Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-09 21:32

bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-09 21:32

Zit hier met halve tranen in mijn ogen. Vind dit echt niet leuk!

Ik woon in een studentencomplex op een combikamer. Dit houdt in dat ik mijn badkamer en keuken deel met mijn buurmeisje en dat we met zijn tweëen een "voordeur" hebben op de gang van mijn afdeling. Mijn buurmeisje kan ik op zich aardig mee over weg. We kletsen wel eens bij van "hoe was je dag of je weekend" en zo, maar eigenlijk heel veel meer dan een buurmeisje is het niet.

Nu is 4 weken geleden een van mijn beste vriendinnen van vroeger (middelbareschool) ook in wageningen komen studeren door hier een master in dezelfde studie te gaan doen. (ze heeft eerst hbo gedaan).

Nu moet mijn buurmeisje de volgende periode (over 4 weken) alleen nog maar een stage doen en daarna is ze afgestudeerd. Deze stage duurt 4 maanden en wil ze bij haar thuis thuis (waar ze vandaan komt) gaan doen, zodat ze terug kan verhuizen naar huis. Ik heb op deze kamer tijdelijk coöptatie. Ik heb 7 dagen de tijd, nadat mijn buurmeisje haar kamer heeft opgezegd, om een nieuwe bewoner voor die kamer aan te wijzen.

Dus ik had het daar met die vriendin over gehad, die zit nu tijdelijk in een goedkope kamer. Het plan was dat zij naast me zou komen zodra mijn buurmeisje weg zou gaan. Ik zat me daar zo mega op te verheugen. Zij en ik zijn gewoon echt goede vriendinnen en dat zou gewoon zo gezellig worden!

Nu vertelde mijn buurmeisje vanavond dus dat ze vrijwel zeker een stage heeft in Groningen. Dus ik blij, want ik had dus verwacht dat ze dan haar kamer binnenkort zou opzeggen. Vertelde ze alleen dat ze haar kamer waarschijnlijk nog 4 maanden gaat aanhouden, omdat ze hoogstwaarschijnlijk 1!!!! weekje in Wageningen nog onderzoek moet doen. Dus ik balen natuurlijk. Maar goed, ik dacht, geen paniek, misschien als ik haar lief aankijk wil ze wel overwegen om eventueel met die vriendin van kamer te ruilen. Het scheelt haar 40 euro per maand! en ze wilde toch alleen maar een bank en een tafel achterlaten en de rest al meenemen. Zoveel moeite is het niet om een bank en een tafel naar een andere kamer te brengen!

Dus ik die vriendin bellen om haar op de hoogte te stellen. Zegt die ineens dat ze misschien dan toch liever tot het einde van die 4 maanden wil wachten omdat ze op die afdeling waar ze nu zit dan misschien wat meer mensen kan leren kennen. En dat ze het dus eigenlijk niet eens wil proberen.

Ik zit hier nu echt half met tranen in mijn ogen. Ik had me er zo gigantisch op verheugd! En nu is het niet alleen dat ik nog 4 maanden moet wachten (want dat is op zich niet eens zo'n mega ramp) maar ik zit die 4 maanden dus ook nog eens gewoon ALLEEN! Daar zie ik ZO gigantisch tegen op. Het wordt hier dan zo stil. Met de rest van mijn afdeling heb ik eigenlijk geen contact (pogingen genoeg gedaan)

En ik snap het wel hoor, ze woont hier pas net, en het is niet zo makkelijk om er tussen te komen als nieuwe master student. Maar goed, ik vraag me af of die 4 mensen waar ze contact mee heeft op de afdeling nou zoveel zullen schelen in het mensen leren kennen. Meestal verlies je dat contact toch wel zodra je verhuisd. Of dat nou nu is, of 4 maanden later. Ook zijn 2 van die 4 zomer maanden en de meeste afdelingen worden dan half verlaten omdat mensen naar thuisthuis gaan in de zomer. Terwijl zowel zij als ik de hele zomer in Wageningen zijn. Dat is toch veel gezelliger! Bovendien krijg ik best vaak mensen van de eigen studie over de vloer waarmee ze ook mensen kan leren kennen. En ze zou ook bijvoorbeeld actief in de vereniging kunnen worden en via die weg mensen leren kennen.

