sorry als het verkeerd staat, het is nu een leven zonder paarden
maar toch ook niet?Mijn opleiding (paardenhouderij) loopt op zijn eind. Dat wil dus zeggen dat ik na dit schooljaar in het echte leven kom

Nou ik ben er al met 1 been, het bevalt heel goed tot nu toe hoor! Lekker geld verdienen, veel sparen en leuke dingen er van doen.
De opleiding heeft 3 jaar geduurd, met tegen slagen en mooie herrineringen. Tijdens de opleiding zat ik altijd wel 1x in de week op een paard, of ik was er mee bezig. Alleen het aanraken al, en er mee omgaan dat geeft me al een bevredigend gevoel.
Maar het is nu al 3 weken, puur afwachten op mijn cijfers en een uitnodiging om een diploma op te halen. Dus 3 weken zonder paarden.
Ik heb 28 april mee gedaan aan ORUN examen, die ik gehaald heb. Maar dit is de laatste dag dat ik bij een paard ben geweest.
Dit is nu bijna 3 weken geleden, en ik mis het nu al zo!
Maar het erge is, het is pas 3 weken, maar het gemis is zo groot. Een verzorgpaard is niet te doen momenteel in deze omgeving (dan wil ik zoveel mogelijk dagen verzorgen, en er 1000% helemaal voor gaan!). Dan ligt er een gevaar voor mij om de hoek. Ik wil altijd me best doen, om een paard zo goed mogelijk te verzorgen, en iedere keer krijg ik een bord tegen me kop op het einde. Met daar op geschreven: Bedankt, niet meer nodig!
Ik zit er aan te denken om een heel leuk paard te leasen van mijn praktijkschool waar ik ook vele lessen heb gevolgd. Het gaat om een 21 jarig paard, die echt al oud in zijn lichaam is. Maar ik heb er wel een goed gevoel bij. Met hem kan ik lekker troetelen. Hij is alleen niet verkeerstrouw, wel mak, maar hij kan zo maar van uit het niets weg sprinten.
Ook is mij bekend, de eerst volgende keer als ie kreupel is, of iets zodat ie op rust moet, dat hij de eeuwige rust krijgt. Ze hebben genoeg opvolgers voor hem

Leasen van dit paard zit er voor mij niet in, hoe lang kan ik van hem genieten?
Ik ben een mens, dat graag buiten wil rijden, maar ook wel houd van een pittige dressuur of springles. Hier haal ik zo veel energie uit. Ik wil zo graag!
Een ander paard leasen, dat zie ik niet zitten. Dit paard is al oud, niet meer zo populair etc. Maar daarom echt iets voor mij. Maar het voor uitzicht, dat demotiveerd mij.
Een eigenpaard kan/mag ik niet. Het geld is er nog niet, ik maak te weinig uren om een paard te onderhouden. Ik woon nog thuis, wil ook nog het huis uit ooit
. Ik ben 20, en ik wil nieuwe dingen doen. Ooit komt deze droom uit, dan heb ik het aller liefste paard van de wereld dat van mij is. Daar twijfel ik niet aan.
Dan heb je ook nog een optie: manege! Maar daar bedank ik voor. Ik wil rijden voor me plezier, een band opbouwen met een paard waarmee ik een goed gevoel heb. Ik heb bij een paard laatst vervelende dingen mee gemaakt, waardoor mijn vertrouwen weg is. Niet 100% weg, maar 11 %voor mijn gevoel is nog over. Niet veel dus! Op een manege wordt je vaak van de een op ander paard gezet. Ooit ben ik begonnen op een manege, 5 jaar lang gereden. Maar ik wil meer leren dan die rondjes in de bak. En dat kan ik niet uit een manege halen. Dat is mijn gevoel.
Ik mis het echt zo erg, paarden om mij heen. In het dorp hier, staat een lieve pony
die ik iedere dag een broodje geef. Maar dan houdt het ook op.Maar ik doe het wel. Vreemd, vind k zelf. Pony vindt het gelukkig niet erg

Maar wat moet ik nou? Ik heb (zoals het er nu uit ziet) 1 dag in de week, die ik aan een paard wil uit besteken. Uit kan besteden! Puur voor mezelf, ik heb veel meer tijd hoor, daar niet van. Maar uit bescherming, ik ga te snel 1000%, of in 7 sloten tegelijk lopen. Terwijl ik thuis ook mijn taken heb. Het is moeilijk om leuk en thuis van elkaar te scheiden. Ik ga liever naar de paarden.
Ik kan op ameland werken, op een paarden bedrijf. Les geven, buitenritten begeleiden etc. Maar daar kan ik 'maar' 2 dagen zijn. Terwijl ik meer wil. Ooh lekker tegenstrijdig he?
Ook kan ik op dit bedrijf altijd langs komen voor een mooi strandrit, maar ik zit met vervoer. Het is 1,5 uur heen reis, en 1,5 terugreis. Je bent dus 3 uur onderweg, voor een rit van 1,5 uur. Ook zijn de kosten hoog. Ik ben op zo'n dag dan 30 euro minimaal kwijt. Dit vind ik erg veel. Voor alleen een 'gevoel' dat me voldaan maakt.
Snappen jullie het nog?
Waar ik naar op zoek ben: een oplossing om mijn gevoel te stillen, of om te zorgen dat ik wel nog in de paarden zit! Ik ben bezig om lesklanten te regelen, maar er zijn genoeg mensen in de omgeving. Teveel concurentie!
Help!
*bedankt voor het lezen, het lucht nu een beetje op
* 
hahaha