Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-09 17:50

Maar wat als??

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-09 17:50

Omdat er ook een 'wat als?' topic loopt, kreeg ik het idee om dit topic te openen.. Ik denk even de andere kant op:

Wat als jij heel graag wilt trouwen, het echt als meerwaarde ziet, maar hij wil absoluut niet?
Wat als jij echt kinderen wilt, en hij echt niet?

En dan heb ik het over mannen die ook echt NIET willen.. Wat als de man in kwestie echt de vent is waar jij verder mee wilt, waar je oud mee wilt worden, maar hij deelt je droom niet? Vooral wel of geen kinderen, dat is echt iets wat levens enorm beinvloed. Als je partner echt geen kinderen wil, willen jullie dan alsnog met hem oud worden, of ga je daar even flink aan twijfelen??

Mijn vriend wil geen kinderen en niet trouwen. Ik denk, en hoop, dat dat nog bij trekt, we zijn 'nog maar' 22. Maar als hij over een paar jaar er nog zo over denkt, nou.. Ik weet niet wat ik dan zal doen hoor.. Terwijl ik het wel echt serieus met hem meen, ik wil graag met hem verder, en ik hoop dat dat kan.

Ben benieuwd hoe jullie hier over denken!!

**Geplaatst**: 12-03-09 17:54

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 17:54

Met trouwen kan ik het nog wel begrijpen,maar kinderen.. hoeveel ik dan ook van iemand houdt,nee.. ook al is het niet zeker of je ze wel kunt krijgen.. proberen wil ik in elk geval..dat is echt een droom van me!

**Geplaatst**: 12-03-09 18:27

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 18:27

Niet willen trouwen kan ik best mee leven, maar absoluut geen kids willen niet denk ik.. Ik wil in de toekomst wel heeel graag kinderen en daar past geen man bij die zeker geen kinderen wil...
Dus zo'n relatie zou uiteindelijk wss geen stand houden.

**Geplaatst**: 12-03-09 18:46

Geplaatst: 12-03-09 18:46

Ik wil zelf absoluut geen kinderen, echt he-le-maal niet. Als ik een vriend/man heb die ze wel wil dan hebben we een probleem :Y)

Geen idee hoe ik dat op zou lossen, maar ik weet wel dat ik niet van mijn standpunt af ga wijken. Aan kinderen beginnen is zo iets groots en heeft zo'n enorme invloed op je leven. Als je daar niet achter staat moet je daar niet aan beginnen.

**Geplaatst**: 12-03-09 18:48

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 18:48

Als mijn man echt pertinent geen kinderen wil zou ik heel verdrietig zijn. Ik denk zelfs dat ik bij hem weg zou gaan.
Of stiekem met de pil stoppen :Y)

Kijken hoe hij bijdraait

**Geplaatst**: 12-03-09 18:48

Geplaatst: 12-03-09 18:48

Idd, niet willen trouwen zou ik over heen kunnen komen maar geen kinderen? WEet niet of ik dat kan waarderen...

Mas en Zorro, anders even wisselen van vriendje als het zich voor mocht doen

? Sorry heel flauw!

**Geplaatst**: 12-03-09 18:50

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 18:50

Ik wil ook (nog) geen kinderen!

Daar liggen ik en mijn vriend goed over op 1 lijn!
Mocht hij ze wel willen en ik niet of andersom, dan moet er eens serieus gepraat gaan worden, wil er niemand toegeven is het over denk ik!

**Geplaatst**: 12-03-09 18:54

Geplaatst: 12-03-09 18:54

Sodera schreef:
Mas en Zorro, anders even wisselen van vriendje als het zich voor mocht doen ? Sorry heel flauw!

Haha, leuk gevonden

Qua leeftijden liggen we niet ver uiteen, dus het zou wellicht een optie zijn

**Geplaatst**: 12-03-09 19:01

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 19:01

Mijn vriend wil ook niet trouwen, ik dus wel. We zijn dit jaar 10 jaar samen en hebben samen een dochter van 7. Ik zou zo graag met hem trouwen maar helaas, stiekem hoop ik hem wel op andere gedachten te kunnen brengen.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:07

Geplaatst: 12-03-09 19:07

Trouwen maak ik geen punt, als ie dat absoluut niet wil of wel dan is dat geen probleem.

