Bokt.nl

breezy302 schreef:

Als ik overlijdt maakt mijn begravenis mij eigenlijk niets meer uit, het is mijn lichaam dat wordt begraven en niet mijn ziel, het enige wat ik zeer belangrijk vind is dat er heel goed voor mijn hond gezorgt gaat worden en dat hij nooit bij iemand buiten de familie of in het asiel terecht komt.

Goof schreef:

breezy302 schreef:

Als ik overlijdt maakt mijn begravenis mij eigenlijk niets meer uit, het is mijn lichaam dat wordt begraven en niet mijn ziel, het enige wat ik zeer belangrijk vind is dat er heel goed voor mijn hond gezorgt gaat worden en dat hij nooit bij iemand buiten de familie of in het asiel terecht komt.

Idem. Wat er met mijn lichaam gebeurt als ik er niet meer ben interesseert me niet. Voor mijn part gebruiken ze het voor medische opleidinge, ben ik ook na mijn dood nog nuttig

Het goed terecht komen van mijn beesten vind ik belangrijker.

Sentido schreef:

Ik heb er zelf al heel veel over na gedacht, maar ben ook tot de conclusie gekomen dat een begrafenis er is voor je na bestaanden. Want zeg nou zelf, als je er niet bent kun je dat ene nummer ook niet meer horen (even heel cru).
Daarom wil ik ooit een soort grote lijnen op papier zetten, waarbij ik lichtelijk aan geef wat ik mooi vind. Verder wil ik mijn nabestaanden vrij laten om te doen wat zij mooi vinden en waar ze denken mij in te herrineren.

De begrafenis van mijn opa en oma was heel onverwacht, dus wij hebben toen alles zelf "bedacht". Dit was juist erg mooi omdat we met de hele familie herrineringen opgehaald hebben. Natuurlijk stroomden de tranen ons over de wangen, maar zo nu en dan hebben we heel hard gelachen om kleine dingetjes die je eigenlijk alweer vergeten was. Ik wil dat mijn nabestaanden ook zo om mij kunnen lachen, en met z'n allen aan mij terug gaan denken.

C_arola schreef:

Fijn dat jullie het zo goed ervaren hebben met het regelen van de dingen voor je opa en oma.
Ik vond het juist verschrikkelijk dat ik veel dingen niet wist voor mijn broer. Dat maakte het verdriet veel groter en moeilijker om redelijk na te denken wat goed was, vandaar mijn reactie.

Maethoriel schreef:

Het gaat mij inderdaad niet zozeer om mijn lichaam, want ook voor mij is dat niet meer dan het omhulsel van mijn ziel
Het gaat mij om het afscheid dat dierbaren van mij moeten nemen. Het heeft ons zoveel rust en hulp bij de verwerking gegeven dat mijn tante zo goed aangegeven had wat ze wilde. Bij haar kist stonden bloemstukjes met viooltjes en narcissen, omdat zij dat prachtig vond Het idee dat we met dat gebaar haar gelukkig konden maken, betekent enorm veel als iemand sterft, het idee dat je zijn/haar laatste wens kan volbrengen

Ik lees hier dat bokkers het belangrijk vinden dat hun dieren goed terecht komen. Door op papier te zetten dat bijvoorbeeld van jouw resterende (spaar)geld jouw dieren verzorgd moeten worden, geef je aan dat dit belangrijk voor je is. En misschien lijkt het je heel mooi als je hond mee mag naar de begrafenis. Niemand die daar aan denkt in alle rouw en verdriet, maar wel iets wat mensen mee kunnen nemen in de uitvaart als het op papier staat of als je het aangeeft!