Geplaatst Hij heeft al eerder dingen gezegt en daar heeft hij toen zijn excuses voor aangeboden, ik heb mn vriend dat weleens verteld en die vond het dus zo en zo al niks dat ik daar werk, hij is ook erg jaloers en heeft een probleem met zichzelf en dan doet dit onze relatie helemaal geen goed. Soms blijft hij me lastig vallen op mn werk en als ik moet overwerken staat hij me op te wachten want hij word helemaal gek.
Nou zaterdag dus dat smsje, hij over zn toeren ik over mn toeren. Ik heb de vorige keer gezegt als hij nog 1x iets zegt dan ga ik daar weg. Toen zijn we er dus samen uitgekomen dat ik de ziektewet in zou gaan. En dat vond ik erg, echt heel erg want het is een super baan, heb het zo naar mn zin zoiets vind ik nooit meer (kantoorbaan, ik ben daar viavia binnengekomen heb verder geen diploma's). En normaal heb ik verder geen last van mn baas echt niet, alleen als hij dronken is dan heeft hij dus weleens zulke dingen gezegt.
Gister heb ik dus thuis gezeten, mn vriend had mn telefoons meegenomen en me ziek gemeld op mn werk.
Vandaag wou ik even langs mn ex-schoonmoeder, dat is ook een probleem in onze relatie hij wil niet dat ik daar kom, maar ik was over mn toeren over alles en wou daar met haar over praten ze is net als een moeder voor me en dat weet hij ook maar toch houd hij me weg bij haar. Over de telefoon hebben we ruzie gehad en op een gegeven moment heb ik hem weggedrukt en tel uitgezet, ben over mn toeren naar mn exschoonmoeder gegaan en zijn we een rondje gaan rijden omdat ik bang was dat hij langs zou komen.
Daar nog gepraat, zij kent mn baas goed en hij belde haar en zei dat hij er spijt van heeft van dat smsje en dat het niet meer gebeurt en dat ze willen dat ik terug kom op kantoor. Ik ben toen goed gaan nadenken en ik wil deze baan niet kwijt dus wil daar wel weer gaan werken (hebben hem wel verteld nog 1x zoiets en ik neem op staande voet ontslag).
Maar nu dus mn vriend, die trekt het niet als ik daar ga werken, hij heeft een probleem met zichzelf hij is ziekelijk jaloers en daar lijd ik ook heel erg onder. Ik kom nergens meer, iedereen zegt dat ze me zo niet meer kennen ze vragen zich af waar de oude 'mij' is gebleven. Hij heeft er hulp voor gezocht dus ik heb gezegt dat als het zo moet dat ik dat voor hem over heb. Ik ben echt gek op hem en hou van hem, maar door alle ruzies (die ik hier niet allemaal ga vertellen) heeft hij wel een soort 'haat' bij me gecreeert, hij maakt me geestelijk zo kapot dan dat ik het allemaal niet meer trek, maar als het dan even goed gaat besef ik weer hoe gek ik op hem ben, hoe gelukkig ik met hem ben want hij is verder super lief, kan met hem lachen.. verder lijkt het wel of we voor elkaar gemaakt zijn en ik wil hem dus ook eigenlijk niet kwijt.
Ik heb hem dus verteld dat ik wil blijven werken, en hij trekt dat niet..
Volgens hem vind ik mn werk dus belangrijker dan hem, dat is niet zo want hij is heel belangrijk voor me maar ik kan wel snappen dat het zo bij hem over komt en ik kan ook snappen dat hij het niet leuk vind dat ik bij een baas die op me 'geilt' (zoals hij het zegt) werk. Maar hij moet mijn keuze toch kunnen accepteren? Maar dat gaat niet hoe graag hij het ook zou willen.
Zijn probleem is verder dat hij niemand anders dan mij heeft, ik ben alles voor hem en zonder mij heeft hij geen leven, altijd als we ruzie hebben zegt hij dat hij zijn eigen kapot rijdt, pas als ik over mn toeren raak en ga zitten janken wordt hij rustig omdat hij dan pas inziet dat hij me pijn doet ofzo en dat wil hij niet. En ik geloof best dat hij het doet, zn eigen kapot rijden, hij heeft al een paar keer zn auto kapot gereden tijdens een ruzie. Hij had vandaag mijn auto mee en ik die van hem, hij heeft net gebeld en afscheid genomen en dat ik zijn auto maar moest houden, ik zei nee en toen zei hij dat ik dan helemaal geen auto heb want die van mij is al kapot
Ik heb hem nog gesmst dat ik van hem hou en dat ik gelukkig met hem wil worden maar dat dat niet kan als hij mij niet mn eigen beslissingen wil laten nemen.
Ik heb nu niks meer gehoord en durf hem niet te bellen.
Ik heb er ook met mn moeder over gepraat en die zegt dat dit niet kan, dat ik zo geen leven meer heb, en als ik zeg dat als ik het uit wil maken hij zich eigen kapot rijdt dat hij dat lekker zelf moet weten want ik moet van zijn probleem niet mijn probleem maken, maar dat is makkelijker gezegt dan gedaan..
Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het ff kwijt..
Je kunt hem niet redden of verbeteren, dat is boven de macht van jou, ongeacht wie of wat jij bent. Daar heeft hij professionele hulp en steun bij nodig 
