Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-09 21:34

Mijn opa gaat dood..

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-09 21:34

Ik weet niet of ik er goed aan doe om dit nu op bokt te zetten. Ik ken maar een iemand hier, en dat houd ik toch liever zo. Omdat ik niet al te lang wil wachten op een schaduwaccount plaats ik het toch, ik zit er nu mee, volgende week misschien niet meer.

Jaren lang geleden, ben ik misbruikt. Vage herinneringen, flitsbeelden en benauwde gevoelens.
Opa doet iets dat niet mag, of is het opa wel? Jaren later, nog geen antwoord. Elkaar vergeten, geen contact. Nooit een vraag, dus nooit een antwoord. Nooit een band gehad, rotte herinneringen, of toch niet? Nu lig jij op sterven, vergeef ik jou..of doe ik het niet? Wat is er gebeurd, heb ik het van tv? Ben jij de persoon, die mijn leven heeft bepaald? Heb jij dat gedaan, expres..omdat je 't wilde? Is het waar? Echt? Vergeven lukt mij wel, maar zal het nooit vergeten. Ik ben niet gek, ik voel het toch.. Dat waar men mij om heeft verweten. Mijn nichtje dan, deed je haar wat aan? Of lag het alleen aan mij..Nu lig jij op sterven, kom jij dus eigenlijk vrij.. Mocht alles waar zijn, mijn hersenen niet gek. Hoop ik dat jij leven mag, jezelf hatende voor wat je hebt gedaan.
Het spijt me voor wat ik denk dat is gebeurd. Ik haat je voor wat ik denk dat is gebeurd.

Ik wil je leren kennen
Willen weten wat is gebeurd

Alle antwoorden op waarom
luisterend naar de waarheid

voordat het einde komt.

En komt dat einde dan
Hoop ik dat ik weet

Mogelijkheden tot vergeven
Voordat ik het vergeet.

**Geplaatst**: 21-05-09 21:36

Re: Mijn opa gaat dood..

Geplaatst: 21-05-09 21:36

Jeetje wat heftig..
Misschien kan je toch nog met hem praten, hoe moeilijk het ook zal zijn. Sterkte. Vooral voorjezelf!

**Geplaatst**: 21-05-09 21:37

Geplaatst: 21-05-09 21:37

Ik weet niet wat ik moet zeggen, sterkte, wat naar, of misschien beter nu?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-09 21:40

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-09 21:40

Dankje. Praten gaat niet ben ik bang. Het is vroeger een keer naar voren gekomen in mijn gezin. Mijn vader geloofde niet dat zijn vader zoiets kon doen, en moeder kon er eigenlijk alleen maar voor me zijn. Ik heb geen contact met heel deze familie niet. Hij wordt op het moment in een kunstmatige coma gehouden en ik weet niet of hij hier uit komt. Ik denk, dat het voor mij gewoon beter is dat ik mijn rug recht houd en bij mezelf denk weet je..het maakt niet meer uit. Moest het wel even kwijt, kan er moeilijk mee bij iemand anders terecht.

@ Lijntje: Gek genoeg gun ik het hem niet. Ik wens hem niet dood. Als ik hem zie met mijn nichtje, die nu dus ook al wat ouder is, begrijp ik eigenlijk niet hoe hij het heeft kunnen doen bij mij. Maar zijn gedrag naar mij toe, de afgelopen jaren voordat ik het contract zwijgend heb verbroken was zo raar.. Wat gebeurd dat gebeurd, gaat hij dood dan gaat hij maar. Ik vind het rot voor mijn vader..verder niet.

**Geplaatst**: 21-05-09 21:42

Re: Mijn opa gaat dood..

Geplaatst: 21-05-09 21:42

Ik vind je stoer, knap dat je er zo mee om kan gaan.
Alsnog veel sterkte.

**Geplaatst**: 21-05-09 21:43

Geplaatst: 21-05-09 21:43

Ik kan me best voorstellen dat je een soort van Wrok/haat tegenover hem koesterd.

