09 10:35

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 21-07-09 10:35

tja mijn exen gingen er altijd keihard tegenin, waarop ik ngo erger werd

ik walste over ze heen

en mijn vriend nu die negeert het....
"nee ik pak wel drinken voor jou'
'nee ik pak wel voor jou, blijf nou maar zitten"

is veel leuker dan ruzie maken om wie er wel drinken moet pakken haha

ben echt veranderd door hem..

**Geplaatst**: 21-07-09 11:57

Geplaatst: 21-07-09 11:57

Hmm lastige situatie. Ik zat met mijn ex ook in zo'n soort situatie. Alleen verschilde wij niet zoveel van elkaar als jullie.
Maar we snauwde de laatste tijd ook constant tegen elkaar, gingen steeds meer dingen doen apart van elkaar en ga zo maar even door. Toen ik op een gegeven moment alleen in de kroeg was heb ik een andere jongen leren kennen, ik was toen al van plan om het uit te maken maar ik stelde het telkens uit. Maar nadat ik die andere jongen had leren kennen zette ik door.
En man o man, wat viel der een ontzettend last van mijn schouders af!! Ik was zoooo opgelucht.. Natuurlijk was ik aan de ene kant ook verdrietig.. want ik was toch 2 jaar met hem gegaan. Maar niet meer steeds constant ruzies, niet meer constant dat gesnauw..
Ik dacht ook even toen ik met hem een relatie had (was me eerste serieuze relatie) dat ik nooit meer een andere leuke vriend zou krijgen na hem. Ik dacht dat als het uitging dat ik nooit meer een relatie zou krijgen, of iig voorlopig niet. Ik was er bang voor om alleen te zijn.
Maar ik leerde dus mijn huidige vriend kennen en kreeg al vrij snel een relatie met hem (woon ook nu met hem samen), en wat een wereld van een verschil als ik onze relatie vergelijk met die van mijn ex. Dan heb ik het nu véél beter! Ik merk aan mezelf dat ik ook echt verandert ben, ben veel rustiger geworden in een relatie en voel me veel meer op mijn gemak.
Dus, ik dacht eerst dat ik nooit meer zo'n relatie zou krijgen. Maar nu heb ik een véél betere relatie!

Dus uit ervaring denk ik dat deze relatie zinloos is. Iig wel voor in de toekomst. Ik denk dat deze relatie sowieso niet lang stand houd. Opzich is het niet erg dat je zo verschillend bent hoor. Ik ben ook anders dan mijn vriend, hij is rustig en denkt ook heel goed over alles na van tevoren. Maar ik niet.

Misschien kun je voor jezelf even alle dingen (alle positieve en negatieve dingen) op een briefje zetten.. Dan kun je er eens rustig overna denken en dan kan je ook altijd je briefje nalezen als je even twijfelt.
En stel, jullie kiezen ervoor om uit elkaar te gaan maar dat blijkt toch niet de juiste keuze te zijn voor jullie beide.. Dan wil het niet zeggen dat jullie nooit meer bij elkaar kunnen komen.

Succes met alles!

**Geplaatst**: 22-07-09 12:32

Geplaatst: 22-07-09 12:32

Erg herkenbaar je verhaal..
Zoals al eerder gezegd is na een halfjaar wel erg snel. Maar goed, elke relatie kent zijn ups en downs en dat is ook helemaal niet erg want meestal kom je er sterker uit. Vooral als je er zelf erg graag voor wil gaan zou ik het zeker niet zinloos noemen.

**Geplaatst**: 22-07-09 12:48

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 22-07-09 12:48

Ik vind dat wanneer je na een half jaar al steeds ruzie hebt ed dat het dan niet goed zit. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat het nooit zal werken tussen jullie, maar nu op dit moment iig niet. Ik zou het persoonlijk uitmaken (hoe moeilijk het ook is). Het uitmaken is niet meteen het definitieve einde, misschien kom je elkaar later weer een keer tegen en dan weet je weer waarom je ooit op hem verliefd bent geworden.

