Bokt.nl

Citaat:

Alimentatie tijdens schuldsaneringsregeling
In de nieuwsbrief van 22 januari jongstleden werd een uitspraak van de rechtbank Zwolle-Lelystad besproken waarbij de alimentatie - die de man moest betalen tijdens een schuldsaneringsregeling - niet op nihil werd gesteld. Is dit nu het uitgangspunt, of geldt dat iemand die in de schuldsanering zit niet langer verplicht is kinder- en/of partneralimentatie te voldoen?

In beginsel moet de alimentatieplichtige de verschuldigde alimentatietermijnen gewoon doorbetalen. De alimentatieverplichting blijft immers, ondanks de schuldsaneringsregeling, bestaan. Dit kan uiteraard tot problemen leiden, omdat de draagkracht van de man daalt, nu hij slechts de beschikking heeft over het door de rechter-commissaris vrij te laten bedrag. In het Vtlb-rapport, opgesteld door de Werkgroep Recofa, is bepaald dat de alimentatieplichtige de rechtbank kan verzoeken om nihilstelling van zijn onderhoudsverplichtingen.

De Werkgroep Alimentatienormen beveelt in deze situaties aan om de onderhoudsverplichting op nihil te stellen voor de duur van de schuldsanering - dat is drie jaar. Het gaat dan om de gevallen waarin bij het bepalen van het vrije bedrag geen rekening is gehouden met de alimentatieverplichtingen. De werkgroep gaat ervan uit dat de rechter-commissaris heeft getoetst of de toelating tot schuldsanering gegrond is.

Deze aanbeveling wordt veelal gevolgd, zoals blijkt uit de inmiddels omvangrijke jurisprudentie. Voor de partner en/of de kinderen is het ook vaak in hun belang dat de schulden worden weggewerkt, omdat er daarna weer ruimte zal zijn voor een onderhoudsbijdrage.

Bijzondere omstandigheden
Als er echter sprake is van bijzondere omstandigheden, wordt er van de aanbeveling afgeweken. De Hoge Raad bepaalde bijvoorbeeld in haar arrest van 25 januari 2002 dat de alimentatie niet op nihil werd gesteld. De man had in die zaak op eigen initiatief en zonder voldoende noodzaak toepassing van de schuldsaneringsregeling verzocht. De man werd geacht zijn financiële situatie zodanig te regelen dat hij in staat zou zijn om aan zijn verplichting jegens zijn ex-echtgenote te voldoen. Overigens dateert deze uitspraak nog van voor de aanbeveling van de Werkgroep Alimentatienormen.

In een procedure bij het Hof Amsterdam kwam aan de orde dat de schuldenlast van de man en zijn nieuwe echtgenote fors was toegenomen. De reden daarvan was onvoldoende onderbouwd, terwijl de man evenmin aannemelijk had gemaakt dat de schulden moesten voorgaan op de kinderalimentatie. Daarnaast speelde in het oordeel van het Hof de leeftijd van de kinderen, 15 en 12 jaar, een rol. Volgens het Hof was het niet onwaarschijnlijk dat het oudste kind geen profijt zou hebben van het mogelijkerwijs positieve effect van een goede afloop van de schuldsaneringsregeling op de toekomstige draagkracht van de man (Hof Amsterdam 20 april 2006).

Ook de Rechtbank Zwolle-Lelystad zag, zoals reeds besproken in de nieuwsbrief van 22 januari jl, onlangs aanleiding af te wijken van voornoemd uitgangspunt en wees het verzoek tot nihilstelling af en bepaalde dat de saniet (diegene die in de schuldsanering zit) zelf aan de rechter-commissaris een verzoek zal moeten doen tot verhoging van de beslagvrije voet. Hierdoor wordt de alimentatieplichtige in staat gesteld de alimentatie te voldoen.

Ook omgekeerd geldt, indien de rechter-commissaris het vrij te laten bedrag op een hoger bedrag heeft gesteld dan de zogenaamde beslagvrije voet, er van de aanbeveling zou kunnen worden afgeweken.

Slot
Mocht u in de schuldsaneringsregeling komen, dan is het belangrijk dat u op zo kort mogelijke termijn om nihilstelling van de alimentatie verzoekt. Indien er geen bijzondere omstandigheden zijn, dan zal dat verzoek in beginsel worden toegewezen. (19 februari 2009)

Josine E. Bruning, Dommerholt Advocaten N.V.