Ergens snap ik haar wel, maar ik ben gewoon zo teleurgesteld. Ik keek er zo enorm naar uit! en nu dan ook nog eens 4 maanden gewoon echt alleen.

Vind het gewoon lastig, ik wil haar niet pushen, maar 4 maanden alleen zie ik ook gewoon eigenlijk helemaal niet zitten.

Laatst bijgewerkt door Shiloh op 29-03-09 22:00, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-03-09 21:54

Geplaatst: 29-03-09 21:54

Heel vervelend voor jou maar ik snap het probleem eigenlijk niet zo. Je zou juist blij moeten zijn dat je vriendin bij je in de buurt is komen wonen! Kun je eindelijk eens wat meer tijd met elkaar doorbregen. Daarbij gaat het vaak genoeg fout hoor als twee beste vriendinnen bij elkaar komen te wonen. Dan is de relatie toch opeens heel anders en heb dat al vaak genoeg fout zien gaan. Dus ik zou zeggen wees blij dat het zo loopt!

En ik zou je als tip willen geven meer gezelligheid op te zoeken. Nodig eens mensen uit om te komen eten of ga eens gezellig de stad in ergens met een groepje ofzo wat eten. Zodat je ook wat meer mensen leert kennen en zo gek is de vraag niet hoor om met bijvoorbeeld je werkgroepje eens een keertje te gaan lunchen ofzo in de stad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-09 22:21

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-09 22:21

Ben ik dan zo egoïstisch omdat ik gewoon enorm teleurgesteld ben dat waar ik gewoon gigantisch naar uit kijk naar 4 maanden op moet wachten? Ben ik zo egoïstich omdat ik het gewoon heel erg tegen op zie om 4 maanden lang alleen te wonen?

Het is echt niet dat ik constant alleen ben hoor? Ik heb genoeg te doen, spreek regelmatig met vriendinnen af, krijg genoeg mensen over de vloer. Het is echt niet dat ik nooit leuke dingen doe.

Maar ik heb wel gewoon veel behoefte aan contact als ik thuis ben. Iemand waar ik goedemorgen tegen kan zeggen. Waarmee ik als ik thuis kom gezellig een kopje thee mee kan drinken. Waar ik regelmatig (want elke dag met mensen afspreken om te eten werkt ook gewoon niet) mee samen kan koken en eten. Waar ik aan het eind van de dag de belevenissen van de dag mee kan bespreken. Waar ik weltruste tegen kan zeggen. Waar ik spontaan savonds bij kan binnen lopen om een praatje te maken, waar ik spontaan een filmpje mee kan kijken. Het gaat niet om samen leuke dingen doen, of dat ik nooit met mensen afspreek om te eten en te stappen. Het gaat om de kleine dingetjes, de dagelijkse contact dingen die maken dat je het gevoel hebt niet alleen te wonen!

Gewoon het dagelijkse contact? Is het zo raar dat je het niet ziet zitten om dat gewoon 4 maanden lang niet te hebben.

Ik keek er gewoon echt gigantisch naar uit. En nu duurt het gewoon nog zoveel langer en daar baal ik gewoon van! Daarnaast zie ik gigantisch op tegen 4 maanden lang alleen wonen!

En het is absoluut niet dat ik niet mijn best doe voor haar. Ik doe enorm me best om haar bij zoveel mogelijk dingen te betrekken en haar aan zo veel mogelijk mensen voor te stellen. Het is een schat en ik houd echt van haar als vriendin! (gewone vriendin) Maar dat maakt ook extra dat ik teleurgesteld ben dat ik zoveel langer moet wachten en in de tussentijd alleen ben.

Is dat nou zo raar en egoïstisch?

**Geplaatst**: 29-03-09 22:48

Geplaatst: 29-03-09 22:48

Ehh... als ik eerlijk ben vind ik dat jij wel hele hoge verwachtingen van je vriendin hebt

.

Natuurlijk heb je de allerbeste bedoelingen en ik zou het ook niet echt "egoistisch" willen noemen (egoisme is puur op eigenbelang gericht en jij wilt het ook voor je vriendin allemaal leuk en gezellig maken

), maar je legt met jouw wensen lijstje wel een enorme druk op haar $:\$ ...