Kinderen weet ik niet. Momenteel weet ik voor mezelf nog niet of ik wel kinderen wil later, dus dat zou ik aankijken.

verootjoo schreef:
Of stiekem met de pil stoppen Kijken hoe hij bijdraait

Dat vind ik één van de grootste rotstreken die een vrouw kan doen. Als een man pertinent geen kinderen wil hoor je dat te respecteren. Als het een probleem is voor jou moet je het mss uitmaken. Maar iemand zo in een vaderrol duwen, dat vind ik gewoonweg walgelijk.
Hoe zou jij je voelen mocht je vriend je dwingen met de pil te stoppen en zwanger te worden terwijl je dat helemaal niet wilt? Of is dat oppeens anders dan?

**Geplaatst**: 12-03-09 19:09

Geplaatst: 12-03-09 19:09

BraveSpots schreef:
verootjoo schreef:
Of stiekem met de pil stoppen Kijken hoe hij bijdraait

Dat vind ik één van de grootste rotstreken die een vrouw kan doen. Als een man pertinent geen kinderen wil hoor je dat te respecteren. Als het een probleem is voor jou moet je het mss uitmaken. Maar iemand zo in een vaderrol duwen, dat vind ik gewoonweg walgelijk.
Hoe zou jij je voelen mocht je vriend je dwingen met de pil te stoppen en zwanger te worden terwijl je dat helemaal niet wilt? Of is dat oppeens anders dan?

Ik ben het volledig met BS eens en ik vind dat ook het laagste van het laagste wat je maar kunt doen. Voor kinderen moet je bewust kiezen, dat wil je wel of dat wil je niet. Zoals ik in een eerdere post al zei hebben kinderen een enorme impact op je leven en als vrouw zijnde heb je NOOIT het recht om hierover te beslissen voor je vriend/man.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:19

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 19:19

Dat trouwen dat maakt mij ook niet uit.
Wel heb ik een sterke kinderwens en zou ik denk ik niet kunnen leven met een man die het echt niet wil.

Maar daarvoor stiekem stoppen met anticonceptiegebruik?
Nee, omdat je je vriend dan bewust in een situatie brengt die hij niet wil.
Wel zou ik het kind houden als ik door de anticonceptie heen zwanger zou raken.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:22

Geplaatst: 12-03-09 19:22

Bij mij zou alleen het kinderen willen een probleem kunnen vormen. En dan wel als hij juist kinderen wil. Ik wil echt absoluut geen kinderen. Het zou denk ik wel een reden kunnen zijn om uit elkaar te gaan. Ik bedoel het is toch iets waar je het beide over eens moet zijn. En het is niet iets wat je even beslist of maar even 'krijgt' om de ander zijn of haar zin te geven.

Trouwen is voor mij niet heel belangrijk. Zon papiertje voegt niet veel toe, al zien veel mensen het als extra 'zekerheid'. Wat daar eigenlijk niets mee te maken heeft imo. Ik ga dan wel binnenkort een GP aan, de makkelijkste manier om alles geregeld te hebben. En als we het ooit te pakken krijgen kunnen we nog trouwen.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:23

Geplaatst: 12-03-09 19:23

Ik hoef niet te trouwen en ik wil ook geen kinderen, maar goed, om toch een antwoord te geven op de vraag van de TS;

Ik denk dat als 1 iemand wel graag wil en de ander niet, dat je dan toch een punt moet bereiken waarop je het allebei kan respecteren. Hoe moeilijk dat ook zal zijn.
Of je kiest om uit elkaar te gaan, maar dat zal dan wel het allerlaatste zijn.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:25

Geplaatst: 12-03-09 19:25

lor1_1984 schreef:
Wel zou ik het kind houden als ik door de anticonceptie heen zwanger zou raken.

