Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-09 10:27

Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-09 10:27

Ten eerste is dit een goedgekeurd schaduwaccaunt.
Ten tweede als dit niet goed staat graag verplaatsen.
Ten derde kon geen goede titel vinden.

Dit word een lang verhaal, mocht je geen zin hebben om het te lezen neem dan ook niet de moeite te reageren.
Het gaat niet specifiek over één ding, maar over meerdere dingen, die wel of niet met elkaar te maken hebben.

Laten we beginnen bij het begin, misschien een stukje informatie, zodat je het wat beter kan beoordelen ? Waarom ik zo ben, en waarom ik me zo voel ?

Mijn ouders zijn drie keer gescheiden en zijn terug bij elkaar gekomen omdat mijn moeder zwanger bleek te zijn van mijn broertje, en daarna van mijn zusje.
De derde keer dat ze gescheiden waren heeft mijn moeder een relatie gehad met een vrouw en mijn vader had ook een andere vriendin, eerst leek dit mij niet zo'n probleem maar het heeft me veel gedaan.
Toch zijn mijn ouders weer samen gekomen, niet door liefde, maar door de enomre schulden die 'voornamelijk' mijn vader heeft gemaakt.
Momenteel is de thuissituatie om te snijden, ik loop op mijn tenen, en ben blij dat mijn vader doordeweek op kot is en daarmee alleen de weekeinden thuis is. Maar ook wanneer hij niet thuis is, reageert mijn moeder haar frustaties uit op mij, en ook ik, word moedeloos en voel me kapot.

(Mijn vader was vroeger gokverslaafd, en heeft daardoor schulden gemaakt, maar ook nu koopt hij het liefst alles wat los en vast zit.)
(Mijn moeder heeft reuma, spierreuma, migraine, epilepsie, schildklierafwijking, baarmoeder verwijderd etc. etc. en voelt zich ook niet optimaal)

Zullen we nu maar naar mij gaan, want anders word het zo een heel verhaal over mijn vader, moeder etc. en straks nog over de paus

Mijn probleem (of problemen)
Ten eerste heb ik een moeilijk karakter, of een moeilijke persoonlijkheid, hoe wil je het noemen ?
Ik vind het heel moeilijk me te uiten, als ik heel erg vrolijk ben, of juist heel erg down, ik uit het niet zoals iemand anders het zou doen, ik sluit me af, ik toon weinig tot geen emotie. Zo voel ik me tenminste.
Ik kan zoveel dingen goed, waarvan ik ook weet dat ik het goed kan of goed doe, maar komt er iemand bij, iemand die ik ken of juist niet ken, ik klap dicht verpest het helemaal, krijg een droge mond, ga stotteren, probeer me te exuseren al doe ik helemaal niks verkeerd.
En dan snap ik mezelf niet, want zo ben ik niet, zo ben ik gevormd na veel veranderingen in mijn leven, en dat doet gewoon pijn.

Mijn vader en ik komen ook niet overeen, we botsen zo verschrikkelijk veel, en soms moet ik maar te hoesten of hij vliegt al omhoog, dan word er met sleutels naar mij gegooid, of word ik geschopt of geslagen, dit gaat er niet zacht aan toe, en hij vecht alsof ik een volwassen vent ben.

Ik ben niet lang geleden, (zie zomer 2007) sexueel misbruikt, door iemand die ik vertrouwde, een soort vaderfiguur maar die mijn vertrouwen heeft beschadigd. Vreemd genoeg lijkt die pijn weg te zijn, maar ik weet ook wel dat ik het maar wegstop en dat het met vlagen terug komt.

Momenteel heb ik ook nog eens een vriend, waar ik dus echt niet voor voel, ik heb geen zin om me te binden ? Of we passen totaal niet bij mekaar, hij lijkt me zo jong, praat grote onzin, heeft nergens ervaring mee, en is gewoon echt nog jong.
En ik ben ook niet oud, ben zelf nog een guppie, die nog maar net de grote boze mensen wereld instapt, maar ik voel me een stuk volwassener, terwijl ik ook mijn gekke momenten kan hebben.
Maar hij kan geen gesprekken voeren, het gaat over alles en niets, maar geen serieuze gesprekken, terwijl ik daar juist zoveel behoefte aan heb.
Daarbij denk ik ook nog eens gevoelens te hebben voor iemand anders, alsof het nog niet erg genoeg was ? (waardoor ik volgens mij bi-sexueel ben ?)
En dat vind ik nog afschuwelijker, als iemand anders bijv. homo sexueel is maakt het me niet uit, maar ik ben gewoon bang, ik weet het niet.