Ik denk dat het misschien helemaal niet zo slecht voor je is om eens een tijdje "alleen" te wonen, zodat je ook leert om het met jezelf gezellig te hebben

.
Tuurlijk zal het soms echt wel even doorbijten zijn, maar hé, je weet eigenlijk van te voren al dat het maar tijdelijk is én je hebt het leuke vooruitzicht dat je vriendin uiteindelijk toch bij jou intrekt!
Zet ´em op meid, je kan het ook alleen +:)+

!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-09 22:53

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-09 22:53

ik heb al vaker een tijdje alleen gezeten hoor! afgelopen 2 zomers was mijn buurmeisje weg en was ik hier gewoon en in de weekenden ben ik meestal ook alleen. En de eerste paar weken is het wel lekker, gewoon lekker alles voor mezelf. Maar na een week of 4 vind ik het gigantisch stil worden en mis ik gewoon de dagelijkse contacten die ik hierboven ook al noemde. ik kan mezelf echt wel vermaken, dat is het punt niet.

hoge verwachtingen tja? Ik keek er gewoon enorm naar uit en dat in combinatie met het alleen zijn...

Wil ook wel ff duidelijk maken dat dit puur is hoe ik me nu voel. Wat ik hier schrijf en hoe ik me gedraag naar mijn vriendin zijn totaal verschillend. Hoewel ik wel van plan ben het er nog rustig met haar over te hebben, zal ik haar absoluut alle ruimte laten. Ik ben absoluut niet iemand die net zo lang schuld neerlegt of door zanikt tot die zijn zin krijgt.

**Geplaatst**: 29-03-09 22:54

Geplaatst: 29-03-09 22:54

Ik snap heel goed dat je ervan baalt meid, als je er zo naar uitgekeken hebt als jij hebt gedaan en het duurt dan nog 4 maanden is dat alleen maar logisch.
Ik begrijp ook best dat je er tegen op ziet om alleen te zitten die 4 maanden, ookal heb je nog zoveel contacten buitenshuis, het is ook wel fijn als je thuis komt en dan iemand hebt om je verhaal tegen te kunnen doen etc.

Maar meid, het is helaas niet anders, hoe jammer dat ook is. Zoals ik het lees heeft dat andere meisje haar keuze gemaakt en zul je die vier maanden nog even vol moeten houden.
Probeer er het beste van te maken en leuke dingen te doen voor je zelf. Die maanden gaan echt voorbij!

**Geplaatst**: 30-03-09 09:39

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst: 30-03-09 09:39

Ik begrijp ook heel goed dat je ervan baalt hoor. Egoïstisch vind ik het niet, je hebt deze gevoelens en daar doe je niks aan. Het zou wel egoïstisch zijn als je dit nu het probleem van je vriendin maakte, maar dat doe je niet; je schrijft dat je haar ook wel begrijpt en het snapt en haar de ruimte wilt laten, maar dat je het persoonlijk gewoon jammer vindt.

Wat me wel opvalt, is dat je wel heel moeilijk alleen kunt zijn, zo te lezen. Misschien is het wel goed om bij jezelf eens na te gaan waar dat van komt, en wat je daarmee wilt gaan doen als je ooit bijvoorbeeld in je eentje in een huis gaat wonen. Natuurlijk is het gezellig als je aanspraak hebt in huis, maar het is wel zo prettig als je ook in je eentje kunt leven zonder je daar rot onder te voelen.

**Geplaatst**: 30-03-09 09:50

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst: 30-03-09 09:50

Het is misschien een tegenvallertje voor je.
Maar hang je niet zo aan andere mensen op. Uiteindelijk doe je het toch alleen!
Het zal vast wel los lopen..

**Geplaatst**: 30-03-09 10:23

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst: 30-03-09 10:23

vervelend, maar ja.. Zet je eroverheen.. Ik snap dat t niet zo leuk is, maar ja.. vind wel dat je hoge verwachtigen hebt. Je hebt een buurmeisje, die eig maar gewoon een buurmeisje voor je is.. Want zo leuk is ze niet zeg je, maar als ze weg is, dan vind je dat weer heel erg! En eig wil je dat je vriendin bij je komt wonen, en dan zeg je zo van: ja hoezo leer zij zoveel meer mensen kennen als ze daar blijft, kan hier toch ook.. Ja je kijkt wel erg naar jezelf vind ik, ik word er een beetje naar van. En misschien ben je in het echt wel heel anders, maargoed je zal jezelf toch ff moeten vermannen en doet met wat je hebt.

