Maar vandaag dacht me moeder er anders over.
Er was hier in het dorp een feest waar ze naartoe was. Is vanmiddag begonnen en duurde tot uurtje of 9/10 vanavond.
Ik had wedstrijd overdag dus ben er niet heen geweest, en zou der wel weer thuis zien komen.
Rond kwart over 9 gaan de telefoon..
Hoi, ik kan niet meer fietsen en weet niet meer hoe ik thuis moet komen

Kun je me komen halen, of zal ik hier maar slapen.
Nou ik vragen waar ze nu was, ze was nu bij een vriend thuis om even thee te drinken.
Even gevraagd of ze wel zeker wist of het Thee was maar dat was het echt haha.
Nou ik moest zo hard lachen, serieus me moeder was echt zwaaaaar dronken.
Ze was letterlijk alleen maar klets aan het praten.
Geweldig, een moeder die der dochter opbelt of ze haar wil komen ophalen omdat ze zelf niets meer kan fietsen, lopen of autorijden.
Besloten is dat ze daar maar blijft slapen, wat ze al half deed geloof ik.
Moeders, wat kun je er soms toch mee lachen!