Dat kan ik me wel voorstellen, alhoewel ik me afvraag hoeveel vrouwen echt door de pil heen zwanger geraken. De zus van iemand die ik sprak had ook zoiets. Haar vriende wilde absoluut geen kinderen, wie er ook op insprak, er was geen doen aan. Maar wonder boven wonder, een paar maanden later was ze plots 'perongeluk' zwanger, door de pil heen. Bah

.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:26

Geplaatst: 12-03-09 19:26

Ik denk dat als iemand écht geen kinderen wil, en de andere écht wel, dit niet kan blijven duren. Je moet als eerste al NOOIT kinderen nemen omdat iemand anders het wil, maar omdat JIJ het wil. Soms draaien mensen bij zodra ze het kind hebben en laten de moedergevoelens(of vadergevoelens) alles vergeten, maar het gebeurt ook al te vaak dat die intense liefdegevoelens achterwege blijven, en dat is zowel voor de moeder/vader als voor het kind geen goede levensweg. Je zou maar het kind zijn met een vader die je nooit ziet staan en je en rotjeugd geeft omdat hij heel zijn leven een afkeer heeft gehad van kinderen en helemaal geen kinderen wil.

Anderzijds, als jij echt wel kinderen wilt maar je partner echt niet, en je respecteert zijn keuze, dan geloof ik dat je er later enorm veel spijt en hartpijn van gaat hebben. Kinderen hebben en opvoeden is gewoon een hele levensweg die je niet hebt kunnen bewandelen en die je nooit meer zal kunnen bewandelen eens je op leeftijd bent. Het is niet zoiets als niet je favoriete auto te kunnen kopen, het is een wens die je wie wet wel tot je dood gaat bezighouden. Wie weet ga je wel scheiden als je 50 bent, dan ga je nog meer dan ooit spijt hebben, ben je je partner kwijt waarvoor je de keuze hebt laten varen en geen kinderen.

Ik zou dus mijn kinderwens of mijn kinderlooswens ten alle tijde boven je relatie stellen als je daar echt een sterk standpunt in hebt. Maar wel een serieus, héél serieus gesprek met de partner aangaan. Kijken waarom wel, waarom niet, en wie weet is iemands standpunt toch totaal ongegrond en kan hij/zij nog bijdraaien. En ik heb inderdaad 'droomkoppels' uit elkaar zien gaan door deze keuze. Trouwen lijkt mij minder een probleem, maar ook als dat echt iets is waar je heel je leven van droomt(en je hebt goed met je partner besproken waarom) moet je nadenken als hij echt zoveel waard is dat je de plannen opbergt.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:33

Geplaatst: 12-03-09 19:33

Ik vind het trouwens meer dan laag om stiekem geen anticonceptie te gebruiken. Dat is hetzelfde als dat jouw vriend je alle anticonceptie zou ontnemen en verplichten om zwanger te worden, terwijl jij van je hele leven geen kinderen wilt. Moet je eens nagaan hoe vreselijk het zal voelen als iemand je dwingt een leven te moeten nemen waar je nooit van gedroomt hebt. Als een man geen kinderen wilt, je daar goed over gepraat hebt, dan respecteer je zijn keus en leg je je er bij neer, of je gaat op zoek naar iemand anders die jouw wens wel deelt.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:49

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 19:49

Ik zou graag willen trouwen en misschien ook wel kinderen willen, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Maar mijn vriend is ook pertinent tegen. Waarom? Daarom... Hij weigert ook om er over na te denken wat dat voor mij betekent. Ik moet me er maar bij neerleggen. Maar uit elkaar gaan, dat vind ik ook weer zo'n beslissing. Komt er dus waarschijnlijk op neer dat ik mijn wens moet laten gaan...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-09 19:51

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-09 19:51

Mas schreef:
Sodera schreef:
Mas en Zorro, anders even wisselen van vriendje als het zich voor mocht doen ? Sorry heel flauw!

Haha, leuk gevonden
Qua leeftijden liggen we niet ver uiteen, dus het zou wellicht een optie zijn

Haha nou als we er over een paar jaar niet uit komen moeten we maar eens overleggen

Haha vind hem ook erg leuk gevonden!

