Ik heb even in je profiel gespiekt en gezien dat je pony een mooie leeftijd had om te gaan (om het zo te zeggen). 30 is niet meer de jongste. Zelf heb ik het ook meegemaakt, maar zag het wel aankomen, behalve bij eentje en dan ben je idd kapot. Deze was ook veel te jong om te gaan, 11 jaar pas. Ik heb er mee leren leven dat het leven zo is, even ben je er kapot van en helaas gaat het leven weer verder.
Die kleine dingetjes waar je gek van wordt moet je van je af zetten, niet te veel gek van worden. Misschien maar eens afspraken maken met je vriendin over de stal? Probeer ook weer dingen te gaan ondernemen, en neem iemand in vertrouwen om over dit heen te komen, er is vast iemand die je steunt! Je hebt iemand nodig die jou eruit trekt.