zo valt het nog niet te noemen, aangezien ik deze jongen nauwelijks ken.laat ik maar bij het begin beginnen.
ik was vorige week uit met een vriendin en op de 1 of andere manier liepen we langs de taxi's heen en zag ik een verschrikkelijk knappe jongen! dus ik zo tegen mijn vriendin (noem haar voor het gemak E.) "ooh, wat een lekkerding!"
en daar ging E heen, naar de taxi chauffeur.
Ik was ondertussen ff weggelopen en op een afstandje gaan staan, omdat ik toch wel rij onzeker over mijzelf ben.
E. had dus zijn nummer gevraagt voor mij en zo zijn we een beetje aan het smsen gekomen.
Hij is overigens turks, daardoor twijfel ik ook zo, omdat je toch vaak verkeerde verhalen over allochtone jonegns hoort.
Ik noem hem even T.
T en ik waren dus aan het smsen en zo ook de volgende dag (zaterdag avond, dus ik was weer uit met E.)
even ene reeks smsjes:
ik: heey, ben je aan het werk
T: nee, ben bij een kameraad
ik: oh jammer, ik dacht net even dat ik je zag, maar helaas.
en zo een beetje verder, tot hij ineens vroeg of hij me op moest halen,
Ik : ja is goed

ik dacht dat hij dat toch niet deed
Ik en E. waren ondertussen even bij ene kroegje gaan zitten tot hij smsde of ik nog kwam (hij was ondertusen al gekomen)
Ik hem smsen of hij niet even naar het kroegje kon komen, geen antwoord.
toen liepen E. en ik naar de taxi's (daar hadden T en ik afgesproken) en zag ik hem net wegrijden
Toen ging mijn mobiel weer en ik dacht dus een sms, maar hij belde en ik had al opgenomen, en toen moest (met mijn gigantische bel-angst) wel wat zeggen.
maar hij klonk heel lief en zei dat we en andere keer wel wat zouden gaan doen.
dus ik helemaal blij
Ik en E. ondertussen naar huis, en toen smsde hij of we de volgende wat konden doen,
toen heb ik maar gezegt dat ik ik een verjaardag had.
op de een of andere manier durf ik niet met hem af te spreken, ik heb ondertussen ookal zijn msn gekregen en hij staat steeds op afwezig. ik ook.
Ik wil hem dolgraag weer wat smsen of wat zeggen op msn maar ik durf het gewon niet, heel stom ik weet het, ik wil gewoon niet dom overkomen ofzo.
T. is trouwens 23 en ik 17.
Hij heeft een eigen taxi bedrijf en is daar heel druk mee, dus wss is hij ook echt afwezig wanneer zijn msn op afwezig staat.
Hij is best een knappe jongen en ik voel me sterk tot hem aangetrokken en ik voel me hier heel onzeker bij.
Een andere vriendin van mij zegt al "pas op met hem" maar dat doe ik ook wel,
ik weet wanneer iemand mij gebruikt.
Ik zou graag tips ofzo willen hebben hoe ik over mijn "jongens-angst" heenkom
sorry voor het lange verhaal en als er nog vragen zijn, brand los
Edit: hij had trouwens ook en keer gevraagt of ik bij hem langskwam,
ik had hem daarvoor gesmst of hij die avond naar de stad ging.
En toen durfde ik ook niet.
Ik voel me net zo'n klein 12 jarig meisje dat voor het eerst verliefd is
wie kan mij wat moed inpraten


