Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
Marilla schreef:Het is logisch dat je hem nog steeds mis! Sterkte meid!
Maar van de zin dat je denkt dat je hem snel weer ziet krijg ik beetje negatieve gedachten..
Sterkte!
Babje_84 schreef:ScretLin, het antwoord wat je nu geeft is een bevestiging van wat Leonie en Marilla denken... Zoek hulp! Praat er met iemand over! Kruip niet in je schulp weg om te treuren om je vader, het is helemaal niet erg om te treuren. Nie na een jaar, niet na 8 jaar en ook niet na 20 jaar. Het is logisch dat je hem mist! Praat er met iemand over voordat je iets doet wat je omgeving heel heel heel erg veel verdriet zal doen!!!
, ik zou ook zo snel niet weten wat ik zonder mn vader zou moeten. Zelf ben ik 2 jaar terug een persoon verloren die mij zeer dierbaar was, ik mis haar ook nog dagelijks. Maar ze heeft een plekje in mn hart en ik weet dat ze altijd bij me is, net zoals jou pa. Ze zeggen altijd dat de goeie mensen altijd eerst gaan maar het zal hun tijd zijn geweest, ze zullen elders nodig zijn, zo denk ik maar. De persoon die ik ben verloren is een (verder) lijden bespaart gebleven wat mij een stuk rust geeft. Onze tijd is het gelukkig nog niet, geniet hier van het leven en probeer van de dingen te genieten die je wel hebt! Ooit zie je je pa weer, ik denk dat hij ook wilt dat je uit het leven haalt wat erin zit en de dingen die je van hem geleerd hebt ook weer overbrengt. Mijn pb staat altijd open voor je! SecretLIN schreef:misschien juist omdat ik niemand heb om erover te praten wordt het moeilijker nou ben ik niet iemand die over mijn gevoelens praat heb ik nog nooit gedaan mensen begrijpen mij toch niet ze vinden dat ik me aanstel het is al 8 jaar geleden dus moet je er maar overheen zijn.. ooms en tantes heb ik geen contacten meer mee ze hebben hele gemene dingen gedaan ik heb iedereen afgeschreven
kon ik nog maar voor 1x met mijn vader praten er zijn nog zoveel dingen die ik hem had willen zeggen
