Ja, je raad het misschien al, het gaat zoals ALTIJD over jongens.
Om een verhaal kort te maken, ik leerde iemand via internet kennen, veel msnnen en smssen. Was heel leuk tot de dag kwam dat we af spraken. Ik ging met de bus naar hem toe. Was heel leuk en gezellig en toen ik in de bus zat kreeg ik meteen een sms dat ik nog leuker was dan hij had verwacht en dat hij me snel weer wou zien. Nou weer aantal keer afgesproken, ook leuk en alles. Ik begon hem steeds leuker te vinden en hij mij ook zij hij. Hij zij dat we bij mekaar pasten dit dat je kent het wel. Op een gegeven moment liet hij niets meer van zich horen. En aangezien ik best eigenwijs ben, ben ik op een zondag avond zomaar langs gegaan. Gelukkig was hij thuis en zij dat mij me echt leuk vond. Toen ik naar huis ging de rest van de week weer niks gehoord. Dat is nu ongeveer anderhalve maand geleden. Sprak hem nog wel af en toe op msn en hij smste steeds minder vaak terug. Eindelijk kreeg ik een smsje. En daar stond in sorry dat ik tijdje niks van me heb laten horen maar het werd me te serieus. Nouja kwam eropneer dat hij geen relatie wou. Nou, goed dat kan. Baalde er wel van maar als hij mij zij dat ie een ander had, had ik het veel erger gevonden.
Maargoed, ik kom er gewoon niet overheen. Heb nog nooit iemand zo leuk gevonden. Ik weet wel dat er zoveel leukerd zijn maar ik krijg hem gewoon niet uit me hoofd. Bij elk ding wat ik zie of doe denk ik aan hem. Hoe leuk t was. Het stelde me nog wel gerust toen hij een krabbel had achtergelaten bij een vriend van hem met iets van dat hij niet van vastigheid hield. Maar nu zie ik een reactie op een foto van n vriendin van m met de woorden: BIJNA VAN MIJ;)
En nu voel ik me echt poedersuiker Ik ben zovaak verlieft geweest maar nog nooit zo erg als bij hem, ik voelde me echt goed bij hem.
En dan komt me vriendin heeell vrolijk gister langs me huis dat ze een vriend heeft.
kan echt wel janken nu. Ik mis die leuke avondjes en het gaat gewoon niet weg.
Wie kan mij de hand schudden!!