Door al deze dingen (ik weet het zwak) ben ik mezelf gaan snijden, soms diep soms niet, en soms vaak en soms ook niet, het maakt me allemaal niet meer uit en ik voel me kapot, en dit moest ik allemaal even kwijt.

Dankjewel dat ik mijn verhaal kwijt kon.

(Ik zal misschien nog dingen toevoegen, maar het is nu wel even genoeg)

**Geplaatst**: 13-05-09 10:34

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst: 13-05-09 10:34

Goh meid wat een verhaal.
Heb je iemand die je vertrouwd en waar je mee kan praten?
Een huisarts, vriendin of misschien psycholoog of zo?

Ik denk niet dat je hier zelf uit komt. Nu je zover bent dat je jezelf beschadigd is het erg moeilijk om een weg terug te vinden.
Een collega van me heeft dit ook gedaan, ik fungeerde als praatpaal en uithuilpaal en verder heeft therapie hem echt geholpen. Vandaar mijn reactie.

Mocht je geen hulp hebben wil je dan overwegen om dit wel te zoeken?

**Geplaatst**: 13-05-09 10:38

Geplaatst: 13-05-09 10:38

Je hebt al heel veel meegemaakt zeg $:\$
Idd helpt het misschien om met iemand te praten die je evt zou kunnen helpen!

Mag ik vragen hoe oud je bent?
Veel sterkte! Want deze tijd zal niet al te makkelijk voor je zijn!

**Geplaatst**: 13-05-09 10:43

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst: 13-05-09 10:43

Ik stel ook voor om therapie te zoeken. Als ik jou verhaal lees kom ik toch enorm veel problematiek tegen die hulp nodig heeft.

En inderdaad hoe oud ben je?

**Geplaatst**: 13-05-09 10:44

Geplaatst: 13-05-09 10:44

Jeetje meid, wat een verhaal! Wat dat betreft mogen velen van ons dankbaar zijn, dat ze wel een goede thuissituatie hebben. Zo zie je maar weer hoe belangrijk dat is! Ik zou in ieder geval, wel proffesioneel hulp gaan zoeken, want hier kom je alleen niet uit!

Heel heel heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 13-05-09 10:48

Geplaatst: 13-05-09 10:48

Therapie, meis, zoek therapie. Bokt kan je niet helpen hierbij, is te complex. :(:)

Ik dacht even dat je moeder zwanger van je broertje was geraakt en daarna je zusje, maar nu is het kwartje gevallen, vond het al zo vreemd.

Sterkte!

**Geplaatst**: 13-05-09 10:56

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst: 13-05-09 10:56

Heftig meis.

Ik heb ooit begrepen dat het snijden voort kan komen uit een gevoel vabn onmacht. Dat je eigen pijn een van de enige vormen is, die nog te controleren valt. Een therapie welke zou kunnen helpen is dingen doen waar je zeker van bent dat je het kan en er invloed op hebt.

Verder heb je iemand nodig wie naar je kan gaan luiteren wie geen oordeel velt en niet je gevoelens voor jou evalueerd.

Jouw besluit. Jouw wil. Jouw leven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-09 11:14

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-09 11:14

Ik ben zestien jaar oud, over een paar maanden word ik 17, ik zou niet weten met wie ik kan praten, praten kan ik maar schijnt niet te helpen.

**Geplaatst**: 13-05-09 11:17

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst: 13-05-09 11:17

Ook bij een proffessionele instelling via bv je huisarts?

**Geplaatst**: 13-05-09 11:17

Geplaatst: 13-05-09 11:17

Ik zou naar een vertrouwenspersoon van je school gaan en daar je probleem voorleggen. Om zo verdere hulp te krijgen.

