Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-09 11:27

Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-09 11:27

Mijn vader is ernstig ziek en ligt op sterven. Hij heeft terminaal harfalen en terminaal nier-insufficiëntie. Zes weken geleden is hij thuisgekomen om te sterven maar hij geeft het maar niet op gelukkig.

Gistermiddag had ik een begrafenis op Terschelling van een tante van mijn moederskant. Zij stierf precies 45 dagen na haar man. Een indrukwekkende begrafenis, zoals ze eigenlijk altijd zijn op Terschelling. Met paard en boerenwagen werd zij naar de kerk gereden. De buren doen hun burenplicht wat inhoudt dat de mannen de kist dragen en de vrouwen zorgen voor de koffie en thee. Het verkeer wordt compleet stilgezet door 2 agenten die salueren als de kist voorbij komt. Best heftig dus, vooral ook omdat je het 6 weken terug ook al hebt meegemaakt en je weet dat je binnenkort afscheid moet nemen van je eigen vader.

Het was de grootste nachtmerrie van mijn 3 zussen en mij om op het eiland te zitten op het moment dat het slechter zou gaan met mijn vader. En helaas op de terugweg toen we net een half uur aan boord zaten en nog dik anderhalf uur moesten varen kwam het gevreesde telefoontje. Het ging zo slecht dat de dokter mijn vaders vriendin gezegd had dat ze ons moest bellen. En daar zit je dan, machteloos wachtend tot je van boord kan. Geluk bij een ongeluk werkt mijn jongste zus aan boord en heeft één van mijn andere zussen er ook gewerkt dus we kregen heel veel hulp van de collega's. We mochten in een aparte kamer zitten zodat je even alleen kan zijn met elkaar. Gelukkig was er meer familie aan boord dus daar kregen we ook steun van. Er werd gezorgd dat we als eerste van boord konden met de auto (gelukkig stonden we al bijna vooraan) en een familielid wilde ons wel rijden omdat wij niet echt in staat waren veilig aan het verkeer deel te nemen.

Aangekomen bij mijn vader had hij gelukkig net een helder moment en heeft hij ons allemaal kunnen begroeten. De huisarts was al 2 keer geweest en had hem ook al een morfinespuit gegeven. Hij kwam zelfs later op de avond nog even kijken terwijl hij helemaal geen dienst had. Ook mochten we hem 's nachts op zijn privé nummer bellen mocht hij het nog benauwder krijgen. Twee van mijn zussen zijn gebleven en mijn andere zus en ik zijn naar huis gegaan om toch nog wat te kunnen slapen. Niet dat dat echt wilde lukken. Vanochtend om 5 uur eruit en vlug weer naar mijn vader. Tot grote verbazing van iedereen knapt hij nu weer een beetje op. Zelfs de thuiszorg en de dokter staan versteld. Het is de zoveelste keer dat hij artsen versteld laat staan maar we durfden er alleen deze keer niet op te hopen. Ik zit nu dus een beetje verdwaasd achter de pc en probeer met te realiseren wat er de afgelopen 24 uur allemaal gebeurd is. Aan de ene kant blij dat hij nog bij ons is maar aan de andere kant is er de vrees voor de dag dat we dit weer mee moeten maken.

**Geplaatst**: 16-07-09 11:29

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 11:29

Dat is nogal wat wat jullie allemaal meemaken.
Ik hoop dat je vader zijn herstel zal doorzetten.

liefs luuntje

**Geplaatst**: 16-07-09 11:33

Geplaatst: 16-07-09 11:33

Jeetje, wat heftig zeg $:\$ Ook slopend lijkt me, die onzekerheid over hoe lang het nog duurt voordat je echt afscheid moet nemen... Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 16-07-09 11:35

Geplaatst: 16-07-09 11:35

Heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat het ontzettend slopend voor jullie moet zijn.

**Geplaatst**: 16-07-09 11:37

Geplaatst: 16-07-09 11:37

Jeetje meid wat heftig, het zijn lange dagen als je zelf niks kunt doen en alleen kunt afwachten. Heel veel sterkte voor jou en je familie

**Geplaatst**: 16-07-09 11:38

Geplaatst: 16-07-09 11:38

Meid ......dit is heel....heel zwaar

Van hier alle sterkte gewenst voor jou , je zussen maar ook je vader
Ik hoop voor je dat je vader nog de kracht heeft om door te gaan maar ook als je vader dit niet heeft hoop ik voor hem en jullie dat het afscheid mooi maar pijnloos zal zijn en dat jullie hem het hele traject kunnen bijstaan en aanwezig kunnen zijn als het wel weer minder gaat

Dit lijkt me verschrikkelijk slopend maar denk je ook aan jezelf ?

