Ik woon in een studentenhuis. Vorig jaar was het super ongezellig, met een super asociale huisgenote. Dit jaar is het leuk en gezellig. We wonen hier met zijn 6en, wat een beetje veel is, maar we kunnen het goed met elkaar vinden. Helaas hebben ze de ideeën 'van mij' 'van jou' 'nee' 'niet doen' nog niet helemaal door. Ik ben heel precies op mijn spullen, en wil niet dat anderen ze gebruiken, omdat alles wat je hier laat staat of uitleent kapot teruggevonden kan worden. Helaas is het ook zo dat afwassen te veel moeite is voor veel mensen, en dat het dus allemaal tijden blijft staan.
Ik ben 2 weken weg geweest, lekker bij mijn ouders gewoont. Ik kom net terug en ik schrik me dood. De keuken is een slagveld, zoooo smerig. Al mijn pannen zijn weg, die heb ik uit de kastjes van andere huisgenotes getrokken. Op de overloop ligt het vol met troep, ik kan nouwelijks mijn trap meer op. Ik kom boven, is mijn licht kapot. Kan gebeuren, dus ik wil het peertje vervangen, zijn ineens al mijn peertjes op. Die lagen in mijn kast die ik tot nu toe onafgesloten hield. Daar bewaar ik ook mijn was en schoonmaak middel, wat duidelijk gebruikt is terwijl ik er niet was. Mijn schoonmaak emmer is kapot, helemaal in elkaar gedeukt. Mijn gereedschap is gebruikt, en smerig aan alle kanten. De driekwart van mijn wasknijpers is verdwenen, ze zijn er gewoon niet meer.
Ik HAAT dit zo. Waarom kunnen ze niet gewoon met hun fikken van mijn spullen afblijven. Ik pak NOOIT iets van een ander, nooit. En nu zijn mijn spullen kapot. Ik laat al expres niets in de keuken staan omdat ik weet dat het kapot gaat. Ik laat niets buiten mijn mandje in de badkamer staan, want ik weet dat het gebruikt gaat worden. Waarom waarom waarom is het zo moeilijk om van mijn spullen af te blijven.
Ik ben zoooo boos...
).
).
.
Maar doe idd je spullen maar goed wegbergen. Het is niet normaal, maar ja schijnbaar kunnen heel veel mensen hun spullen niet onderscheiden van die van andere mensen
)
.
Inderdaad niet heel erg handig, al die zoetigheid! 