Heb je al bij een psycholoog gelopen en hoeveel keer en hoeveel verschillende psychologen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-09 11:20

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-09 11:20

Nee ben ik niet geweest, ik zou er ook niet heen willen gaan, ik zie het nut er niet van in ? Ik wil niet naar een gesticht ik ben niet gek ?

Aan de andere kant kan het misschien helpen, maar hoe kom je daar ik wil niet dat iemnad het weet zeker mijn ouders niet !!

**Geplaatst**: 13-05-09 11:24

Geplaatst: 13-05-09 11:24

Het is misschien een optie om jeugdzorg dan in te schakelen, voor hulp. Echter heb ik daar persoonlijk verre van goede ervaringen mee.

Je geeft zelf aan een moeilijke persoonlijkheid te hebben. Maar dat is denk ik meer je manier van omgaan met je omstandigheden. Wellicht is het niet de beste manier, maar daarin kun je worden getraint laat maar zeggen. In mijn ervaring is daar heel veel van weer recht te trekken als je uit de situatie bent of als de situatie veranderd. Nu zit je als het ware in een vicieuze cirkel waar je weinig mogelijkheid tot verbetering hebt omdat je omstandigheden onstabiel zijn. En deze manier van omgang met de zaken wordt als het ware afgedwongen door de omstandigheden.

Ik zou inderdaad een keer naar de HA. Grote kans dat hij je doorstuurt naar de GGZ. Maar dat is alleen maar goed. Daar kunnen ze beoordelen wat gaande is. Dat kunnen we hier op bokt niet.

Laatst bijgewerkt door s6801881 op 13-05-09 11:30, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-05-09 11:26

Geplaatst: 13-05-09 11:26

Het is niet omdat je bij de psycholoog bent dat je gek bent je problemen belemeren nu je leven. Als je een been breekt word lopen moeilijk, maar dan blijf je ook niet rondlopen. Je zoekt hulp. Net zoals bij je gedachten.

Ik studeer zelf psychologie, maar ga ook naar de psycholoog (faalangst en bdd) . Maar ben absoluut niet gek.

Omdat je het niet wilt dat je ouders het weten zou ik met de schooldienst praten, zeker niet voor schamen

Laatst bijgewerkt door lesilla op 13-05-09 11:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-05-09 11:27

Geplaatst: 13-05-09 11:27

Een huisarts heeft een zwijgplicht. Hij mag dus niet je ouders inlichten als jij dat niet wilt.

Ik denk dat het wel heel erg belangrijk is dat je hulp gaat zoeken. Evt. samen met een vriendin of zo naar de HA als je niet alleen wilt.

Ze sturen je echt niet zomaar naar een gesticht gelukkig. Je kunt ook in therapie zonder dat daarbij een opname zit.

**Geplaatst**: 13-05-09 11:30

Geplaatst: 13-05-09 11:30

Ik neem aan dat je nog op school zit, gezien je leeftijd? Iedere middelbare school heeft een smw (schoolmaatschappelijkwerker), en / of een counselor en / of een vertrouwenspersoon. Weet je niet zo goed hoe je met die mensen in contact kan komen, vraag een gesprek aan met je mentor, hij / zij kan je doorverwijzen naar de juiste personen.

smw, counselor / vertrouwenspersoon etc. hebben veel ervaringen met jongeren die kampen met grote problemen, zoals jij. Zij zijn ook bevoegd om je door te verwijzen naar een goede therapeut of een andere helpende instantie. Dit gebeurd uiteraard alleen met jouw toestemming!

Mijn advies is dus ook om zo snel mogelijk aan de bel te trekken, als je er maar mee blijft rondlopen en het blijft opkroppen worden de problemen veel groter.

Indien je niet naar school gaat, of al werkt bijv., raad ik je aan om de huisarts te bellen en daar je verhaal te doen. Ook deze kan je doorverwijzen naar een psycholoog.