Stiekem zwanger worden is iets wat ik echt nooit zal doen, dat vind ik ook enorm laag. Maar toch, ik denk dat het best veel voorkomt.. Triest voor degene die er niet achterstaat, en natuurlijk ook voor het kind..

Ik vind het best lastig, dit soort dingen. Het komt er op neer dat 1 persoon toe moet geven, want er is bij beide geen enkele middenweg. Maar je kan niemand verplichten iets tegen zijn of haar zin te doen. Van de andere kant, is het ook niet goed om je dromen op te geven voor een ander, terwijl die het dus niet voor je over heeft om zijn standpunten te laten gaan. De enige uitweg is stoppen met de relatie, maar dat is erg lastig. Door de koppigheid van elkaar ga je dus uit elkaar.. Vind het erg moeilijk!

**Geplaatst**: 12-03-09 19:52

Re: Maar wat als??

Geplaatst: 12-03-09 19:52

Het lastige is voor mij ook juist om er over te praten, je komt er toch niet uit.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:55

Geplaatst: 12-03-09 19:55

@Tequila:
Als mijn partner ronduit zou weigeren om zich in de ander proberen te verplaatsen, zou hij al heel gauw mijn partner niet meer zijn.

**Geplaatst**: 12-03-09 19:56

Geplaatst: 12-03-09 19:56

Ik denk niet dat je zoiets belangrijks van je partner af moet laten hangen. Wil jij kinderen en hij/zij niet.. of andersom. Dan is 1 van de 2 sowieso niet gelukkig..

**Geplaatst**: 12-03-09 19:57

Geplaatst: 12-03-09 19:57

Wij zitten momenteel op een dergelijk punt, min of meer. Qua kinderen neig ik naar ja en mijn vriend naar nee. Geen absoluut besluit dus bij beide maar wel een sterk idee erover. Voor mij is dit absoluut geen reden om uit elkaar te gaan. Hij is gewoon echt mijn man en niets veranderd dat. Als ik hem hierdoor nu moest verlaten, moet ik eerst maar eens zien een net zo leuke en bij mij passende man te vinden, en dan ook nog een die wel kinderen wilt. En voordat ik dan vertrouwen genoeg heb in de relatie ben ik inmiddels misschien wel te oud voor kinderen of blijk ik dan onvruchtbaar, dan heb je wat en die leuke vent niet meer, want die heb je weggegooit en geen kinderen.

We hebben het samen super en ik werk met kinderen en als dat de kinderen in mijn leven zijn, tja dan is het zo.

Onze vroegere buren zijn overigens om deze reden uit elkaar gegaan, inmiddels heeft hij een kind en zij niet (en toen was de wil andersom) dat laat je wel nadenken hierover.

Stiekum zwanger worden vind ik echt dieptriest, je zadelt niet alleen je partner op met een ongewenst kind, maar wat ik nog veel erger vindt en vind getuigen van weinig gevoel voor je kind, behalve dan dat jij er nu zo nodig een wilt. Je zadelt je kind op met de bagage dat papa hem/haar niet wilde.

**Geplaatst**: 12-03-09 20:01

Geplaatst: 12-03-09 20:01

Ik vind het vasthouden aan je mening in dit geval niet koppig zijn, maar realistisch.

Ik denk als je echt 'toegeeft' aan je partner je relatie een groot stuk uit evenwicht is. Dan heb je zoiets fundamenteels veranderd in je leven voor iemand anders dat er toch ergens een kloof moet ontstaan. Vermoed ik.

**Geplaatst**: 12-03-09 20:01

Geplaatst: 12-03-09 20:01

Mijn vriend staat wel heel erg open voor mijn mening en geeft ook aan het voor mij zelfs erg te vinden dat hij zo twijfelt, maar geeft ook aan het omwille van eventueele kinderen niet te willen als hij er niet achter staat. Omdat in die situatie de kinderen uiteindelijk de dupe zijn en bij het dan niet aan kinderen beginnen, zijn er ook geen kinderen de dupe.