het ligt allemaal aardig ingewikkeld, maar ik zal het zo goed mogelijk proberen uit te leggen. ik woon sinds ruim een jaar in Oostenrijk.. een tijdje geleden heb ik een andere NL jongen leren kennen.. ik kon het goed met hem vinden maar toen hoorde ik ineens een tijdje niks meer van hem.. toen hij bij ons in april de paarden een weekje heeft verzorgt kwam ik weer in kontakt met hem, hij bleek mij ook erg leuk te vinden, maar had me op een afstand gehouden omdat hij eigenlijk nog niet aan een nieuwe vriendin wou beginnen. daar zijn een aantal redenen voor: - hij is 8 jaar drugsverslaafde geweest en sinds 1 jaar clean. - zijn vorige relatie is kapot gelopen onder andere door de drugs. - hij woont nu bij 2 mensen die hem hebben opgenomen om te helpen, maar ook die denken dat hij nog niet toe is aan een nieuwe relatie. (zijn vader is gestorven en zijn moeder is toen hij 13 was vertrokken en hij heeft sindsdien op zichzelf gewoond) toch vonden we elkaar erg leuk en we zaten elke dag te mailen. we hebben veel met elkaar gemeen en we zagen het allebei wel zitten.. toch wouden we elkaar eerst een aantal keer zien, voordat we het pas gingen vertellen, omdat hij niet te vroeg paniek wou zaaien. hij zou zondag bij mij komen, en dan konden we elkaar eindelijk weer eens zien.
alleen ben ik zo dom geweest om het via hyves aan een vriendin te vertellen. zijn echte moeder en zijn ex zijn op mijn site terecht gekomen en hebben de berichtjes gelezen.. hij heeft me dus toen straks een mail gestuurd dat hij hier niet mee door kan gaan.. er staat teveel op het spel en dat wil hij niet riskeren, hij wil niet nog meer mensen kwetsen.
toen ik dat las, voelde het alsof er een steen bovenop me viel en een mes in mijn hart werd gestoken, ik kan er nog steeds niet bij dat ik zo dom heb kunnen zijn.. nu ben ik hem dus echt kwijt, en dat wil ik niet.. ik vind hem echt heel erg leuk en het ging gewoon zo goed tussen ons, maar dan zie je wel hoe snel zoiets voorbij gaat..
ik weet echt niet wat ik moet doen, ik wil hem zo graag terug, maar hij denkt dat het beter is als ik hem met rust laat. ik voel me echt *piep* ik moest dit gewoon echt even kwijt
Tja das ook niet zo slim van je, internet is nooooit te vertouwen Ik zou met hem gaan praten om hem uit te leggen waarom je het verteld hebt aan je vriendin, en of er toch geen mogenlijkheid in zit..... Succes
Naranga
Berichten: 1699
Geregistreerd: 09-11-04
Woonplaats: My house in the middle of the street
Geplaatst: 30-04-09 15:14
Ik zou hem een mailtje sturen met je uitleg en dat je nu zelf ook inziet hoe stom je bent geweest. Verder niet pushen maar vragen of hij contact met je op wil nemen als hij wel klaar is voor contact met jou wat niet wil zeggen dat hij dan klaar is voor een relatie. Als je nu gaat pushen gaat het toch fout. Misschien niet nu maar dan over een aantal weken of maanden. Denk dat je het beste door kunt gaan met je eigen dingen en misschien hoor je over een maand of wat van m, misschien niet, of later pas. Besef dat hij tijd nodig heeft. Een jaar clean zijn is een vrij korte tijd, ik kan me voorstellen dat hij een terugval niet wil riskeren, hoe leuk hij je ook vind..
ik heb hem ook gezegd dat dit ontzettend stom van me was, en dat ik hem echt niet kwijt wil, maar dat ik zijn beslissing ook wel begrijp.. hij had gezegd dat we misschien over 2 of 3 jaar wel weer samen zoude kome, maar dt wist hij nu nog niet.. ik weet het altijd wel goed te verkloten
xSiep
Berichten: 3699
Geregistreerd: 25-12-06
Woonplaats: Vilnius, Litouwen
Geplaatst: 30-04-09 16:01
Oke misschien niet heel slim van je, maar als jullie beiden wel een relatie zien zitten zoals je zegt, wie houd je dan tegen? Zijn moeder en zen ex? Wat hebben die er mee te maken? Als jullie het willen proberen, gewoon lekker doen toch! Of zie ik het nu iets te simpel?
Edit: Misschien wel even handig om jullie leeftijd te vermelden?
Misschien niet handig van je inderdaad. Maar toch vind ik het raar dat hij daarom zegt 'misschien over 2/3 jaar wel'. Ik weet natuurlijk niet het hele verhaal en misschien is zijn reactie dus wel heel logisch. Maar persoonlijk zou ik me niet laten tegenhouden door mijn moeder en zeker niet door mijn ex. Het gaat om je eigen geluk toch? Heel vervelend voor je iig, maar zo dom vind ik je niet hoor. Je was gewoon blij dat hij kwam en dat wou je met iemand delen.
Suzanne F.
