Laten we hopen dat ik niet het enigste ben hiermee.
Ik heb nu al weer bijna 9 maanden een super lieve vriend.
Hij is echt geweldig.
Maar elke keer als ik een complimentje krijg dan ga ik heel anders denken
en krijg ik een leeg gevoel van binnen...
En dan ga ik dus denken: Vind ik me vriend nog wel leuk genoeg.
Wil ik niet liever weer vrijgezel zijn... etc.
Een vriendin van mij die kent dus een jongen....
En die heeft zulke mooie ogen.
Nee, ben echt niet verliefd op hem, maar hij heeft wel super mooie ogen.
Ook dan als ik daar aan denk dan ga ik anders denken..
Ik vind dit heel rot voor mijn vriend.
En ik baal er zelf ook erg goed van....
En gister dacht ik dus ook: vind ik hem eigenlijk nog leuk genoeg...
Maar ik wil hem ook niet kwijt.
Ik hou niet van uitmaken,
maar hij is wel helemaal geweldig.
Zo lief. En als ik samen met hem ben is het ook echt geweldig....
Wie heeft dit nog meer of heeft dit gehad??
En wat hebben jullie er aan gedaan??
Misschien dat jullie mij weer wat vrolijker kunnen maken....
. Ik heb het gewoon altijd, verveel me denk ik ook snel. Kan je dus ook niet echt tips geven, probeer voor jezelf te beslissen wat je echt wilt, en of dit is wat je echt wilt...
snap je? Geef jezelf de tijd, je hoeft nu toch nog geen beslissing te nemen? Probeer het gewoon nog even. Je kunt ook zeggen dat je elkaar even wat minder wilt zien of ga juist wat meer samen doen. Misschien kun je er samen wel over praten en helpt je dat.
Maar zijn complimenten raakten me niet van binnen, ik werd niet in vuur en vlam gezet door zijn woorden
Voelde me op een gegeven moment zelfs schuldig, omdat ik het steeds moeilijker vond om lief en complimenteus terug te zijn, juist omdat ik steeds meer twijfels kreeg of ik hem nog wel leuk vond.
Aan hem persoonlijk heeft het niet gelegen, want het was en is een geweldig lieve, leuke, charmante jongen, in vele opzichten een 'perfecte partner'. Maar in plaats van dat ik meer om hem ging geven en gekker op hem werd of dat ik van hem ging houden, voelde ik de gevoelens minder worden.

?