Maar ik zie enorm tegen de komende 4 weken op. Het grootste gedeelte van de tijd ben ik namelijk alleen. De vader van mijn kindje is inmiddels mijn ex en woont dus niet bij me maar we hebben wel heel goed contact. Hij moet echter gewoon werken, zit nog 2 dagen per week op school en heeft een bijbaan dus hij kan hier ook niet iedere dag zijn. Mijn familie woont niet echt om de hoek, die komen wel 2-3 keer per week maar dagelijks kan dus niet. Ik woon hier zelf ook pas 7 weken dus echt veel contacten heb ik hier nog niet opgebouwd behalve de familie en vrienden van mijn ex dan.
Heeft iemand ideetjes wat ik wel zou kunnen doen? Dit stilzitten is namelijk helemaal niks voor mij. Ik ben juist altijd heel erg druk bezig met van alles en nog wat en nu mag ik dus helemaal niks meer. Volgende week krijg ik de enveloppen van de geboortekaartjes dus die kan ik dan gaan schrijven en ik ga ook nog een geboortebord schilderen maar ik moet eerst wachten tot iemand tijd heeft om me een plaat hout te brengen.
Pff.. nog 29 dagen

.
. 
..Maar dan neemt niet weg dat ik aan de bank geketend ben
.