Berichten: 56546
Geregistreerd: 03-03-01
Geplaatst: 30-04-09 16:18
Doet me denken aan het topic: Hyves maakt meer kapot dan je lief is...
Sterkte ermee in ieder geval. Zoiets gebeurd je maar 1 keer. (I know)
Mars
Berichten: 34017
Geregistreerd: 15-03-05
Woonplaats: Vld
Geplaatst: 30-04-09 17:13
Suzanne F. schreef:
Doet me denken aan het topic: Hyves maakt meer kapot dan je lief is...
Daar moest ik ook meteen aan denken, wat kan een mediumals hyves dan een invloed op je leven hebben... Iig sterkte ermee, ik zou hem eventjes met rust laten, wie weet draait hij wat bij als het allemaal wat afgekoeld is.
@xSiep: het leeftijdsverschil is wel een beetje groot, maar daar hebben we allebei geen problemen mee.. hij is net gister 23 geworden en ik ben 17.
hij heeft in zn verleden veel mensen gekwetst en omdat iedereen denkt dat hij nog niet toe is aan een nieuwe relatie is hij bang iedereen weer te kwetsen. ik snap ook wel dat hij er zo over denkt, ik zou in zijn plaats denk ik hetzelfde denken.. en ik weet ook dat ik gewoon een ontzettend stomme fout heb gemaakt, ik heb er ook totaal niet bij nagedacht en dat had ik beter wel ff kunnen doen. ik heb in elk geval alle berichtjes op hyves die over hem gingen verwijdert.. ook op de hyves van mn vriendin.
ik stuur hem zometeen nog een mailtje, vragen of hij me nog een kans wil geven, en dat ik best snap als hij een adempauze nodig heeft.. maar dat ik hem dan niet helemaal kwijt raak..
hopelijk geeft hij mij die kans, zo niet laat ik hem met rust.. voordat ik nog meer problemen veroorzaak!
Het lijkt mij ook wel begrijpelijk als hij echt meer tijd nodig heeft. Na 8 jaar verslaving is 1 jaar clean nog heel kort en ik vind het eigenlijk wel verstandig van hem om voorzichtig te doen. Natuurlijk is dat wel vervelend voor jou, wie weet kom je hem inderdaad nog later tegen en dan zou je waarschijnlijk ook een veel stabielere relatie hebben.
ja, het is ook een heel korte tijd, maar ik had gewoon gehoopt dat we daar samen uit konden komen, ik ben gewoon heel erg gek op hem
xxmyrtheexx
Berichten: 868
Geregistreerd: 06-04-08
Woonplaats: De Steeg
Geplaatst door de TopicStarter: 01-05-09 19:29
ik heb gevraagd of ik nog een kans kreeg
hij heeft terug gestuurd: dat het niet mijn schuld is, en dat hij het zelf niet zo ver had moeten laten komen.. en hij is gewoon bang dat alles weer hetzelfde loopt als met zijn ex.. en dat hij is toen ook met haar samen gekomen tegen de wil in van zijn moeder/verzorgers en hij wil niet al die mensen weer kwetsen, ze hebben zoveel voor hem over en op weer zijn eigen weg te gaan is stom. diep van binnen geef ik hem ook wel gelijk maar ik baal enorm, want dit betekend dat ik hem dus echt kwijt ben nu.. en dat wil ik niet, maar goed, ik zal zijn beslissing moeten accepteren hoe *piep* ik het ook vind.. nja verder weet ik nu ff niet zo heel veel te zeggen
Laatst bijgewerkt door xxmyrtheexx op 01-05-09 19:43, in het totaal 1 keer bewerkt
Denk niet dat je er veel aan kan doen Als hij niet wil/kan dan gaat het ook niet gebeuren ben ik bang.. Je moet 'm niet gaan zitten pushen ofzo, da's zijn keuze dan..
Maar ik TeM even, je mag geen privé berichten openbaar op bokt zetten
Als zijn verzorgers en begeleiding zegt dat hij er nog niet aan toe is zou ik dat ook respecteren. Dat is van belang in zijn behandeling. Misschien kan je zeggen dat je wacht tot hij klaar is?
@katiavl: het is geen afkickcentrum of iets dergelijks.. het zijn gewoon 2 mensen die hem hebben in hun gezin hebben opgenomen om hem te helpen er vanaf te komen, want hij woonde vanaf zn 13e op zichzelf dus.
@luna: mooie zin.. en het klopt ook wel.. hopen dat het bij hem en mij ook klopt!
Ja het is heel eng om iets los te moeten laten wat je net in handen hebt... Het is heel eng en moeilijk maar het is vaak het beste want juist al je gaat claimen word het niet alleen voor jezelf moeilijk maar ook voor hem.
ja, dat is ook wel zo, en nu er een paar dagen overheen zijn gegaan, zie ik ook wel in dat dit waarschijnlijk beter is, want ik had zelf erg sterk in mijn schoenen moeten staan om hem te steunen en hij kan ook niet mee uit e.d. en dat had voor mij ook nog best wel eens moeilijk kunnen zijn omdat ik nog wel hou van een feestje. ik hoop dat we over een jaar ofzo weer bij elkaar komen, en zo niet, was het ook niet zo "echt" als wij dachten. in elk geval bedankt voor jullie steun