**Geplaatst**: 22-07-09 13:22

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 22-07-09 13:22

Ik vind het heel moeilijk... Maar vind een half jaar met elkaar hebben en dan al dit soort dingen.. En het zijn ook wel dingen, als je je daar aan irriteerd, dan blijft dat vaak ook zo.. Je kan daar tegen of niet. En je moet écht willen en (beide!) zeker zijn, anders heeft het geen lang bestaan vrees ik. Echt goed nadenken, jullie hebben pas een half jaar. Ik weet nog heel goed toen ik een half jaar had.. ruzie? Wat is dat? We waren toen nog volop verliefd..

. Dus ik zou eerlijk zijn tegen jezelf, je kan er beter nu achter komen, dan na 2/3 jaar rommelen alsnog te beïndigen. Succes ermee.. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-09 18:26

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-09 18:26

De reden dat de verliefdheid inmiddels weg begint te ebben, is denk ik dat het bij ons heel hard is gegaan aan het begin. Wij waren eerst ook echt dol verliefd op elkaar, maar gezien verschillende (heftige) gebeurtenissen zijn we nu toch een stuk serieuzer met elkaar. Dus dat vind ik in principe niet zo erg. Ik weet dat we van elkaar houden, en we zijn natuurlijk nog steeds wel verliefd op elkaar, alleen de roze wolk is weg. We zien nu de dingen aan elkaar die we eigenlijk niet zo leuk vinden.

Ik heb over jullie adviezen nagedacht en ik denk dat het zeker nog wel de moeite waard is om vol te houden. Ik heb het er ook met hem over gehad en we moeten gewoon de tijd nemen om elkaar ruimte te leren geven, te accepteren en jezelf aan te passen. En ik merk ook wel dat hij veel moeite doet, maar het zit momenteel sowieso iets tegen omdat hij een beetje met zichzelf in de knoop zit en ook niet zo goed weet wat hij met zichzelf aan moet. Maar hij zei laatst ook dat hij ook merkt dat ik veel moeite doe, dus misschien als we zo allebei ons best blijven doen komen we er uiteindelijk inderdaad wel sterker uit.

Ik zie het in ieder geval nog lang niet gebeuren dat ik een andere leuke jongen tegen kom. Hij is op dit moment nog steeds mijn allergrootste liefde en juist daarom doet het zoveel pijn als het even wat minder gaat.

Ik zal jullie in ieder geval wel op de hoogte houden, maar ik denk dat het momenteel vooral belangrijk is voor hem dat ik hem heel even 'los' laat en zijn gang laat gaan, omdat hij dus niet zo lekker in zijn vel zit. Gisteren ook, ik had aangeboden om bij hem te blijven slapen, maar daar had hij helemaal geen zin in, want hij wilde alleen slapen, zei hij. Om 12 uur stond hij vervolgens alsnog voor de deur en kroop bij mij in bed.

A.s. vrijdag gaan we met zijn ouders een weekje naar Texel, ik zie wel hoe dat loopt. Heb internet op mijn telefoon, dus ik kan in ieder geval nog even posten hoe het gaat!

**Geplaatst**: 22-07-09 18:41

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 22-07-09 18:41

He joh wat vervelend voor je! Misschien dat het na het weekendje wel beter gaat hoor! Dan zit je wel op elkaars lip maar dat kan ook in een voordeel werken en kijken wat je écht voor elkaar voelt. Grappig, ik en mijn vriend gaan vrijdag ook naar Texel.

**Geplaatst**: 22-07-09 18:44

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 22-07-09 18:44

ik ben halverwege de tweede alinnea afgehaakt.............

en ik kan je maar een ding zeggen......... fijn uit elkaar gaan en iemand zoeken die wel bij je past..........

kansloze relatie, echt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-07-09 18:59

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-07-09 18:59

Weet je wat het ook is, hoe meer iedereen hier zegt dat dit kansloos is en dat we uit elkaar moeten gaan, hoe meer ik het gevoel krijg dat ik dat helemaal niet wil en dat ik juist mijn best hiervoor moet gaan doen! Want we hebben ook zoveel fijne dingen samen en dat wil ik gewoon niet kwijt.