"Bovendien krijg ik best vaak mensen van de eigen studie over de vloer waarmee ze ook mensen kan leren kennen. En ze zou ook bijvoorbeeld actief in de vereniging kunnen worden en via die weg mensen leren kennen. " Dat bepaal jij niet, je zegt eig dat ze nog beter via jou vrienden kan leren kennen.. maar dat zeg je eig alleen voor jezelf.. jij wilt haar erbij betrekken. Laat haar haar eigen dingen doen ( doe je nu ook) Maar push haar niet ( ik weet niet hoe je in het echt doet zoals ik al zij) Maar dit klinkt zo claimerig!

**Geplaatst**: 30-03-09 12:34

Geplaatst: 30-03-09 12:34

Jij vind jezelf wel ongelooflijk zielig hé

Pak jezelf weer even bij elkaar en dring je zelfmedelijden weer even terug

En hoewel je zelf denkt van niet. Zoals je hier typt heb je ook wel heel erg voor je vriendin neergezet en uitgestippelt. Wat ze moet gaan doen (jouw vrienden ontmoeten, samen met jouw eten, ook bij de vereniging.) Je bepaalt voor haar dat het contact met 4 mensen dat ze nu op haar huidige plek heeft ook niets waard kan zijn.

Pas daar gewoon een beetje mee op.

Dat benauwd nogal snel. En ik kan me voorstellen dat je vriendin dat ook aanvoelt, dat jij alles al helemaal voorziet. Ook al is het niet leuk om op te merken, alleen daarom al kun je ook voor een deel zelf de oorzaak zijn dat ze het liever nog even op haar tijdelijke kamer aanhoudt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-09 16:25

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-09 16:25

moet zeggen dat ik inmiddels ook al wel iets gekalmeerd ben hoor. Ik had het gisterenavond echt pas net gehoord en het viel gewoon even heel rauw op mijn dak. Heb het misschien ook allemaal iets te letterlijk of overdreven opgeschreven. Op sommige reacties besluit ik gewoon niet te diep in te gaan, omdat ik gewoon weet dat het wel anders is en dat dat gewoon voort komt uit het geschreven woord, dat ik het gewoon niet handig uitgelegd krijg.

Bienotje, ik denk dat ik haar inderdaad best eens zou kunnen vragen of ze het fijn vind als ik haar zo probeer te betrekken. Ik wil heel graag dat ze hier gelukkig is en dergelijken. Probeer haar constant aan nieuwe mensen voor te stellen zodat haar kennis kring ook gewoon sneller wat groter wordt. Overigens nogmaals, ik plaats hier puur mijn gedachten gangen of hoe ik naar een bepaald standpunt kijk. Dat is anders als hoe ik me naar haar toe gedraag. Ze is me veel te veel waard om haar te dwingen of te pushen. Zoals bij goede vriendinnen mogelijk moet zijn ga ik mijn teleurstelling ook echt wel uitspreken, maar wel op een manier waarop ik haar geen schuldgevoel aanpraat. Maar aan de andere kant denk ik dat ik best mag uitspreken dat ik het gewoon jammer vind dat ze eerst net zo enthousiast was als ik en het allemaal net zo snel en graag wilde als ik, en dat als nu puntje bij paaltje komt ze een beetje terug krabbelt. Goede vriendinnen moeten over dat soort dingen kunnen praten toch?

Ik zat gewoon gisterenavond gewoon echt even in een flinke dip (en nog steeds wel) en soms moet je er gewoon even lekker uitgooien wat je dwars zit... dat kan toch helemaal niet zoveel kwaad?