Je wilt niet dat hij nu overlijdt, omdat je wilt dat hij die pijn voelt, die jij voelt. al die jaren lang.
En waar hij blijkbaar alijd ongestrafd mee weg kon komen..

**Geplaatst**: 21-05-09 21:45

Geplaatst: 21-05-09 21:45

Het is ook zo moeilijk, een verontschuldiging, tja is dat genoeg, weet niet of een reactie van jouw opa hier wel bevredigend op kan zijn.
Wel weet ik uit ervaring hoe het is als je niet geloof wordt of als dingen in het gezin worden doodgezwegen.

Ik wens je heel veel sterkte, leef je eigen leven, the best revenge in life is living well.

Als je er behoefte aan hebt, mijn pb staat voor je open

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-09 21:50

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-09 21:50

Dankje. Het doet me best wel even goed, voel me op het moment een beetje zielig. Soms heb je wel eens zo'n moment. Als ik dan hoor dat mijn pa een telefoontje heeft gehad van oma, dat hij nog steeds in coma ligt (hij zou eigenlijk na de operatie blijven leven maar het ging mis) dan zie ik dat pa daar moeite mee heeft. Eigenlijk denk ik dan, dat hij het misschien wel verdiend. Eigen schuld dikke bult? Het doet me wel heel veel, dat mijn pa geen enkele keer heeft nagedacht bij wat er járen geleden is verteld door mij als meisje van 13 thuis. Dat ik rare herinneringen had van vroeger. Toen kwam mijn moeder met het verhaal dat ik op vakantie geweest met deze opa en oma, en dat ik huilend terug ben gebracht na een paar dagen. Mijn moeder heeft daarna iets opgemerkt en nam me mee naar de dokter voor een onderzoek.. Dat mijn vader dat zomaar uit zijn hoofd heeft kunnen zetten. Bizar..

Wat betreft opa, het is dat ik er nu even mee zit..nu hij misschien snel al doodgaat doet het me weer wat. Maar verder zijn het de omstandigheden..het liefst wil ik daar in de zaal gaan staan om te schreeuwen 'maar zien jullie niet wat hij heeft gedaan!!' Maar daar schiet ik ook niets mee op. Jammer genoeg niet, anders had ik het gedaan.

**Geplaatst**: 21-05-09 21:51

Re: Mijn opa gaat dood..

Geplaatst: 21-05-09 21:51

Is er iets aantoonbaars uit dat onderzoek gekomen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-09 21:55

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-09 21:55

Ja, echter geen schrikbarende dingen. Wel merkte mijn moeder op dat ik sindsdien altijd last heb gehad van mijn binnenste om het netjes te verwoorden. Ook nu nog, en ik ben volwassen. Het is allemaal een beetje vaag, lang geleden ook maar ik ga het er toch nog eens met mijn moeder over hebben. Komen er misschien wat duidelijkheden. Opmerkelijk is misschien dat mijn moeder zelf ook is misbruikt, door de vader van mijn opa. Zit het in de familie? Mijn vader is gelukkig altijd een fijne vader geweest..buiten het afzonderen hiervan om.

Wat ik er zelf van denk is moeilijk. Als ik al mijn speculaties op een rijtje zet, alle herinneringen (ik herinner alleen kleine beelden en daarbij een beangstigend, heel heel naar gevoel) is dat ik ben misbruikt. Dat er iets fout is gegaan en dat ik daar daarom nu nog last van heb (niet goed genezen misschien?). Aan de andere kant kan ik er beter niet teveel bij nadenken, dan maak ik het in mijn hoofd erger en erger en blijf ik aan de gang.

**Geplaatst**: 21-05-09 22:05

Re: Mijn opa gaat dood..

Geplaatst: 21-05-09 22:05

Dit zal altijd iets zijn wat je blijft achtervolgen.
Het klinkt gek,maar kun je niet eens een gesprekje met een psych aangaan?

kun je simpel aanvragen bij de dokter, en dan kan je je ei misschien kwijt raken.
Want als je besluit het te 'vergeten' of te verdringen kom je misschien over een aantal jaar heel diep in de put,
En dan word het alleen maar moeilijker om er uit te komen.