Geplaatst Er lagen echter ook wat spullen bij mijn spullen die niet van mij waren, die heb ik de pensionhouder meteen terug gegeven, want die stond erbij.
De volgende dag belde de pensionhouder mij; er was een hoofstel weg van die nieuwe pony; die zou ik wel meegenomen hebben. Hij klonk wat geïriteerd, maar goed, dat kan als je gezocht hebt naar iets wat je niet kunt vinden, toch? Ik wist zeker dat ik het niet had meegenomen, maar heb voor de zekerheid heb ik meteen even (onder het bellen) in mijn auto gekeken en het lag er inderdaad niet, alleen maar mijn eigen spullen.
Vandaag kreeg ik een sms van een vriendin, dat de pensionhouder haar mijn adres had gevraagd; hij wilde langskomen om het hoofdstel op te halen (!!!)
Ik heb hem meteen gebeld. Er ontstond een discussie, want ik voelde mij natuurlijk onterecht beschuldigd. Op een gegeven moment brak hij het gesprek vrij abrupt af toen ik tegen hem zei dat het zijn verantwoordelijkheid was en niet de mijne, dat ik niks te maken had met het feit dat er een hoofdstel weg was en er ook niks over wilde horen.
Ik heb er een heel naar gevoel over; altijd netjes op tijd de stalling betaald en dan krijg je dit, bah!
Ik moest het even van me af praten, wat baal ik hier van zeg!
Bedankt voor je luisterend oor, uhhh, lezend oog!
