Bokt.nl

Jannelientje schreef:

Ik denk dat dit soort ervaringen misschien te maken hebben mer een collectief onderbewustzijn.

DIt zei digger3 op een ander forum

Het universum streeft al naar het begin van haar bestaan naar een toename van complexiteit. In het begin was alles 1, alles is 1 en zal altijd 1 blijven. De hoeveelheid verbanden in die eenheid neemt echter toe. Alles begon op 1 punt, het punt van volmaakte simpelheid van bestaan, later kwamen er meer deeltjes, meer ruimte, sterrenstelsels, planeten, vatbaar voor leven rondom een ster met als gevolg simpel leven. Datzelfde leven is ook weer complexer geworden met als uiteindelijk resultaat bijvoorbeeld een ingewikkelde biologische machine genaamd: 'Homo Sapiens'. De natuur heeft
echter maar een beperkte snelheid van evolutie en een beperkt aantal mogelijkheden. Daarom heeft de mens kennis en die ontwikkelt zich steeds sneller. Met name door de informatie revolutie waar we inzitten. Kennis, leven, het heelal, allemaal wordt het complexer.
Alles streeft dus naar complexer worden, meer kennis opdoen, meer verbanden leggen.
En toch blijft alles verbonden vanwege de oorsprong, namelijk toen alles 1 was, wij allen 1 waren en alles nog steeds 1 is. Verbonden; kennis en ervaring uitwisselend.

Stel nu dat vorige levens niet bestaan maar dat de herinneringen toegeschreven aan vorige levens eigenlijk koppelingen zijn (mogelijk uniek per persoon) naar een collectief onderbewustzijn, waar alle kennis en ervaring schuilt van alles wat ooit geleefd heeft en zal leven. De gevolgen van wat ik nu zeg kunnen erg ingrijpend zijn vanwege de volgende zaken:

1) - Het bestaan van de ziel is onzeker. De ziel die zeg maar als lijm alle levens die je doorloopt verbindt is niet meer nodig. Ieder wezen wat geboren wordt is uniek en geheel nieuw op de wereld zonder eigen voorgeschiedenis. Dit individu heeft een bepaalde latent aanwezige voorkennis, vanwege de verbindingen met het collectieve onderbewustzijn van het heelal. Als een wezen sterft; dan houdt de bron van toevoer van kennis naar het collectieve onderbewustzijn op en verder niets.

'Wat is dan de zin van het leven voor een individu op geestelijk gebied als er niets is na dit
leven?', zul je misschien denken. In 1 woord, verder toename van kennis voor alle wezens die geboren zullen worden. Jouw ervaringen zullen dus een deel worden van het alles. Dat is dus een zekere vorm van voortleven. Het is tegelijk een taak zo goed mogelijk te denken, handelen, praten, etc, vanwege het feit dat al jouw kennis een gedeelte zal worden van het collectief onderbewustzijn. Hoe meer wezens er zijn die goede kennis overdragen, des te beter zal de ontwikkeling zijn van het collectief.

Even voor de duidelijkheid: De realiteit zoals wij die beschouwen is niet alleen degene die we waarnemen met onze ogen, maar ook met ons hart. Er is meer dan wat we zien en de mogelijkheid voor het bestaan van andere werkelijkheidsniveaus blijft gewoon intact.

2) - Wat zijn dan de geesten die veel mensen waarnemen? Dat is toch de ziel van iemand? Volgens sommige denkbeelden is een geest het volgende: een overblijfsel, het lege omhulsel, het ego wat achter is gebleven. De ziel zou dan al heengegaan zijn naar een tijdelijke plaats van rust, terug naar de oorsprong, etc.

Geesten kunnen ook op een andere manier worden gezien volgens dit 'model'. Namelijk als overlappingen van de kennis van een wezen in het verleden met de huidige door ons waarneembare realiteit. Het zou echter wel mogelijk zijn om overleden vrienden hulp te vragen bij problemen van nu. Dit is echter een vertaalslag van ons zelf, namelijk de volgende:

De overleden persoon die wij proberen aan te roepen bestaat met zijn/haar kennis in
het collectief onderbewustzijn, echter niet meer als persoon. Het collectief onderbewustzijn wordt permanent en constant aangevuld met kennis, dus als wij een vraag stellen dan is het antwoord daarop veelal veelomvattend vanwege de onvoorstelbare grote hoeveelheid kennis die je als het ware aanroept. Deze moet dan door je eigen ik worden omgezet naar een voor jou begrijpbare vorm. Wat bijvoorbeeld de aangeroepene kan zijn. Ook ben je van nature gevoeliger voor de kennis van dierbaren in het collectief onderbewustzijn, die dus een soort van aanwezigheid kunnen
geven en dat ook in zekere zin zijn.
Heel simpel gebracht zou de zin van het leven dan het volgende zijn:
'Wees jezelf, geef dus uiting aan je eigen creatieve energie zodat er meer kennis komt en niet alleen oude kennis herhaald wordt. Schrijf, schilder, boetseer, vertel, onderzoek, verwerp, stel vragen die nog niemand heeft gesteld; zolang het maar leidt tot meer kennis, tot meer complexiteit.'


Ik kan natuurlijk niet heel de discussie van 7 kantjes hier plaatsen. Als iemand geinteresseerd is in deze discussie stuur ik hem wel een pb waarin de site staat.