Shiloh schreef:Ik zat aan het andere eind van het hospiteren. De kamer naast mij kwam vrij en moest daarvoor iemand anders zoeken.
Sochtends de kamer op kamernet gezet en savonds had ik al meer dan 40 reacties. Had maar 1,5 week of zo om iemand te vinden, dus heb de kamer maar weer van kamernet afgehaald en uitgezocht wie ik ging uitnodigen. Heb uiteindelijk met 2 mensen via de email contact gehad en hun ook alle twee uitgenodigd. Al die andere heb ik moeten afwijzen.
Heb net vanmiddag de definitieve beslissing gemaakt tussen die twee, maar mijn hemel wat vond ik dat lastig! Hoe mail je zo iemand nou dat diegene het niet geworden is, zonder dat het heel banketstaaf wordt. Want dat is het wel gewoon.
Vond het afwijzen echt heel naar om te doen, maar waarschijnlijk heb ik nu iig wel iemand gevonden met wie ik het goed kan vinden.
Zoiets is ook altijd heel lastig en iemand bellen om te zeggen dat ze het niet is geworden is nooit leuk. Maar uiteindelijk is het voor alle partijen wel het beste als de beste match gekozen wordt. Geldt ook voor degenen die afgewezen worden. De match bij een ander huis is dan waarschijnlijk beter en dat is uiteindelijk voor hen ook fijner. Maar het blijft lastig.
Als het kon, waren wij wel altijd eerlijk als mensen vroegen waarom we ze niet gekozen hadden (al gebeurde dat gelukkig niet vaak, het is meestal toch meer een gevoel dat je hebt). Zo hebben we bijvoorbeeld een keer een meisje gehad op een hospiteerborrel die haar moeder had meegenomen. Is al een beetje apart, maar de moeder was ook nog eens 95% van de tijd aan het woord. Meisje had bijna niets gezegd. We hadden haar dus totaal niet leren kennen en je kiest toch voor een studente en niet haar moeder.
Toen we haar gingen bellen dat ze het niet was geworden heb ik haar ook als tip gegeven om de volgende keer beter alleen te gaan. Logisch als je moeder je wegbrengt oid (helemaal als je ver weg woont), maar vraag dan of ze in de auto wil blijven zitten oid. Vond ze toen wel heel erg fijn dat we dat gezegd hadden.