@ Mayflower; Haha, misschien komen we elkaar wel tegen zonder het door te hebben

**Geplaatst**: 22-07-09 19:01

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 22-07-09 19:01

nou ga je op mij lijken

en ik ben ondertussen 40 en relatieloos

**Geplaatst**: 22-07-09 19:51

Geplaatst: 22-07-09 19:51

Ukkiee schreef:
Weet je wat het ook is, hoe meer iedereen hier zegt dat dit kansloos is en dat we uit elkaar moeten gaan, hoe meer ik het gevoel krijg dat ik dat helemaal niet wil en dat ik juist mijn best hiervoor moet gaan doen! Want we hebben ook zoveel fijne dingen samen en dat wil ik gewoon niet kwijt.

@ Mayflower; Haha, misschien komen we elkaar wel tegen zonder het door te hebben

Offtopic: Haha ja misschien

boktmeeting

**Geplaatst**: 23-07-09 14:38

Re: Zinloos of volhouden?

Geplaatst: 23-07-09 14:38

Lastige situatie. Wat je hier neergezet hebt heb je dat ook welleens tegen hem gezegd?
Misschien dat jullie vanuit dat gesprek verder kunnen gaan? Zien jullie elkaar vaak? Misschien helpt het om elkaar tijdelijk even iets losser te laten?

**Geplaatst**: 25-07-09 12:33

Geplaatst: 25-07-09 12:33

Ik ben van mening dat communicatie vaak de sleutel is tot verandering in een situatie als deze.

Ik zou er samen dus een duidelijk gesprek over aangaan, alles van beide kanten op tafel durven leggen, gevoelens en gedachten van beide kanten uiten, en vanuit daar verder bouwen.

'Opgeven' vind ik in principe te makkelijk, dat is in mijn ogen pas mijn laatste optie, als niets anders meer werkt.

Dus ik zou er samen aan werken, open kaart naar elkaar toe spelen in alle opzichten, en het nog wat tijd geven.
En wie weet gaat het binnenkort wel weer een stukje beter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-09 19:08

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-09 19:08

Nou, ik had op Texel helaas niet de mogelijkheid om te vertellen wat er is gebeurd, want we hadden geen stroom bij de tent dus ik kon mijn telefoon niet opladen. Maar het was echt heftig!