**Geplaatst**: 30-03-09 20:24

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst: 30-03-09 20:24

Pff ik zit een beetje net in zon situatie, een vriendin van mij verwacht ook zoveel van mij, daar is heftige ruzie uit ontstaan. Gewoon omdat ik niet aan haar eisen voldeed.. dus ja echt wel iets om mee op te passen. Geen probleem dat ze terug krabbelt toch? Dat doet ze voor zichzelf, en niet voor jou, ze laat jou daarmee ook niet in de steek. Je kan er natuurlijk met haar over praten, maar tis geen slimme zet om te zeggen dat ze terug krabbelt, en dat jij haar heel graag wilt voorstellen aan JOUWN vrienden enz.. Je zegt dat je haar geen schuldgevoel wilt aanpraten, maar wel gewoon wilt zeggen wat je denkt, moet je echt mee oppassen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-09 22:09

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-09 22:09

wat is er mis met dat ik haar wil betrekken in mijn vriendinnen? Ze kent hier amper mensen en het wereldje waar ze vooral in terecht zou komen is vooral het wereldje waar ik en mijn vriendinnen/studie genoten in terecht komen.

Het is dan toch totaal niet verkeerd om haar daar bij te betrekken. De keren dat ze mee is geweest zegt ze dat ze het super gezellig heeft gehad en dat meent ze ook echt wel. En mijn vriendinnen vragen ook elke keer of ik haar ook uitnodig, omdat dat zo gezellig is. Sterker nog, ze beginnen onderling ook al te smsen ed.

Ik snap niet waar je ineens vandaan haalt dat haar met mijn vriendinnen betekken zo'n groot probleem is? Daar ligt echt totaal geen issue.

Ik vind dat jij wel heel erg zwart wit naar de situatie kijkt. Hoe ik me voel is wat ik hier neerschrijf. En aan je gevoelens kun je weinig veranderen. Hoe ik me gedraag weet jij helemaal niks van. Jij kent mij niet en haar niet en jij hebt geen flauw idee hoe wij met elkaar omgaan! poedersuiker dat jij in die situatie zat, maar dat is niet wat hier aan de hand is. Het is ook een kunst om andermans situaties los van je eigen situatie te kunnen zien.

**Geplaatst**: 31-03-09 06:50

Re: bleeeuh, wat een teleurstelling...

Geplaatst: 31-03-09 06:50

Sjee.. aangebrand? Nee ik ken je niet, weetje als je iets op bokt zet, is het moeilijk als iemand zo claimend overkomt om je dan te bedenken dat deze persoon in het echt dan helemaal niet zo is. Natuurlijk snap ik dat je het niet leuk vind, maar het feit dat je er al een topic over maakt zegt al genoeg, ik ken je niet.. Kent de rest je hier wel? Echt,, logisch als je iets op internet zet. Ik reageer niet vanuit het feit dat ik je ken, maar vanwege je reactie. Maar omdat je nu ineens heeel anders blijkt te zijn dan wat je hier post, kan ik er weinig over zeggen.. Maar als je vriendin het zo leuk bij jou vind had ze wel een andere keuze gemaakt.. T lijkt gewoon alsof je dat echt niet OK vind. En ja ik ben een ander mens en mijn situatie die ik beschrijf is anders, maar zeg alleen dat je moet oppassen.. Zelf weten wat je ermee doet;) Je vriendin heeft een andere keuze gemaakt, niet voor niets. Jammer voor jou. Dat is t enigste wat ik er nog van kan zeggen. Sterkte ermee

**Geplaatst**: 31-03-09 08:09

Geplaatst: 31-03-09 08:09

Shiloh, volgens mij ben je gewoon allerlei dingen voor haar aan het verzinnen waarom het beter zou zijn. Maar dan vooral om het goed te praten voor jezelf (aangezien je je vast heb geklampt, dat zei de oplossing is om niet alleen te zijn).

Overigens ben ik van mening dat je gevoelens zoals je ze hier typt wel degelijk in de vriendschap met je vriendin terugkomen. Daar hoef je ze niet eens voor tegen haar uit te spreken

Mijn advies? Leg het naast je neer en respecteer de keus van je vriendin

Ze zal er zeker haar redenen voor hebben. Als je er nog eens met haar over begint, zorg dat jíj het dan al hebt geaccepteerd. Ongemerkt zal het aanlokkelijk zijn om haar redenen van tafel te vegen, en voor haar in te vullen dat het niet opweegt tegen wat ze (en jij) ervoor terug krijgt.