Ik ga volledig met detour mee, zoek therapie; zoek hulp bij mensen die hier ervaring mee hebben, hiervoor gestudeerd hebben en weten wat ze doen. Op bokt kan je prima je verhaal doen, maar hier kunnen we je niet verder helpen; juist omdat je zoveel heb meegemaakt en je problemen van zodanig grote en complexe omvang zijn.

Bedenk: alles komt uiteindelijk goed

De één moet alleen een moeilijker pad bewandelen dan de ander.

Ik wens je verder heel veel sterkte toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-09 11:37

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-09 11:37

Ja ik zit nog op school, ik zou niet weten of wij zo'n contactpersoon hebben ?

Overigens wil ik niet uit huis, ik hou veel te veel van mijn moeder, het ligt echt aan de situatie, en dit meer door mijn vader, mijn moeder heeft gewoon heel, heel veel stress.

**Geplaatst**: 13-05-09 11:39

Geplaatst: 13-05-09 11:39

Heej meid, je hebt al heel wat mee gemaakt! Dat je nu aan de bel trekt is al een stap in de goede richting. Het is dan wel op een internet forum maar het betekent in ieder geval dat je beseft dat het zo niet langer kan.

Hulp zoeken bij een professionele instelling (lees huisarts, psycholoog) is niet iets wat je doet als je gek bent en voor een gesticht kom je bij lange na niet in aanmerking. Waarom veel mensen tegen je zeggen dat het verstandig is om hulp te zoeken is omdat we je via internet wel adviezen kunnen geven maar we kennen jou/je situatie niet. Je probeert het wel zo duidelijk mogelijk neer te zetten maar dat is toch anders dan dat je face to face met iemand praat. Ook zijn wij (de meesten niet in ieder geval) niet opgeleid of hebben de ervaring om dit soort problemen ‘op te lossen’.

Wat professionals voor jou kan doen is; samen met jou zoeken naar oplossingen. Zo kunnen ze je bijvoorbeeld leren hoe je beter om kunt gaan (ipv. snijden) met je emoties.
Heel veel sterkte in ieder geval! :(:)

**Geplaatst**: 13-05-09 11:48

Geplaatst: 13-05-09 11:48

MevrouwX schreef:
Ja ik zit nog op school, ik zou niet weten of wij zo'n contactpersoon hebben ?

Overigens wil ik niet uit huis, ik hou veel te veel van mijn moeder, het ligt echt aan de situatie, en dit meer door mijn vader, mijn moeder heeft gewoon heel, heel veel stress.

In pricipe kan het MWD of jeugdzorg ook het hele gezin "coachen" in deze situaties, dus als je op mij reageert: zo bedoelde ik het niet! Als het kan zeker gewoon lekker thuis blijven wonen! Maar er moet dan wel iets veranderen.

**Geplaatst**: 13-05-09 11:49

Geplaatst: 13-05-09 11:49

Hoi Mevrouw X..
Je zit in een hele vervelende situatie en dat vind ik heel rot voor je.

Ik denk dat het goed is dat je naar je huisarts gaat om een verwijzing richt GGZ te krijgen. De problemen die je noemt moeten echt behandeld worden om te voorkomen dat het erger wordt. het zou jammer zijn dat je straks als je volwassen bent kampt met een persoonlijkheidsstoornis (zo noemen ze dat) terwijl je nu al aan de bel kan trekken en nog iets kan doen ter voorkoming daarvan. Je bent 16 geweest dus hoeven je ouders er niets van te weten...

Succes en sterkte..

**Geplaatst**: 13-05-09 11:54

Geplaatst: 13-05-09 11:54

Je kunt trouwens ook direct zelf naar Bureau Jeugdzorg stappen, zij zijn 'gespecialiseerd' in dit soort problemen. Dan weet je zeker dat je ouders ook echt niets te weten komen.

http://www.bureaujeugdzorg.info/Jeugdigen/

Laatst bijgewerkt door lucienne op 13-05-09 11:57, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-05-09 11:56

Geplaatst: 13-05-09 11:56

Mijn vriendin is schoolmaatschapplijk werkster, en zou je in dit geval echt verder kunnen helpen alleen maar door praten. Kijk eens op jou school of er ook 1 is zoals hierboven al word aangegeven, 't zal je echt helpen! Sterkte verder