De tweede dag waren mijn vriend en ik een stukje gaan wandelen en omdat het zo'n stuk was, waren we even gaan zitten. Ik ben misschien verwend, maar ik heb (had) echt een hekel aan kamperen en het was voor mij dan ook behoorlijk wennen om zo primitief zonder enige luxe te moeten leven. Ik had op dat moment even een dipje en mijn vriend zei dat als ik echt niet wilde kamperen dat ik dan gewoon naar huis moest gaan. Hij vond dat ik niet speciaal voor hem moest blijven. We hadden het er een beetje over dat we allebei gewoon totaal andere dingen zijn gewend. Zijn ouders zijn juist wat meer simpel, pakken eigenlijk altijd de fiets en gaan elk jaar kamperen. Wij gaan elk jaar in een huis en pakken zelfs voor kleine afstanden de auto. Ik ben wat dat betreft ook veel meer verwend. Opeens begon mijn vriend erover dat we zoveel van elkaar verschilden, dat we misschien wel te anders waren, en dat we daarom zo vaak botsten. Wat hij zei kwam er eigenlijk op neer dat we volgens hem absoluut niet bij elkaar pasten. Het was een soort uitmaken maar dan zonder het letterlijk te zeggen. Dus ik raakte nogal in de war en ben (huilend) terug gelopen naar de tent. Hij kwam achter me aan en vroeg om mijn mening. Tja, ik had echt geen flauw idee wat ik moest zeggen, maar toen hij aan bleef dringen, zei ik "Met alles wat je net zei heb je het zowat uit gemaakt, wat wil je dat ik nog zeg?" Hierop was hij stil, waarna ik even later vroeg "Het is uit, hè?" en toen begon hij te huilen. Dus ik wist wel hoe laat het was. Van het volgende stuk kan ik me niet meer zoveel herinneren, alleen dat ik echt helemaal van slag was en dat ik ben weg gelopen en in de duinen keihard heb zitten janken. Mijn vriend voelde zich er ontzettend rot over en was ook bang dat hij me kwijt zou raken dus hij bleef steeds dicht bij me in de buurt. Uiteindelijk wist hij niet meer wat hij moest doen (waarschijnlijk ook omdat ik niets meer van hem wilde weten) en toen heeft hij mijn moeder gebeld. Daar heb ik toen even mee aan de telefoon gezeten en mijn vriend had daarna ook nog met haar gepraat. Ik heb echt een paar keer gesmeekt of we het niet weer goed konden maken en iedere keer moest hij weer huilen en zei hij dat hij dat wel wilde maar dat hij bang was dat het toch weer verkeerd zou gaan. En dat hij dacht dat het dan echt niet meer goed zou komen. Hij wilde nu voor een tijdje uit elkaar, zodat hij ook voor zichzelf alles op een rijtje kon krijgen omdat hij met zichzelf een beetje in de knoop zat, en hij zei dat het daarna misschien wel weer goed kwam. Ik was helemaal radeloos (heb wel vaker zulke verhalen gehoord, niet van hem hoor) en ben er echt ontzettend van geschrokken. Hij was echt definitief. Toen we uiteindelijk allebei iets rustiger waren, en toen we goed beseften wáárom dit nou allemaal was gebeurd, hebben we echt een heel goed gesprek gehad. Over anders zijn, respect voor elkaar hebben en elkaar de ruimte geven om jezelf te zijn. Hij vertelde dat hij het ook liever anders zag, omdat hij echt nog steeds ontzettend veel van me hield, maar hij vond dat ik beter verdiende dan telkens die ruzies. Hij was niet goed genoeg voor mij. Ik heb hem toen heel duidelijk in zijn oren geknoopt dat ik liever al die ruzies heb, maar ook ontzettend veel fijne momenten met hem, dan helemaal niets. En dat hij absoluut goed genoeg was. Dat ik niemand anders wilde. En toen zijn we samen tot het besluit gekomen dat we het allebei niet uit willen maken. We zijn begonnen met een schone lei. Nieuwe kansen voor ons allebei. Ik moet op hem vertrouwen en hem zijn ding laten doen. Hij is nou eenmaal anders dan ik en dat kan ik niet veranderen. Dat moet ik gewoon leren respecteren. En hij zal af en toe iets meer rekening met me moeten houden en ook mij om sommige dingen moeten respecteren. Niet bij alles een zucht laten horen. En samen moeten we elkaar steunen als we ergens mee zitten. Er over praten als iets ons dwars zit. Dat hebben we toen heel goed met elkaar afgesproken, elkaar even goed geknuffeld en nog even samen gehuild, omdat we zoveel van elkaar houden.

De rest van de week is het gelukkig allemaal goed gegaan. Ook het kamperen is goed verlopen, niet helemaal goed bevallen, maar ach, ik heb het overleefd, haha. We zijn nu echt heel close, misschien nog wel meer dan voorheen en hoewel we er allebei echt heel veel verdriet van hebben gehad, is deze situatie denk ik toch ook wel goed voor ons geweest. We zijn allebei zo erg geschrokken van het idee om de ander kwijt te zijn dat we ons nu echt heel erg willen inzetten om dit in stand te houden. Hij zit momenteel nog steeds een beetje met zichzelf in de knoop en ik probeer hem daar mee te helpen, maar hij weet zelf ook niet goed wat er nou aan de hand is. In ieder geval gaan we er samen voor vechten en hopen dat dit volhoudt. Tot het eind.

**Geplaatst**: 01-08-09 19:17

Geplaatst: 01-08-09 19:17

Jeetje wat een verhaal zeg, ik moest er bijna een traantje bij laten!
Echt leuk dat jullie hebben besloten om te beginnen met een schone lei, soms is dat nodig.
Ik wens jullie verder alle geluk van de wereld toe samen

**Geplaatst**: 01-08-09 23:35

Geplaatst: 01-08-09 23:35

Doordat je eigenlijk de traantjes laat zien schrikt een ander al, en moment dat je ook huilt vertel je eigenlijk alles eerlijk, en misschien zeg je het wel heel bot en hard dus, maar daardoor gaan de ogen open, en ik krijg het gevoel alsof die jongen er nu wel ech voor wilt gaan, meer dan eerst lijkt het...

Nou veel suc6 meis!