Heel heel veel sterkte

Laatst bijgewerkt door Zappa op 16-07-09 11:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-07-09 11:40

Geplaatst: 16-07-09 11:40

Hallo, ik denk dat ik heel goed begrijp wat je doormaakt.
Je wilt je vader niet kwijt, maar dit gevoel van wanneer gaat het dan gebeuren wil je wel kwijt.
De onzekerheid van wanneer, terwijl je weet dat het komen gaat.
Ik wens jullie in ieder geval heel erg veel sterkte, en geniet nog van elke minuut die je nog met je vader hebt.

**Geplaatst**: 16-07-09 12:25

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 12:25

jeetje heel erg heftig zeg!
wil je heel veel sterkte wensen

**Geplaatst**: 16-07-09 12:36

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 12:36

Heeel erg veel sterkte meid, is niet niks om je eigen vader zo te zien vechten en te moeten afwachten totdat het moment daar is.
'Mooi' he die begrafenissen op Terschelling

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-09 14:38

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-09 14:38

Bedankt voor jullie lieve berichtjes. We zijn nu samen met familie bij elkaar en proberen met een lach en een traan ook nog een beetje mijn zus haar verjaardag te 'vieren'.

**Geplaatst**: 16-07-09 14:39

Geplaatst: 16-07-09 14:39

Heel veel sterkte gewenst :(:)

**Geplaatst**: 16-07-09 14:44

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 14:44

Jeetje meid wat krijg jij het voor je kiezen zeg..
Heel veel sterkte de komende tijd en probeer nog zoveel mogelijk van je vader te genieten

**Geplaatst**: 16-07-09 14:48

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 14:48

Een 'verdoofd' gevoel heb je waarschijnlijk...

Denk ook aan jezelf, is belangrijk!
Heel veel sterkte!!!

Ik denk dat je hierna, even raar gezegd misschien, alles kunt gaan verwerken, je zit er nu nog te veel middenin...

**Geplaatst**: 16-07-09 15:23

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 15:23

Jeetje, wat een rottijd voor jou zeg! Ontzettend naar wat je allemaal moet meemaken

Ik hoop dat je veel lieve mensen om je heen hebt waar je mee kunt praten als je daar behoefte aan hebt. Dit dat ook he, want praten kan echt opluchten!

Heel veel sterkte de komende tijd :(:)

**Geplaatst**: 16-07-09 21:31

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 21:31

hee wou je even veel sterkte wensen de komende tijd

**Geplaatst**: 16-07-09 21:38

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 21:38

Mijn nichtje heeft vorig jaar haar strijd tegen kanker verloren, dus ik kan een beetje begrijpen wat je voelt en doormaakt. Heel veel sterkte de komende tijd.

**Geplaatst**: 16-07-09 21:43

Geplaatst: 16-07-09 21:43

heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 16-07-09 21:47

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 21:47

Jeetje, wat heftig zeg..
Ontzettend veel sterkte gewenst..

**Geplaatst**: 16-07-09 22:56

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 22:56

Heel veel sterkte gewenst!!

**Geplaatst**: 16-07-09 23:05

Re: Ik weet van voren niet meer dat ik van achteren leef

Geplaatst: 16-07-09 23:05

OOhhw... dit is inderdaad een hele heftige tijd.

Ik heb het vorig jaar meegemaakt.
Ook nier en hart valen.

Ik heb een tip: Maak zoveel mogelijk gebruik van de diensten van de huisarts.

Onze huisarts heeft een grove fout gemaakt waardoor Jan overleed en is nooit meer langs geweest, ook niet na het overlijden.

Jullie hebben blijkbaar een HA die wel om echt om jullie geeft.

Geniet van elk helder moment.
Schrijf ook dingen op, die je absoluut niet wil vergeten.
Want alles is een waas en je bent alles zo kwijt daardoor.
Je word op dit moment geleefd.
Zorg er dus alsje blieft voor dat je goed voor je zelf zorgt.
Je eigen rust is ook heel erg belangrijk.
Als mensen hulp aanbieden, voel je zelf dan niet lastig, maar pak het aan.
Ze bieden je het niet voor niks aan!

Ik wens je heel heeeeel veel sterkte toe