**Geplaatst**: 13-05-09 11:58

Geplaatst: 13-05-09 11:58

Heey meis,

Jeejtje wat een verhaal zeg !!. Ik heb in korte periode ook veel meegemaakt in de thuis situatie en ben via de huisarts bij een maatschappelijk werker terecht gekomen, maar die had het te druk met andere cliënten, dus kreeg ik de tip om naar JIP te gaan. (Jongeren Informatie Punt). Ik heb hier verder niets mee gedaan en ben via een vertrouwens persoon van school bij het GGNet gekomen. Daar heb ik binnen 2 maanden een gesprek gehad met een Psycholoog. Sinds augustus zit ik wekelijks in een groepstherapie. Je kunt er, in overleg, ook voor kiezen om 1 op 1 therapie te nemen. Deze therapiën gaan vaak heel diep en zet je op een totaal andere manier van denken en omgaan met jezelf en andere.

Ik zou je zeker aanraden om iets te zoeken waar je je verhaal kwijt kan, iemand die jij kunt gaan vertrouwen en die jou helpen uit deze donkere en diepe put.

Heeeeeel veeeeel sterkte :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-09 21:49

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-09 21:49

Dank jullie allemaal voor het advies, praten ja, maar ik heb nog niet beloten met wie, wanneer etc.

**Geplaatst**: 14-05-09 07:39

Geplaatst: 14-05-09 07:39

Heb je uberhaupt wel eens geprobeerd om hier met je ouders over te praten? Gewoon eens rustig gaan zitten en je problemen op tafel leggen? zeggen dat je een beetje in de knoop zit doordat er al zoveel is gebeurd, en ook gewoon eerlijk vertellen waarom? Dat je er moeite mee hebt dat je ouders uit elkaar waren, relaties hadden, weer bij elkaar, en alles daarna??

Ik zie dat in je verhaal nergens terug, terwijl in mijn beleving dat toch het eerste is wat je probeert. Als moeder zijnde zou het mij enorm veel pijn doen als ik er later achter zou komen dat mijn zoon (of toekomstige kinderen) achter mijn rug om met wildvreemden zou gaan praten omdat hij problemen thuis had. Zonder daarvoor ooit bij mij aangeklopt te hebben. Als kan ik me ook niet voorstellen dat ik niets aan hem zou merken.
Maar als jouw moeder zelf al veel dingen aan haar hoofd heeft, is ze momenteel niet in staat om ' jouw gedachten te lezen' en moet je zelf misschien de eerste stap zetten om het haar te vertellen!

Ik heb godzijdank altijd ouders gehad waar ik alles aan kwijt kon en een stabiele jeugd gehad met een hele lieve zus.
Misschien dat ik er daarom ook wel wat naast zit met mijn reactie, maar goed, dat is wat ik eerst geprobeert zou hebben, en nergens in je verhaal teruglees.
En dat snijden van jezelf, schei daar maar gewoon mee uit. Ga eerst op een normale manier hulp zoeken ipv op een andere manier om hulp te schreeuwen. Je bent 16, kunt praten, kom voor jezelf op!! Je kunt niet van mensen verlangen dat ze weten wat er in je omgaat als je je mond niet openmaakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-09 08:41

Re: Beschadigd, voel me gebroken !

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-09 08:41

Ja met mijn moeder praat ik regelmatig, ze snapt me, maar kan niks aan de situatie veranderen, mijn vader had +/- 300.000 euro schuld, dat heeft mijn moeder zowat in haar eentje naar 60.000 euro gebracht, zou mijn moeder weg gaan, waar ze vaak overna denkt, dan zouden we in de schuldchanering komen, en zouden we alles kwijt zijn, en dit wil ik mijn moeder ook niet aandoen.

En Wiesje, dat vertel ik mezelf ook altijd, schei er mee uit, stop, doe normaal, wees niet zielig zwak etc. maar het helpt niet, want dat is het eerste wat ik nodig heb als ik een zwak moment heb.

Geloof me, het is niet dat ik zodanig om hulp 'schreeuw' maar ik wou hier mijn ei kwijt. Al geloof ik best dat je zo denkt